Alþýðublaðið - 16.01.1929, Blaðsíða 3

AIÞYÐUBLAÐIÐ
GúmuiibÖEid í pappaöskjmn,
Skógarn,
Seglgarn,
Umbúðarpappir.
H j álpræðisherinn,
Minningarsamkoma verður haldin fimtudaginn 17. janúar kl. 8
s. d. til að ininnast 100 ára afmælis frú Cathrinar Booth, móður
Hjálpræðishersins.
Stabskaptelnn Árai M. Jóhannesson og irú hans stjórna.
Mikill söngur og hljóðfærasláttur.
Óbeypis aðgangurt Allir velkomnirt
Karlmannadeildin.
Bláar peysur, Misl. peysur, Nærfatnaður, þunnur
og þykkur, Sokkar, Náttföt, Khakiskyrtur, brúnar.
Manchettskyrtur, hvítar og mislitar, Flibbar,
Bindi, Hanskar, Húfur, Alkiæðnaðir, bláir og
mislitir. Fiakkar, Kápur. Alt, sem karlmenn
þurfa tii að klæðast i, fæst vsmekklegt gott og
ódýrt hjá
S. Jóhannesdóttir.
(Beint á métl Landsbankannm). Síml 1887.
Flik-Flak
sparar húsfreyjum
mikið erfiði. Ekki
skal bæta í sápu eða
sóda. Ábyrgst. að
laust sé við klór.
Rökin sjást engin, og ekki vottar
íyrir pekkingu, {remiuir en hjá
greinarhöfundi.
Þá er' nú leitað á mman vett-
vang með andimelin gegn sand-
græðslunni. Áður var það frið-
helgi sjóða, sem var aðal-forsenda
andmælanna. Nú er talið miikið
vafamál, að jarðarafgjöld Vogs-
ösa og Stakkavíkur megi ganga
í sjóð Strandarkirkju.
Höfundiur greinarinnar virðist
álita, að ekki smegi aufca sjóð
kirkjuinnar með afgjöldum jarða,
sóm alpingi hefir sainpykt að
gefa henni.
Tiifært er, að í Viikinsfmál-
daga sé sagt: „Land að Vogshús-
um er eign Strandarkirkju.“ Lög-
in frá síðasta alþingi, sem á-
kveða, að Strandarland sé eig?n
Strandarkirkju vill höfiundur
ekki taka til greina.
Þá er og vitnað í Jarðabókina
frá 1861 og hún talin sömrun
jress, að jarðirnar Stakkavík,
Hljð og Vogsósar hver fyrir sig
séu taldar til hundraða — og því
sérstæðar jarðir, en ekki á það
minst, að Strandarland er ekki
nefnt í því jarðamati. í Jarða-
tali, sem gefið er út af J. John-
sen 1847, er þess getið á bls. 77,
að með Vogsósuim séu taldar
eyðijarðirnar Strönd og Vinidás.
Vogsósar voru taldir a'ðaljörðin
eítir að Strönd fór í eyði. Strönd
var áður talin aðaijörðin. Mörg
býli voru í Strandarlandi. Þau
býli eru nú koniin í auðn, nema
Stakkavík og Vogsósar. Ekki
þekki ég nein skjöl, sem sanni),
að þeim jörðum hafi verið skift
'úr Strandarlandi. Þau býli eru
því enm taliu í Strandarlandi, og
eru mieð nefndum lögu/m orðin
eign Strandárkirkju. Allur eligur-
íinn um lögleysur er barnalegui'
skrípaleikur, tiil þess að reyna að
hnekkja áliti þeirra, sem hafa
þeitt sér fyrir sandgræðslumál-
inu. Vill ekki greinarh öfundur
leggja fram sannanir lum lögfest
landamerki miliii Strandar og
Vogsósa og milli Stakkavíkur og
Vogsósa? Afgjöldin af þeim jörð-
um eru nú greidd í sjóð Strand-
arkirkju, því að hún er talin eig-
andi þeirra, síðan hún eignaðist
Strandarland. Vill ekki gneánar-
höfundurinn fletta upp íJarðabók
Árna Magnússonar og vita, h'vað
hann sér þar um Strönd?
