Morgunblaðið - 30.12.1936, Blaðsíða 8

MORGUNBLAÐIÐ
Miðvikudagur 30. des. I936L
8
*%} i'ttssvcv
•—11111 mm~. ...
Öraviðgerðir afgxeiddar fljótt
-og vel af úrvals fagmönnuin
íjá Árna B. BjÖrnsayni, Lækj-
fcrtorgi.
Otto B. Arnar, löggiltur út-
varpsvirki, Hafnarstræti 19. —
Sími 2799. Uppsetning og við
gerðir á útvarpstækjum og loft-
netum.
Sokkaviðgerðin, Tjarnargötu
10, gerir við lykkjufölj, stopp
ar sokka, dúka o. f 1., fljótt, vel,
ódýrt. Sími 3699.
Húsmæður. Laga mat í
heimahúsum. Veizlumat heit-
cn og kaldan. Smurt brauð.
Síta Sigurðardóttir, Aðalstræti
7. (Versl. B. H. Bjarnason).
Kaupi gull og silfur hæsta
verði. Sigurþór úrsmiður, Hafn-1
arstræti 4.
Daghókarblöð Reykvíkings
Kaupi Kreppulánasjóðsbrjef
>g Veðdeildarbrjef. Sími 3652,
<\. 8—9 siðd.
JCcmftsAajtuv
Kaupi flöskur, flestar teg-
undir, Soyuglös, meðalaglös og
whiskypela. Ásvallagötu 27.
Ágæt fjallagrös seljum við,
hreinsuð og innpökkuð. Kjöt-
verslunin Herðubreið, Frí-
kirkjuveg 7. Sími 4565.
Fjallagrös í pökkum, hreins-
uð og stór, seljum við. Kjötbúð
Reykjavíkur. Sími 4769.
Kaupi gamlan kopar. Vald
Poulsen, Klapparstíg 29.
Kaupi gull hæsta verði. Árni
Bjömsson, Lækjartorgi.
Vjelarcimar fást beatar hjá
ri,oulsen, Klapparstig 29.
Daglega nýtt fiskfars í búð-
um Sláturfjélags Suðurlands.
Trúlofunarhringana kaupa
menn helst hjá Árna B. Björns-
syni, Lækjartorg..
Kaupi íslensk frímerki hæsta
arði og sel útlend. Gísii Sigur-
'Jörnsson. Lækjartorgi 1. —
Opið 1—4.
Kjötfars og fiskfars, heima-
tilbúið, fæst daglega á Frí-
kirkjuvegi 3. Sími 3221. Sent
heim.
JijHáyntufujar
í kvöld kl. 8Vz
Jólatrjeshátíð
Söngur - hljómleik-
ar — upplestur. —
Inng. 0,50. — Allir velkomnir.
Fyrst og síðast: Fatabúðin
Friggbónið fína, er bæjarins
besta bón.
Nú eru til aftur allar teg-
undir af lyppum og bandi. Ull
tekin í skiftum, og keypt —
hæsta verði. Afgr. Álafoss —
Þingholtsstræti 2.
Conditori — Bakarí. Lauga-
|Veg 5. Rjómatertur. Is. Fro-
mage. Trifles. Afmæliskringlur.
j Kransakökur. Kransakökuhom.
! ö. Thorberg Jónsson. Sími 3873
SundhöIIin á Álafossi er nú
opin alla daga frá kl. 10 árd.
til 91/2 síðd. Best að baða sig í
Álafoss-lauginni.
Amerískt dagblað segir frá
því, að kona ein í St. Johns,
Newfoundland, hafi orðið 109 ára
gömul um daginn. í afmælisveisl-
unni skemti hún gestunum með
því að syngja fyrir þá vísur, sem
hún hafði lært fyrir 100 irum.
I
*
Hagfræðingar iiafa reiknað út,
að ein venjuleg fluga getur und-
ir heppilegum kringumstæðum
eignast 5.598.720.000.000 afkom-
endur á tímabilinu frá bvriun
aprílmánaðar til septemberloka. !
* j
Aveitingahúsi einu í London
er „heiðursborð". Hver
sem sest við borðið fær ókeypis J
veitingar. En tilætlunin er auð- j
vitað sú, að gestunum þyki svo,
mikið til um að fá að sita við borð
þetta, að þeir borgi miklu hærri
upphæð en reikningurinn myndi
hljóða uppá.
*
Ung stúlka sótti um stöðu á
sjúkrahúsi. Læknirinn spurði
hana, hvort hún væri vön hjúkr-
unarstörfum. Jú, hún hjelt það!
Hún átti þrjá bræður, sem allir
áttu mótorhjól!
*
Kona í Júgóslavíu, 28 ára göm-
ul, heldur því fram að hún sje
þyngsti kvenmaður í beimi. Hún
er 252 kg.
*
Hitler hefir verið skírnarvott-
ur 12.687 sinnum, síðan
liann varð kanslari í Þýskalandi.
