Morgunblaðið - 26.08.1937, Qupperneq 8

MORGUNBLAÐÍÐ
Fimtudagur 26. ágúst 1937.
$

Jídups&afuw
Kápubúðin, Laugaveg 35.
Frakkar seljast með afslætti til
mánaðamóta. Taubútasala í
nokkra daga. Sigurður Guð-
mundsson. Sími 4278.
Hafnf irskar húsmæður. —
Kaupið fisk og kjöt þar sem
það er altaf til. Það er í Kjöt &
Fiskur. Sími 9125. Húsmæður,
athugið að muna símanúmerið
9125!
Smálúða, Rauðspetta, Ýsa,
Þyrsklingur, beinlaus og roð-
laus fiskur. D.aglega nýtt. Fisk
& Farsbúðin, sími 47-81.
Mjaðmabelti, lífstykki, korse-
let, brjósthaldarar. Lífstykkja-
saumastofan, Aðalstræti 9,
uppi.
Mjólkurbússmjör og ostar í
heildsölu hjá Símoni Jónssyni,
Laugaveg 33. Sími 3221.
Vjelareimar fást bestar hjá
Poulsen, Klapparstíg 29.
Kaupi gamlan kopar. Vald.
Poulsen, Klapparstíg 29.
ÍUŒynnwvcpw
Friggbónið fína, er bæjarins
besta bón.
JC&IXA-Cci'
Kenni undir skólapróf. Jón
Á. Gissurarson, Pósthússtræti
17. Sími 3016 kl. 1—2.
tc\S5 Tí\j5hcújJt^S^Á/nxx,
Vilhelmína Hollandsdrotning
hefir verið drotning síðan
1890.
Þegar hún var lítil telpa, fjekk
hún ekki að sitja við borðið við
hinar konunglegu máltíðir, þó að
hún væri drotning, en mátti stund
um koma inn og borða ábætis-
rjettinn með helstu stórmennun-
um. Þá valdi hún jafnan sjálf
sessunaut, sem henni leist vel á.
Einu sinni lenti hún við hlið
gamals herforingja, og þegar hún
var búin að bragða á ábætisrjett-
inum, sagði hún:
— Jeg er hissa á því, að þjer
skuluð ekki vera hræddur við að
sitja við hliðina á mjer.
— Jeg er hæði hreykinn og
glaður yfir því að sitja við hlið-
ina á drotningunni minni, svar-
aði hann. — Hví skyldi jeg vera
hræddur?
Þá leit litla drotningin hnugg-
in á hann og sagði:
— Vegna þess að brúðan mín
er með mislinga.
*
laðið „Seculo“ í Portúgal
segir frá því, að spánskur
verksmiðjueigandi einn, sem held
ur var hlyntur uppreisnarmönn-
um á Spáni, hafi orðið að hafast
við í kirkjugarðinum í Malaga í
tvo mánuði samfleytt og látast
vera dauður.
Hann á að hafa falið sig í lík-
kistu á meðan stjórnarliðum veitti
betur, en þegar uppreisnarmenn
fengu yfirhöndina, kom hann
fram úr felustaðnum.
Hann segir, að hann hafi lif-
að á mat, sem systur hans komu
með og földu í blómsveigum, sem
þær ljetu á gröfina. En dvöl hans
í kirkjugarðinum hafði mikil á-
hrif á hann. T. d! varð hann snjó-
hvítur fyrir hærum þenna stutta
tíma.
*
I Rússlandi var prestur einn
dæmdur í þriggja mánaða fang-
elsi um daginn. Sökin var sú, að
hann hafði skírt barn þrátt fyr-
ir mótmæli föðursins. í dóminum
var svo að orði komist, að hann
hefði ,,misþyrmt“ barninu.
*
Forstjóri Albrighi-Segat bóka-
útgáfunnar í Ítalíu hefir verið
dæmdur í 5 ára fangelsisvist fyr-
ir þau ummegli, að honum þætti
vænna um' hundinn sinn en Musso-
lini.
*
I Tokio hefir verið stofnað ein-
kennilegt fjelag. Mega fjelags-
menn ekki vega minna en 125 kg.
En þeir þurfa ekki að vera hærri
en 150 cm.
Þjónustufólk hafa fjelagsmenn
valið með mestu nákvæmni. Það
er alt hálfgerðir dvergar — má
ekki vera þyngra en 35 kg.
*
Ibænum Keneh í Egyptalandi
var böðull, sem í tuttugu ár
hafði ekkert haft að gera. Hann
hirti' aðeins Iaun síni mánaðarlega
og lifði rólegu lífi í þessum frið-
sama bæ.
En hjerna á dögunum var alt
í einu framið morð á staðnum.
Morðinginn var handsamaður og
dæmdur til dauða.
