Morgunblaðið - 25.05.1939, Page 6

MORGUNjbíjAÐIÐ
Fimtudagur 25. maí 1939,
6
Guðmundur Bergsson
sjötugur
Q<uœir menn eru þannig gerðir,
að þeir eru fyrir augum sam-
ferðafólksins óumbreytanlegir að
kalla. Venjulega ná þeir fljótt
fullorðinsþroska. En síðan breyt-
ast þeir ekkert að ráði gegnum
langa æfi.
Einn af þessum niönnum er Guð-
mundur Bergsson póstmeistari. —
Hann á sjötugsafmæli í dag.
IJngur gekk Guðmundur í skóla
Torfa Bjarnasonar í Ólafsdal. —
Valdi hann sjer þá skólagöngu m.
a. vegna þess, að hann efnalaus
gat komist gegnum þann skóla
Híeð litlum tilkostnaði. En nem-
endur þurftu að leggja mikið á
sig. Guðmundur hefir aldrei forð-
ast það, /hvorki fyr nje síðar.
En hann ljet ekki staðar numið
við búnaðarnámið. Frá Ólafsdal
fór hann í Möðruvallaskólann. —
Nám sitt rækti hann með alúð og
alvöru, eins og öll störf sín síðan.
Enda bar Torfi skólastjóri það
tráúst fil hans, að hann fól eitt
sinn Guðmundi forsjá skólans, er
hann sjálfur þurfti að vera fjar-
verandi.
Guðmundur var sjer þess fylli-
lega meðvitandi alt frá' fyrstu tíð,
að hann kæmist ekkert áfram í
lífinu, nema af eigin rammleik.
Sú fullvissa mótaði skapgerð hans
og starfsferil.
Nokkru fyrir afdámót kom Guð-
mundur til Isafjarðar. Var þar eitt
fyrsta verk hans að sjá um fram-
kvæmd á vatnsleiðsln til bæjarins.
Var það á sýslumannsárum Hann-
esar Hafstein, aSt ráðist var í það
mánnvirki. Var þetta ein fyrsta
vatnsleiðsla á landinu. Eftir það
var hann um skeið skólastjóri við
barnaskólann þar, en fór síðar í
þjónnstu Þorvaidar læknis. En
Þorvaldur hafði póstafgreiðsluna
á hendi. Þá byrja póstafgreiðslu-
störf Guðmundar. Svo póstþjón-
usta háns er orðin æði löng.
Guðmundur var póstafgreiðslu-
maður á ísafirði um'ra^Pskeið.' ‘^])urðisíðau hf raðslækni a
KlTl hlrAllf 1» AIT Ir II H I-.U aI ll-l A T-Wi t
Ljet 'hann mikið til sína taka þar
í bæjarmálum og öðrum opinber-
um málum. — Samhliða póstaf-
gHiðslunni rak hann bóka- og rit-
fangaverslun þar í nokkur ár.
M ísafirði eignaðist Guðmundur
m'arga vini, er lærðu að meta mann
k|pti hans, trygglvndi lians vin-
festu og áreiðanleik.
Guðmundur Bergsson.
Frá ísafirði fór Guðmundur ti
Akureyrar og var þar póstmeist
ari í nokkur ár, en flutti síðai
hingað til Reykjavíkur og tók vi(
því starfi, er hann hefir enn i
hendi hjer í pósthúsinu.
Við póstafgreiðslustörfin hafí
hæfileikar Guðmundar notið síi
vel, frábær nákvæmni hans í öll
um verkum, reglusemi og skyldu
rækni svo af ber. Hann er einn al
þeim mönnum, sem altaf lætui
starfið sitja í fvrirrúmi fyrir eigir
þörfum og þægindum.
Starfsæfi Guðmundar er orðir
nokkuð löng og vinnustundirnai
margar við póstinn. En þó hinn
sjötugi maður hafi aldrei dregið
af sjer, aldrei hlíft sjer, altaí
gengið að hverju verki með ein-
beitni og atorku, getur engum
dottið í hug, sem sjer hann að ald-
urinn sje oi'ðinn þetta hárí Það
er engu líkara eji hann eigi fram-
undan nokkra áratugi enn.
