Morgunblaðið - 18.07.1934, Blaðsíða 4

4
MORÆUNBLA OIÐ
KVENÞJOÐIN Oa HEIMILIN
Tíska.
Strandfötin.
Þá sjaídan að blessuð sólin
lætur sjá sig;, er ein.s og' við lifn
um öll við og reynum að hrista af
•okkur deyfðina og drungan, sem
hvílir yfir okkur í þessu sífejda
dimmviðri.
Við finnum, að það er sumar og
sól er á meðan er, og viljum njóta
þess sem best.
Við „förum í s,jóinn“ og liggjum
í sólbaði. Því að hvað er yndis
legra og meira hressandi ?
Strandföt.
En þá væri ekki úr vegi að eiga
.strandföt, „shorts“, stuttbuxur eru
aðaltískan í ár.
En ef við höfum ekki því fall-
legri fætur og líkamsvöxt, veljum
við heldur síðar buxur og treyju,
t. d. eins og hjer sjest á myndinni.
Treyjan er einlit og sjerkenni
leg í sniðinu. Sjálf fötin eru bak'
laus, haldið upp að framan með
silkibandi, sem bundið er í stórri
slaufu í hálsinn. Hafi maður svo
„striga“-hatt með stórum börðum,
er maður reglulegá veí klæddur.
Matreíðsla.
Hagnýting matvæla.
Smá léiðbeiningar.
I þetta. sinn, set jeg hjer smá
leiðbeiningar um hagnýtingu nokk
urra matvæla
Leifar af eplagraut.
Eplagrautur.
65 gr. hrísmjöl.
2% dl. mjólk.
2 matsk. svkur.
2 egg.
Saxaðar möndlur.
ílafi maður ekki leifar af epla-
graut eða öðrum ávaxtagraut,
getur maður auðvitað soðið lítið
eitt af ávöxtunum.
Hrísmjölið og mjólkin er hrært
saman og hitað yfir eldi. Það þarf
altaf að hræra í því. Soðið í 2
mín. Eggjarauðurnar og sykurinn
er hrært saman og grauturinn
hrærður jjar út í. Þar í eru settar
hinar söxuðu möndlur >(það má
sleppa þeim). Þegar þetta er kalt
er hinum stífþeyttu hvítum bland-
að saman við. Eplagrauturinn er
settur í eldfast fat, sem er smurt.
Þar á hrísmjölsgrauturinn og nú
bakað inni í ofni í 1 kl.st. Borðað
heitt. (Auðvitað má einnig nota
venjulegt form).
Rabarbarakomplot.
Nú er' rabarbarinn að byrja að
koma, en meðan leggirnir eru
smáir og fáir, býr maður oftast
fil úr þeim kompot. Leggirnir eru
þvegnir og flysjaðir ef þörf er á.
Munið að skera aðeins á ská það
neðsta af rabarbaranum. Legg-
imir skornir í litja, jafnstóra bita,
sem settir eru í hringmót með
litlu vatni og sykri stráð yfir.
Mótið sett í bökunarskúffu, sem
vatn er í. Látið í heitan ofn þar til
bitarnir eru meyrir. Tekið út og
bíði til næsta dags. Þá munu bit
arjiir vera mjiikir, heilir og fall-
egir, Borðað með allskonar kjöt-
rjettum, eða haft á kvöldborð.
Súr mjólk í sósur.
Sxira mjólk eða rjóma er hægt
að hagnýta sjer á mjög margvís-
legan hátt. Margir hafa súra
mjólk í brauð, en hún er líka
ágæt. í allskonar fiskisósur, sem
auðvitað þurfa að bakast upp.
Gott er að blanda súrri mjólk og
fiskisoði saman í sósuna, og setja
svo salt og' pipar og saxaða stein-
selju út í, liafi maður hana. Þá
mun sósan verða sætsúr og mjög
góð.
Að geyma rjóma.
