Morgunblaðið - 31.12.1937, Side 4

4
MORGUNBLAÐIÐ
Föstudagur 31. des. 1937.
Fiskbúðin Bára, Þórsgötu 17.
Sími 4663.
Áramótasamkomur. Heima-
trúboð leikmanna, Bergstaða-
stræti 12 B: Gamlársdag kl.
10 e. h.; 1. og 2. nýársdog kl.
8 e. h. — Hafnarfirði, Linnets-
stíg 2: 1. og 2. nýársdag kl. 4
e. h. — Allir velkomnir.
Filadelfia, Hverfisgötu 44. Á
gamlárskvöld kl. 10 vökusam-
koma. Á nýársdag kl. 5 e. h.
guðsþjónusta og á sunnudag-
inn kl. 5 e. h. samkoma. Allir
velkomnir!
Friggbónið fína, er bæjarins
besta bón.
Slysavarnafjelagið, skrifstofa
Hafnarhúsinu við Geirsgötu.
Seld minningarkort, tekið móti
gjöfum, áheitum, árstillögum
ia ■«■■■
Stúika óskast í vist nú þegar
til verslunarstjóra úti á landi.
Upplýsingar gefur Elsa Páls-
son, Laugaveg 5.
Unglingsstúlka óskast í vist
nú þegar með annari. Upplýs-
ingar Ingólfsstræti 21 A.
Geri við saumavjelar, skrár
cg allskonar heimilisvjelar. H.
Sandholt, Klapparstíg 11. Sími
2635.
Otto B. Arnar, löggiltur út-
varpsvirki, Hafnarstræti 19. •—
Sími 2799. Uppsetning og við-
gerðir á útvarpstækjum og loft-
netum.
Fjölritun og vjelritun. Friedt
Pálsdóttir, Tjarnargötu 24. —
Sími 2250.
Sokkaviðgerðin, Hafnarstræti
19. gerir við kvensokka, stopp
ar í dúka, rúmföt o. fl. Fljót af-
greiðsla. Sími 2799. Sækjum,-
sendum.
Eftir nokkra daga hefst ein-
kennileg kepni í hænum
Herscher í Illinois. Sá sem hlut-
skarpastur verður á mótinu fær
leyfi til a,ð bera titilinn „Lyga-
meistarinn". Borgarstjórinn í
Herseher útnefnir sjálfur lyga-
meistarann og afhendir honum
um leið 2 dollara.
Kepnin á þessu móti er fólgin
í því, að segja bestu lygasöguna.
I fyrra var það veiðisaga, sem
hlaut fyrstu ve'rðlaun. Hún var á
þessa leið:
*
„Mr. Meyer var á fuglaveiðum.
Alt í einu kom hann auga á
fjóra kalkúna, sem sátu á grein.
Bn hann átti aðeins eina kúlu eft-
‘ir í byssunni sinni, og hvað átti
hann nú til bragðs að taka til
að veiða alla fjóra kalkúnana
í einu. Eftir dálitla umhugsun
lagði hann byssuna varlega að
kinn sinni og miðaði, — skotið
reið af — greinin, sem fuglarn-
ir sátu í, klofnaði í tvent — og
klærnar á kalkúnunum urðu á
milli í rifunni, þannig að þeir
gátu sig ekki hreyft!
Jfoufis/uyiue
• Kaupið ódýru skemtibæk-
urnar á Frakkastíff 24. •
Kaupi gamlan kopar. Vald.
Poulsen, Klapparstíg 29.
Kaupum flöskur, bóndósir,
meðala- og’ dropaglös. Sækjum.
Verslunin Grettisgötu 45 —
(Grettir).
Fæði. Nokkrir menn og kon-
ur geta komist að í fæði, gott
og ódýrt. Mun ódýrara fyrir
konur. Sjerborð. Laufásveg 14.
Fyrir nokkrum mánuðum var
í London ungur blindur
maður, sem varla hafði til hnífs
og skeiðar. Nú he'fir þessi sami
maður gert samning við fjelag
eitt í New York, sem tryggir hon
um árlegar tekjur sem svara %
miljón króna.