V. St.
FRÁSÖGN FELIXAR
GUÐMUNDSSONAR
FRAMH. AF ÞRIÐJU SÍÐU
Ilílaflutnlngsskrifstofa
Pjetur Magnússon.
Einar B. Guðmundsson.
Guðlaugur Þorláksson.
Símar 3602, 3202. 2002.
• Austurstræti 7
Skrifstofutími kl. 10—12 og 1—-6.
Hveiti
marg-ar teg'undir, í pokum og
lausri vigt.
Vcrðið Iækkað.
Vísm
Laugaveg 1.
Útbú FjöJnisvegi 2.
Jjví hvort nokkur óhollusta gæti
stafáð af því, að þannig væri út-
l
búið um barnslíkamann og kvað
hann það ekki vera.
Sagði jeg foreldrunum frá þessu
og frjetti jeg síðan ekkert af mál-
inu fyr en yfirlögregluþjónn rann-
sóknarlögreglunnar kom að máli
við mig, er inál þetta hafði verið
kært til lögreglunnar.
Var foreldrum barnsins tilkynt
að ef það drægist mikið lengur
að þau flýttu úr bænum, svo
greftrun barnsins gæti farið fram
yrðu þau að gera einliverjar ráð-
stafanir.
Síðastliðinn laugardag hitti jeg
foreldrana að máli og sögðu þau
mjer þá, að líklega myndi ákveð-
ið í vikunni, sein iiú er að líða.
hvort þau kæmust vestur á land
'j á þessu vori eða ekki, eins og ráð-
gert. hefði verið. Gæti farið svo, að
þau kæmist ekki úr bænum fyr en
á næsta vori,- Mæltust foreldrar
barnsins til þess við mig að jeg
reyndi að fá léyfi ákveðins manns
sem á grafhvelfingu í kirkjugarð-
|innm, til-að þessi Jitla kista mætti
i standa í grafhvelfingunni og lof-
| aði jeg að gera þatS.
Þannig stóð málið er farið var
að segja frá því í blöðunum.
íslandsvlnurinn
Adam Ruther-
ford talar I Iðnó
I kvöld
Hann gefur Þjóðminja-
safninu pýramida likan
Englendingurinn Adam Ruther-
ford, er síðustu 2—3 árin
hefir unnið mikið að því að kynna
ísland meðal landa sinna, kom með
Gullfossi á mánudaginn var. Með
honum er kaupsýsluœaður einn,
William Fraser að 'nafni, er tekið
hefir sama ástfóstri við ísland
eins og Mr. Rutherford og hefir
verið honum til aðstoðar á ýmsan
hátt í því að kynna ísland og
greiða götu íslendinga í Lóndon.
Hvorugur þeirra hefir áður kom-
ið til íslands. Þeir ætla að vera
hjer á landi til 5. júní, fara þá
með Gullfossi heimleiðis. Gert. er
ráð fyrir að þeir skreppi til Ak-
ureyrar.
Mr. Rutherford hefir skrifað
eina þrjá bæklinga um.ísland. En
sá, sem hann ritaði fyrst er nú
kominn út á íslensku um „arfleifð
íslands“. En það er skoðun Ruth-
erfords og þeirra fjelaga, að hin
íslenska þjóð sje af forsjóninni
útvalin til þess, að afreka mikið
fyrir heiminn,
Eins og kuniiugt er, dregur
hann þessa spá sína um „arfleifð
lslands“, eða hlutverk að nokkru
leyti af athugunum á ummerkjum
á egyptskum pyramida.
Mr. Rutherford. er skrifstofu
stjóri við Juston-járnbrautarstöð-
ina í London. En öllum frístundum
sínum eyðir haun nú í það, að
greiða fyrir Islendingum og kynna
sjer Tslandsmáb svo liann geti
miðlað þeirri þekkingu sinni til
Breta.Hann hefir undanfarin miss-
iri haft brjefaskifti við marga
niénn lijer í Revkjavík.
