Morgunblaðið - 27.07.1946, Page 8

8
MORGUNBLAÐIÐ
Laugardagur 27. júlí 1946
Minningarorð um
Þórdísi í Stóru-Mástungum
SÍÐASTLIÐINN mánudag
var til grafar borin í Stóra-
Núps-kirkjugarð húsfrú Þór-
dís Eiríksdóttir, kona Bjarna
Kolbeinssonar, bónda á Stóru-
Mástungum í Gnúpverjahreppi.
Hún andaðist á Landakotsspít-
ala þann 13. þ. m. og varð
meinsemd innvortis henni að
bana.
Þórdís var fædd og uppalin
á Votumýri á Skeiðum. Bjuggu
þar foreldrar hennar, góð og
skyldurækin hjón: Eiríkur
Magnússon frá Votumýri og
Hallbera f. Bernhöft, hálfsyst-
ir Daníels, bakarameistara í
Reykjavík og þeirra systkina.
— Móðir Eiríks á Votumýri var
Guðrún Eiríksdóttir frá Reykj-
um. Er það fjölmennur frænd-
bálkur, sem þar á ætt sína að
rekja til sjera Kolbeins í
Miðdal, er sneri Passíusálmum
Hallgríms á latínu, og í þeim
ættlegg Þórdísar er gamla
Eirík á Reykjum að finna, er
kvað hinar alþektu siðaskipta-
vísur: „Sje jeg eftir sauðun-
um“.
Árið 1914 tók Þórdís við hús
móðursstörfum á Stóru-Más-
tungum, 24 ára gömul, og gift-
ist þá um vorið Bjarna Kol-
beinssyni, en þar bjó áður um
langan aldur faðir hans, hinn
merki bóndi Kolbeinn Eiríksson
er tók við af tengdaföður sín-
um, Bergsteini Guðmundssyni.
Er ættarsetan komin á annað
hundrað ár og er þar hvorki að
sjá ellimörk nje fardagaflutn-
ing.
í Stóru-Mástungum átti Þór-
dís mikið og heillaríkt starf
fyrir höndum. Að vísu hefur
Bjarna bónda einkum verið
getið, þegar rætt er um allar
þær framkvæmdir, sem gert
hafa garðinn frægan og er það
ekki ófyrirsynju, því að grund-
uð fyrirhyggja, ódeigur umbóta
vilji og starfselja hefur jafnan
farið saman, þar sem hann er
að verki á jörð sinni. En hitt
er einnig víst, að hlutur Þór-
dísar lá hvergi eftir. Voru
húsmóðurstörfin mikil og marg
þætt á svo athafnasömu heim-
ili, en henni tókst það allt með
prýði. Studdi þar að hve vel
Þórdís var skapi farin, ljett í
lund og öllum góðviljuð. Hand-
bragð hennar og myndarskap-

