Morgunblaðið - 07.01.1941, Blaðsíða 8

8

Þriðjudagur 7. janúar 1941.
HAMINGJUHJÓLIÐ
I. O. G. T.
ST. VERÐANDI NR. 9.
Fundur í kvöld kl. 8.
1. Inntaka nýliða. i
2. Blástakka lausatríóið syng-
ur.
S. Óákveðið.
4. Bindindisþáttur: B. Sigv.
ÍÞRÓTTAFJELAGIÐ.
Æfingar fyrir pilta hefjast aft-
ur í kvöld kl. 8 á Hringbraut
33.
VENUS RÆSTIDUFT
drjúgt — fljótvirkt — ódýrt.
Nauösyniegt á hverju heimili.
hOsgögnin yðar
mundu gljáa ennþá betur, e:
þjer notuðuð eingöngu Rekorc
húsgagnagljáa.
hOs óskast til kaups
Tilboð merkt: „7“, leggist inn
á afgreiðslu blaðsins fyrir 10.
janúar.
,NÝA FORNSALAN,
Aðalstræti 4, kaupir allskonar
húsgögn ný og notuð og karl-
mannafatnað. Sækjum heim.
Sími 5605. Sama gildir fyrir
Hafnarfjörð.
STÓRT TIMBURHOS
rjett við miðbæinn til sölu.
Leigutekjur ca. 15% af sölu-
verði. Fyrirspurnir merktar:
Timburhús, afhendist blaðinu
fyrir 12. þ. m.
KAUPUM FLÖSKUR
etórar og smáar, whiskypela,
ylös og bóndósir. Flöskubúðin,
3ergstaðastræti 10. Sími 5395.
5ækjum. Opið allan daginn.
EFTIRMIÐDAGSKJÓLAR
blússur og pils altaf fyrirliggj-
andi. Saumastofan Uppsölum.
Sími 2744.
HARÐFISKSALAN
f»vergötu, selur góðan og þurk-
aðan saltfisk. Sími 3448.
ÞAÐ ER ÓDÝRARA
að lita heima. Litina selur
Hjörtur Hjartarson, Bræðra-
borgarstíg 1. Sími 4256.
KÁPUR og FRAKKAR ,
fyrirliggjandi. Guðm. Guð-
mundsson, dömuklæðskeri - -
Kirkjuhvoli.
MEÐALAGLÖS og FLÖSKUR
keypt daglega. Sparið millilið-
ðna og komið til okkar, þar sem
þjer fáið hæst verð. Hringið í
síma 1616. Við sækjum. Lauga-
-vegs Apótek.
Islenskustu barnabækurnar
koti og Sæmundur fróði.
«ru Trölli, Ljósmóðirin í Stöðla-
NÁTTÚRUFRÆÐIFJELAGIÐ
Ihefir samkomu í kvöld kl. 8V&
5 Háskólanum, 1. kenslustofu.
SMÁB ARN ASKÓLI
tainn byrjar aftur 7. jan. Lára
jGuðmundsdóttir, Vífilsgötu 2.
f!ími 5732.
^r- ^ — ^ ~
&*£Jí*fnningac
28. datíur
Eleanor, dóttii Fred Upjohn, yfir-
verkfræöings, er gift Kester Larne,
óðalseiganda að Ardeith óðali. Þau
eru ólík að upplagi og uppruna, og
foreldrar beggja hafa verið á móti
giftingu þeirra. Þau hafa þó verið
mjög hamingjusöm tii þessa — uns
banki Kesters hótar að taka Ardeith
óðal upp í skuldir. — Eleanor of-
býður kæruleysi Kesters í fjármálum
og þeim verður sundurorða. Hún á-
kveður að fara til New Orleans og
tala við bankastjórann, en Kester fer
í veislu.
Loks leit hún upp og mætti
augnaráði hans. En hann sneri þá
talinu að öðru og sagði: „Þau
verða fyrir miklum vonbrigðum
heima, ef þau fá ekki að sjá hig,
úr því að þú ert hjer á ferð. Má
jeg ekki síma til Molly og segja,
að þú komir ,til miðdegisverðar í
kvöld ?“
Eleanor kærði sig lítið um að
hitta nokkra manneskju, eins og
á stóð, en gat ekki fengið af sjer
að neita bón hans, svo að hún
kinkaði kolli til samþykkis, en
sagði síðan: „En við minnumst
ekki einu orði á það við neinn, í
hvaða erindum jeg er hingað kom-
in“.
