Morgunblaðið - 17.12.1940, Blaðsíða 8

4
MORGUNBLAÐIÐ
Þriðjudagur 17. des. 1940.
VENUS RÆSTIDUFT
drjúgt — fljótvirkt — ódýrt.
Nauðsynlegt á hverju heimili.
HÚSGÖGNIN YÐAR
mundu gljáa ennþá betur, ef
þjer notuðuð eingbngu Rekord
húsgagnagljáa.
KÆRKOMNUSTU
jóla- og tækifærisgjaflrnar
eru íslenku veggteppin og borð-
dreglarnir í Bankastræti 4. Enn
fremur íslensk húsgagnaáklæði.
GÓLFTEPPI
frekar lítið, nýtt eða lítið not-
að, óskast keypt. Tilboð merkt:
„Gólfteppi", sendist afgr. Mgbl.
NÝR KVENPELS TIL SÖLU
með tækisfærisverði A. v. á.
BARNAVAGN
óskast til kaups. Sími 1241.
JÓLAGJAFIR
Hanskar, Lúffur^ Töskur, Gull-
og silfurskinns-belti og Blóm.
Silkisokkar. Ódýrast í Hanska-
gerð Guðrúnar Eiríksdóttur,
Austurstræti 5.
FLAUEL
margir litir handa fullorðnum
og börnum. Kjólaefni margs-
konar. Blúnduefni margir litir.
Silkii^ndirsett og margar hent-
ugar og fallegar jólagjafir.
ódýrast í verslun Guðrúnar
Þórðardóttur, Vesturgötu 28.
GERFIBLÓM
í miklu úrvali. Blóma^körfur
Skreytum einnig körfur og
blómílát, sem komið er með.
Lítið í gluggann. Hanskagerð
Guðrúnar Eiríksdóttur, Austur-
stræti 5.
MEÐALAGLÖS og FLÖSKUR
keypt daglega. Sparið millilið-
ina og komið til okkar, þar sem
þjer fáið hæst verð. Hringið I
síma 1616. Við sækjum. Lauga
vegs Apótek.
KAUPUM FLÖSKUR
stórar og smáar, whiskypela,
?lös og bóndósir. Flöskubúðin,
Bergstaðastræti 10. Sími 6395.
iækjum. Opið allan daginn.
EFTIRMIÐDAGSKJÓLAR
blússur og pils altaf fyrirliggj-
andi. Saumastofan Uppsölum.
Sími 2744.
HARÐFISKSALAN
Þvergötu, selur góðan og þurk-
aðan saltfisk. Sími 3448.
Kaupum notaðar loðkápur.
MAGNI,
Þingholtsstræti 23. Sími 2088.
TUSKUR
Kaupum hreinar tuskur gegn
staðgreiðslu. Húsgagnavinnu-
stofan Baldursgötu 30.
ÞAÐ ER ÓDÝRARA
að lita heima. Litina selur
Hjörtur Hjartarson, Bræðra-
borgarstíg 1. Sími 4256.
HAMINGJUHJOLIÐ
20. dagur
teldi smábörn einskonar engla
með gullna lokka. En sjálf hafði
hún ekki slíkar hugsjónir um
börn. Enda var hún elst af sex
barna hóp og hafði oft þurft að
gæta barna, sem ekki voru ávalt
sannkallaðir englar.
En þegar hún sagði Kester frá
því, varð hann himinlifandi og
sagði það strax hverjum sem heyra
vildi, með barnslegri hreinskilni.
Hann var fagnandi eins og lítill
drengur, sem hefir fengið loforð
um nýtt leikfang. Hann fór upp á
háaloft og sótti litla vöggu úr út-
skornum rósaviði. í þessari sömu
vöggu höfðu öll böm ættarinnar
legið og spriklað og skælt síð-
ustu öldina. Og henni stilti Kest-
Eftir GWEN BRISTOW
KALDHREINSAÐ
þorsaklýsi. Sent um allan bæ.
Björn Jónsson, Vesturgötu 28.
Sími 3594.
Þúsuxidir vila
að ævilöng gæfa fylgir
trúlofunarhringunum
frá
SIGURÞÓR, Hafnarstræti 4

STÚLKA
getur fengið atvinnu við ljettan
iðnað. Uppl. kl. 9—11 og 2—5
í Ingólfsstræti 21 C.
FLÖSKUVERSLUNIN
á Kalkofnsvegi (við Vörubíla-
stöðina), kaupir altaf tómar
flðskur og glös. Sækjum sam-
stundis. Sími 5333.
KÁPUR og FRAKKAR
fyrirliggjandi. Guðm. Guð-
mundsson, dömuklæðskeri - ,•
Kirkjuhvoli.
UNGUR MAÐUR
með Samvinnuskólaprófi og
einnig bílprófi, óskar eftir ein-
hverskonar atvinnu við verslun
Tilboð sendist blaðinu fyrir
laugardagskvöld merkt: „At-
vinna“.
FATAHREINSUN
Þið, sem hafið pantað hjá
mjer hreinsun á frökkum og
fötum fyrir jól, vinsamlegast
gerið svo vel og komið með það
sem fyrst.