Þessi vesæra „Morgunblaðs'*-
'grein er eins í öllu. Þar stenduir:
„Austast í Selvogi er Nesland.
Bóndinn í Nesi hefir girt það af
alveg upp i fjalk og nú kemur
Strandargirðingin fyriir vestan, og
að sjálfsögðu á hún að ná upp í
fjall ilika.“
Sannleikui'iinin er sá, að fyrir
lðngu var girðing sett milli Þor-
lákshafnar og Selvogs. Sú girð-
ing er í merkjum eðá sem næst
þeim. Sandgræðsiugirðingin að
vestan girðir af blett, um 400
ha. eða varla það, og nær ekki
nema á þriðja þúsund metra frá
sjó. Sú girðing, sem bóndiinn í
Nesi á að hafa girt, er ókomin,
og hvenær Strandarland verður
girt upp í fjall veit víst en-gánu,
nenia ef gremarhöfundur veit
það. Allar þessar girðingafréttir
eru því vægast sagt eintómt
markleysubull. Því imiður er
fleira af ómerkum orðum í grein
þessari.
Sennilega væri höfundinum
h.olt að fara til Selvogs og leita
sér sannleiksgagna í máli þessu.
Ætti það og vel við, að hann
kæmi í Stran-darkirkju sér til
sáiubóta, tæki þar skírn, ef hamn
er n-afnlaus, og hreinsaði af sér
Allar
ávbrur
svo sem:
Tölur, Króka, Smellur,
Tvinna, Silkitvinna.Öryggis-
nálar, Saumanálar, Heklu-
nálar, Silkibönd, ; ,
Blúndur, Stoppugarn, ullar-
og ís-gain, Teygjubönd og
Sokkabandateyju er bezt
að kaupa i
Hirschsprungs vindia
reykja allir smekkmenn
nafn það, sem hann hefir unnið
sér með ritsmíð þessari.
I „Blöndu“ I. 3. stendur: „For-
lög og æfintýr kirkjunnar á:
Strönd eru mikil, en-da ber helgi
heninar yfir alt. Bnginn verðúin
betur við áheitum en hún, og
þeir, sem að henni hlynina til
gagns og góða, verða hamingju-
meiri eftir. Væri öil stórmedd!
hennar ikuun og komin í eitty
myndi sú jarteinabók vera ósmá.
Trygð Selvogsmanna við kirkju
sína og kirkjustað er þeim tíi
hin-s -mesta sóma.“
Sagt er, að kirkjunni hafi síð-
astliðið ár borist um 16 000 kr.
í áheitum, og bendir sú upphæð
á, að mörgum hefir reynst það
hamingjudrjúgt að heita á hana.
Að vinna á móti herani reynást
ekki holt. „Þannig er kaldhæðni
forlaganna."
Gwmf..!ugur Kristmunds&on.
Erlend símskeyti.
Khöfn, FB„ 15. jan.
Amanuilah Ieggur niðnr völd.
Frá Lundúnum er símað: Af-
ghanska sen-disveitin tilkynnir, að
Amanullah, komungur í Afghan-
istan, hafi afsalað sér konung-
dóminum vegna innanlands-d-eil-
anua og falið Inayatullah, bróður
sínum, að taka við af sér.
Trúin á dollarann.
Frá París er símað: Tilkynt
hefir verið opinberalega, að auðr
maðurinn P. Morgan og forstjóri
Federal Reserve bankans, Owen
Young, verði fulltrúar Banda-
ríkjanna- í neínd þeirri, sem bráð-
lega kemur saman til þess að
ræða hvernig leyst verði úr þýzka
skaðabótamálinu.