A sumrin þegar lilýindi eru, er
stundum erfitt að geyma rjóma,
ósúran, sem við ætlum að þeyta,
til næsta dags, hafi maður ekki
ísskáp. En maður getur soðið hann
strax þegar hann lcemur, og geymt
hann svo á svo köldum stað, sem
maður hefir, og þá mun takast
vel að þeyta hann.
Að saxa steinselju.
Steinselju notum við oftast til
skrauts, en einnig til bragðbætis í
allskonar mat. Er hún þá söxuð
fyrst. Þegar búið er að saxa hana
er hún undin í þurrum klút, því
sje hún deig, vill hún setjast í
smá hrúgur á það, sem henni er
stráð yfir.
Helga Sigurðardóttir.
klæðileg. Buxurnar eru úr bláu
ullarefni og blússan hvít og blá-
röndótt.
Leikföt barnanna.
Stuttbuxur eru fallegar á börn,
og það ér sjálfsagt að lofa börn-
unum að vera Ijettklædd, svo að
>au geti verið frjálsleg og notið
ín.

röndóttri peysu, og er akkeri
saumað í bana. Buxurnar eru blá-
ar. Og loks er nr. IV í rauð' og
bláröndóttri peysu, rauðum stutt-
buxum og rauðu vesti.
Kvöld- og eftirmiö-
dagskjóllinn.
■* mm
'tÍ4&+' '*• /•<&'' Í1 ' " * ' •
Sportföt.
Þá eru þessi föt ekki síður
Litla stúlkan fremst á myndinni
er í hvítum „strig'a“-kjól Blússan
er þó með rauðum doppum og
eins beltið, en kragi, uppslög og
pils hvítt. Nr. II. er í röndóttum
ljerefts- eðá strigafötum. Það eru
leikföt, til þess að vera í í sól-
skini og hita, og eru þau því bak-
laus. Nr. III. er í hvít- og blá-
Qarðrækt.
Hirðing blóma.
Það er eltki nóg að planta blóm
um, heldur verður einnig að hugsa
vel um þau. Það á að vökva þeim
þegar þurkar eru, reita allan arfa
í kring um þau og losa um mold-
arskán, sem myndast við rign-
ingu. Best er að vökva blómunum
með vatni, sem hefir staðið í íláti
nokkra stund svo að það sje orðið
volgt. Arfann verður áð reita áður
en hann fer að blómstra og helst
í sólskini.
Alla blómknappa, sem felt hafa
blöð á að skera af, því að annars
leggja blómin allan vöxt í fræ-
myndun og' blómstra ekki aftur.
Á fjölærum blómum á að skera
stöngulinn alveg niður við jörð,
því að slæmt er að láta hann
standa yfir veturinn. Og sumar-
blóminn á líka að klippa nokkuð
mikið og gerir minna til þótt
nokkrir óblomstraðir frjóknappar
fari með.
Sje moldin of mögur, er gott
að vökva hana nokkrum sinnum
með áburði, sem hrærður hefir
verið út í vatni. Best er að gera
það í regni, annars þarf að vökva
á undan og eftir með hreinu vatni.
Þess verður að gæta að sem minst
af áburðinum fari á plönturnar.
A. Sch.
Smámunir.
MörgUm konum hættir við því,
þegar þær koma saman, að tala
of mikið uin livar þær hafi verið
í boðum og hvert þær sjeu boðn-
ar. Þær g'era þétta í mesta hugs-
unarleysi, og grunar ekki, að það
geti sært neinn. En í raun og' veru
verður að tala varlega um slíkt í
samkvæmum. Og eins er með það
að þakka fyrir síðast. Maður ætti
ekki að þakka fyrir síðast þegar
aðrir gestir eru viðstaddir. Því
að það getur oft verið óþægilegt
fyrir þann sem hefir boðið. Vel
getur verið að einhver sje við-
staddur, sem ekki hefir verið
boðinn, og' kann hann þá að þykkj
a.st við.