Þessi ungi maður heitir Alec
Templeton og er bóndasonur frá
Vestur-Englandi. Það var hinn
frægi jazzhljómsveitarstjóri Jaek
Hylton, sem gerði hinn unga
blinda mann frægan. Hylton■
heyrði hann einu sinni leika á
píanó og varð svo hrifinn, að
hann tók hann með sjer til Lond-
on og síðan til Bandaríkjanna.
Þessi blindi tónsnillinugr er nú
orðinn einn af vinsælustu lista-
mönnum í Ameríku.
*
stralíumaður einn, Graham
að nafni, sat nýlega í ró- ^
legheitum á veitingahúsi í Grips-1
land, Victoria, og snæddi kvöld-
verð. Tveir aðrir menn, sem sátu
við borðið, fóru að tala um eggja
át, og hvað mörg egg þeir gætu
borðað hver. Graham gat ekki
stilt sig um að leggja dálítið til
málanna frá sínu sjónarmiði sjeð
og úrslitin urðu þau, að þessir
þrír menn urðu ásáttir um að
fara í eggjakappát. Veitingamað
urinn fjekk nú einnig áhuga fyr-
ir kappátinu, og ekki leið á löngu ■
þar til allir fjórir voru byrjaðir
að borða egg.
Alls borðuðu þeir 233 pönnu-
egg, sem skiftust þannig:
Graham borðaði 63, veitinga-
maðurinn 60, Fisher 59 og Myrp-
hy 51.
*
— Hversvegna reynduð þjer
ekki að gera eitthvað, þegar farið
var að berjast með stólfótum?
— Sannast að segja var jeg nú
að hugsa um það, en þá voru
ekki fleiri stólfætur eftir, sagði
lögregluþjónninn.
GLEÐILEGT NÝÁR!
Þökk fyrir viðskiftin á liðna árinu.
Andrjes Andrjesson.
í---------------------------------
Tilkvnning.
Hjer með tilkynnist heiðruðum viðskiftavinum
mínum, að jeg hefi selt hr. F. Hákansson Brauða-
og kökugerð mína í Tjarnargötu 10 og tekur hann
við rekstrinum frá áramótum. Um leið vil jeg
þakka innilega fyrir það traust og velvild, sem mjer
hefir verið sýnd frá upphafi. Vona jeg, að við-
skiftamenn mínir láti hr. Hákansson njóta sama
trausts og velvildar framvegis.
Virðingarfylst
F. A. Kerff.
Samkvæmt framanskráðu hefi jeg keypt
Brauða- og kökugerðarhús hr. F. A. Kerff og tek
við rekstri þess um áramótin. Vænti jeg þess að fá
að njóta framhaldandi viðskifta allra, og mun
kappkosta að reka fyrirtækið svo, að það verði
altaf talið fyrsta flokks.
1 Virðingarfylst
F. HákanssoD.
Sjerverslun
í fullum gangi til sölu nú þegar. Tilboð, merkt „26“,
sendist Morgunblaðinu fyrir 6. janúar.
SS3
ANTHONY MORTON:
ÞEKKIÐ ÞJER BARÓNINN? 28.
einasta frekur. Hann er andstygðar ekki sen raggeit.
Að geta fengið af sjer að ræna hjálparlausan kven-
mann, í stað þess að taka sjer eitthvað ærlegt fyrir
hendur. Það er ekki nema hugleysingi, sem gerir slíkt.
Ef jeg ætti eftir að tala við þann þokkapilt, hr.
Mannering, þá......
— Má bjóða greifafrúnni cocktail?, sagði þjónn-
inn. — Borðhaldið byrjar eftir hálftíma.
Greifafrúin skálaði við Mannering og hugsaði með
sjer um leið, að hún hefði aldrei sjeð jafn töfrandi
bros á vörum nokkurs manns og Mannerings. Lorna
Fauntley gat sannarlega prísað sig sæla. En kunni
hún til fulls að meta hamingju sína?
