Morgunblaðið - 20.06.1933, Side 2

MORGUNBLAÐIÐ
2

'■;

% '.& %
■
-■£■/■:■■■ ■■.
<
jjggli
llliii
■: •■: . 7.

Flugstöðvar f Htlanshafí
Hugmyndinni um það að hafa
fljótandi stöðvar í Atlantshafi sem
áfanga fyrir flugvjelar, er fljúga
milli heimsálfanna, vex stöðugt
fyTgi. Eins og kunnugt er hafa
Bandaríkjamenn verið að liugsa
um að bvggja stórar fljótandi
eyjar með nokkru millibili í haf-
inu, en Þjóðverjum hefir nú hug-
kvæmst annað, sem sje að hafa á
hafinu skip, sem flugvjelar geti
sest á. T þessu sknyi hefir Luft-
liansa leigt 5000 smálesta flutninga
skip, sem ,,Westfalen“ heitir og
er eign Norddeutscher Lloyd. Er
þessu máli nú svo langt komið að
f'ai'ið er að gera tilraunir með
þetta í Norðursjó og síðan verða.
gerðar tilraunir í sambandi við
reynslufhig yfir sunnanvert At-
lantshaf.
I „Westfalen" á ekki að liggja.
fyrir festum á einhverjum ákveðn-
fim stað á hafinu, heldur á það
að vera á sveimi fram og aftur
miðja vegu míilli vesturstrandar
Afríku og Brazilíustrandar. Það
er Dornier-flugvjel, sem valin hef-
j 'r verið til reynsluflugsins. og á
hún að lenda á „Westfalen“ úti
í rúmsjó. Þessi lending fer þannig
fram, að skipið dregur á eftir sjer
nokkurskonar dráttarbraut, sem
flugvjelin rennir sjer upp á. En í
skut skipsins er hegri, sem dregur
svo flugvjelina nm borð. Dráttar-
brautin er gerð eftir fvrirsögn
' . i
Hein von der Deschimag, og liefir
hann unnið að uppgötvun hennar'
í mörg ár.
Til þess að flugvjelin geti tekið
sig upp af skipinu aftnr. er á J
þilfari rennibraut fyrir hana, líkt
og er á .Bremen1 og .Eui-opa' fyr-
ir póstflugvjelar þeirra skipa. —
Reynslan hefir sýnt, að þegar mik-
il kvika er, eiga fullhlaðnar fliig-
vjelar bágt með að taka sig upp á
sjónum, og þess vegna eru þessar
rennibrautir gerðar á skipunum.
Um leið og þeim sleppir er flug-
vjelin komin á loft og á þá að
hafa svo mikinn hraða að hún geti
hafið sig til flugs. Rennibrautin á
„Westfalen' er gerð af Heinkel-
flugvjelaverksmiðju, og er hún
miklu voldugri en nokkur önnur
rennibraut á slripi, enda þarf þess
með, því að gert er ráð fyrir að
hún verði að fleygja til flugs
flugvjelum sem vega alt að 15
smálestir.
Lufthansa hefir lýst yfir því
að þessar tilraunir standi ekki í
sambandi við það, að hefja eigi
flugsamkepni við „Zeppelin
greifa“, sem er í förum milli
| Evrópu og Suður-Ameríku. Hjer
sje aðeins um póstflutninga að
ræða, og ef tilraunirnar takast vel
ætlar Lufthansa að halda uppi
föstum ferðum yfir hafið hálfs-
mánaðarlega. þannig að ein ferð
er vestur um haf í viku og önnur
austur um haf. í næstu viku. Á
að revna að Iialda. þessum ferðum
uppi allan ársins hring. Með þessu
nróti mundu samgöngur hatna
stórkostlega við Suður-Ameríku,
þyí að ekki er nema 4 daga flug
frá Þýskalandi til Rio de Janeiro
og 5 daga flug til Buenos Aires.
Hjer á myndunum má fyrst sjá
til hægri flugvjel, sem er að
renna sjer upp á liina miklu drátt-
arbi-aut, „Westfalen“. Að neðan til
vinstri sjest rennibrautin um borð
í skipinu, og að ofan til vinstri
skipið sjálft.
t
Ffú Stofaaía I Iðnsdðttlr.
Fæd.I flJ iúní 1877.
Dáin 10. júní 1D33.
ráein kveðjuorð frá æskuvinu.
Þegar jeg tek mjer penna í hönd
til þess að kveðja kæra æskuvinu,
sem nú er horfin mjer sýnum í
þili, þá berst jeg með straumi
minninganna til bernskustöðva
minna, — til brattra fjalla,
grunda, fossa, hlíða, en enn þá
brosa við huganum, þrátt fyrir
nll árin, sem liðin eru, síðan við
dvöldum þar báðar, og lifðum
þar í glaðværð æskunnar, ógleym-
anlegar stundir, sem enn í dag
orna huganum.
Frú Stefanía var elst af sextán
systkinum. Hún fædd’st 23. júlí
1877. Foreldrar hennar voru sæmd
arhjónin Jón Stefánsson, sem lifir
dóttir sína í hárri elli, og konu
bans Kristrún Magnúsdóttir, sem