Eftir tuttugu ára aðgerðarleysi
átti böðullinn að sýna dugnað
sinn. Hann var engu síður daufari
í dálkinn en sá dauðadæmdi, en
hann leysti verk sitt vel af hendi.
En að því ioknu hneig hann niður
og var örendur. aHnn hafði fengið
hjartaslag af geðshræringu.
*
Fyrir nokkrum árum gerði
rússneska stjórnin tilraun með
það að gróðursetja nokkrar
gúmmítrjáplöntur í Síberíu. Það
hefir nú komið í ljós, að þær
þrífast vel, þrátt fyrir kalt lofts-
lag.
uiriririwrniririPiwrsyiWPnnwrinru-inrirn-M'
JUMIJUUIJUM1JUUIJUUIJMUUUUIJIJUIJ17
Í 1
| Amatorfoto. |
g Kopiering — Framköllun |
|j óll vlnna framkvæmd af Qt- ^
S lærðum ljósmyndara á sjer- ijj
ir stöku verkstæði. y
Afgreiðsla í »
I Laugavegs Apoteki. yj
* w
iririr iririririnririnririnrinriririnrnirinnr
JUMIZuurOiJIJUUUIJUIJUUlJlJMhiiJMUUM
Amatörfoto.
Kopiering — Framköllun
F.A.THIELE
Austurstræti 20.

Einhleypa konu vantar eitt.
herbergi og lítið eldhús; má.
vera í kjallara. Tilboð merkt^
,,Skilvís“, fyrir laugardags-
kvöld.

Tapast hefir kvenarmbands-
úr úr stáli frá Bárugötu 14,,
niður að Lækjartorgi. Skilist
Bárugötu 14.
Wm
Átján ára piltur, sem þarf
mjög á atvinnu að halda, ósk-
ar eftir að fá atvinnu við inn-
heimtu, sendiferðir eða annað
slíkt. Tilboð merkt „Sjálfstæð-\
ismaður" sendist afgreiðslu
þessa blaðs.
Ef LOFTUR getur f>að
ekki — þá hver?
Daglega nýtt!
Fiskfars,
Kjötfars,
Miðdagspylsur og Bjúgu,.
Ódýr Reyktur Lax,
Kartöflur.
Egg.
Allskonar Grænmeti.
BÚBFELL,
Laugaveg 48. Sími 1505...
NILS NILSSON;
FÖLKIÐ Á MYRI
Hún lirökk upp við það, að hundurinn gelti. Hún
lagði við hlustirnar og heyrði ljett fótatak fyrir ut-
an. Síðan var eldhúshurðin opnuð varlega. Lena vissi,
að þetta var Elín að koma heim.
Sú ró, sem komið lxafði yfir Lenu er hún blundaði,
hvarf í einu vetfangi. Ákvörðun hennar um það, að
tala blíðlega við Elínu, var gleymd. Reiðin sauð niðri
í henni. Hún stóð á fætur, opnaði fram í eldhús og
kallaði: — Elín, jeg þarf að tala við þig!
— Fjekstu efnið í kjólinn? spurði móðir hennar í
lágum og skerandi róm, þegar Elín kom inn.
— Já, jeg valdi Ijóshlátt og það verður fallegt,
svaraði Elín rólega.
— Þú segir ósatt! Er nú svo langt komið, að þú
ert farin að skrökva að mjer!
— Jeg fór í raun og veru til saumakonunnar. En
gaktu heldur hreint til verks. Jeg á að fá snuprur
fyrir að hafa hitt unnusta minn?
— Unnusta! Hamingjan góða! Er það satt, að þú
sjert iðulega á stefnumóti með honum?
— Jeg er orðin fullorðin manneskja, mamma, svar-
aði Elín rólega. — Mjer þykir vænt um hanu og lion-
um um mig. Hvers vegna getið þið ekki verið hlýleg
við okkur Pjetur? Það er þýðingarlaust að reyna að
skilja okkur. Við getnm öll verið bestn mátar.
— Hann er þorpari. Ef eitthvað kemur fyrir, rek
jeg þig á dyr. Allir tala um ykkur. Guð gæfi, að þú
hefðir aldrei fæðst.
Elín sá, að það var vonlaust fyrir liana að reyna að
fá móður sína á sitt mál, og hún var særð yfir því,
hve hörð hún rar við hana. Hún sagði, að Oli væri
vondur maður og vildi henni ilt. Þessvegna hefði hann
komið svona fram. Hún sagði móður sinni líka frá
því, hvernig hann væri altaf á eftir henni, og hún
hlífði honum ekki þetta kvöld.
—• Jeg vildi miklu heldur vita þig gifta Óla. Hann
hefir þó ekki verið orðaður við neina stúlku hjer í
sveitinni! sagði Lena og hló hörkulega.
Elín var dauðþreytt. Hún þurfti svefn og hvíld.
