Morgunblaðið - 20.09.1931, Qupperneq 12

12
gefur fagran
dimman gljáa
eða
Notið ávalt
»r stéra orélð
kr. 1.25
i borðið.
Lifur. — Hjörtu. — Svið.
Kiein
Baldursgötn 14. Sími 73.
Vetrarkðovr,
nýjasta tíska, kjólar blússur
og silkiundirfatnaður, ný-
komið í miklu úrvali.
Margs konar aðrar haustvör-
ur teknar upp d'aglega.
Versl. Vlk.
Laugaveg 52.
Fjallkonu-
ýyskó-jff
svertan
V
■ i'
er
best.
W. F.fnagerð ReyUjavikur.
I slátrið
parf að nota íslenska rúgmjölið
frá Mjólkurfjelagi Reykjavíknr.
Ekkert annað rúgmjöl er jafn-
gott til sláturgerðar. Biðjið ka-up-
mann yðar um íslenska rúgmjölið.
Hafi hann það ekki til, þá pantið
|>að beint frá Mjólkorfjelagí
Reykjavíknri
Mjálkitnikíág Reykjavíkur.
Nýkomið:
Reimar, Reimalásar
Reiœavax.
Versl.
Valð. Ponlsen.
Klappantíg 2Í.
isl. kartöflur
og rófur,
í heilum sekkjum
og lausri vigt
TIRiFMNÐI
fiangaveg 63, Blmi 2398
Miólkurbú Flóamanna
selur nýmjolk, rjóma, skyr.
Týsgötu 1. Sími 1287.
Vestnirgötn 17. Sími 864.
Hvennagullið.
allur fótleggurinn, þá kom hálf-
klæddur líkamj og á honum fölleitt
og spikað andlit — andlit Roden-
ards.
Undrun, grunur og alls konar
hrollkendir fóru um huga minn
er jeg kannaðist við hann. Hvemig
í ösköpunum gat staðið á því, að
hann var hjer og hversvegna lædd-
ist hann inn í herbergi mitt.
En allur grunur hvarf, jafn-
skjótt og hann vaknaði. Það voru
krampateygjur í andliti hans og
ha.nn var svo óttasleginn á svipinn
þeggr hann hvíslaði þetta eina orð
..Herra“, að mjer varð strax ljðst
að ef Jeg í ránö. ög veru væn f
hættu staddiit, þá stafaði hún frá
öðrum ’én honum.
■— Hvern fjárann-----hóf jeg
máls. En þegar hann heyrði í rödd
’minni, óx óttasvipurinn í andliti
hans.
— Sss, hvíslaði hann og lagði
fingurna á varirnar. Verið ró-
legir, náðugi herra, í hamingju
bænum.
Mjög gætilega lokaði hann hurð-
inni á eftir sjer og varlega og með
miklum erfiðismunum haltraði
hann tii mín.
— Þeir ætla að myrða yður, náð-
ugf herra, hvíslaði hann.
— Hvað! Hjerna í Blagnae.
Hann kinkaði kvíðafullur kolli.
— A-há, sagði jeg hlæjandi. Þú
ert hrjálaður maður. Hver gat vit-
að, að jeg færi hjer fram hjá og
hver skyldi það vera sem vildi
mig feigan.
— Saint-Eustache, svaraði hann.
Og hvað viðvíkur hinu, þá bjugg-
ust menn ekki beinlúns við yður
hingað, en voru þó við öllu búnir,
ef það skyldi hittast svo á. Að því
er jeg hefi komist næst er ekki
eitt einasta gistihús alla leið frá
MOIUUWBLAÐIÐ
s
Sjalfvipkt þvottaetní

c<oYr>-itg/í&íh
L n « O
una
Vú dgæta þvottaefni FLIK-
FLAK hefir staðist reynsl-
— það hreinsar allan þvott
jafn-auðveldlega, dn þess að hann
«@)OíL _.'i.
slitni og dn þess að menn eigi nokk-
uð d hættu; jafnvel fegursta litasam-
safn í mislitum nýtísku dúkum renn-
ur ekki saman.
Lavéda-n, þar sem riddarinn hefir
ekki komið fyrir bófum sínum og
heitið óskaplegum launum til höf-
uðs yðar.
Jeg stóð á öndinni og jeg var
ekki lengur í nokkrum vafa.
Segðu mjer, hvað þú veitst,
sagði jeg fljótt!