Þó vantar töluvert á, að hann
komist jafn hátt og Hindenburg
gerði á þessu sviði. Hann átti 27
þúsund guðsifjabörn.
Qamall lyfsali, sem hafði sjer-
staklega góðan lakkrís á
boðstólum, var vanur að geyma
liann uppi á efstu hillunni í lyfja-
búðinni, til þess að hið unga af-
greiðslufólk skyldi ekki freistast
til þess að hnupla sjer af þessu
sælgæti.
Dag nokkurn kom lítill sakleys-
islegur skóladrengur inn í lyfja-!
búðina og bað um lakkrís fyrir
10 aura. Lyfsalinn náði í krukk- j
una með miklum erfiðismunum,
og drengurinn fór út með lakkrís-
inn. Eftir dálitla stund kom ann-
ar drengur inn. Hann vildi líka
fá lakkrís fyrir 10 aura. Aftur',
sama erfiðið fyrir gamla mann-'
inn. En drengurinn f jekk lakkrís- j
inn og krukkan var sett á sinn
stað. Enn einn snáði kom inn.
„Lakkrís fyrir 10 aura“. Sá gamli
beit á jaxl og bölvaði í hljóði.
Þetta fór að fara í taugarnar á
honum. Sama sagan endurtók sig
í fjórða sinn. Nú var lyfsalanum
farið að renna í skap. Þá kom sá
fimti. Gamla manninum sortnaði
fyrir augum af bræði.
„Þú ætlar kannske líka að fá
lakkrís fyrir 10 aura?“, æpti hann.
„Nei, fyrir 5 aura!“
Þá fjell lyfsalinn í ómegin.
*
Lögregluliðið enska, Scotland
Yarcf, er nú farið að nota
fjarsýnisáhaldið í leit sinni að
glæpamönnum. Um leið og lýsing
er gefin á glæpamanninum í út-
varpinu getur mynd af honum
sjest á öllum lögreglustöðvum í
London. Með þessu móti er auð-
veldara að hafa uppi á bófunum
en ella.

agblað eitt í Kaupmannahöfn
hefir lagt þá spurningu fyr-
ir lesendur sína, hvaða þrjú sam—
hangandi orð væru algengust og
mest notuð í málinu..
Flestir nefndu eftirfarandii
þrjár setningar:
Jeg elska þig. — Er maturinm
tilbúinn? — Þjónn, eiiin bjór!
*
Elsti bumbuslagari í Englandi
er 96 ára að aldri. Fyrir-
sjerstaka náð hefir hann til
skamms tíma fengið að vera íl
liernum. En hann hætti ekki starfi
sínu, þó að hann væri iátinn fara.
þaðan. Nú er hann bumbuslagari
í Hjálpræðishernum.
*
Faðirinn: Það er undarlegt, hve-
drengurinn líkist mjer með hverj-
um deginum sem líður .....
Móðirin: Altaf þarftu að finna;.
að öllu.
*.<n
— Maðurinn minn er því miðnr
ekki eins og hann ætti að vera.
— Hvað veldur?
— Já, hann er ekki vitund af-
brýðissamur.
ROBERT MILLER: Q'
SYNDIR FEÐRANNA.
gáfulegur á svip. Hann var dagsfarsgóður, en stund-
um gat brugðið fyrir í augum hans kænskulegum
grimdarsvip, sem bar þess vott, að hann myndi sækja
fast að ná takmarki sínu, hvað sem það kostaði.
Mr. Longmore var kominn niður að borða. Miss
Tylor kom nú inn í borðstofuna með ungri stúlku, sem
bar inn fat með silfurloki og tilkynti, að maturinn
væri tilbúinn. Þau settust öll að borðinu.
„Maður hefir góða matarlyst eftir útiveruna", sagði
Mr. Longmore og fjekk sjer góðan skamt á disk sinn.
Hann var mikill matmaður og hafði altaf verið stál-
hraustur.
„Já, enskur matur — sjerstaklega sem Miss Tylor
býr til — er hreinasta afbragð“, sagði Elísabet. „Það
er eitthvað annað en maturinn á heimavistarskólan-
um“.
Miss Tylor brosti, ánægð yfir hinum viðurkennandi
orðum Elísabetar.
„Jæja — ekki Iítur út fyrir, að þú hafir þurft að
svelta, góða mín“, sagði Mr. Longmore. „Enda skil
jeg ekki í öðru en hægt hafi verið að fá góðan mat
fyrir þær upphæðir, sem nemendur borga“.
Rjett í þessu heyrðist rösklegt fótatak úti í garðin-
um. Dyrnar stóðu opnar út í garðinn og. litlu síðar
sáu þau ungan mann koma í einu stökki upp tröpp-
urnar. Alt í einu stóð hann í dyrunum og augu þeirra
allra hvíldu á honum um stund.