Hún rjetti móður sinni hendina, horfði á hana spyrj-
andi angnaráði og sagði blíðlega:
— Eigum við ekki að vera sáttar, mamma, og láta
alt ilt okkar á milli vera gleymt?
Áköf löngun greip Lenu til þess að taka Elínu í
faðm sinn. En það var aðeins nokkur augnablik.
Hatrið á Pjetri yfirgnæfði allar blíðari tilfinningar
hjá henni, og hún sagði kaldranalega:
— Þegar þú ert búin að segja skilið við Pjetur! Fyr
ekki!
Þá gekk Elín á burt hrygg í bragði. En Lena sat
lengi fram eftir nóttu við borðið í baðstofunni í þung-
um þönkum, uns svefninn yfirbugaði hana.
VII.
Pað var orðið áliðið dags. Kýrnar lágu og jórtruðu
letilega. Sólargeislarnir gægðust inn á milli trjá-
toppanna og fugiarnir sungu, fljúgandi grein af
grein. Fiðrildin flögruðu um í hitanum. Friður og ró
ríkti úti í skóginum.
Sveinn sat á trjábol með brjefsnepla í höndunum.
Það var brjefið, sem móðir hans hafði skrifað bonum.
Óli hafði rifið það í stindur, til þess að stríða honum.
Hann baði hugsað mikið um það síðustu dagana,
bvort liann ætti að segja móður sinnj, hvernig Óli
væri. Það var í dag, sem hún ætlaði að koma og heim-
sækja hann með Ingu systur hans. Eu eftir nokkra
umhugsun ákvað hann, að hann skyldi ekkert segja
móður sinni, hve honum leiddist oft og hve hræddur
hann væri við Óla og inýrina. Hann ætlaði ekk-
ert að segja að svo stöddu, en hann ætlaði að hefna
sín á Óla, þegar hann væri orðinn stór. En hann ætl-
aði að vera kyr á Mýri þann tíma, sem hann var ráð-
inn.
Hann stóð á fætur og gekk út að litlum hesliviðar-
runna. Þar hafði hann fundið hreiður fyrir nokkrum
dögum. Hann gat staðið tímunum saman hjá hreiðr-
inu og horft. á litlu ungana. Þeir voru orðnir bestu
vinir hans og styttu honum oft stundir.
í dag var hann í óvenju góðu skapi, því að hann
átti von á móður sinni á hverri stundu. Honum fanst
ár og’ dagur síðan hann hafði sjeð hana.
Alt í einu kom hann auga á Ingu og móður sína.
langt álengdar inni á milli trjánna. Grátkökkurinn.
kom upp í hálsinn á h'onum. Hann barðist á móti því
að gráta og strauk hendinni yfir andlitið. Hvað átti
hann til bragðs að taka? Fela sig, þangað til hann var
búinn að gráta út? Hann heyrði eins og í gegnum.
þoku að Inga kallaði:
— Sveinn, þetta er bara jeg og mamma!
Hann Icit í kringum sig á báðum áttuim, en liljóp*
síðan til móts við þær. Hann kastaði sjer í faðm móð-
nr sinnar og hjúfraði sig upp að henni, en hún klapp-
aði honum blíðlega á kollinn. Hún hafði strax iðrast
eftir að senda liaim frá sjer. Hún var líka hrærð yf-
ir að hitta hann, og Inga grjet af því að Sveinn grjet.
En það leið ekki á löngu, áður en Sveinn var kom-
inn í besta skap. Móður hans duldist þó ekki, að hann
var breyttur. Ilann var þvingaðnr á svip og ekki laust*
við að augnaráðið væri flóttalegt. Hann var heldur
ekki sjerlega vel til fara eða hreinlegur.
Sveinn skammaðist sín fyrir að hafa grátið og var
feginn, að mamma hans spurði hann einskis. Því að
hann hefði ekki getað sagt henni ósatt, en orðið að
segja henni alt eins og var. En það vildi hann ekki.
Hann vissi, að það myndi hryggja hana.
Sveinn virti móður sína fyrir sjer með tindrandi-
augum og var stoltur af henni. Him var hæði góð og
falleg.
Þau settust öll í grasið og móðir hans tók upp ým-
islegt sælgæti, sem hún hafði meðferðis handa hon-
um. Síðan fór hún að segja honum, hvernig geugi
heima. Allir söknuðu hans og hlökkuðu til þegar hann
kæmi heim, eins og fullorðinn karlmaður með kaupið
sitt. Þá yrði gaman að lifa! Tíminn, sem hann ætti
eftir að vera á Mýri, yrði fljótur að líða.
Sveinn talaði líka ofurlítið um fólkið á Mýri. Hann
hrósaði Elínu mikið og var heldur lilýlegur í garð
Fritz, Hugo og Antons. Óli og Lena voru ekki eins
góð. Annað sagði hann ekki.
Móðir hans hlustaði með athygli á hvert orð. Ilún.