Morgunblaðið - 15.04.1948, Qupperneq 10

10
MORGUN BLAÐIÐ
Fimmtudagur 15. apríl 1948,
ENJA KONA
cftir I&en -Jlmee lÁJiiié
iamó
■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■'■ ■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■!
S.G.T.
S.G.T.
56. dagur
Það var minni heimsku að
kenna að jeg fór heim“, sagði
hann. „Faðir minn vildi ekki
að jeg kæmi. Hann hefir víst
altaf grunað það hvernig hún
mundi fara með mig. Manstu
hvað jeg sagði þjer um mynd-
ina, sem Mr. Hardy málaði af
henni? Jeg varð hræddur við
hana, en þó ekki nógu hrædd-
ur, eða skildi hana ekki nógu
vel. Jeg mintist þess aðeins
hvað hún var falleg, og þess
vegna fór eg heim“.
Hann gaf John nánar gætur.
,,Þú hefir sjálfsagt heyrt alla
söguna?“ sagði hann svo. „Þú
hefir heyrt það að jeg myrti
föður minn. Er ekki svo?“
John hristi höfuðið. Hann
vissi að Ephraim varð að fá
að segja alla sögu, varð að fá
að leysa frá skjóðunni.
„Vertu ekki að ljúga • að
mjer“, hrópaði Ephraim. „Þú
hlýtur að hafa heyrt þetta“.
En John svaraði aðeins ró-
lega:
„Haltu áfram og segðu mjer
upp alla sögu — ef þú vilt gera
svo vel“.
„Jeg vil það“, sagði Ephraim
„Þó ekki værí til annars en
sýna þjer hvílíkur grasasni þú
varst þegar þú hjelst að eitt-
hvað væri gott til í mjer“. Og
svo setti að honum brennivíns-
grát og hann neri hendur sín-
ar í örvæntingu. Tárin
streymdu niður kinnar hans og
h.',nn engdist sundur og saman
eins og maðkur.
„Jag mun altaf álíta að þú
sjert góður drengur“, sagði
John. „Segðu mjer nú upp alla
sögu“.
Ephraim sagði honum svo
alt. Hann lýsti því fyrir hon-
um hvernig Jenny hefði smám
saman rænt sig ráði og rænu.
„Hún gerði það af ásettu
ráði“, sagði hann. „Hún er
skækja og fari hún til fjand-
ans. Hún gerði mig vitlausan
þegar hún kysti mig og hvísl-
aði að mjer að hún skyldi hafa
gifst mjer ef jeg hefði ekki ver-
ið kominn í háskólann“.
Hann hallaðist fram á borðið
og talaði lágt. Og hann sagði
frá kvöldinu góða þegar upp-
þotið varð hjá Mo Hogan og
hvernig Jenny hafði þá kyst
sig ofsalega.
„Það getur verið að þjer finn
ist ekki mikið til um þetta“,
sagði hann. „Það getur verið að
þjer finnist það heimskulegt af
mjer að láta það fá svo mikið
á mig. Margar meyjar hafa
kyst mig og jeg hefi haft gam-
an af því — en þessi koss var
alt öðru vísi“.
Hann fylti glasið sitt og
tæmdi það svo í einum teyg.
„Þetta var hræðilegur koss“,
sagðj hann svo. „Hann brendi
mig eins og helvítis eldur. Og
upp úr því ætlaði jeg að fara
að heiman, en hún vildi ekki
sleppa mjer“.
Hann hikaði ofurlítið við,
eins og hann skammaðist sín
fyrir að segja frá öllu, en svo
herti hann upp hugann.
„Vinnukona var þarna og
hún svaf uppi á lofti. Hún hjet
Ruth Green. Jeg fór oft til henn
ar á nótíunni, einkum þegar
Jenny hafði gert mig hálf vit-
stola. Ruth er lagleg stúlka.
