Morgunblaðið - 04.02.1927, Qupperneq 2

2
MORGUNBLAÐTÐ
Stjórnars&ifti í
Sölutilboð
Ragnars Ólafssonar.
Úlfaþytuír sá sem varð út af
því, að Ragnar Ólafsson keypti
Oddeyrina af ifinum sam. ísl.
yerslnnnm, var að mestn liðinn
hjá, er það frjettist, að R- Ól.
▼æri búinn að bjóða bænum þann
Wnta eignarinnar e,r bærinn sótt-
íst eftir til kaups.
Andstæðingnm R. Ó. á Akur-
éyri tókst ,að blása miklum æs-
ingi í málið í bili. Yar alt viðvík.j-
andi kaupum þessum, lagt út á
hinn versta veg fyrir Ragnari,
talið að hann hefði stórkostlega
gengið á hlut bæjarins; h.ann ætl-
aði að söisa undi,r sig eign þessa |
í óþökk bæjarbúa.
En jafnskjótt og salan var um |
garð gengin, Ijet R. Ól. það í
veðri v.aka, að hann myndi fáan-
iegur til þess að selja bænum eign-
ina- Litu margir svo á, að sölu-
skilmálar Sameinuðu verslananna
myndu ve*ra þess eðlis, ,að bæjar-
stjórnin myndi eiga fult í fangi
með að ganga að þeim, því kaup-
verðið alt myndi þurfa að borg.ast.
út á skömmum tíma. Með því að
R. Ól. keypti eignina, og seldi
hana síðan bænum, með löngum
afborgunarskilmálum, þá væri
blátt áfr.am verið að gsreiða fyrir
því, að bærinn gæti eignast Odd-
eyrina.
BÆ JARSTJ ÓRNIN
TEKUR MÁLIÐ UPP.
Á bæjarstjómarfundi þ- 13. jan.
var bæjarstjúra Jóni Sveinssyni (
og Jakob Karlssyni baéj.arfulltrúa
falið að grenslast eftir því hjá R.
Ól. hvaða söluskilmála hann byði.
Þessum umboðsmönnum bæjar-
stjórna,rinn,ar gerði R. Ól. síðan
sölutilboð, en undanskildi þó lóö-
ir á svonefndum Oddeyrartanga,
HSfum nú falsverðtr liir §§ðie* af
hinum ágæftu
Harsmaiu’s vindlum,
svo lem
mahaviifa, Scotf,
Súpremo, Egsoca,
Ei firie, K§ aramaiiR 0Í!I
iCiííf, Pausðj
Cabden. Rílira da.
j með mannvirkjum þeim, er þar
eru, og voru með í kaupum Ragn-
a»rs. Gerði hann bæj.arstjórn
TVO SÖLUKOSTI.
Annan, að selja eignina fyrir
100 þús. kr. og borgist sú uppliæð
á tveim árum; með tveimur jöfn-
um afborgunum; hinn að eigni.n
verði seld á 120 þiis. með jöfnum
greiðslum árlega í 40 ár; vextir
6%.
1 kauptilboðinu felast allar lóð-.
ir bygðar og óbygða,r, allar tún-
eignir, strandar og sjávarrjettindi
sunnan og austan eyrarinna,r að
undanskildum Tanganum, sem fvr
er getið um. En meiri hluti Tang-
ans og mannvirkja þeirr.a, sem þar
eru, koma ekkert þessum kaupum |
við, því þau voru eigi í eigu Sam-j
einuðu verslananna. Þar á Höpfn-j
ers-verSlun bryggju og hús, og
sömuleiðis Ásgeir Pjetursson,
W.atbne og eins átti R. Ól. nokk-
urn hluta Tangans, áðu,r en Sam.
versl. seldu honum.
UNDIRTEKTIR
BÆ J ARSTJ ÓRNAR.
Þ. 27. jan. kom málið fyriri
bæjarstjórnina. Þeir bæjarstjóri
og Jakob Ka»rlsson mæltu eindreg-
ið með því, að bæj.arstjórnin gengi
að kaupunum. Báru þeir fram til—
lögn þaraðlútandi. Allir hæjar-
fulltrÚ8,rnir, sem á fundi voru,
greiddu því atkvæði að hæj.ar-
stjórnin sinti þessu tilboði R. ÓL,
nema Halldór Friðjónsson. Hann
greiddi ekki atkvæði. Hafði hann
þó lýst því yfir, að hann væri
málinu fylgjandi. — R. Ól. vjek
,af fundi, áðu»r en málið kom til
umræðu. — Einn bæjarfulltrúi
Sveinn Sigurjónsson var fjarver-
andi sökum veikinda.
