Morgunblaðið - 08.03.1939, Blaðsíða 8

8
MORGUNBLAÐIÐ
Miðvikudagur 8. mars 1939.
Jóti einn hafði verið úti með
fjelögum sínum pram á nótt,
og á leiðinni heire greip hann
hræðsla við, hvað kona hans
myndi segja. Að lokum fann hann
upp gott ráð að honum fanst.
Gætilega læddist hann inn í
svefnherbergið og afklæddi sig.
Síðan gekk hann varlega að
barnsvöggunni og byrjaði að
vagga henni af miklum móð.
Eins og hann hafði gert ráð
fyrir, vaknaði kona hans og spurði
hann hvað gengi á.
— Nú, úr því þú nentir ekki
að vakna, varð jeg að fara fram
úr til að svæfa litla skinnið, sagði
hann.
— Æ, góði vertu ekki að því
arna, sagði konan. Barnið liggur
hjerna í rúminu hjá mjer.
★
áll stúdent var í jólafríinu
hjá frænda sínum, sem hjó
úti í sveit. Honum leist vel á 18
ára frænku sína og fór ekki dult
með það.
Dag nokkurn, er þau sátu í
hálfrökkrinu fyrir framan eld-
stóna, sagði Páll stiídent:
— Elsa, þú ert yndislegasta
og fallegasta stúlkan, sem til er
í öllum heiminum, þú ert alt sem
jeg þrái . . .
— Mjer þvkir það leiðinlegt,
Palli minn, sagði Elsa, að jeg
skuli ekki geta sagt það sama um
þig'-
— |Nú, sagði Palli. ;Þú gætir
sagt það, ef þú værir eins hrað-
lygin og jeg er.
★
I smábænum Quemeneve í Frakk
landi er nýlega fallinn dómur í
máli, sem er orðið átta ára gam-
alt.
Mál þetta reis á sínum tíma út
af því, að maður nokkur krafð-
ist skaðahóta af náhúa sínum
vegna þess, að skolpræsi frá húsi
nábúans hefði valdið skemdum
á eign stefnanda. Málið var þá
dæmt þannig, að skolpræsiseig-
andinn skyldi greiða 9 franka (á
aðra krónu) í skaðabætur.
Málið fór fyrir hæstarjett og
þar var skolpræsiseigandinn dæmd
ur til að greiða 9 franka með
rentum.
Málskostnaðurinn nam 20 þús-
und frönkum og voru báðir aðil-
ar dæmdir til að greiða hann að
jöfnu.
★
vær frúr fóru saman í kvik-
myndahús. Á undan aðal-
myndinni var sýnd aukamynd og
þar sást maður, sem var að fóðra
asna.
Þegar sú mynd kom fram á
tjaldið rauk önnur frúin á fætur
og sagði:
— Æ, nú gleymdi jeg að taka
til mat handa manninum mínum!
★
Kampavínsfyrirtækið mikla,
Pommery í Reinis, á stærstu vín-
kjallara í heimi Samanlögð lengd
allra ganganna í kjöllurunum er
18 kílómetrar. Hver gangur ber
nafn einhverrar borgar og þar á
meðal heitir einn gangurinn
Kaupmannahöfn.
★
1 Nýlega var látinn laus úr
Maidstonefangelsinu maður einn,
sem tekið hafði út 11 ára hegn-
ingu fyrir manndráp. Fjölskylda
hans tók á móti honum við faug-
elsisdyrnar. Það fyrsta, sem hinn
frjálsi maður gerði, var að fara
,og horfa á knattspyrnukappleik.
★
^Prestur einn í ameríska bæn-
um Camberwell tók eftir því, að
fólk sótti betur kvikmyndahús en'
kirkju. Hann tók því upp á því
að sýna kvikmyndir um trúarleg
efni að lokinni messu. Síðan hefir
aðsókn að kirkju hans aukist til
muna.
Jámfisáíyuw
BARNAVAGN
til sölu á Grettisgötu 64, efstu
hæð.
TRILLU BÁTUR
ca. 3 tonn, óskast til leigu eða
kaups. — Stefán Jóhannsson.
Sími 4636.
ÍSLENSK FRÍMERKI
kaupir hæsta verði Gísli Sig-
urbjörnsson, Austurstræti 12
(1. hæð).
MEÐALAGLÖS
Fersólglös, Soyuglös, og Tom-
atglös keypt daglega. Sparið
milliliðina og komið beint til
okkar ef þið viljið fá hæsta
verð fyrir glösin. Laugavegs
Apótek.
