Morgunblaðið - 08.09.1942, Side 4

iééé«6éééiéé*é*é4éðe4éóé
K0B6UNBLAÐIÐ
Þriðjudagur 7. sept. 1942.

I
1
I
t
t
»*♦
s
Þökkum innilega fyrir auðsýnda vináttu, blóm og gjafir
á 40 ára hjúskaparafmæli okkar.
Sigríður og Hjörleifur Þórðarson.
fééééééééé<4ééééééééééééééééééé<,éé<,éé<,éééé<,<,ééééééééééé

mKiwK*,K**K'm’Km’Km’Km
l
Jeg flyt mínar hjartans þakkir ykkur öllum, frændur og
vinir, sem á svo margvíslegan hátt gerðuð mjer sextíu ára af-
mælisdaginn ógleymanlegan. Guð blessi ykkur.
Einar Einarsson.
^♦„•m;h;«x»*K**K**K**K**K****,K»*K»*K**!**K**K**K»*K**K**K**K,*K**K‘*K**K**K»*K**;
<**:**>*^>*>*k**>*>*>*^w*>*>*^*í»*^*>*w^h*>^*:**k-k*>*>*>*>*>>*>*>*>*>*^k*
Um leið og jeg hætti rekstri rakarastofu minnar, vil jeg
þakka Hafnfirðingum fyrir alla velvild og viðskifti liðinna ára.
Virðingarfylst
Helgi Jóhannsson.
§
Ungling vanfar
til þess að bera Morgunblaðið til kaupenda
í nokkurn hluta af Kleppsholti. — Hátt kaup.
©
orsimMa&Íð
»0 #f
RAFMAGNSPERUR
glærar — mattar — dagsljós
15 — 200 watt.
Helgi Magnússon & Co.
Hafnarstræti 19.
Hátíðahöld verkamanna i Ameríku:
220 nýum skipum hieypt af stokkunum
Verkamenn í Bandaríkjun-
um hjeldu hátíðisdag sinn há-
tíðlegan í gær með því að
vinna allan daginn í verk-
smiðjum og hvarvetna þar
sem unnið er að framleiðslu
fyrir herinn. 220 nýjum skip-
um var hleypt af stokkunum,
eða kjöjur lagður að nýjum
skipum. Verkamenn í smáiðn-
aðarborg lögðu fram 75 þús-
und dollara til að kaupa fyr-
ir orustuflugvjelar fyrir flot-
ann. — Myndin hjer að of-
an er tekin í skipasmíðastöð
í Bandaríkjunnm og sýnir er
tundurspilli er hleypt af
stokkunum.
••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
Ungur maður j
•
15—17 ára getur fengið atvinnu við afgreiðslu
í verslun minni, strax eða 15. þessa mánaðar. ;
F. Hansen, j
Hafnarfirði. *
Stúlka
óskast í kaffistofu Hótel Borg.
Upplýsingar í skrifstofunni.
OOOOOOO<OOOOOO<OOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO<
Röskan sendisvein
vantar mig nú þegar.
F. Hansen
Hafnarfirði.
Sextug: Elín Bárðar-
dóttir, 1 Steinum
MHHHHHHUinHHBIE
■ / ■
| A varðbergi i
TfMINN LÝGUR UPP Á
LÁTINN MANN.
í tveggja dálka feitletraðri
grein ber Tíminn það fram meðal
ýmsra annata missagna, að Jón
heitinn Þorláksson hafi lagt niður
þingmennsku og formennsku í
Sjálfstæðisflokknum í mótmæla-
skyni gegn stjórnarskrárbreyting-
unni 1933.
Jon Þorláksson var að vísn eng-
an veginn ánægður með þá breyt-
ingu, sem gerð var og þótti alltof
skamt gengið, þó að hann sætti
sig við það.
En hann var um þessar mundir
orðinn borgarstjóri í Reykjavík
og heilsu hans var svo farið, að
læknar, bæði hjerlendir og er-
lendir, bönnuðu honum algerlega
að leggja mjög mikið að sjer um
vinnu. Honum var því einskis ann-
ars kostur en hliðra sjer hjá frek-
ari störfum en borgarstjórastarf-
inu, og þorði enginn flokksmanna
að leggja fast að honum með það.
Kom og á daginn, að heilsa hans
leyfði ekki einu sinni það starf,
