Morgunblaðið - 22.12.1932, Qupperneq 7
7
MORGUNBLAÐIÐ
Nokkrar
úrvalsbækur:
Kristur vort Iff
prjedikanir éítir dr. Jön Helga-
son, biskup, er bók, sem mðrg-
um væri kærkomin jólagjði. —
Verð 18 kr. i fall'egu gyltu bandi.
Vestan um haf,
ljöð, leikrit, sögur ög ritgerðir
eftir islenska rithöfunda í Vest-
urheimi, ér rherkileg bók, með
þvi að þar er safnað saman
flestu þvi besta sem ritað hefir
verið á islensku i Vesturheirhi.
Kostar 18 50 i shirt., en 27.50 i
vönduðu skinnbandi.
Ljóðmæli
Hannesar Hafsteins
fást ennþá bundin i shirt. á 16.00
og i skinnbandi á 18.00.
Kvöldræður
eftir sjera Magnús Heigason var
jólabókin i fyrra, en þeir sem
ekki eignuðust þessa ágætu bók
þá, þeir munu fegnir vilja elgn-
ast hana núna. Verð í bandi 8.00
og 10.00 í betra bandi.
Úrvalsgreinar,
sem þýddar eru úr ensku af dr.
Guðm. Finnbogasyni, er bók,
sem óhætt er að gefa í jólagjöf.
Kosta í góðu shirt, bandi 8.00
og í vönduðu skinnbandi 13.00.
Nýja heftið af
Þýdd Ijöð,
eftir Magnús Ásgeirsson, kemur
í bókaverslanir í fyrramálið, beeði
í bandi og óbúndið.
Aðalútsala hjá:
frP-MIEM
Ansturstræti 1 — Sími 2726.
Hlýleg jólagjöf
er vel verkaður
Dnnn
Hann er að fá hjá
Verslunin Björn Krist jánsson
og'
Jóni Björnssyni & Co.
Holasalan s.f.
Sími 4514.
Kleins kjðtfars
reynist best.
Baldursgötu 14. Sími 3073,
ÁgætasU jólagjöfin:
HeDVlnsotnr
skáldsaga eftir sjera
Friðrik Friðriksson
F»st hjá báksölnm.
veita Behrens væri að falla frá
skuldum sínum, eða láta þær sitja
á hakanum.----— —
Sámningaumleitaniriiar
og gjaldþrotið.
Dómarinn heldur því fram,
J. Á. ennfr., að M. G. haf5
með samningaumleitunum sín-
um forðað því að Behrens yrði
gjaldþrota fram yfir þann tíma,
að hægt væri að rifta gjörningn-
um við Höeþfner, og er glögglega
gefið í skyn, að M. G. muni hafa
tafið gjaídþrotið í þessum tii-
gangi. I»essi staðhæfing dómar-
ans er mjög viílandi. Samnings-
tilboðið var ekki sent út fyr en
um mánaðamótin maí—júní og
var þá liðinn sá tími, að unt væri
að rifta umræddum gjörningi.
Samningstilboðið gat því ekki ver
ið gjört í þeim tilgangi, að koma
í veg fyrir riftingu.
Eigi er því heldur til að dreifa,
að M. G. hafi drégið að senda til-
boðið, til þess að láta efnahag
Behrens liggja í kyrð fram yfir
þann tíma, að unt væri að rifta,
eins og gefið er í skyn. Hann
fjekk ekki í hendur gögn til að
koma fram með nokkurt tilboð,
fyr en lokið var. við efnahags-
reikning Behrens á ný, þ. e. eftir
21. maí. Fyrir þann tíma hafði
M. G. að vísu skýrt einum mál-
flutningsmanni, sem hafði kröfu
<til innheirnttu, frá þvi, að Be-
hrens hefði nefnt við sig að leita
samninga, og mælst til að hann
öievmið ekki börnunum
komlð l£dag og ¥01)15 lajlejt lelkfang á jóUsOln Eilnborgar, fnllkomn-
„asta og ialiegasta ár?al al leikfðngnm, sam hjer hoUr sjest.
■ OHIB að tU féla geinm Tið al|ðllnm lelkllninm 10-20% afslátL
Jólasala Edlaborgar.
biði eftir því. Þetta mun hafa
verið Örstuttu áður en tilboðið
var sent út og að líkindum eftir
að riftingarfrestur var útrunn-
inn. Er því harðlega mótmæit, að
það hafi verið gert með hags-
muni Höepfners fyrir augum,
enda eru engin rök eða likur fram
kámnar fyrir því.
í þessu sambandi vil jeg minn-
ast á, að dómarinn telur að það
hafi „staðið til“, - að Behre'ns
yrði gjaldþrota í mars, en M. G.
hafi frestað því. Þetta er rangt.
I>egar Behrens sneri sjer til M.
G. bað hann um að leita fyrir sig
samninga, en orðaði ekki að gefa
sig upp sem gjaldþrota, enda
hefði hann ekki þurft að snúa sjer
til málflutningsmanns til þess.
,4«
„Elðhúsðagsrceða
lóns Eyþórssonar.
