Morgunblaðið - 24.09.1939, Qupperneq 8

JPtoqgmtÚ&fód
Sunnudagur 24. sept. 1939.-.
‘&Z£á*fnnin*juv Orczij barónessa: ElÐUJilTJTl
VENUS SKÓGLJÁI
mýkir le6rið og gljáir skóna af-
burða vel.
Þ|er gelið|byr)að «ð fylgjast með i dag. — 20. dagur.
aiimimmiiiiiiiiiiiimiiniiiuinmiiiiminiiiiiiiiiimiiHiiiimnimiimmtmnml
immunimmimnmmimiimiimimmiimimiiiimiiiiiimiimmiimimmiimii
VENUS-GÓLFGUÁI
afburðagóður og fljótvirkur.
Ávalt í næstu búð.
NQKKUR BÖRN
er hafa góða söngrödd, geta
komist í barnakór. Upplýsing-
ar í síma 3749.
BETANÍA.
Almenn samkoma í kvöld kl.
8%. Ræðumaður Jóhannes Sig-
urðsson. Allir hjartanlega vel-
komnir.
K.F.U.M. og K. Hafnarfirði.
Almenn samkoma í kvöld kl.
8%. Cand. theol Ástráður Sig-
ursteindórsson talar. Allir vel-
komnir.
HJÁLPRÆÐISHERINN
Samkomur í dag: Kl. 11, 4 og
Sy%. Sunnudagaskóli kl. 2.
Kapt. Andresen og Solhaug o.
Ti. — Velkomin!
FILADELFIA, Hverfisgötu 44.
Samkomur á sunnudaginn: Kl.
4 é. h. prjedikun, kl. sy% vakn-
ingarsamkoma, söngur og hljóð
færasláttur. Allir velkomnir.
Sunnudagaskólinn byrjar kl. 1.1
fyrir hádegi.
FRIGGBÓNIÐ FÍNA,
er bæjarins besta bón.
SLYSAVARNAJELAGIB,
akrifstofa Hafnarhúsinu við
(Jeirsgötu. Seld minningarkort,
tekið móti gjöfum, áheitum, árs-
tiilögum o. fl.
BESTI FISKSÍMINN
er 5 2 7 5.
L O. G. T.
ST. FRAMTÍÐIN NR. 173.
Fundur í kvöld kl. 8,30. —
Kennarakvöld, 3 kennarar ann
ast fundinn.
MATSALA
mín byrjar 1. október í Thor-
V '
valdsensstræti 6 (gamla apó-
tekinu). Þeir, sem vilja panta
fæðí, hringi í síma 5105. -
Guðrún Eiríksdóttir.
FÆÐI
fæst á Vatnsstíg 4. niðri. 70
krónur á mánuði.
FUNDIST HEFIR
hjól undan bíl í Hafnarfjarðar-
hrauni. Geymt hjá hreppstjóra
Garðahrepps. Sími 9320 A.
MIG VANTAR
lítið húsnæði. Pjetur Sigurðsson,
Hlera- og rúllugerðin, sími 3820
1 HERBERGI OG ELDHÚS
til leigu á Reynimel. Uppl. í
síma '5407, kl. 1—3 e. h.
4 HERBERGI, ELDHÚS
og bað til leigu frá 1. október.
Upplýsingar Leifsgötu 18, I hæð
Þaff, sem skeff hefir í sögunni:
Juliette frönsk hertogadóttir, er hef-
ir svarið föður sínum þess eið fyrir 10
árum að hefna sín á Deroulede, fyrir að
hafa vegið bróður hennar í einvígi,
verður fyrir aðsúg af skrílnum í París
eftir stjómarbyltinguna og er bjargað
inn í hús Derouledes þjóðþingsfull-
trúa. Hann fær ást á henni, en hún
heyrir á samtali hans og Rauðu akur-
liljunnar (Sir Percy Blakeney) að
hann ætlar að reyna að bjarga Marie
Antoinette úr fangelsinu og skrifar
frönsku stjórninni ákæru á hendur hon-
um. Sama dag kemur Merlin sendi-
maður byltingamefndarinnar og gerir
húsrannsókn hjá Deroulede. Juliette,
sem iðrast eftir illverkið og er farin að
elska Deroulede tekst að fela skjala-|
tösku Derouledes í sæti sínu.