Ijest fyrir nokkrum árum. Þau
bjuggu allan sinn búskap á Sáms-
staðagerði við Reyðarfjörð, lítilli,
kostarýn-i jörð, og var þar ekki
heiglum hent að framfæra stóra
fiölskyldu.
En á þessu litla og ljelega jarð-
næði, komu þau hjónin Jón og
Kristrún, stóra barnahópnum sín-
um upp roeð snild og prýði, án
1 nokkru sinni að levta stvrks,
uíp njóta styrks. anuars en styrks
< rnno eigin ótrauðu starfa, og frá-
bæru fyrirhyggju
Bömin voru öll vel af Guði
gefin og lögðu fljótt fram sinn
skerf heimilinu til hjálpar.
Ávalt mun jeg minnast bess,
hve ánægjulegt mjer þótti að
koma að Gerði; þar var glatt á
hjalla, en gleðinni þó jafnan stilt
vel við hóf. Umgengni úti og inni
bar vott um átorku, iðjusemi,
reglu og stjórnsemi árvakrar hús-
freyju og húsföður. Enda var
beim hjónum viðbrugðið fvrir
bað, hve vel þau ólu upp börn
sín og vöndu þau á unga aldri
rdð allskonar vinnu; það var og
til barnanna tekið fyrir sakir
dugnaðar og myndarskapar, ekki
síst dætranna, og þó einkum
beirrar elstu, sem var afbragð
ungra stúlkna um þær slóðir í
öllu, er hún lagðí höndur að.
Sumir kunna að hakla að lífið
a afskektu sveitabýli, geti tæp-
lega verið í frásögur færandi, en
þó hafa þar löngum verið lagðir
bornsteinar hátta og hamingju
bjóða og einstaklinga, og með
vissu veit jeg það, að uppeldið,
sem frú Stefanía hlaut í föður-
garði, við iðjusemi, nýtni og
nægjusemi, mótaði skapgerð
; hennar og átti dr júgan þátt í því,
| hve prýðilega henni fórst heimilis-
; stjórnin sem húsmóður, í sínu
! eigin heimili.
! Frú Btefanía giftist 13 október
1906. eftirlifandi manni símuTi,
Salómon Jónssyni, verkstjóra. —
Heimili þeirra var hið ánægju-
legasta, þar sem fór saman hrein-
læti, snyrtimenska og alúð í við-
j móti, við alla, sem að garði komu.
Minnist jeg nil með söknuði,
margra ánægjustunda á heimili
þeirra.
Það er því skarð fyrir skildi,
I þegar auður er sess slíkrar hrrs-
^ raóður, sem frú Stefanía var. Allra
I nánustu ásvinir hennar, eiginmað-
I urinn og fósfúrdóttirin, sem hún
, gekk í móðurstað og annaðist að
j móðurlegri ástúð; eiga nú um sárt
að binda, og síðast, en ekki síst,
aldurhniginn faðir í fjarlægð, á-
samt eftirlifandi systkinum, níu
að tölu, sem áttu elstu systur
sinni svo óendanlega mikið að
]>akka frá samvistardögunum í
foreldrahúsunum.
Frú Stefania var óvenjulega
skapstilt kona og þreklunduð. —
Hún æðraðist aldrei, ekki heldur
þegar holskeflur þrautanna risu
hátt, og lömuðu lífsþróttinn.
,,.Teg kýs mjer helst að liggja
með aftur augnn, og tala i ldjóði
við Drottinn minn“, hvíslaði hún
að mjer eitt sinn, er jeg kom til
hennar í sjúkraliúsið, þar sem hún
andaðist. Þau orð hennar sýndu
mjer lmgarþel hennar og hvaf
húnKleitaði sjer styrks í þrautun-
um, sem hún bar með þölgæði
án þess að mögla.
Guð blessi vini hennar nær og
fjær, og gefi þeim náð til þess
að eygja eilífðarljómann á bak við
harmajelin.
•Tarðnesku vináttuböndin bi'esta
að vísu í bili, en —
Vonin segir: Heilög liöndin,
hnýtir aftur slitinn þráð.“
Hvíl í Guðs friði. kæra vina
mín. Hafðu þökk fyrir trygð þína
og vináttu við mig; alt í frá barn-
æsku.
Guðrún Lárusdóttir.
„Bnllfoss"
fer í kvöld kl. 8 í hraðferð
vestur ogf norður.
Vörur óskast afhentar fyr-
ir hádegi og farseðlar sóttir.
„Dettifoss"
fer miðvikudagskvöld um
Vestmannaeyjar, til Hull og
Hamborgar.
Líftrygglngarflel. Hndvaka
íslanAsdeildln.
Fylgist með tímanum og líf-
tryggið yður.
Ódtr Reiðhlúl
Nokkur reiðhjól með lítilshátt-
ar gallaðri lakkeringu, verða seld
næstu daga, með miklum afslætti.
„0rninD((.
Laugaveg 8. Laugaveg 20.
Ieof'hni
ciffarettur
eru reyktar um alt
land'.
20 stk. 1.25.
Postulins-
vSror:
Leirvörur.
Glervörur.
Borðbúnaður.
Búsáhöld.
Nýjar vörur. Lækkað verð.
Bankastræti 11.