IIIHIamaMxOiLSEwí
EpU, Gltrðnur,
fyrirhggjandi, litið óselt.
Sfmi: einn — tveir — þrír — liórlr.
Rikisútvarpið hjelt afmælis-
fagnað á þriðjudaginn var. Út-
varpstjóri hjelt ræðu, þar setn
hann sýndi fram á, hve ágætlága
útvarpið hefði blómgast ttndír
hans ,,stjórn“(!), enda væri það
• |
sjálft ríkisrekið og ríkisrekstri
á allar hliðar um'vafið. Vár þar
hvergi blettur á nje hrukka. Það
var ósvikin skálarseða fyrir út-
varpinu og höfundi ræðtmnar, og
á eftir var leikið lag eftir út-
varpsstjórann, með ýmsum
hlykkjum upp og niður eins og
lög gerast, og í engu frábrugðið
því, sem hver maður getur gert,
ef hann aðeins kann nógu lítil skil
góðs og ills til þess að geta fengið
sig til þess.
I»á talaði formaður útvarps-
ráðsins snjalla ræðu, og þótti út-
varpið afskift um fje frá því op-
inbera. En það þýðir, að þeir,
sem ekki hafa útvarpstæki eigi að
borga meira. Síðan var leikið lag,
en ekki var það eftir ræðumann-
inn, sennilega af því að hann
hefir ekki hugsað út í að búa það
til — eða verið of skynsamur til
þess.
Svo kom „fulltrúi útvarpsnot-
enda“, Jón Eyþórsson. Virtist í
upphafi ræðu hans glóra í ein-
hvern skilning á því, að hann
ætti að vera hið sívakandi auga
á stjórn útvarpsins og umboðs-
maður þeirra, sem við útvarpið
búa og bera alt báknið uppi, því
að hann sagðist ætla að halda
„eldhúsdagsræðu“, og nota mál-
frelsi það, sem hann hjer hefði.
Og ekki virtist hann skorta sprek
í hlóðirnar, því að hann byrjaði
á því, að lýsa því, að útvarpsstjór
inn væri staðinn að f járdrætti, og
að ekki meiri fjandmenn hans en
framsóknarraðhérrarnir ' hef ðu
neyðst til þess að gera honum
ýmist endurgreiðslur eða ofaní-
gjafir. En ákaflega fór ræðumað-
ur varlega með þetta eldfima
efni, enda kviknaði aldrei loginn
í eldhúsinu. Hann hafði varla
hagrætt eldiviðtmm í hlóðunum
fvr en hann fór af miklum áhuga
að ausa vatni í eldstæðið. Hjer
hefði aðeins verið um misraun-
andi skilning að ræða á því, hvað
stofnunin hefði átt að greiða og
hvaö Jónas Þorbergsson. Var
ekki von að Jónas ruglaðist í því,
hvort hann sjálfur eða útvarpið
ætti að borga undir hann á Bíó
eða í búðir? Þetta væri svo al-
gengt og nú væri málið búið.
Hann vildi ekki heyra neinar
slettur í garð útvarpsstjóra o. s.
frv. —
Nú er þessu svo farið, að Jón
Eyþórsson er kosinn í útvarps-
ráð af fjelagi útvarpsnotenda, og
var því nokkurskonar málpípa
þess. Það hefði því ef til vfll mátt
vænta þess, að hann segði frá
því, að þetta sama fjelag hefir
lýst eindregnu vantrausti á út-
varpsstjóra og skotið því til
stjórnarinnar að losa útvarpið
við hann. Og hann hefði ef til
vill getað minnst á það, úr því
að hann var að halda eldhúsdags-
ræðu fyrir hönd útvarpsnotenda,
að fjelagsfundur hefir heimtað
opinbera rannsókn á fjárdíætti
útvarpsstjóra við þessa stcfnun.
Sem fulltrúi útvarpsnotenda
hefði hann átt að spyrja Jónas
Þorbergsson, hvort hann hjeldi að
Tilkynning.
í dag, (fimtudag) flytjum við búð vora, sem verið
hefir á Grettisgötu 44, í hús Valdimars Loftssonar,
Vitastíg 14.
Með þessari breytingu fullnægjum við nútímakröfmn
um hreinlæti og annan aðbúnað. — Stassaniseruð nýmjólk
verður seld þar eftirleiðis.
Þetta eru hinir mörgu og góðu viðskiftavinir vorir
beðnir að athuga.
8. Ólafsson & Sandholt.
HúsmæðrasKðlinn
á Isafirðl.
Vegna forfalla annara geta nokkrar stúlkm- fengið
pláss á seinna námsskeiðinu sem byrjar 1. febrúar 1933.
Einnig getur komið til greina tveggja mánaða náms-
skeið, ef stúlkur óeka.
Umsóknir sendist sem fyrst til forstöðukonu skólans
Gyðn Maríasdóttnr.
Fyrirliggjandi:
Ylnðlar mjðg ððýrir. Súkkat. Bláber.
Smtar nðnðlar. Epll. Kartðllnr. Snltntan.
Eggert Kristjánsson & Co.
Sími 1400 (3 línur).
ig er ágæt jólagjöf.