* *
Lorna hafði staðið úti í horni og verið að dást að
nýju fjarsýnistæki með fleira fólki. Nú kom hún í
áttina til þeirra. Hár hennar var eins og venjulega
öðruvísi en á öðrum stúlkum og augun full mótþróa
og efa. Þau fyltust þó brosi, er hún kom nær greifa-
frúnni og Mannering.
— Jeg var einmitt að segja...., byrjaði greifa-
frúin.
— Jeg held, að jeg geti getið mjer þess til, hvað
þú varst að segja, greip Lorna fram í fyrir henni.
— Ef mjer skjátlast ekki, var það eitthvað um
þjófnað -------
Greifafrúin varð bæði særð og gröm í bragði. En
John Mannering hló svo lengi og innilega, að gremja
hennar hvarf eins og dögg fyrir sólu. Og Lorna þrýsti
hönd gömlu konunnar og fjekk sjer cocktail.
7. kapítuli.
í Scotland Yard gengu margar sögur um manninn,
sem kallaði sig Baron. Gamall þjófur, sem hafði ver-
ið meistari í því að brjóta upp peíiingaskápa á sín-
um ungu dögum, en var nú sestur í helgan stein, kom
þangað og tilkynti, að til sín hefði komið maður, í
gömlum regnfrakka, og beðið hann að kenna sjer
nokkrar listir. „Auðvitað sagði jeg honum, að hann
væri að villast“, sagði gamli þjófurinn. Síðan kom
annar og sagði frá því, að maður í dökkum fötum
með linan hatt dreginn niður fyrir augu, hefði farið
þess á leit við sig, að hann kendi honum að opna
peningaskápa með sprengiefni. „Hann ætlaði ekki að
skera við nögl sjer borgunina fyrir“, sagði karl, „en
jeg sagði honum auðvitað að fara veg allrar verald-
ar.
— Ef þú hefir neitað að taka við borgun, þætti
mjer vænt um að fá skýringu á því, hversvegna þú
hefir haft svona mikla peninga með höndum í seinni
tíð, sagði Bill Bristow.
— Þjer getið ekkert sannað, sagði karlinn.
•— Nei, en þessi athugasemd sannar sitt af hvoru,
sagði Bristow hugsandi á svip.
Hann fjekk dálítið meiri vitneskju um Baron, þeg-
ar Flick Leverson var handtekinn fyrir að reyna að
smygla litlum böggli með gimsteinum úr landi. Það
kom fljótt í ljós, að þeim hafði öllum verið stolið.
Og Bristow var kunnugt um það, að Flick var bíræf-
inn hilmari. Þegar hann svo uppgötvaði, að hinir
stærri gimsteinar voru úr Kia-skartgripnum, glaðn-
aði heldur en ekki yfir honum.
— Það yrði reiknað yður til góðs, ef þjer gætuð
gefið okkur góða lýsingu á manninum, sem hefir selt
yður þe'ssa gimsteina, sagði Bristow — og dyljið
ekkert.
— Það eru litlar líkur til þegs, að jeg bæti nokkuð
úr fyrir mjer á þann hátt, sagði Flick spekingslega.
— Maðurinn var með grímu fyrir andliti, í gömlum
regnfrakka með derhúfu og gekk á gúmmísólum. Jeg
hefi ekki sjeð hann fyr nje síðar og hefi ekki hug-
mynd um, hvert hann fór.
-—• Hvernig grímu var hann með?
— Ilann hafði breitt vasaklút fyrir nef og munn..
— Hvernig litan?
— Dökkbláan eða svartan.
— Hvernig vissi hann um yður og yðar „starf“f
— Það hefi jeg ekki hugmynd um, svaraði Lever-
ton, og Bristow vissi, að hann myndi segja eins lítið
og honum væri unt.
— Hvernig málróm hafði hann?
— Mjög háan og skrækan.
— En sú bölvuð vitleysa, sagði Bristow svo hörku-
lega, að hilmarinn var steinhissa. Bristow var orð-
lagður fyrir góðmensku.
En Bristow vissi sem var, að það var ómögulegt að>
vita með vissu, hvort hann hefði látið annan selja