„Nei, auðvitað ekki“, . svaraði
hann innilega. „Þú getur átt mörg
erindi í bæinn. Langar þig ekki
að koma og drekka kaffi með
mjer einhversstaðar ?“
„Nei, þakka þjer fvrir. -Teg verð
að flýta mjer heim til Cornelíu,
og síðan þarf jeg að tala við Mr.
Robichaux“.
„Jæja, eins og þú vilt. Við sjá-
umst þá í kvöld“.
Eleanor fór heim á liótelið og
beið þar, uns tími var kominn til
þess að fara í bankann, en þang-
að fór hún seinni hluta dagsins og
hitti Mr. Robichaux að máli.
★
Robichaux var eldri maður,
gráhærður og gæðalegur á svip.
Hann varð mjög alvörugefinn, er
hún spurði um Ardeith lánið og
æskti þess að fá að vita, hve stór
skuldin væri og hvenær rentur og
afborganir fjelli.
Robichaux ræslcti sig vandræða-
lega. Hann hafði verið neyddur til
þess að senda Kester all hvast brjef
Faðir hans hafði að vísu oft feng-
ið lán út á bómullaruppskeruna,
en hafði verið nákvæmari með af-
borganir, þó að hann reyndar —
— og Robichaux ræskti sig aftur
og sneri talinu að nútíðinni. Jú,
það hafði verið vanrækt í seinni
tíð að greiða rentur og afborgan-
ir. Það var eins og Kester væri
farinn að sljófgast. Auk þess var
plantekran orðin — all niðurnídd
og vanhirt, og var því ekki leng-
ur jafn góð trygging fyrir lán-
inu og upphaflega“.
„Já, jeg skil það“, sagði Elea-
nor. „En hve mikið fje skuldum
v*>

stOlka
óskast í vist nú þegar. Gott
kaup! Elín Hólm, Vífilsgötu 6.

STÓR IbOÐ
óskast frá 14. maí. Tilboð
merkt: „G“, sendist Morgun-
blaðinu.
fctttir GWEN BRINIOW
við bankanum og hvenær falla
lánin í gjalddagaf'
Robichaux kallaði á skrifara
sinn og hann kom að vörmu spori
með heilan hlaða af skjölum.
★
Áður en ein klukkustund var
liðin vissi Eleanor, að þau bjuggu
aðeins á Ardeith fyrir náð bank-
ans. Kester hafði augsýnilega ver-
ið fús til þess að skrifa nafnið sitt
á hvaða miða sem var, til þess að
sleppa við peningaáhyggjur í svip.
Hún skrifaði tölurnar niður hjá
sjer og bætti við> upphæðinni á
reikningunum, sem hún hafði fund
ið í skrifborði Kesters. Lauslega
reiknað taldist henni svo til, að
Kester skuldaði samtals nær
hundrað þúsund dollara.
Mr. Robichaux benti Eleanor
líka á það, að Kester hefði smátt
og smátt selt jörðina á leigu í
siná bútum, svo að óðalið væri að
eyðieggjast af ljelegum ræktunar-
aðferðum.
Eleanor þakkaði honum fyrir
allar upplýsingarnar og fór heim
á hótelið. Síðan skifti hún um föt
og bað Dilcv að gæta Cornelíu,
meðan hvin sliryppi til móður sinn-
ar.
★
Það var glatt á hjalla undir
borðum. Og um kvöldið komu
Tonelli systkinin í heimsókn, með
Guy Rickert, unnusta Lenu. Elea-
nor kunni mæta vel við sig í þess-
um glaða hópi, og fanst sem hefði
hún aldrei skilið við þessa kunn-
ingja sína. Þetta var alt heiðar-
legt fólk, sem hægt var að treysta
til hins ýtrasta. Ekkert þeirra
hefði grunað, að hún væri í nein-
um vandræðum.
Guy og Lena fylgdu henni heim
á hótelið í einkabifreið sinni. Elea-
nor stóð um stund og horfði á
eftir þeim, angurvær í bragði.
Henni fanst sem tækju þau með
sjer hið mikla sjálfstraust henn-
ar, svo að hún stæði slypp og
snauð eftir.
★
Það fyrsta, sem Eleanor sá, þeg-
ar hun opnaði hurðina inn í her-
bergi sitt, var Kester. Hann sat
þar og var að lesa dagblað, en
stökk á fætur og fleygði blaðinu
á gólfið, þegar hún kom inn.