Jeg var að hugsa um að giftast
henni, en jeg þorði aldrei að
1 minnast á það við föður minn.
Jeg er enginn maður. Og jeg
! var ekki einu sinni maður til
að giftast henni hvað sem hver
sagði“.
Evered sagði ekkert. Hann
var að hugsa um það hvernig
hann gæti hjálpað vini sínum.
„Svo veiktist faðir minn“,
mælti Ephraim enn. „Jeg von-
aði að hann mundi deyja, og
hún vonaði það líka. Hún sagði
mje.r einu sinni, að hún skyldi
giftast mjer þegar hann væri
dauður. Og svo kysti hún mig,
og kossarnir hennar voru eins
og eldur. En föður mínum batn
aði og eftir það forðaðist jeg
hana lengi. Jeg er viss um það,
að fram að þeim tíma elskaði
hún mig. Jeg er alveg viss um
það. En upp frá því hataði hún
mig. Hún reyndi hvað eftir ann
að að fá mig til að sofa hjá
sjer, beitti öllum brögðum til
þess, en samt sem áður hataði
hún mig.
Svo kom hún því þannig fyr-
ir að jeg fjekk leyfi til að gefa
út ávísanir í nafni föður míns.
Þegar það var fengið hvatti
hún mig til þess að kaupa skóg-
lendi, langt norður frá. Þegar
faðir minn varð þessa var, kall-
aði hann mig þjóf. Hann komst
að þessu vegna þess að maður
kom til hans og vildi kaupa af
honum landið og bauð honum
meira fyrir það heldur en jeg
hafði gefið fyrir það. Gamli
maðurinn afrjeð þá að fara
sjálfur og skoða landið og hann
heimtaði að jeg kæmi með
sjer“.
Hann horfði um stund í
gaupnir sjer eins og hann væri
í vanda staddur, en hjelt þó
áfram:
„Það er best að þú fáir að
vita alt. Kvöldið áður en við
lögðum á stað reyndi hún á all-
an hátt að fá mig til við sig,
og hún gerði mig alveg sjóð-
andi vitlausan. Samt ljet jeg
ekki undan. Jeg er enginn dýr-
lingur, og jeg var alveg kjark-
laus, en þó get jeg ekki fengið
af mjer að sofa hjá konu föður
míns. Nei, jeg hafði aldrei gert
það ef jeg hefði verið sjálfráð-
ur. Þá um nóttina íór jeg upp
til Ruth. Það var niðamyrkur.
Þær Jenny voru mjög svipaðar
á stærð og vöxt. Við töluðum
ekki orð saman. En þegar dag-
ur rann sá jeg að það var Jenny
sem lá í rúminu hjá mjer. Hún
hafði sent Ruth burtu og sjálf
laumast upp í rúmið hennar um
nóttina áður en jeg kom þar“.
Evered sagði ekkert, en hann
hjelt að Ephraim væri að
skrökva þessu. Þetta var svo
ótrúlegt að það gat ekki átt sjer
stað. Evered var alveg viss um
það að önnur eins kona og Eph-
raim lýsti væri ekki til. Þetta
atferli var á móti öllu mann-
legu eðli, fanst honum.
Ephraim sá hvað honum leið
og^sagði:____________
„Þú heldur að jeg sje fullur
og tali tóma vitleysu. Það er
satt að jeg er fullur, og jeg
vona að jeg verði fyllri bráðum,
og að jeg verði fullur þangað
til jeg dey, og þess verði ekki
langt að bíða. En það er alveg
satt að hún var þarna í rúm-
inu. Hún lá þarna í rúminu,
þegar jeg vaknaði. Og þá hót-
aði hún því að segja föður mín
um frá þessu þegar hann kæmi
heim, ef jeg stytti honum ekki
aldur á ferðalaginu. Þú trúir
þessu ekki heldur, en þetta er
heilagur sannleikur. Hún hafði
minst á þetta áður. Hún hafði
hvað eftir annað talað utan að
því að jeg skyldi drepa föður
minn. Hún er af morðingjaætt
um. Maður nokkur í Augusta,
sem líklega er föðurbróðir
hennar, myrti konuna sína í
sumar. Jeg segi þjer það alveg
satt, John, að hún reyndi að fá
mig til að drepa föður minn“.