Fyrsta laugardag í hverjum
mánuði heldur hann samkomur i
Kingsway Ilall í Lqndon. Þangað
eru Islendingar velkoranir, og aðr-
ir þeir, sem áhuga hafa fyriy ís-
landsmálum, eða sýna vilja Islend-
ingum og málefni Rutherfords vel
vild. Þar eru fluttir fyrirlestrar,
þar eru hljómleikar haldnir og
veitingar ókeypis fyrir alla þá, er
Jjangað koma.
I kvöhl ætlar Mr. Rutherford að
flytja fýrirlestur í Iðnó. Öllum er
heimili aðgangur. En ekki er til
neins fyrir aðra að koina þangað
en þá, er skilja ensku, því fyrir
lesturinn verður ekki flutt.ur með
túlk. En sr. Friðrik Hallgríinsson
kynnir Mr. Rutherford fyrir ,á-
heyrenduin. Fyrirlestiirinn byrjai'
ki. sy2.
Mr. Riitherford er meðal þeirr.a
Englendinga sem lagt hafa mesta,
stund á pyratnidarannsóknir. —
Ilann hefir hjer meðferðis líkan
af Keopspyramidauum, er hann
ætlar að gefa Þjóðininjasafninii.
Nemendahljómleikar
Tónlistarskólans
Nemendahljómleikar Tónlistaskólans voru haldn-
ir áþriðjudagskvöldið í Iðnó.
Það á tæplega við að skrifa venjulega gagn-
rýni um hljómleika þessa, þar sem hjer voru nemendur
einir að verki og það sumir á fyrsta ári skólalærdóms síns.
Hljómleikarnir voru hinsveg?r svo skemtilegir og fróð-
legir, að full ástæða virðist til að geta þeirra að nokkru.
Nokkur breyting varð á niður-
röðun viðfangsefna frá því, sem
ákveðið hafði verið, vegna þess
að tveir nemendur vom bundnir
við störf annarstaðar. Sýnir það
vel þörfina fyrir skólann, að nem-
endur skuli tæplega hafa tíma til
þess að halda þessa árlegu hljóm-
leika sína vegna anna við tón-
listastörf.
Illjómleikarnir hófust með trió
í G-dúr, op. 1, eftir Beethoven. —
Leikendur voru Óskar Cortes
(fiðla), Jóhannes Eggertsson
(cello) og Anna Sigríður Björns-
dóttir (piano). Verkið var vel
flutt og samleikur þeirra ágætur.
Cortes liefir bjartan og fallegan
tón og virðist efni í góðan fiðlu-
leikara. Jóhannes er duglegur cello
leikari og Anna Sigríður sýndi það
bæði með undirleik sínum í trí-
óinu og einleik sínum í ungverskri
Rhapsodiu nr. 8, eftir Lizt, að
hún hefir þegar náð mikilli og
öruggri tækni og á auk þess til
ríkt skap, svo að hún virðist hafa
öll skilyrði til þess að Arerða dug-
andi listakona. Það var gaman að
hlusta á hana núna og minnast
þess jafnframt þegar húii kom
fyrst fram <á nemendahljómlejk-
uin tfyrir ári síðan.
Þá Ijeku þeir Þorvaldur Stein-
grímsson, Oskar Cortes, Sveinn
Ólafsson og Jóbannes Eggertsson
strengjakvartett eftir Siguringa
Hjörleifsson.Levstn þeir allir hlut-
verJi sín vel af hendi, eftir því sem
efni stóðu til. Höfundur verks
iessa er nemandi í tónfræðideild
skólaus. Bar verkið Arott um elju
og góða kunnáttu, eu skorti hins
vegar þrótt og Ijóðræna fegurð.
En vafalaust stendur þetta til
bóta, þegar höfundnrinn fer að
uota tónfræðina sem hjálparmeðal
í stað þess að skipa henni önd-
vegi á kostnað .,músikkaritinar“.
