Morgunblaðið - 10.10.1940, Qupperneq 8

8
jg&OYgttttl&tfttt
Fimtudagur 10. okt. 19401
JCcuMps&ajiuc
VENUS RÆSTIDUFT
drjúgt — fljótvirkt — ódýrt.
Nauðsynlegt á hverju heimili.
HÚSGÖGNIN yðar mundu gljáa ennþá betur, ef þjer notuðuð eingöngu Rekord húsgagnagljáa.
JAZZ-TRUMPET til sölu. Upplýsingar í Tryggva- götu 6 (uppi).
KOPAR KEYPTUR í Landssmiðjunni.
PRJÓNAVÖRUR fallegt úrval af Golftreyjum, mjög vönduð vinna. Ullarsokk- ar á börn. Verslun Kristínar Sigurðardóttur.
KVENFRAKKAR frá kr. 110,00. Verslun Krist- Inar Sigurðardóttur.
PÓLERAÐ BORÐ úr hnotu, til sölu, ódýrt. Mána- götu 20. Sími 5400.
VANTAR 2—3 ELDAVJELAR Upplýsningar í síma 4433.
CHEVROLET-VÖRUBlLL, model 1934, til sölu. Skifti á model 1931 geta komið ti greina. Upplýsingar í síma 86, Keflavík.
FRAKKAR og SVAGGERAR fyrirliggjandi í miklu úrvali. Guðm. Guðmundsson, klæð- skeri, Kirkjuhvoli.
KÁPUBOÐIN Laugaveg 35. Úrval af kápum og Swaggerum. Einnig fallegar kventöskur.
MEÐALAGLÖS og FLÖSKUR keypt daglega. Sparið millilið- ina og komið til okkar, þar sem þjer fáið hæst verð. Hringið síma 1616. Við sækjum. Lauga- vegs Apótek.
FLÖSKUVERSLUNIN á Kalkofnsvegi (við Vörubíla- stöðina) kaupir altaf tómar flöskur og glös. Sækjum sam- stundis.. Sími 5333.
KAUPUM FLÖSKUR stórar og smáar, whiskypela, glös og bóndósir. Flöskubúðin, Bergstaðastræti 10. Sími 5395. Sækjum. Opið allan dnginn.
SPARTA-DRENGJAFÖT Laugaveg 10 — við allra hæfi.
HARÐFISKSALAN Þvergötu, selur góðan þurkaðan saltfisk. Sími 3448.
KALDHREINSAÐ þorskalýsi. Sent um allan bæ. Björn Jónsson, Vesturgötu 28. Bími 3594.
Ferð til
48. dagur
Jimmy fjekk alt í einu fyrir-
taks hugmynd. Hann þreif ofan í
vasa sinn og dró upp, ekki Plató,
en festi með slitnum perlum. Það
var talnaband. Hann sveiflaði því
fyrir framan augun á henni.
„Lítið þjer á þetta“, sagði hanu
með uppgerðai* guðhræðslu.
Mundi nokkur árans villutrúar-
maður ganga með svona á sjer?
Jeg hefi haft það með mjer um
víða veröld“. Það var alveg satt.
Hann hafði það sem nokkurskon
ár verndargrip, en aðeins einu
sinni á ári gerði hann bæn sína.
„Talnabandið Iiennar mömmu minn
ar sálugu — hvíli hun í guðs
friði. Og við nafn allra dýrling-
anna hefir það haldið mjer á rjett
um kili í gegnum gleði og sorg“.
Hún leit ekki á talnabandið,
heldur starði út í bláinn, svo ljek
dauft bros um varir hennar.
„Heilaga guðs móðir“, sagði hún
eins og við sjálfa sig. „Aðan hefði
Kanaríeyja..
Eftir A. J. CRONIN
nu
Frá Iþróttafjelagi
|]| Reykjavíkur.