Hann dæmdi aðra eftir sjálfum
sjer og bjóst því við, að hinn vin-
sæli þirtgfulltrúi myndi æsa lýð-
inn upp á móti sjer fyrir þá með-
ferð, sem hann hafði orðið að
sæta. Þó þóttist Merlin þess full-
viss, að Deroulede væri sekur og
einliversstaðar væri að finna
sönnunargögn fyrir svikum hans.
Hann sneri sjer að Juliette með
spurnarsvip í litlum og lymsku-
legum augunum. Hún ypti öxlum
og gaf honum bendingu, eins og
vildi hún segja:
„Það eru fleiri herbergi í þessu
húsi. Þjer verðið að leita betur“.
Merlin hafði staðið á milli henn-
ar og Deroulede, svo að hann sá
ekki það, sem þeim fór á milli.
„Þjer eruð kænn, Deroulede
borgari“, sagði Merlin og sneri
sjer að honum. „Og hafið án efa
falið skjölin vel. En eins og þjer
getið ímyndað yður, látum við
okkur ekki nægja að leita ein-
göngu í vinnuherbergi yðar, og
jeg vona, að yður sje það ekki á
móti skapi, að við lítum inn í önn
ur herbergi“.
„Eins og þjer viljið“, svaraði
Deroulede þurlega.
„Þjer komið með okkur, Derou-
lede borgari“, sagði hinn.
Hermennirnir stiltu sjer upp
fyrir utan dyrnar og Merlin gaf
U N GLIN GSSTÚÍLKÁ
sem getur sofið heima, óskast
til ljettis á fáment heimili. Upp-
lýsingar í síma 1697.
UNG OG ÁBYGGILEG
stúlka óskar eftir góðri at-
vinnu. Tilboð merkt: „Ábyggi-
leg“, leggist inn á afgreiðsluna
fyrir 1. okt.
Jtiwfisáajtue
VIL KAUPA
lítið notaða saumavjel (hand-
snúna). Upplýsingar í síma 1788
milli kl. 6—7 í kvöld.
ÍSLENSK FRÍMERKI
kaupir hæsta verði Gísli Sig-
urbjörnsson, Austurstræti 12
(1. hæð).
KALDHREINSAÐ
þorskalýsi sent um allan bæ. —
Björn Jónsson, Vesturgötu 28.
Simi 3594.
STÚLKA
frá góðu heimili óskar eftir
ráðskonustöðu 1. október. Uppl.
í síma 4954.
SAUMASTOFAN DYNGJA
Suðurgötu 2, saumar allan ís-
lenskan búning og fleira. —
Sími 2461.
VETRARSTULKA
óskast á búið í Viðey. Gæti
haft með sjer stálpað barn. —
Upplýsingar í síma 1949.
SAUMUM
allskonar undirfatnað. — Líf-
stykkjagerðin, Aðalstræti 9.
DUGLEGUR MAÐUR
óskar eftir atvinnu. Kaup eft-
ir samkomulagi. Tilboð merkt:
„Reglusamur", sendist af-
greiðslu blaðsins.
Tek að mjer
HREINGERNINGAR.
Vönduð vinna. Sími 5133.
GERI VIÐ
saumavjelar, skrár og allskonar
heimilisvjelar. H. Sandholt,
Klapparstíg 11. Sími 2635.
JWEÐALAGLÖS, FLÖSKUR,
Fersólglös, Soyuglös og Tómat-
flöskur keypt daglega. Sparið
milliliðina og komið beint til
okkar ef þið viljið fá hæsta
verð fyrir glösin. Við sækjum
heim. Hrlngið í síma 1616. —
Laugavegs Apótek.
ÞORSKALÝSI
Laugavegs Apóteks viðurkenda
meðalalýsi fyrir börn og full-
orðna, kostar aðeins 90 aura
heilflaskan. Lýsið er svo gott,
að það ínniheldur meira af A-
og D-fjörefnum en lyfjaskráin
ákveður. Aðeins notaðar ster-
ilar (dauðhreinsaðar) flöskur.