„Manstu hver jeg erf‘ sagði
hann brosandi. Eleanor gekk rak-
leiðis til hans, og Kester breiddi
faðminn út á móti henni. Hún
hallaði höfðinu að barmi hans og
furðaði sig á ]>ví, að jafnvel nú
fann hún hjá Kester þetta sama
indæla. ö'rugga skjól og ávalt áð-
ur.
Hún leit upp til hans og spurði:
„Ertu reiður yfir, að jeg skvldi
fara, Kester?“
„Hvað þýddi það að verða reið-
ur?“ svaraði Kester. „Hvernig
leið Cornelíu á ferðalaginu ?“
„Ágætlega“.
„Já, mjer sýndist það. Jeg Ijek
við liana, uns hún sofnaði“.
Hann hjálpaði Eleanor úr yfir-
höfninni, og Eleanor gat rjett að-
eins bjargað hattinum sínum, áð-
ur en hann fleygði honum á rúm-
ið. Þetta var dýrindis flauelshatt-
ur. Það gat liðið langur tími, áð-
ur en hun hafði efni á að kaupa
sjer annað eins höfuðfat.
★
„Jæja , sagði Kester brosandi,
meðan hún Ijet hattinn í öskju,
„hvað hefir þú svo tekið þjer fyr-
ir hendur, þú framgjarna kona?“
Eleanor var enn með hálfan ;
hugann við æskuheimilið og ekki
í því skapinu að gera að gamni
sínu. Hún svaraði því heldur hvast
og formálalaust:
„Jeg hefi gert upp skuldirnar.
Þú skuldar samtals nær liundrað
þvisund dollara“.
„Hundrað þúsund — — nei,
Eleanor, komdu ekki með svona
heilaspuna‘ ‘.
„Það er enginn heilaspuni. Þú
vissir ekki, hve há upphæðin var
orðin, og því aflaði jeg mjer uþp-
lýsina um það“.
, Kester blístraði lágt, hallaði sjer
aftur í stólnum og einblíndi á
ljósakrónuna.
Eleanor sagði honum frá sam-
tali sínu við Mr. Robichaux.
„Augnablik!“ sagði Kester alt í
einu. ,,-Jeg skrepp snöggvast nið-
ur ,og síma til hans“.
„Svona seint?“
„Klukkan er ekki orðin 12. Jeg
síma heim til hans“.
★
Kester fór út til þess að síma,
sannfærður um, að ekkert ilt gæti
hent hann, en Eleanor fór inn til
! Cornelíu. Hún laut niður að vögg:
unni. Cornelía liafði sofnað með
hringlu í hendinni, og Eleanor
tók hana af lienni, svo að húiz
meiddi sig ekki á henni í svefu-
inum.
Þegar hún kom aftur inn í her-
bergi sitt, uppgötvaði hún, að
hringlan ‘var ný, og fleygði henni
frá sjer í reiði. Kester hafði aug-
sýnilega haft hana með sjer. Með-
an skuldirnar steðjuðu að honum
tir öílum áttum, hafði hann sann-
arlega ekki leyfi til þess að>
fleygja iit peningum fyrir leik-
föngum handa barni, sem átti
þegar meira en nóg af ógreiddunr
hixusmunum.
En Kester kom að vörmu spori
aftur í besta skapi. Hann átti að
hitta Mr. Robichaux ld. 3 næsta
dag. Og h.ann kysti Eleanor og
fullvissaði hana um, að hamr.
skyldi víst bjarga þessu.
Eleanor brosti, lítt trúuð á það„
og spurði:
„Finst þjer ekki slæmt að veras
, svona skuldugur ?‘ ‘
Fram h.
NÝKOMIÐ:
Kvenullarsokkar á 5.50
Kvensilkisokkar á 6.75
Kvensilkisokkar, lakari, á 3.75
Verslunin DYNGJA
Laugaveg 25.
NÝBÓK:
DR. EINAR ÓL. SVEINSSON:
Sturlungaöld
Drög um íslenska menningu á þrettándu öld.
Verð kr. 6.50 heft, kr. 8.50 í bandi og kr. 12.75 í skinnbandi. .
(Nokkur tölusett eint. á betri pappír í skinnbandi kr^O.OO) -
AÐALÚTSALA:
Bóksverslun Sigíúsar Eymundssonar
og Bókabúð Austurbæjar, B. S. E., Laugaveg 34»