KALDHREINSAÐ
þorskalýsi sent um alian bæ.
'Björn Jónsson, Vesturg. 28.
Sími 3594.
DÖMUFRAKKAR
ávalt fyrirliggjandi. Guðm. Guð
mundsson klæðskeri, Kirkju-
hvoli. Sími 2796.
FRIGGBÓNIÐ FlNA,
er bæjarins besta bón.
ÞORSKALÝSI
Laugavegs Apóteks viðurkenda
þorskalýsi í sterilum ílátum
kostar aðeins 90 aura heilflask-
an. Sent um allan bæ. Sími
1616.
NOTUÐ ÍSLENSK
FRÍMERKI
kaupir ávalt Bjarni Þórodds-
son, Urðarstíg 12 og Bóka-
skemman Klapparstíg.
VENUS-GÓLFGLJÁI
afburðagóður og fljótvirkur. —
Ávalt í næstu búð.
VENUS SKÓGLJÁI
mýkir leðrið og gljáir skóna af
burða vel.
KJÖTFARS OG FISKFARS,
heimatilbúið, fæst daglega á
Afkomendur
★
Marteins
Lúthers
í Þýskalandi eru nú um 1300 tals- [Fríkirkjuvegi 3. Sími 3227.
íns.
ISent heim.
KAUPUM FLÖSKUR,
flestar teg. Soyuglös, whisky-
pela, meðalaglös og bóndósir.
Versl. Grettisgötu 45. Sækjum
heim. Sími 3562.
KAUPUM FLÖSKUR
giös og bóndósir af flestum teg-
undum. Hjá okkur fáið þjer á-
valt hæsta verð. Sækjum til yð-
ar að kostnaðarlausu.Sími 5333.
Flöskuversl. Hafnarstræti 21.
KAUPUM FLÖSKUR,
stórar og smáar, whiskypela,
glös og bóndósir. Flöskubúðin,
Bergstaðastræti 10. Sími 5395.
Sækjum heim. Opið 1—6.
SLYSAVARNAFJELAGIÐ,
skrifstofa Hafnarhúsinu við
Geirsgötu. Seld minningarkort,
tekið móti gjöfum, áheitum, árs
illögum o. fl.
^mna>
GARÐYRKJUVINNA.
Tek að mjer klippingu og
sprautun á trjám og runnum.
Knud Jörgensen. Sími 1439.
HÚSMÆÐUR!
Nú er aðeins mánuður til páska.
Athugið að panta í tíma hrein-
gerningu hjá Jóni & Guðna —
Sími 4967.
VORIÐ ER AÐ KOMA!
Gerum hreint eins og að undan-
förnu. Helgi og Þráinn. 2131.
Sími 2131.
VJELRITUN OG FJÖLRITUN
Fjölritunarstofa Friede Páls-
dóttur Briem, Tjarnargötu 24.
sími 2250.
SOKKAVIÐGERÐIN,
Hafnarstræti 19, gerir við kven
jokka. Fljót afgreiðsla. — Sími
2799. Sækjum. sendum.
FIÐURHREINSUN.
Við gufuhreinsum fiðrið úr
sængurfatnaði yðar samdægurs.
Fiðurhreinsunlslands. Sími4520
- ficruUS
SILFURDÓSÍR
töpuðust í Vesturbænum (lík—
lega Vesturgötu) í fyrradag^
Finnandi vinsamlega beðinn að*
skila þeim gegn góðum fundar-
launum í búðina á Vesturgötm
35. Sími 1913.
*K&n^£iX'
TAKIÐ EFTIR!
Jeg undirritaður tek að mjer a®
lesa ensku og dönsku með nem-
endum. Þýska og franska geta.
komið til mála. Til viðtals á
Bjarnarstíg 9 kl. 81/)—9 síð-
degis. —, Jón Sigurðsson, stud1..
theol.

4 HERBERGI
og eldhús til leigu frá 14. maa
nálægt miðbænum. A. v. ái
CHARLES G. BOOTH.
ÚTLAGAR 1 AUSTRI.
„Jeg verð að játa, að jeg elska heiðursmenn“, sagði
Irene.
„Hann heitir 07Hare“.
„Gerald 0’IIare?“
„Já, þjer þekkið hann þá?“
„Jeg hefi aldrei sjeð hann. En jeg hefi heyrt talað
um hann, ef það er Gerald O’Hare, sem braust inn
f^'rir víggirðingar Yeng-Fe’s í Yunling-fjöllunum og
hafði Margaret Bradshaw á burt, án þess að greiða
lausnargjald“.