Hringið í síma 1616. Við send-
um ura allan bæinn.
SOKKAVIÐGERÐIN,
Hafnarstræti 19, gerir við kven-
sokka. Fljót afgreiðsla. — Sími
2799. Sækjum, sendum.
OTTO B. ARNAR,
löggíltur útvarpsvirki, Hafnar-
stræti 19. Sími 2799. Uppsetn-
ing og viðgerðir á útvarpstækj-
um og loftnetum.
HÚSMÆÐUR.
Látið Jón og Guðna annast
hausthreingerningarnar. Það
reynist best. Sími 4967.
HREINGERNINGAR
leysum best af hendi. Guðni og
Þráinn, sími 2131.
BARNAFATNAÐUR
prjónaður, heklaður, saumaður.
Sokkaprjónastofan, Bræðraborg
arstíg 15.
DÖMUFRAKKAR
ávalt fyrirliggjandi. Guðm. Guð-
mundsson, klæðskeri, Kirkju-
hvöli.
REYKHÚS
Harðfisksölunnar við Þvergötu,
tekur kjöt, fisk og aðrar vörur
til reykingar. Fyrsta flokks
vinna. Sími 2978.
Deroulede merki um að ganga á
milli þeirra. En áður en hann gekk
sjálfur á eftir, staðnæmdist hann
á þrepskildinum, sneri sjer að
Juliette og sagði:
„Hvað yður viðvíkur, skuluð
þjer liafa það í liuga, að illa fer
fyrir yður, ef þjer hafið gabbað
okkur. Farið ekki út úr húsinu,
fyr en við komum aftur. Jeg þarf
ef til vill að leggja nokkrar spurn
ingar fyrir yður“.
XIII. kapítuli.
Flækja.
T uliette beið, þangað til hún
j heyrði ekki fótatak þeirra
lengur.
Hún hafði aðeins fáeinar mín-
útur til þess að komast úr þeirri
flækju, sem hún hafði flækt sig
og manninn, sem hún elskaði, í.
Hún vissi, að Merlin og menn
hans myndu brátt koma aftur, og
þá gat hún ekki haldið áfram að
leika þetta hlutverk. En á meðan
hin óheillavænlega taska var í
vinnuherbergi Derouledes, var
hann í yfirvofandi hættu.
• Fyrst datt henni í hug að fela
töskuna á sjer, en hætti við það
sem þýðingarlaust, og ákvað að
komast burt úr herberginu með
hana. Af henni mátti ekkert verða
eftir, ef hreinsa átti Deroulede
af öllum grun.
Hún stóð á fætur og gægðist
fram í ganginn. Þar var engin
manneskja. En uppi á efri hæð-
inni heyrði hún greinilega þungt
fótatak hermannanna og hæðnis-
hlátur Merlins.
Hún lagði við hlustirnar og
reyndi að heyra hvað fram fór.
Hún heyrði, að þeir voru inni í
svefnherbergi Derouledes, sem
var inst vinstra megin við stig-
ann. Ef til vill gat hún komið því
í framkvæmd, sem hún ætlaði sjer.
Hún faldi töskuna í fellingun-
um á pilsinu sínu. Nú var að
hrökkva eða stökkva. Að vísu var
henni voðinn vís, ef hermennirnir
mættu henni í stiganum. En hins-
vegar var ekki betra að þeir
kæmu að henni aftur í vinnuher-
bergi Derouledes. Hún ákvað því
að hætta á að komast út.
Hún læddist hljóðlega út úr
erberginu og upp stigann.
.Hún komst ósjeð upp á stigapall-
inn, beygði til hægri og hljóp inu
í herbergi sitt. En hún hafði varla
lokað á eftir sjer hurðinni, þegar
hún heyrði að Merlin skipaði
mönnunum að halda vörð við stig-
ann.
Petronelle hafði verið önnum
kafin við að láta niður í ferða-
töskurnar. Nú sat hún sofandi í
hægindastól og hraut hin róleg-
asta, án þess að hafa hugmynd um
hvað á gekk í húsinu.
Juliette gaf henni engan gaum.