Breska setuliðið er flutt
úr húsi fjelagsins, og fer
fram gagnger ræsting og
viðgerð á því, og alt málað að
nýju. Verður þessu hraðað svo
sem hægt er, og að því loknu
hefst vetrarstarfsemin af full-
um krafti. Nánar auglýst síðar
Þúsundlr vifa
að ævilöng gæfa fylgir
trúlofunarhringunum
frá
SIGURÞÖR, Hafnarstræti 4.
IO. G. T.
ST. DRÖFN NR. 55.
Fundur í kvöld klukkan 8y2.
Inntaka nýrra fjelaga. Hag-
nefndaratriði: — Upplestur og
fleira. Mætum öll stundvíslega.
— Æ. t.
1 GOTT HERBERGI
eða tvö minni, hentugt fyrir
skrifstofu, óskast strax. Uppl.
í síma 2761.
JC&tu&jCct’
ÓDÝRASTA KENSLAN
er í Alþýðuskólanum. Upplýs-
ingar í síma 4330.
v v

BÚSTÝRA ÓSKAST
helst roskin kona, sem kann að
mjólka kýr. Upplýsingar á Bar-
ónsstíg 31 (miðhæð), eftir kl. 5.
VETRARMAÐUR
vanur skepnuhirðingu og mjölt-
un, óskast nú þegar. Upplýs-
ingar í síma 3424.
FILERA
í gardínur og sel fyrsta flokks
gardínuefni. Suðurgata 15III.
Sími 2346.
REYKHCSIÐ
Grettisgðtu 50 B, tekur kjöt,
fisk og aðrar vörur til reyking-
ar eins og að undanförhu.
jeg sagt að geltandi hundar bitu
ekki. Mjer er samt næst að halda
núna að það sje mergur í honum“.
I>að var ekki hægt að villast á,
við hvað hún átti. Jimmy brá svo
að hann roðnaði í fyrsta sinn í
fimm ár. Munnurinn var galop-
inn og hann var eldrauður í and-
liti.
Svo sagði hún, án þess að líta
á hann:
„Verið þjer bara eins og þjer
eigið að yður, herra minn. Bnginn
þarf að skammast sín fyrir að
roðna. Jeg ber virðingu fyrir yð-
ur. Við tölum saman seinna“.
Hún var farin áður en hann
vissi. Jimmy stóð eftir og gapti
af undrun eins og hundur, seru
er að bíða eftir bita. Svo dró
hann andánn djúpt.
„Hafið þið nokkurn tíma“, sagði
hann við eldhúsáhöldin. „Hafið
þið nokkurn tíma kynst hennar
líka“. Hann neyddist til að þreifa
í vestisvasanum og fá sjer í nefið
til hressingar. Þegar honum svo
varð litið út um gluggan á liina
frjósömu jörð fyrir utan, fjekk
hugsunin um afrek hans hann til
að faðma sjálfan sig.
„Mikli Móses“, varð honum að
orði, „en væri það ékki smellið
ef heilabúið á henni fengi sömu
hugmynd og jeg. Það er áreiðan-
lega besti hlutinn af henni. Það
væri eins hægt fyrir karlmann að
laga það til í hendi sjer eins og
að jeta graut. Sólin á ekki sinn
líka og moldin getur fengið
rjúpnahögl til að spíra. Eftir átján
mánuði mundi ekran vera eins og
ný af nálinni. Jeg skyldi fá þess-
ar gulu Ietibykkjur til að svitna,
sem ræna gamla konu eins og
þeir hafa gert. Það er synd og
skömm þó það væri ekki annað
en tilhugsunin um slíkan verknað.
Og fyrir utan það væri það ekki
líf sem ætti við heiðursmenn.
„Góðan daginn, Don Corcoran,
hvað skipið þjer fyrir í dag“.
Það veit sá sem alt veit, að jeg
myndi gera henni lífið auðveldara
ef hún aðeins notaði tækifærið“.
Hann stakk talnabandinu varlega
í vasann og strauk hann mjúklega.