Virðingarfylst,
Sigrún Þorvaldsdóttir, Fischers-
sundi 3. Sími 5731.
OTTO B. ARNAR
löggiltur útvarpsvirki, Hafnar
stræti 19. Sími 2799. Uppsetn-
ing og viðgerðir á útvarpstækj-
um og loftnetum.
i. o. G. T.
VERÐANDI NR. 9.
Fundur í kvöld kl. 8:
1. Irntaka nýliða og almenn
fundarstörf.
2. Bindindisþáttur (B. Sigv.)
3. Einsöngur (kl. 9i/£): K.
Sigurjónsson.
4. Erindi og upplestur (Sig.
Magn.)
er inn. í barnaherbergið, heilum
sex mánuðum áður en útlit var
fyrir, að not yrðu fyrir hana.
★
Hinar nýju kunningjakonur
Eleanor komu í heimsókn til þess
að óska henni til hamingju og
færðu henni ýmsar gjafir, eins og
silfurfingurbjörg og efni í barna-
föt í metratali. En hún geymdi
það niðri í skúffu og pantaði sjer
barnaföt frá New Orleans. Henni
gramdist það hálfvegis, að vera
meðhöndluð eins og brothætt gler,
en skemti sjer þó yfir því, og
kunni því þrátt fyrir alt ágæt-
lega. Það var indælt að láta dekra
og stjana við sig, og Kestar blátt
áfram dýrkaði hana í hamingju
sinni. Hann keypti alt mögulegt
milli himins og jarðar handa
henni, án þess að hugsa um, hvort
hún þyrfti að nota það eða ekki.
0g hann ljet leggja síma upp í
svefnherbergi hennar, svo að hún
þyrfti ekki að ómaka sig niður,
ef símað yrði til hennar. Auk þess
spurði hann hana daglega, hvort
það væri ekki eitthvað, sem hún
óskaði sjer. 0g loks fjekk Elea-
nor kjark til þes að láta í ljós
ósk, sem hún hafði haft í huga síð-
an þau komu heim úr brúðkaups-
ferðinni.
Það fór í taugarnar á henni,
hve Kester var óreglusamur, svo
að alt var á ringulreið í kringum
hann, og hún vissi, að það fór í
taugarnar á honum, þegar hún var
stöðugt að taka til eftir hann.
Hún sá því fyrir, að það myndi
enda með ósköpum, ef þau ættu
að hafa sama svefnherbergi til
frambúðar.
★
„Mjer er mjög á móti skapi, að
rífast við þig um smámuni, Kest-
er“, sagði hún. „En jeg þoli ekki
til lengdar að búa í herbergi, sem
lítur út eins og kínverskur her
hefði farið þar um. Ef það gæti
ekki öðru vísi verið, myndi jeg
sætta mig við þar. En nú höfum
við níu svefnherbergi í húsinu. Er
þjer ekki sama ,þó að jeg fái eig-
u$-fUncUð
LÍTIÐ KVENVESKI
svart, með 30—40 krónum tap-
aðist í Miðbænum í gær. —
Finnandi vinsamlegast geri að-
vart í síma 2608.
SKRIFSTOFA
MÆÐRASTYRKSNEFNDAR
Þingholtsstræti 18 (sími 4349)
tekur þakksamlega á móti
hverskonar gjöfum, sem gleðja
mættu fátækar mæður og börn.
Skrifstofan opin daglega frá
4—6.
^Citsn^œ^L
HERBERGI
yantar strax. Tilboð merkt
,XX6“ sendist blaðinu.
ið svefnherbergi út af fyrir mig?“
Þau ætluðu að fara að sofa.
Manchettskyrta Kesters hjekk í
ljósakrónunni, og fötin hans lágu
á víð og dreif um gólfið. Eleanor
stóð úti á miðju gólfi og var svo
örvnætingarfull á svip, að Kester
fór að hlæja og sagði, að auðvitað
gæti hún fengið svefnherbergi fyr-
ir sig.
En hún fjekk ekki að flytja
Það vildi hann sjálfur gera. Hann
gat fært sig í svefnherbergið hin-
um megin á ganginum. Það var
vistlegt herbergi, þó væri það ekki
eins viðhafnarmikið og þetta.
Ilann sagðist líka vera feginn að
sleppa við þessa sífeldu reglusemi
hennar. Og Eleanor þakkaði hon-
um innilega fyrir.
Þannig var síðasta ásteitingar-
steininum rutt úr vegi fyrir Elea-
nor og hinir heitu sumardagar liðu
hver af öðrum í sama hamingju-
sæla aðgerðarleysinu hjá henni.
★
Tvisvar í viku kom ungur lækn-
ir og leit til Eleanor. Það var
Bob Purcell, bróðir Violet, sonur
Pureell gamla læknis, sem hafði
tekið á móti Kester og pabba hans
í þenna heim. En hann kom frek-
ar í heimsókn eins og hver annar
kunningi en læknir í sjúkravitjun.
Hann og Kester sátu og röbbuðu
saman yfir ísköldum drykkjum.
Eleanor kunni vel við Bob Purcell.