Hún flýtti sjer eins og hún gat
að ná sjer í flugbeitt skæri og
risti töskuna upp eftir endilöngu.
Áður en leið á löngu lágu öll
skjölin á borðinu fyrir framan
hana, og hún þurfti ekki annað
en líta á þau, til þess að sjá, að
þau gátu verið fellandi fyrir De-
roulede, ef þau fyndust. Hún hafði
að vísu ekki tíma til þess að lesa
þau, en hún var þess fullviss, að
lífi hans var hætta búin, ef hún
gæti ekki komið þeim fyrir katt-
arnef.
Hún tók öll brjefin saman, reifT
sum þeirra í tætlur og setti þaua
í öskuskúffuna fyrir framan ofn-
inn, sem var úti í einu horninm.
Til allrar ógæfu var heitur ágúst-
dag^ir og því ekki kveikt upp, enr..
Juliette var ákveðin í því að
brenna brjefin og frelsa Derou—
lede hvað sem það kostaði.
A þilinu fj’rir ofan rúmið henn—
ar hjekk lítil mynd af Maríu mey
með Jesúbarnið, og fyrir framan>
hana var lampi, sem stöðugt var
ljós á. Juliette tók hann varlegæ
niður, helti olíunni yfir brjefin og-
bar síðan logandi kveikinn að
þeim. Þau fuðruðu fljótt upp og
sviðalyktin vakti Petronelle-
gömlu, sem hrökk upp með and-
fælum.
„Þetta er ekkert alvarlegt„
Petronelle“, sagði Juliette rólega.
„Jeg er að brenna göniul brjef,
en vil gjarna vera ein dálitlai
stund. Yiltu fara fram í eldhús.
og vera þar, þangað til jeg kalla^
á þig?“
Gamla konan var vön að gera,
það, sem hin unga húsmóðir hcnn-
ar bauð og stóð strax á fætur.
„Jeg hefi lokið við að setja nið-
ur í ferðatöskurnar, væna mín.
En hversvegna ljestu mig ekki
brenna brjefunuin1? Nú óhreinkar
þú litlu fallegu hendumar þín—
ar“.
„Þei, þei, Petronelle“, sagði’
Juliette óþolinmóðlega og ýttl!
Petronelle mjúklega út að dýrun-
um. „Flýttu þjer nú, Petronelle..
En heyrðu! Þú mætir kannske her~
mönnum —“.
„Hamingjan góða! Hermönn—
um!“ hrópaði gamla konan.
„Já, þú þarft ekkert að óttast,
En þeir leggja kannske einhverj-
ar spurningar fyrir þig“.
„Spurningar!“
„Já, um mig!“
„Hafa þessir djöflar gert þjer
ilt — —“, byrjaði gamla konan
óttaslegin.
„Nei, nei, en þú veist, að á þess-
um tímum er altaf hætta á ferð-
um“.
„Guð komi til!‘ ‘
„Ef þú verður róleg og gerir
eins og jeg segi þjer, er öllu ó-
hætt. Farðu nú niður í eldhús og ■
vertu þar, þangað til jeg kalla á
þig“-
Meðan hún talaði við Petron-
elle hafði hún ekki augun af brjef-
unum, sem smátt og smátt breytt-
ust í ösku.
En sum brjefin voru úr þykk-
um pappír og brunnu seint.
Petronelle staðnæmdist við hurð
ina og horfði á Juliette. Henni
varð starsýnt á hana. Hún var ó-
venju föl, en undur fögur í sorg
sinni og þjáningu og augun ljóm-
uðu, eins og sæi hún æðri sýn.
Þegar Petronelle opnaði hurð-
ina, kom vindsúgur og slökti síð-
asta neistann í öskuskúffunni, en
kveikurinn var brendur upp tií
agna, þar sem olían var þrotin.
Juliette athugaði pappírssneplana,
sem enn voru óbrunnir. Til allrar
hamingju var skriftin orðin ólæsi-
leg og ekkert að sjá, sem orðið
gæti Deroulede að sök. Enda gat
Juliette nú ekki kveikt eld aftur.
Og vonlaust var að hún gæti eyði-
lagt töskuna.
Framh..