Og nú fór þessi tryggi þjónn,
sem jeg hafði leikið svo illa fyrir
ekki meir en fjórum dögum, að
un. Hann gerði þó ekki ráð fyrir
að jeg kæmist svona langt, því að
hann hafði komið því þa.nnig fyrir
að ekki yrði hægt að fá óþreytta
hesta hokknrs staðar á leiðinni.
Samt sem áður gat þó hent sig
að jeg mundi þrauka þessa leið og
Saint-Eustache vildi ekki eiga
neitt í húfi um það. Hjer á Blag-
nac var gestgjafinn einnig í vit-
orði með Saint-Enstache, sagði
segja mjer frá hvemig hann, þeg-1 ®'°úenard. Þeir höfðu í hyggju að
ar hann varð þess va.r að hann j ‘skei’a a kals a me^an jeg
gæti gengið, hafði haltrað af stað svæ
og farið að leita að mjer, til þess
að grátbiðja mig að fyrirgefa sjer
og ekki að snúa alveg yið sjer
“ Göfugi herra, sagði hann
að lokum, jeg hefi setið nppi í
alla nótt og beðig til guðs að
bakinu, eftír að hann hefði þjón- Wer kæmust a.lla leið hingað, til
ag fyrst föður mínúm og síðan i, Þess 3eS gæU aðvarað yður.
mjeh { heilan manh'saldur. |Hefði jeg ekki verið svona illa
Castelroux háfði sagt honum, að,leikinn> hefði jeg fengið mjer
hest og riðið á móti yður, en eins
lata
jeg hefði fai'ið til Lavédan og j
hann hafð* ákveðið að elta mig j astatt var; varð ^ að
þangað. Hest hafði hann ekki og mjer n®«a að hiðja til guðs og
peniugamir vom í færra lagi, svo vena að Þjer kæmnst alla leið td
að hann hefði lagt af stað fótgang-1 agnac> s^° a .1e"
andi um morguninn þenna dag og ] tek ntan um hann og faðm-
dregist alla. leið tíl Blagnac; þar aði hann að mjer, en faðmlag mitt
hefði hann verið að þrotum kom
irrn. og neyðst til að hafa þar við-
dvöl. Og þag virðist hafa verið
fyrir handleiðslu forsjónarinnar að
þetta fór á þá leið, því að hjer á
„Stjömunni“ hafði ha.nn af hend-
ingu heyrt á samtal milli Saint-
Enstache og þessara tveggja ill-
virkja. Og af orðum hans að
dæma hafði riddarinn gert sömu
ráðstafanir í öllum gistihúsum frá
Grenade tíl Toulouse, þar sem
vora hinar allra minstu líkur til
að jeg mundi gista.
Það hlaut að vera orðið fram-
orðið áður en jeg kæmist til Blag-
nac ef jeg þá á annað borð kæmist
alla leið þangað án þess að hvíla
mig einhvers staðar, svo að ridd-
arinn hafði gefið mönnum sínum
fjekk hann til að stynja- af sárs
auka, því að veslings maðurinn
var enn þá aumur.
— Veslings Ganymedes, muldr-
aði jeg, og jeg held að jeg hafi
aldrei í mínu síngjarna lífi haft
jafmilda. meðaumkvun með nokkr-
um manni. Þegar hann heyrði við-
urnefni sitt kom alt í einu vonar-
neisti í augu hans.
— Þjer ætlið að taka mig til
yðar aftur, náðugi herra? sagði
hann í bænarróm. Þjer ætlið a.ð
taka mig til yðar aftur, viljið þjer
það ekki? Jeg sver að tunga mín
skal aldrei framar......
— Sss, minn trúfasti Ganymed-
es. Jeg ætla ekki að eins að taka
þig tíl mín, en jeg ætla að leitast
við af öllum mætti að hæta fyrir
Hótel Skjaldbreið.
Gunningham Band spilar dag-
lega frá 3^—6 og 8Vs—11%..
EGGERT CLAESSEN,
hæstarjettarmálaflutningsmaður.
Skrifstofa: Hafnarstræti 6.
Sími 871. Viðtalstími 10—12 f. h.
Þuottagrindur.
Skálar. Könnur.
Sápuskálar.
Skólpfötur
Gólfklútar
Þurkur
Skrubbur.
Strákústar.
Bónkústar
Sköft
Nýkomið í
JÁRNVÖRUDEILD
JES ZINISE
Næstu vi&u
gegnir hr. læknir Sveinn
Gnnnarsson læknisstðrinm
mfnnm.
Óiainr Jónsson.
Ailt með Islensknm skipnm!
skipum um að bíða þar til í dög- það sem jeg hefi illa gert við þig.