ur var og á þann veg, að allt
hjelst í röð og reglu, þrátt fyrir
mikið annríki og umsvif.
Manni sínum var hún sem önn
ur höndin og börnum sínum ó-
gleymanleg móðir, bæði lífs og
liðin. — Öllum, sem kynntust
Þórdísi, þótti vænt um hana,
vegna mannkosta hennar og
virtu hana. Sakna þar því
margir vinar í stað.
Þeim hjónum, Bjarna og Þór
dísi, varð 6 barna auðið, og hef
ur einn bræðranna, Hörður,
sem kvæntur er Aðalheiði Ól-
afsdóttur, fengið sneið af jörð-
inni til ábúðar, hin systkinin
eru: Kolbeinn, heima hjá föður
sínum, Halla, gift Einari Gests-
syni, bónda á Hæli, Eiri'kur,
heima, Haraldur, stúdent frá
Akureyrarskóla á síðastl. vori
og Jóhanna, innan fermingar í
föðurgarði. Bera börn þessi því
vitni, að foreldrahúsin voru
góð og heimilisbragurinn eins
og best verður á kosið.
í Stóru-Mástungum ber nú
skugga yfir bæ og blómgan völl
við lát hinnar hugljúfu hús-
freyju, en þeim sorta mun ljett.a
af, við bjartar minningar, starf
ið, sem enn bíður, og öryggið
um hinn mikla tilgang lífsins.
E.
Ný flugleið.
SIDNEY: Innan skams hefj-
ast flugferðir milli Ástralíu
og Norður-Ameríku, yfir Kyrra
haf og til Bandaríkjanna og
Kanada. Flogið verður svisvar
sinnum í viku, en ferðin mun
taka alls ttín 54 klukkustundir.
—Timburftúsin
Bretar bjóSa
Aröbum og Gy9-
ingum til viS-
ræðna.
London í gærkvöldi.
BRESKA stjórnin hefur sent
forustumönnum Gyðinga og
Araba í Palestínu orðsendingu,
þar sem þessum aðiljum er boð
ið að senda fulltrúa til London
til þess að ræða við bresku
stjórnina um ástandið í Pale-
stínu og þau úrræði, sem lík-
legust yrðu til þess að ráða bót
á því. Gert er ráð fyrir því, að
viðræðunum verði lokið, áður
en allsherjarþing bandalags
Sameinuðu þjóðanna hefst, 23.
I september. Svar við þessu
boði bresku stjórnarinnar er
enn ókomið. -—Reuter.
Bakrar í Beifast
taka brauðskömt-
uninni iila.
London í gærkvöldi.
BORGARSTJÓRINN í Bel-
fast í Norður-írlandi hefir
sent bresku stjórninni orð-
sendingu, þar sem hann kvart-
ar undan því, að bakarar borg-
arinnar neiti að fylgja fyrir-
mælum stjórnarinnar um brauð
skömtun.
Framh. af bls. 4.
Það er reikndö með því, að
timburhús endist 100—150 ár,
ef þeim er haldið við eins og
þörf krefur. Samanborið við
gömlu timburhúsin í sænskum
sveitum hefur nýtísku tilbúið
timburhús betri varnir gegn
tönn tímans vegna þeirra að-
ferða, sem nú eru notaðar við
viðhald slíkra húsa.
Fúi og sveppir í trjenu, sem
gagnrýnendur telja sennilega
vera einna best rök gegn timb-
urhúsum, koma aldrei í það, ef
húsið er byggt af sjerfróðum
mönnum og á þann hátt, að
vatn geti aldrei safnast saman
í veggjunum og grunnvatnið er
leitt burt, svo að það geti ekki
komist upp í timbrið.
Það eru hvorki fúi eða svepp
ir, sem takmarka endingu timb
urhúsa, heldur sýnir reynslan
gleggst, að herbergjaskipun og
innrjetting húsanna verður orð
in úrelt og gamaldags eftir 50—
60 ár, og það gildir jafnt um
steinhús sem timburhús.
Til að sýna þróun timbur-
húsaiðnaðarins sænska frá því
1926, er sýnt hjer línurit af
þeim . tölum, sem „Kungl.
Kommerskollegium“ hefur tek
ið saman síðan 1931 til ársins
1942 fyrir markaðinum innan-
lands. (Útflutt hús eru ekki
meðtalin þar). Seinni tölur en
til ársins 1942 eru ekki fyrir
hendi og línuritið, eins og það
er sýnt fram til ársins 1945, er
áætlað. Framleiðsla ársins 1946
bendir í áttina að nýju hámarki,
sjerstaklega þar sem útflutning
urinn frá stríðslokum hefur auk
ist svo mikið að engan óraði
fyrir því.
pr.pr. Sölumiðstöð sænskra
Framleiðenda h.f.,
Haukur Claessen.
- Meðal annara
orða...
Framh. af bls. 6.
nægju af þessum lögum. Því
þessi ánægja er sameign þjóð-
arinnar. Söngur hinna alkunnu
laga og kvæða verður ósjálf-
rátt til þess, að auka á samhug
allra landsmanna, minna þá á,
að þeir eru hver fyrir sig með
íslenskar tilfinningar, íslenska
ræktarsemi 1 hjarta sjer, og
með íslenskar skyldur á herð-
.um.
Jeg ætla mjer ekki að am-
ast við hinum fagra þjóðsöng
okkar, er hrífur Islendinga sem
aðra, við hátíðleg tækifæri. En
jeg get ekki komist hjá því,
að láta mjer detta í hug, að
tvö þrjú vel valin lög, sem vel
eru til þess fallin, að vekja
þægilegar endurminningar og
þjóðlegar kendir í hugum
manna gæti átt heima í dag-
skrá útvarpsins á hverjum
einasta degi allan ársins hring
engu síður en lofsöngur þús-
undára-hátíðarinnar, sem minn
ir landsfólkið daglega á smá-
blóm sem deyja.

REYKVIKINGAR
HAFNFIRÐINGAR
Knattspyrnuf jelagið Haukar heldur
úiiskemmtwn
í Enffidal
við Hafnarfjörð á morgun.
Hefst klukkan 3 eftir hádegi.
Dagskráin auglýst í blaðinu á morgun.
I Knattspyrnufélagið Haukar

X-9 & a & a & Effir Robert Sform 1
f.
X YJELL, KRODD-
/ 5X3/HETMINÖ TELL5 Mc
/ TMAT VOU DCNT HAVE
í TO LOOK, TO KNOYJ
V Vví-ÍAT'5> IN THI€> PIT
J
2
9 mT'S’ WlóMT, CAWWIOAN!
t WEóWETTED DOlNö THEAi
IN...THEY WUM 50 NOUNó-
BOTH OF THE/M... BUT, I /
COULDN'T TWU5T TNEM — /
r THI5 15 NOT PLEA5.ANT, /HI55
JAWWAV...IP VOU WILL TUHN j
YOU-UH BACK, CAWW16AN J
WILL ÓET QN WITH THE M
K DlöölNQ —
1945, King Feacurcs Syníflatc, Inc. Wotld rlghts tescrvcd. gé
pir Æ.fl ll
P/l
1 % 1

;X-9: Það er eins og þú vitir það Krud, hvað er í
þéssari gröf, ekki þurftir þú að gá niður í hana.
Naskeggur: Já, rjett er það, Mjer þótti samt mið-
ur að þurfa að drepa greyin, en jeg gat ekki treyst
þeim. — Náskeggur dregur upp skammbyssu: —
Þetta er ekki gaman ungfrú Doggé, en ef þú snýrð
þjer undaa, heldur Coggigan áfram að grafa. —•
Vilda: Mor3ingi! En bak við trje er sá ókunni á
gægjum