Morgunblaðið - 03.01.1930, Qupperneq 2

2
«ORG IJNBLA>*IÐ
t
Ragna Stephensen
Biðjið um
Colman’s
Fæst allstaðar.
Bðkhaldari og
brjefritarl.
kenslukona,
dóttir Magnúsar Stephensens lands
höfðingja, andaðist að kvöldi ný-
ársdags hð heimili móður sinnar,
frú, Elínar Stephensen.
Ungfrú Ragna var fædd 26.
mars 1882. Um aldamótin gerðist
hún kennari við barnaskólann í
Reykjavík og hjelt kennaraem-
bætti fram til 31. okt. s.l. En rjett
i byrjun skólaársins 1928 veikt-
ist hún snöggle'ga af sjúkdómi
|;eim, sem dró hana til dauða, og
gat ekki kent eftir það. Hún var
mjög ástsæll kennari og gat sjer
ágætt orð hvar -sem hún kom.
Ungnr, efnilegnr maðnr af gððn fólkl,
vannr tvttfaldri bókfærsln, gefnr fengið
framtíðarstððn bráðlega.
Viðkomandi þarf einnig að vera vef
vannr á skrifvjel og knnna að minsta
kosti þýskn og enskn til fnllnnstn.
Eiginhandar nmsókn ásamt meðmælnm
og lannakrttfn, afhendist A. S. I.
fyrir 5. jannar næstkomandi,
merkt: „FL1NKUR“.
Hatreiðslnnámsskeið
byrjar mánudaginn G. janúar. Miðdagur, kalt borð og bakstur.
Helga Signrðardóttir, sími 2151.
Er flnitnr i
Þingholtsstræti 1 aftur.
Sig. Gnðmnndsson, sími 1278.
Blikkiisisfunnur.
Eias og að nudaufðrnn seljnm við blikklýsistnnnnr
mjðg ódýrar beint frá Noregi, einnig síldartnnnnr.
Eggerí Kristjánsson 5 Co.
Hafnarstræti 15.
Harvarður Sigurðsson
kaupmaður í Hnífsdal andaðist að
heimili sínu aðfaranótt sunnudags.
Hann var hinn mesti dugnaðar-
maður og vel látinn. Hann var 45
ára að aldri, ókvæntnr og barn-
íaus.
Sjómanuafjelðgin
og hásetar á línuveiðurum.
Gustur á Sigurjóni Ólafssyni!
Eins og skýrt hefir verið frá áð-
nr hjer í blaðinu, höfðu samninga-
nefndir Fjelags ísl. línuveiðaraeig-
enda og sjómannafjeiaganna í
Reykjavík og Hafnarfirði komið
sjer saman um kaupgjaldssamning,
sem skyldi gjlda frá 1. jan. þ. á.
Uessi samningur var þvínæst bor-
inn undir fjelög beggja aðila. Ut-
gerðarmenn samþyktu fyrir sitt
ieyti samninginn, en á mjög fá-
mennnm fundi í Sjómannafjelagi
Rvíknr var hann feldúr. Stjórn
Sjómannafjel. hafði að sögn ekki
ijað una þe'ssum úrslitum, eink-
um vegna þess að aðeins örfáir
sjómenn af línuveiðurum voru
mættir á fundinum. En þó fóru
leiltar svo, að stjórnin fjekk engu
frekar áorkað í málinu og fór það
til sáttasemjara.
Hinn 1. jan. senda svo stjórnir
sjómannafjelaganna í Reykjavík
og Hafnarfirði FB. svohljóðandi
tilkynningu:
„Sökum þess, að samningar hafa
enn ekki tekist við útgerðarmenn
línubátanna og málið hefir verið
afhent sáttasemjara ríkisins í
vinnudeilum, þá má enginn sjó-
maður ráðast á nefnd skip, fyr en
samningar hafa náðst eða sjó-
mannafjelögjn gefa út taxta um
kjör þau, er ráða skuli fyrir“.
Hjer skipar sá, sem valdið hefir!
Menn taki eftir: Enginn sjómað-
ur má ráða sig* á línuveiðara!
Þessi tilkynning er send Frjetta-
stofunni, og á hún svo að koma
boðskapnum til allra íslenskra
blaða og skipa.
Enginn sjómaður má ráða sig á
iínuveiðara, segja hinir háu herr-
ar, sem stjórna sjómannafjelögun-
um.
En ieyfist að spyrja: Hvaða
heimild hafa þe'ir til þess að gefa
út slíkan boðskap?
Banna landslög sjómönnum að
ráða sig á skýp?