„Móðir mín- sagði altaf að eitt-
hvað gott myndi af þjer leiða
&t£/fy[nn*tujtw
ÞRÍR ENSKIR HERMENN,
óska eftir að komast í kynni
við unga íslendinga sjer til
dæ^grastyttingar og til að læra
íslensku og kenna ensku. Til-
boð merk: ,,Kunningsskapur“,
sendist afgreiðslu blaðsins.
PERSÓNUVOG
með vogarseðlum til afnota í
Brynju. Vegið yður að stað-
aldri.
Og, við alla dýrlingana, þá hafði
hún nú einu sinni á rjettu að
standa“.
Hann þreif þurku, rjeðist á
feituga pönnu og þóttist véra að
hreinsa hana um leið og hann fór
að syngja hástöfum. Fimm mín-
útum seinna var hann enn að
fægja, þegar dyrnar opnuðust og
Susan kom inn. Hann hætti að
brosa er hann sá svipinn á and-
liti hennar. Hann hafði gleymt um
stund hinu sorglega ástandi. Svip-
breytingin varð skringileg og eftir
nokkra þögn sagði hann:
„Líður — líður henni nokkuð
betur — þarna uþpi?“
Susan hristi höfuðið. Hún var
náföl og augun störðu út í blá-
inú. Líkami hennar var allur stíf-
ur eins og viljinn hjeldi henni
uppi.
„Þjer eruð þreyttar", sagði
Jimmy og dró fram stól. „Þjer
lítið út eins og undinn gólfklút-
ur. Setjist þjer niður og hvílið
yður. Jeg skal gefa yður kjöt-
seyði að drekka og þjer verðið þá
hressari“.
Aftur hristi hún höfuðið.
„Jeg er að fara að sækja fötin
mín og svo verð jeg að tala við
bróður minn. Svo — svo kem jeg
aftur“. Það var eitthvað í rödd
hennar sem snerti hann.
„Svona, svona“. Hann vildi svo
gjarnan dekra við hana. „Hvílið
bífurnar á yður augnablik. Það
skaðar ekki. Og ef yður langaf
ekki í kjötseyði, skal jeg búa til
kaffi eins og skot“.
Hún settist ekki niður og fóv
heldur ekki Hún starði á hann og
það mátti lesa í augum hennar
að eitthvað þjáði hana; svo var
eins og hún gæti ekki stilt sig
lengnr svo hún sagði þess vegna:
„Henni líður ekki betur. Hún er
miklu verri“.
Hann skotraði augunum á hana,
leit svo undan og strauk sjer um
hökuna.
„Hvers vegna segið þjer ekki
neitt“, hjelt hún áfram. „Jeg sagði
að henni liði ver. Hún er að kom-
ast á hættulegasta stigið. Hún er*
með óráð — talar um ýmiskonar-
vitleysu — garða, gosbrunna og
—■ freesiublómin sín‘ ‘.
„Já, mjer þykir leitt að heyra*
þetta, mjög svo leitt“.
„Leitt! Það eru fullar ástæður
til að vera leiður“. Röddin hækk-
aði þar til hún varð hjáróma. „Jeg-
býst ekki við að henni batnit:
Jeg finn það á mjer að hún deyr.
Jeg er þess fullviss. Jeg finn að
dauðinn er nálægur. Finst yður
ekki að þjer heyra vængjaþyt
hans í loftinu. Hún liggur þama
uppi og hann er hjá henni. Og
allan tímann hugsa jeg —“ Hún
Iauk ekki við setninguna. Setning-
in endaði með ekka.
„Jæja, jæja“, sagði hann að lok-
um, eins og tíl að róa hana. „Þjer
verðið að vera rólegar. Það er
ekki líkt yður að vera svona. Á
meðan hún lifir höfum við leyfi til
að vona. Og þjer gerið yðar besta^
ekki satt“.
En hún varð aðeins æstari.