sem borgarstjóraembættínu fylgdu
En Tíminn smjattar á þessu eins
og hans er venja.
8CF l/)FTUR GETITR ÞAÐ
EKKI------ÞÁ HVER
^ extug er í dag Elín Bárðar-
* dóttir húsfreyja í Steinum
undir Eyjafjöllum, fædd að R.auf-
arfelli í sömu sveit 8. sept. 1882.
Þar ólst hún upp hjá móður sinni,
sem var fátæk ekkja með stóran
barnahóp, og má geta nærri, að
ekki hefir þar mátt liggja á liði
sínu, enda hefir Elín alla tíð átt
mjög ljett með að vinna.
Ung rjeðst hún í vist til Stöðv-
arfjarðar, og þótti það í þá daga
langt ferðalag. Þar mun Elín hafa
lært margt nytsamt, enda minn-
ist hún ávalt húsbænda sinna þar
með þakklæti og virðingu. 'Síðan
fluttist Elín til Reykjavíkur og
nam 1 jósmóðurstörf, en það var
mjög við hennar hæfi, þó eigi hafi
hún gert það að lífsstarfi sínu.
Hún er ákaflega nærfærin og oft
sótt til hjálpar mönnum og mál-
leysingjum, bæði í sinni sveit og
öffrum, og ráð hennar í slíkum sök
um þykja hepnast vel.
26 ára gömul giftist Elín Magn-
úsi Tómassyni bónda í Steinum,
hinum mesta sóma. og dugnaðar-
manni, en misti hann síðastliðið
haust, eftir 34 ára ástríka sam-
búð. Margir hafa komið að Stein-
um og notið þar gestrisni og að-
hlynningar. Þjóðvegurinn austur
í Skaftafellssýslur liggur þar um
hlaðið, og sjaldan mun sá dagur
líða, að eigi komi þar inn fleiri
gestir, en bæði voru þau hjónin,
Elín og Magnús, samtaka um að
veita öllum sem bestan beina —
og gott er líka að d-velja í Stein-
um og fagurt er þar, eins og víð-
ist í Eyjafjallasveit, enda hvarf
Elín aftur heim í faðm Fjallanna
sinna, eftir langa útivist, og æfi-
kvöld sitt mun hún vilja eiga ■?
skauti þeirra.
Elín í Steinum er mikil gæfu-
kona, þó sorg og áhyggjur hafi
heldur ekki farið hjá garði henn-
ar. Hennar fyrsti stóri harmur
mun hafa verið sá, er hún 9 ára
gömul misti föður og bróður sama
dag — í sjóinn. Næsti stóri skugg
iun í lífi hennar var missir eig-
inmannsins, en harma sína ber
Elín með stillingu og í trausti
þeirrar trúar, að vinir finnist aft-
ur, bak við tjaldið mikla. Gæfa
hennar er sú, að líta yfir mikið og
vel unnið 60 ára starf — þau eru
að vísu þrotlaus vinriudagur, þar
sem aldrei var spurt um kaup nje
hvíld — störf sveitakonunnar, sem
unnin eru í kyrþey — færir ótal
fórnir og gerir engar kröfur, e»
nú, við lok þessara sextíu ára,
eru 9 uppkomin börn þeirra hjóna,
öll hin mannvænlégustu. Stór og
falleg jörð, sem iðjusamar hendur
hafa breytt úr fúamýri í iðgræn
tún, og efnalega sjálfstætt mynd-
arheimili, sem prýtt hefir verið
úti og inni. Yfir slíkt æfistarf er
gott að líta, þar eú enginn blett-
ur, ekkert sem þarf að dylja nje
skammast sín fyrir. Slíkt er mikil
hamingja.
Og nú launa hörn Elínar henni
sitt góða uppeldi með því aTT
vefja sína 60 ára móður ástúð oíí
umhyggju, því fjölskyldu- og
heimilislíf í Steinum er aðdáun-
arvert, svo gott er það.
Um leið og jeg óska Elínu í
Steinum allra heílla á afmælisdag-
inn, óska jeg henni margra ókom-
inúa ára og bjarts æfikvölds.
X.