Vera má, að sjómannafjelögin
geti með einhverjum rjetti sagt við
þá sjómenn, sem eru í þessum fje-
logum, að þeir megi ekki ráða sig
á skip nú, þar sem e'kki hefir náðst
sanxkomulag um kaupið; slíkt er
einkamál þejrra á milli. Hitt er
óðs manns æði, að ætla að banna
öllum sjómönnum, jafnt sjómanna-
fjelagsmeðlimum sem öðrum, að
ráða sig á skip !
Enda hefir Mbl. haft sannar
fregnir af því, að þetta ,,bann“
verður að engu haft.
Það er þegar farið að ráða menn
á línuveiðaskipin, og eru sum
þeirra farin á veiðar.
Stjórn Fjelags ísl. línuveiðara-
eigenda hefir fj-rir sitt, leyti leyft
útgerðarmönnum að ráða menn á
skipin með þeim kjörum, sem
samninganefndirnar komu sjer
saman um. Og vjer höfum sann-
frjett, að margir hátar víðsvegar
úí um land, eru sem óðast að bú-
ast á veiðar. Sjómeixn eru fúsir til
að sigla og segja sem rjett er, að
stjórn Sjómannafjelags Reykjavík-
xxr geti ekki bannað þeim að ráða
sig á skip, því þeir hafi aldrei í
því fjelagi verið, og sjeu þar af
leiðandi engum skyldum hxxndnir
við þá Sigurjón & Co.
Slys ð Eyrarbakka.
Maður kafnar í reyk og konu
hans ekki hugað líf.
FB. 2. jan.
Frá Eyrarbakka ej; símað: Sorg-
legt slys varð hjc'r xxm áramótin.
Sigvaldi Sigurðsson, ættaður úr
Breiðafirði, sem hafði ver.ið að
heiman í atvinnuleit, kom heim
iaust fjrrir áramótin. Kona hans
hefir unnið á heimili Gísla Pjet-
urssonar læknis um skeið og var
barn þeirra þar á heimilinu með
henni. Hjónin sváfn heinxa hjá sjer
síðan maðurinn kom hejm, eú barn-
ið á heimili læknisins. Þau fóru
heim um kiukkan tíu kvöldið fyr-
ir gamlársdag, en er konan kom
ekki á heinxili læknisins á garnl-
ársdagsmorgui, var farið að sækja
hana, en er komið var til, var her-
bergi það, sem hjónin sváfu í, fult
af reykjarsvælu. Var ljelegur ofn
í herlxerginu og mxxn pípuspjaldið
hafa færst til og iokað pípunni.
Hjónin lágu me'ðyitundalaus í rúm-
inu, er að var ltomið. Maðuriixn
dó í gær, en konan hjarir enn.
Henni er ekki lif hugað.
Mann tekur út af .Draupnl*
Skeyti hefif borist hingað frá
togaranum „Draupni“, að einn
hásetann hefði tekið út, meðan
skipið var að veiðxnn austan við
Lsafjarðardjúp og hefði hann
drukknað.
Maður þessi hjet Hallgrímur
Jónsson, 29 ára að aidri. Átti hann"
heinxa i Garðastrtæti 4, og var
kvæntur. Kona hans heitir Grjeta
Þorsteinsdóttir (slátrara).
i
Dánarfregn. Látin er í Stykkis-
hólmi eftir langvarandi vanheilsu
frú Steinunn Guðnadóttir, kona
Einars Vigfxissonar bakara.
í Öag
seljnm við
tfima kassa.
I tilssíi I Hll
Reoiington
rilvjelar notam. a.:
Alþingi
DómsmálaráSuneytið
Brunabótafjelag Islands
Fræoslumálastjórinn
Landsbankinn
Lögmaðiurinn
Lögreglustjórinn
Landlæknirinn
líandssíminn
Póstmálaskrifstofan
Ríkisfjehirðir
V egamálaskrif stof an
V itamálaskrif stof án
Tollstjórinn
og fjöldi helstu kaupsýslu-
manna.
Þurfið þið ekki nýja ritvjel
með nýja árinu?
Remington umboð
Austurstræti 5.
Sími 650. BoX 275.
ildhásstálka
ðskast strax
w
a
Hfitel island.
Pilt eða
stnlkn
vantar f tðbats- og
sælgætisverslnn.
Umsóknir merkt: „SMART“
sendist A. S. f.
Nýðtsprnngnir
Tnlipanar
fást á Klapparstíg 29.
Versl. Vald. Ponlsen
Sími 24.