Þorvaldur Steingrímsson bar af
öðrum strengjaleikurum og var
leikur hans í fiðlusónötu Griegs
ájerstaklega ágætur. Þorvaldi er
stöðugt að fara fram ,enda er
hann maður samviskusamur og al-
varlegur í námi sínu. Þetta síðasta
ár hefir liann mjög vaxið að per-
sónuleika og má nú hiklaúst telj-
ast einn af okkar allra efnilegustu
fiðluleikurum. Pianoleikinn í fiðlu
sónötunni og í Konsertante Sym-
fonia eftir Mozart, þar sem Þor-
valdur Ijek 1. fiðlu og Sveinn Ól-
afsson viólu, mjög fallega, ann-
aðist Jóhann Tryggvason af mynd-
ugleik og skörulega. Jóhann er af
kunnugum talimi rneðal gáfuð-
Ústu nemenda skólans.
Aðrir nemendur, sem þarna
komu fram, voru Guðrún Þorsteins
dóttir, sjerlega efnilegur nemandi.
Fríða Sveinsdóttir, Kristín Davíðs
dóttii' og Ásdís Ríkharðsdóttii'. —
Ljeku tvær þær síðastnefndú, sem
báðar eru nemendur á 1. ári, fjór-
hent. nokkra valsa eftir Brahms,
smekldega og af góðum skilningi.
Það mátti helst að þessum hljóm
'leikum finna, að ekki iskyldi set-
ið hvert einasta sæti í húsinu. Ef'
til vill hafa stjórnmálaumræðurn-
ar í útvarpinu átt isinn þátt í því,
því ekki gat það verið verðið, þar
sem aðgangurinn var seldur á að'
eins 1 krónu. Og ef fóllt óttast að
það skemti sjer ekki, af því að;
þetta eru nemendahljómleikar eða
að nemendurnir sjeu að spila
venjulegar fingraæfingar fyrir á-
heyrendur, þá er það á misskiln-
ingi bygt. Viðfangsefnin eru val-
in meðal gimsteina tónbókment-
anna og meðal nemenda eru alt
af einhverjir — fleiri eða færri —
sem náð hafa þeirn þroslta, að þeir
veita áheyrendum Jistunað meS
leik sínuin. Vikar.
Danskur Islandsvinur
íerst við Færeyjar
Niels Monberg
verkfræðingur
Pað sorglega slys vildi til í
Færeyjum, að sandgröfu
skip, eign verkfræðingafjelags-
ins N. C. Monberg, hefir farist.
Af sex mönnum, sem á skipinu
voru, fórust fimm, og var meðal
þeirra Niels Monberg verkfræð-
ingur, sonur N. C. Monbergs.
(Sendiherrafrjett).
Niels Monberg var mikill ís-
landsvinur og átti hjer marga
vini og kunningja. Hafði hann
starfað hjer í bæ og víðar að
hafnarmannvirkjum, en kom
auk þess oft hingað til landsr
til þess að skemta sjer, vegna
þess hve vel hann kunni við-
landið.
N. C. Monberg, faðir Niels
Monberg, er látinn fyrir nokkr-
um árum. Hann var lægstur
með tilboð í að byggja hafnar-
garðana hjer í Reykjavík.
Þegar N. C. Monberg ljest,.
tóku synir hans tveir við verk-
fræðingafjelaginu og hafa rekið-
það síðan. Móðir þeirra er á
lífi.
Meðal þeirra mannvirkja, er
Niels Monberg hefir staðið fyr-
ir byggingu á hjer á landi, er
höfnin í Vestmannaeyjum, báta
höfnin á ísafirði og Faxagarður
inn hjer í Reykjavíkurhöfn.
Niels Monberg var sæmdur
Fálkaorðunni.
Skátar. Farið verður í útilegu
um helgina. Farmiðar vcrða af-
hentir á Vegamótastíg í kvöld ld.
8—10.