ARÐVÆN EIGN.
Eign sú, ,sem R. Ól. býður bæn-
um til kaups, gaf af sjer á.rið sem
leið 5300 kr. í „netto“-tekjur. —
Margar verðmætar lóðir eru þa.r
óbygðar enn á Oddeyrinni, svo
mænta má, að árlega»r tekjur af
eigninni aukist að mun í náinni
framtíð.
PRESTUR TIL ÁKVÖRÐUNAR.
Frest hefir R. Ól. gefið hæj.ar-
stjóminni til 1. des. næstk. til þess
að ákveða hvorn sölukostinn hún
velji. Hefir þæjarstjóra verið
falið .að fara til Reykjavíkur, til
að leita fyrir sjer um lán handa
bænum, aðallega með Oddey,rar-
kaupin fyrir augum.
Eins og hið einróma fvlgi bæj-
arstjórnarinnar bendir til, mælist
sölutilboð Ragnars yftrleitt vel
fyrir þar nyrðra.
ír4®
es’ i fuilum gaíigi.
Notið fæktfaer rð«
Eins og getið hefi.r verið um í
skeytum hjer í hlaðinu, varð
Ma»rx-stjórnin í Þýskalandi að
fara frá völdum í desemhermán-
uði. Hafði hún lengi verið minni
hlut.'istjórn, en sat með styrk
lýðveldissinna, og jafnaðairmenn
höfðu látið hana hlutlansa.
Hje»r í blaðinu hefir líka verið
getið um þann gauragang, sem
varð út af því í vetur í Þýskar
landi, ,að elsta syni Vilhjálms,
fyrverandi ríkiserfingja, var leyft
að taka þátt í haustæfingum
hersins. Þótti þetta ■ hin mesta
ósvinna og varð yfirhershöfðinginn
að fara frá. En hermálaráðher.r-
ann Gessler sat eftir sem áður.
Va»r út af þessu kurr mikill með-
al jafnaðarmanna. Um miðjan
desember hjelt foringi þýska
þjóðflokksins ræðu í þinginu og
veittist þar mjög að jafnaðar-
mönnum. Þurftu þeir þá ekki
mei*ra til þess, að snúast önd-
verðir gegn stjórninni. Til þess
að gera njálamiðlun, bauðst
stjórnin til þess að gera breyt-
ingar á *ráðherraskipun og . taka
j.afnaðármenn í stjórnina- En
það vildu jafnaðarmenn eigi. —
Þeir kröfðust þess, að stjórnin
færi f.rá, en gáfu annars kost á
sjer til þess að mynda nýja
stjórn.
Marx kanslari sagði þá í ræðrr,
að yrði stjórnin við k.röfum jafn-
aðarmanna, yrði afleiðingin sú,
að þá kæmist á millibilsstjórn.
en það væri mjög hættulegt fyr-
ir Þjóðvarja eins og hinum stóru
ut,anríki.smálum horfði nú- Stjórn-
in vildi eigi heldur veita lýðveld-
ismönnum þær ívilnanir, er þei.r
fóru fram á, fyrir að veita henni
brauta*rgengi, og báru þá jafn-
aðarmenn fram órökstudda van-
tr.austsyfirlýsingu á stjórnina og
fjell hiin með miklum meiri hluta-
því að lýðveldisménn gsreiddu
vantraustinu atkvæði.
í ræðu, sem Miiller, foringi
jafnaðarmanna hjelt þá, sagði
hann, að ríkisv.arnarliðið væ.ri í
sífeldu makki við Rússa, og það
hefði stórum spilt fyrir Þjóð-
verjum hjá Frökkum og B*retum.
Væri nú kominn tími til þess að
stöðva það framferði, er kæmi í
hág við Locarnosamningana og
stefnu Þjóðtahandalagsins.
Seheidemann har ’efti.rfarandi
ásakanir á ríkisvarnarliðið:
1. Að það hefði fengið hergögn
og fje hjá Rússum.
2. Að þ.að tæki aðallega nýljga
úr, hópi keisarasinna.
3. Að það fengi samskot hjá
einstökum mönnum til sty.rkt
ar ríkisvarnaliðinu-
4. Að það leyfði öðrum en her-
mönnum að taka þátt í her-
æfingum.
Yfirleitt hjeldu jafnaðarmerm
því f.ram, að ríkisvarnaliðið væri
and)vígt núverandi stjórnskipulagi;
foringjar þess sje stækir keisara-
sinnar, í nánu sambandi við brón
prinsinn o. s-- frv., og kostuðu
kapps um það að auka herinn
fram yfir það, sem leyfilegt væri.