„Já, það er hann“.
„Og tók hann ekki Clarke Bradshaw og flengdi
hann og kastaði peningunum framan í hann, þegar
hann var að flækjast ölvaður á veðreiðunum og fjasa
um það, að konan hans væri ekki þeirra 5 þúsund
dollara virði, sem hann hafði greitt O’Hare fyrir af-
rekið 1“
„Jú, jú“. Conti baðaði báðum höudum út í loftið.
„Og það var líka hann, sem flutti 200 smálestir af
hrísgrjónum og hveití inn í Punchang heint fyrir
framan nefið á Yang. Þjer verðið að játa, að hann er
einmitt rjetti máðurinn. Er það ekki rjett?“
„Jú, það lítur út fyrir það“, sagði Irene. „Þjer
sógðuð, að hann væri peningalaus ?“.
„Já“. Conti andvarpaði. „Og jeg gæti grátið, þegar
jeg hugsa til þess, að hann vildi ekki njóta gestrisni
I húsi mínu lengur. En jeg skal finna hann! Þjer og
liann í fjelagi---------
„Conti — Conti!“ Irene lagði höndina á handlegg
hans. „Þjer blekkið sjálfan yður. Þó að þjer finnið
O’Hare og hann fallist á fyrirætlan yðar, eru ekki
minstu líkindi til þess . . . .“
*
Hún þagnaði, er henni varð litið á hann.
„Dirfist ekki að segja það!“ Hann gat varla kom-
ið orðunum upp fyrir geðshræringu. „Jeg banna það.
Jeg, Conti! Hugsið um veslings barnið. Og þetta
dýr! Það er morð“. Andlit hans afmyndaðist af sárs-
auka og hann hafði reist sig hálfvegis upp af stóln-
um. Augu hans leiftruðu ógnandi. „Jeg skal finna
O’Hare. Jeg grátbið yður. Hugsið um barnið------------“.
Conti hafði hækkað röddina, og Irene leit um öxl,
v er hún heyrðí, að glerhurðin var opnuð.
„Conti, stillið yður!“ Rödd hennar var æst, þó tal-
aði hún lágt. „Conti. Þau eru að koma!“
Conti leit rjett aðeins út að hurðinni. Irene varð
hissa á því, hve svipur hans varð sarsaukafullúr, og
hatrið í augnaráði hans slcelfdi hana.
Ilann settist niður, er þau nálguðust.
Það var eins og alt ljósið í salnum safnaðist í kring
um ungu stúlkuna, sem frekar sveif en geklt inn
gólfið við hlið Marcelles. Hún hjelt um handlegg
hans með báðum höndum, og andlit hennar ljómaði
af barnslegri hrifningu. Hún talaði hátt og skært og
glaðlega. Rödd hennar bar vott um hina undrandi
lífsgleði hennar.
í augum Janice, sem voru óvenju falleg, var líka
að lesa þessa sömu fullvissu um það, að lífið væri,
yndislegt.
George Marcelles var svo mikil mótsetning við hana,.
að það var einkennilegt að sjá þau saman.
*
Hann var hár og grannur með litlar hendur og lát-
bragð eins og filmstjarna. Og hann hafði þann vana,
að lyfta augnabrúnunum við minstu geðshræringu.
Hann var 42 ára gamall, byrjaður að grána fyrir-
hærum og fór það vel við hinn brúna hörundslit hans.
Enda vissi hann það vel sjálfur.
Janice sneri sjer strax til Contis með afsakanir
sínar. Hún greip andann á lofti af ákafa.
„Við komum víst hræðilega seint, faðir Conti, en.
það er eingöngu mjer að kenna. George vildi, að við
færum eittlivað annað, en það vildi jeg ekki, þegar
faðir Conti hafði lofað okkur önd í portvíni. Það
hefir verið yndislega gaman í dag. Og altaf ber nýtt
og nýtt fyrir augu. Jeg get bara ekki skilið, að þetta
alt sje veruleiki“.
Conti var með fölar varir og sagði ekkert. Það
var Irene, sem varð til svars. „Hvar hafið þið eigin-
lega verið?“
„Við höfum verið að skoða í búðarglugga í Nan-
king Road“, sagði Janice hrifin. „Jeg sá viftu, sem
mig langaði mjög til þess að eiga. En George sagði,
að liann vissi um annan stað, hjá Parísarkaupmönn-
unum, sem hetra væri að kaupa í, og þá fórum við
þangað“.
„Til Soongh“, sagði Marcelles og lagði handlegg-