Hann var bæði greindur og skemti
legur, og hún komst altaf í gott
skap, þegar hann kom.
Durham „ungfrúrnar" komu að
heimsækja hana og voru mjög for-
vitnar að heyra um allan undir-
búning undir fæðingu barnsins.
Eleanor hafði aldrei hitt svona
vinalegar, eldri konur, sem tóku
sjer ekkert gagnlegt fyrir hend-
ur, og reyndi að vera eins vin-
gjarnleg við þær og hún gat. Ein
þeirra færði henni ísaumaðan
hökusmekk, önnur heklaða skó, en
sú þriðja sagðist ekki þola að
bogra við sauma og kom með
myndabók. Smátt og smátt skild-
ist Eleanor á systrunum, að þær
hefðu allar viljað selja sál sína
til þess að eiga lítið barn, og þá
varð hún svo hrærð, að hún kysti
þær allar. En þær sögðust gleðj-
ast innilega yfir því, að Kester
hefði fengið svona yndislega konu.
Þetta var í fyrsta sinn sem Elea-
nor var kölluð yndisleg.
★
Það var aðeins einu sinni, að
Eleanor rumskaði af værðarmóki
sínu og áttaði sig. Það var þegár
Fred átti erindi þangað í hjerað-
ið og dvaldi nokkra daga á Ar-
deith.
Þegar hann sá Eleanor liggja á
legubekknum í herbergi sínu í
hvítum silkislopp, varð hann ótta-
sleginn, faðmaði hana innilega að
sjer og spurði, hvers vegna húa
hefði ekki sagt sjer, að hún væri
veik.
Eleanor lýsti yfir því, að húa
væri hreint ekki veik, og spurði,,
hvað Kester hefði eiginlega sagt
honum. En Fred horfði steinhissa
á hana, og spurði, hvað þetta ætti
þá að þýða, ef hún væri ekki veik.
Og þá sá Eleanor sjálfa sig alt
í einu í anda og fór að skellihlæja.
En Fred hjelt áfram að einblína
á hana.
„Elsku besti pabbi minn“, sagði
hún loks. „Þú skilur þetta víst
ekki. Jeg er blóm á gömlum suð-
rænum stofni og mun bráðum,
eignast erfingja!"
„En ertu vel frísk?“ spurði hann
og var enn órólegur.
Hún kinkaði kolli í ákafa.
„Jeg varð strax hræddur, þegar
þú komst ekki í bílnum með Kest-
er á járnbrautarstöðina að taka
á móti mjer“.
„Á stöðina?“, sagði hún og ljet
sem henni ofbyði. „Kæri, herra
Upjohn! Þjer haldið þó ekki, a'<$
hefðarfrú láti sjá sig utan hallar-
garðsins svona á sig komin?“
„Áttu við, að þú fáir ekki a&
fara út. Hreyfirðu þig ekkert?"
„Jú, jeg tíni blóm“, sagði húa
ertnislega. „Og ein af stúlkunum
hleypur á eftir mjer og sjer nm,
að engispretturnari geri mjer ekki
bylt mið“.
A
HERBERGI
fyrir einhleypan, með eða án
hugsgagna, óskast strax. Uppl.
í síma 4003.
Tengdamamma hefir verið í
heimsókn í hálft ár. Frúin: Hvað
eigum við að gefa mömmu í jóla-
gjöf?
Eiginmaðurinn: Yæri ferða-
taska ekki vel til fallin?
★
Tveir heyrnardaufir tala sam-
an;
— Jeg sje að þú ert með pípu-
hatt. Yarstu við jarðarför?
— Nei, ónei, jeg var við jarð-
arför.
— Jæja, jeg hjelt, að þú hefð-
ir verið við jarðarför!
*
Á grímudansleik: Hvað á jeg
að gera, svo að kærastinn þekki
mig ekki?
— Þvo af yður allan analits-
farðann!
★
Eiginmaðurinn: „Jeg þakka yð-
ur fyrir meðalið, sem þjer gáfuð
konunni minni, læknir góður. Áð-
ur en hún fjekk það, var hún hás.
En nú kemur hún ekki upp
nokkru orði. Viljið þjer ekki láta
mig fá nokkur glös í viðbót
handa henni?
★
— Ætlarðu nú enn út á kenderí?
Þú veist, að þú verður að borga
húsaleiguna eftir eina viku.
•— Já, en jeg verð kominn heim
fyrir þann tíma!
★
Betlarinn: Gefið mjer veslings
fátækling lítinn skilding.
Auðmaðurinn: Jeg hefi ekki
smærra en 100 krónur.
Betlarinn: Jeg get skift!
★
— Jeg var ekki búinn að tala
við hann í stundarfjórðung, þeg-
ar hann kallaði mig asna.
— Þurfti hann svo langan tíma
til þess að finna hið rjetta heiti
á yður?
★
Hún: Þegar við erum gift máttu
ekki skrifa fleiri ástarsögur. Þá
verð jeg afbrýðissöm.
Hann: Nei, vertu viss. Þegar
við erum gift, skrifa jeg bara
sorgarsögur um hjónabandið.