Konur eru annars kænar og
sagðar hafa ráð undir hverju rifi,
én í þessu eru þær oft tilfinnan-
lega hugsunarlausar.
Þegar karlmenn eru að tala
illa um konur, er það venjulega
ein kona, sem þeir eru að tala um.
Runy de Gourmont.
Dökkur silki marocainkjóll.
Það er þægilégt að eiga einn
síðan, dökkan kjól, til þess að
bregða sjer í á kvöldin, ef mað-
ur fer í samkvæmi, eða vill hafa
meira við.
Þessi kjóll er heppilegur. Hann
er úr dökkrósóttu silkimarocain,
þröngur með flysjum á pilsinu.
Þannig flysjur tíðkast mjög á
eftirmiðdags- og kvöldkjólum.
í þessum kjól er líka hægt að
vera úti á götu í góðu veðri. En
þá hefir maður dökkan stráhatt
við hann. Hann er líka fallegur
undir „swagger“.
Hlátur lýsir fólki.
Gamalt máltæki segir: Segðu
mjer með hverjum þú ert, þá
skal jeg segja þjer hver þú ert,
eða eitthvað á þá leið. En
Balzac sneri því þannig að
segja: Hlæðu, og jeg skal segja
þjer hver þú ert.
Þeir, sem nota eingöngu
hljóðstafi, þegar þeir hlægja,
eiga að vera hreinskilnir og
áreiðanlegir. En það á aftur á
móti að vera örugt merki, að
hjá undirförlu fólki er aðal-
tónninn í hlátrinum venjulega
e eða g. Þeir sem nota bæði a
og o, eru greiðugir, en þeir
sem hlægja á ó hræsn-
arar. Þekkist tvær manneskjur,
önnur sem hlær á a, en hin á o,
eru þær sennilega mestu mátar,
og sje annað karl, en hitt kona,
er líklegt, að þar sjeu góð
hjónaefni.
Þrekið fólk hlær oftast nær
hærra og dimmara en grann-
vaxið fólk. Hjá því er hláturinn
hvellur og stuttur.
Konur hlæja oft, þegar þær
gætu grátið. Maður ætti að forð
ast fólk, sem aldrei hlær. Þeir
sem reyna að halda niðri í sjer
hlátrinum eins og logandi eldi
sem fær ekki að blossa upp,
eru oft ógæfusamir. Og að lok-
um er reglan sú, að sá hlær best
sem síðast hlær.
M U N IÐ
---------að ávaxta- og vinblett-
um er náð xir með: l)Bleikjun.
Nýjum blettum með salti, sjóðandí
vatni. Salti er stráð á blett-
inn. — Efnið er strekt
yfir bolla og sjóðandi heitu
vatni lielt yfir. 2) Borax eða
salmiakspiritus: Látið liggja í bor-
ax ef með þarf. Við ullar- og silki-
efni má reyna með salmiakspiritus
eða borax og volgu vatni.
---------að 1 pjeturselja, salat
og radísur geymast betur sje það
ekki haft í vatni, en aðeins á fati
með loki yfir, og á köldum stað.
---------að gas- og vatnsslöng-
um er haldið hreinum með því að
þurka af þeim með klút, vættum
steinolíu.
---------að geyma aldrei súpu
með jurtunum í, því að þá súrnar
hviu fljótt. Þegar á að gevma mat,
er liann látinn kólna áður en hann
er settur til 'geymslu í skáp með
öðru. — ,
— — — að gulir stráhattar
verða sem nýir sjeu þeir nuddaðir
með sundurskorinni sítrónu og'
brennisteinsdufti. Síðan er aftur
strokið yfir aðeins með sítrónu.
Þegar hatturinn er orðinn þur er
brennisteinsduftið burstað af.
---------að hægt er að hreinsa
dökka filthatta með því að nudda
þá með klút vættum í steinolíu.
Hattinn verður að viðra úti nokkra
daga, svo að lyktin hverfi.
— — — að þvo pálmablöðin
úr volgu vatni. Þau eru þvegin
báðum megin