„Gera mitt besta!“ hrópaði hún.<
upp yfir sig. „Auðvitað geri jeg
mitt besta. Alt sem hægt er. Jeg
berst með honum til þess að bjarga,
lífi bennar. En skiljið þjer ekki
—-“ Ilún hætti í miðju kafi og
þreif í handelgginn á honum og
rödd hennar varð að hvísli. „E®
hafið þjer ekki skilið að jeg elsk»
hann. Og í hjarta mínu óska jeg'
ekki eftir að hún — jeg vil ekki<
að hún komist yfir þessi veikindL
Ó, guð hjálpi mjer — það er
hræðilegt að hugsa þanníg. En jeg*
get ekki að því gert og það et~
að gera út af við mig“.
Sorg hennar var átakanleg. Eitt
augnablik leit út fyrir að húu:
ætlaði að fara að gráta. Nei, húir
grjet ekki, heldur beit hún á jaxl-
inn. Andlit hennari stirðnaði upp
og hún slepti tökunum á Jimníy.
„Nfi vitið þjer það“, hvíslaðt
hún og reyndi að kæfa ekkanm
„Loksins hefi jeg sagt einhverjunt
hvernig jeg er“.
K. F. U. M. A. D.
Fundur í kvöld kl. 8y2 í húsi
K. F. U. M. við Amtmannsstíg.
Cand. theol. Magnús Runólfsson
talar. Allir karlmenn velkomnir.
HJÁLPRÆÐISHERINN
1| kvöld kl. 8,30 Hljómleika-
hátíð. Kapt. og lautin. Jónsson
m. fl. Lúðrafl. — Strengjasveit
-Gítarsóló. — Veitingar. Inng.
35 aur. Föstudag kl. 8.30. Helg-
unarsamkoma.
Áður var það siður víða um
lönd að ritskoðun var sett á allar
bækur, sem gefnar voru út, til
þess að rannsaka, hvort í þeim
væri nokkuð, sem skaðlegt væri
trúarbrögðunum. Ef svo reyndist
var bannað að selja bókina. Einn
slíkra embættismanna hafði eitt
sinn bannfært á þennan hátt bók
um þríhyrninga. Bóksalinn kom
til hans og spurði hverju þetta
sætti„Allar rannsóknir um
þrenninguna eru forboðnar í eitt
skifti fyrir öll“, svaraði hinn.
★
Jónas skipstjóri; í mínu ung-
dæmi þá var bragð að brennivín-
inu. Þegar jeg saup á flöskunni,
þá var eins og jarðskjálfti færi
um skútuna. En nú er öldin önn-
Ur. Nú er það svo dauft og aumt,
að það er verra en vatn, sem
þynt hefir verið út.
★
Gyðingur einn kom inn á ferða-
mannaskrifstofu og gerði svo
mikið ónæði með spurningum sín-
nm, að afgreiðslumaðurinn fauk
loks upp á nef sjer og varð að
orði: „Það situr helst á yður að
þykjast hafa vit á ferðalögum.
Manni af þeirri þjóð, sem þurft£
40 ár til þess að komast yfir eina,
eyðimörk* *.
★
Bóndi einn kom í kaupstað og:
sá sjer til undrunar, að veríð var-
að róta um jörðimii og laga göt-
ur. Honum varð að orði: „Þessiv
hefði jeg aldrei trúað. Jeg hjelt
ekki að hjer færi frain önnur-
jarðyrkja en jarðarfarir".
★
Úr prjedikun: Einu sinni d».
óguðlegur maður, sem öllum hafðí
gert ilt. Þegar átti að leggja hamis
í gröfina, spýtti hún honum upp»
aftur. Þegar næst skyldi kasta-
honum í eld, hrukku logarnir
burtu, og loks, er kasta skyldi
honum fyrir hunda, hlupu hund-
arnir frá. Þessvegna, mínir elsk-
anlegir, áminni jeg yður, að þjer-
ástundið gott líferni, svo að gröf-
in taki yður, eldarnir brenni yðum
og hundarnir rífi yður“.