„Nei, nú er jeg hissa, þekkið þið mig ekki?“ kall-
aði hann með þægilegri og hljómfagurri rödd. Þá
flýttu þau sjer öll að standa á fætur og sögðu einum
rómi:
„Er þetta Georg?“
Hann heilsaði þeim öllum með handabandi. 'Walter
var kyntur fyrir honum og einn diskur var settur á
borðið í viðbót.
,/Jeg var nú eiginlega búinn að borða heima“, sagði
hann glaðlega. „En þar fyrir get jeg vel borðað ykkur
til samlætis aftur. — En hvað þú hefir breyst, Elísa-
bet!“
„Sama segi jeg um þig, Georg, þó að þú hafir altaf
þenna sama ættarsvip þinn“, svaraði Elísabet. Hún
átti bágt með að þúa hann eftir svona langan tíma.
Hann var alt öðruvísi en þegar hún sá liann síðast.
Hann hafði fríkkað og var orðinn hærri og karlmann-
legri, og það var eitthvað rólegt og örugt í framkomu
hans. En fyrst hann þúaði hana svona opinskátt,
fanst henni hún ekki geta verið þekt fyrir annað en
þúa hann líka.
„Já, jég held jeg hafi fengið að heyra það: „þessi
langi hestshaus“,“ sagði hann hlæjandi.
„Jeg held, að þú hafir nú aldrei verið leiður yfir
ættarsvip þínum eða andliti, Georg“, sagði Mr. Long-
more góðlátlega. „Það opnar fyrir þjer allar dyr, hvar
sem þú kemur — við hin verðum að ota fram aurun-
um, annars erum við til einskis nýt“.
„En mjer finst nú enginn stjettamunur á fólki ann-
ar en sá, sem hjartalagið skapar“, svaraði Georg. „Jeg
hefi kynst aðalsmönnum, sem jeg vildi ógjarna þúa,
en aftur á móti hefi jeg kynst óbreyttum námumönn-
um í Þýskalandi, sem hafa reynst hugdjarfir og fórn-
fúsir fjelagar“.
„Þýskaland hefir gert yður að lýðræðissinna", sagði
Miss Tylor gletnislega. Hún hafði altaf verið hrifin af
Georg.
Elísabet horfði á hann með augum, sem ljómuðu
eins og altaf, þegar hún var glöð, og sagði:
„Það væri undarlegt, ef maður ætti að meta auð og
aðal meira en góða mannkosti. Jeg er alveg á sama
máli og Georg“.
En frændi hennar skaut inn í háðslega:
„Auðvitað ert þú orðinn hreinn lýðræðissinni, Elísa-
bet, en mjer þætti gaman að sjá þig í vinnustúlku-
stöðu. Ætli þú myndir þá gleyma auðæfum föður þíns
og hinni góðu mentun, sem þú hefir fengið“.
„Það væri líka til of mikils mælst af stúlku, sem
hefir fengið annað eins' uppeldi og Elísabet“, sagði
Miss Tylor dálítið afundin. Hún liafði aldrei borið
traust til Walters. Hún hafði frjett um Iíferni hans í
London gegnum kunningja sína þar, og skuldir hans,
en hún hafði forðast að nefna það á nafn þarna á
staðnum.
Miss Tylor var lág vexti og heldur feitlagin, og
kringluleit í andliti. Hár hennar var þykt, en farið að
grána. Augun lítil, en fjörleg, blá að lit. Þau sáu alt,
sem fram fór í kringum hana. Ekkert fór fram hjá
þeim. En Miss Tylor lagði það eklti í vana sinn að
hafa orð á því, sem hún sá. Hún hugsaði þess meira.
„Heldurðu að þjer leiðist ekki þetta kyrlátlega
sveitalíf okkar, Georg?“ spurði Elísabet.
„Nei, vertu viss. Hjer er nóg fyrir mig að starfa.
Pabbi hefir falið mjer að koma rekstri búsins í nú-
tímahorf, og jeg hlakka verulega til þess að hefjast
handa.
Karlmennirnir töluðu fram og aftur um landbúnað-
inn um stund, uns Elísabet alt í elnu tók fram í fyrir
þeim:
„Spilar þú tennis, Georg?“ spurði hún.
„Já“.
„Þú elskar ekki að spila tennis, kant það máske-
rjett aðeins?“
„Elska er nokkuð, djúpt tekið í árinni“, sagði hann
brosandi, „en jeg get vel sagt, að jeg hafi gaman af
því“.
En hvað hann hafði fallegt bros, hugsaði Elísabet.
Hún var viss nm, að sjer myndi falla hann vel í geS
— sem góður fjelagi — því að hann var alls ekki til
þess að vera ástfanginn í.
Það var því augljóst, að það gat ekkert orðið ír
fyrirætlun gömlu mannanna. Það yrði áreiðanlega
erfitt að koma vitinu fyrir föður hennar, það var hún
viss um. Hann myndi auðvitað halda, að þau hefðu
strax orðin hrifin hvort af öðru, þegar þau nú fæm
að umgangast hvort annað eins og góðir f jelagar, spilai
tennis og fara í útreiðar.