Þeg,?,r stjórnin fjell var þing-
fundum frestað fram til 19. jan.
Upp ú*r nýári reyndi þjóðflokks-
maðurinn dr- Curtius, fy.rrum
viðskiftaráðherra, að mynda
stjórn með stuðningi jafnaðar-
manna, lýðveldismanna og mið-
flokksins þýska, en honum tókst
það ekki. Þá sne.'/i Ilindenhurg
sjer til Marx, fyrverandi kansl-
ara og hefir hann síðan verið að
reyna ,að koma ný.rri stjórn á
laggirnar. !
Erlend blöð telja tvær leiðir
færar til s t j (V n a r m y n d 11 n a r. í
fyrsta lagi að myndnð sje ,sam-
steypustjórn allra flokka, nema
kommúnist.a, keisarasinna og fas-
cista,. Mundi sú stjórn verða
stetrk. Annar möguleiki er, sá, að
mynda svonefnda „Weim.ar-sam-
steypustjórn", þ. e. stjórn, skip-
aða jafnaðarmönnum, lýðveldis-
mönnum og miðflokksmönnum.
Það er álit allra jafnt, að
engfinn geti fengist heppilegri
utanríkis.ráðherr,a, eins og nú
stendur, heldur en Stresemann,
að enginn sje hans maki út á við,
eða geti haldið fram starfi hans
í ÞjóðabandaLaginu og unnið jafri
vel og hann að sátt og samlyudi
meðal stórþjóðanna. !
i,Qodafoss<£
fer hjeðan á morgun (laugarda#)
kl. 6 síðdegis til Aberdeen, HuH
og Hamborgar.
nOu3lfosslc
fer hjeðan á fimtudag 10. feb**’
beircf fiE Kaupinenrahafi1’
ar.
Útlsndingahatrið í Hfna
er að miklu leyti kristniboð-
um að kenna.
Eftir því, sem „Daily Mail“
segist frá, þá hefir Inchape lá-
varður lýst yfir því, að útlend -
ingahatrið í Kína stafaði mikið
af því, að hvíta*r þjóðir hefðu
sent þangað kristniboða. Hann
ljet svo um mælt:
— Jeg vil spyrja yður að því,
hvernig þjer haldið að vjer
mundum þola það, ef Kínverjar
kæmi hingað hópum saman og
settu hjer á fót trúboðsstöðv.ar í
þeim tilgangi að gera oss að
Búddahrúarmönnum. Það getur
verið rjett að halda uppi trúboði
meðal villuþjóða, en þa'ð er gsrát-
legt, að vjer skulum hafa ætlao
oss að rífa niðnr hin eldgömlu
trúarhrögð Kínverja, sem þeiin
eru jafn heilög og ksristin trú
er oss.
Slíkar tilr,aunir gera miklu
meira tjón en gagn, a® mínu
áliti og þær eiga það ekki skilið
að þær sje styrktar með einum
eyri. Því fje, sem va.rið er til
trúboðsins, væri miklu betnr varið
til einhveis hjer innanlands. Þið
er* mín skoðun, að því fyr, sem
vjer hæítum við trúhoðsleiðangr-
ana í Kína og Indlandi, því betra
fyrir o.ss alla saman.
Noiið Smára smjðr'
iikið cg þjer munud
sannfærast úm að
sje sinjori likast.
Hm vidurkendu
Fraoskliraiiðshorii
dacjlega frá kl. II f.h'
Dansk-islnnðsN Samfund
Samkvæmt frjett f,rá sendiherm
Dana, var aðalfundur fjelagsins
haldinn á mánudaginn. -— Frú
Stampe Feddersen heiddist undan
endurkosningu í stjórn og var í
hennar st.að kosin jungfirú Gyrithe
Miiller. — Hannibal Valdemarsson
bar fram tiilögur mn að komið
yrði ábrjefaskiftum milli danskra
og íslenskra kenna*r,a, að gefin
væri út lítil íslensk orðabók og
að íslensku-kenslu yrði komið á
að minsta kosti í einum kennara-
•skóla í Danmörku. — Formaður
’skýrði firá því, að þeg.nr hefði
^verið leitað samninga við Sigfús
Blöndal um útgáfu lítillar orða-
hókar. Friðrik Brekkan stakk upp
,á því, að fjelagið ijæfi út árbók í
'stað smá*ritanria og lofaði stjórnin
að taka það til athugunar.
99
iSærfofin
Tenn@see<(
ættu allir að reyna.
Kaupið þau eingöngu-
Smekkmenn s»eyhí
Fíona, Punch, Cassilda, Yrní3<:
Bat og aðra
HirsGli^:ungs vindla.