Evered leit á hann, en augu
Ephraims voru svo vitfirrings-
leg að ,hann þoldi ekki að horfa
í þau. Hann helti á staup sitt
og bragðaði á því.
„Jeg drap hann ekki“, hróp-
aði 5'phraim í örvæntingu. „Að
minsta kosti ætlaði jeg ekki að
drepa hann. Jeg hefi altaf ver-
ið ógurlega vatnsragur frá því
að eg var barn. Einu sinni lá
við að jeg druknaði og eftir það
varð jeg enn hræddari við vatn.
Jeg var dauðhræddur allan tím
ann, sem við vorum á bátun-
um, og um nætur gat jeg ekki
sofið vegna umhugsunar um
hana. Á heimleiðinni lagði bát-
urinn í fossa og þar hvolfdi
honum. Þeir segja að jeg hafi
staðið á fætur og hvolft hon-
um. En það man jeg ekki. Jeg
man aðeins það að jeg fór á kaf
og náði í körfu og hjelt mjer
uppi á henni. Faðir minn náði
líka í hana og við börðumst
um hana. Jeg þekti hann ekki
þá. Jeg var vitstola af hræðslu.
En jeg barði hann þangað til
hann slepti og sökk“.
Hann fór að gráta.
„Líkið hefir ekki fundist",
æpti hann síðan svo hátt, að
Evered varð að hrista hann og
skipa honum að láta ekki þann-
ig. Og þá fór Ephraim að hlæja
eins og fífl, an tárin streymdu
niður kinnar hans. Hann ætlaði
að grúfa andlitið fram á hand-
leggi sína en við það misti hann
jafnvægið og fjell á gólfið. Og
þama lá hann og hristist af
tryllingshlátri og ekka.
IV.
John sofnaði ekki dúr þessa
nótt Hann afklæddi Ephraim
og bar hann upp í rúm. Og
Ephraim sofnaði fljótt því að
hann var orðinn úrvinda. Ev-
ered sat við borðið og var að
hugsa um sögu þá, er hann
hefði heyrt og reyna að telja
sjálfum sjer trú um að Ephraim
hefði sagt satt. Hann reyndi að
gera sjer í hugarlund hvernig
hún var þessi kona, sem Eph-
raim hafði verið að lýsa fyrir
honum, þetta svartasta flagð
undir fegursta skinni. En hon-
um yar það alveg óskiljanlegt
að slík kona gæti verið til.
Hann hafði að vísu ekki kynst
neinpi annarj konu en móður
sinni. og hún var ekki annað en
gæðin sjálf, hrein og bein og
einlaeg. Leiksystur hans höfðu
ekki verið svipaðar þessu. Þær
ljetu stundum kyssa sig í laumi
og kafroðnuðu þá, en það var
ekkert ilt í þeim. Lauslætis-
kvendin, sem fjelagar hans,
skógarhöggsmennirnir, lögðu
lag sitt við, voru að vísu villu-
ráfandi, en það var þó margt
gott um þær að segja. Þær
höfðu verið jafn fúsar á að
hjúkra slösuðum mönnum, eins
og að veita öðrum blíðu sína.
PÁRABALL
að Röðli laugaröaginn 17. þ.m. kl. 9—2. Áskriftarlistar
í síma 3240 og 5448 til miðvikudagskvölds.
Skemmtifjelag Gó‘ð-Templara.
Þjónustustúlka
■
■
óskast að síldarstöð í sumar, til þess að annast þvotta ■
■
m
m
og önnur þjónustustörf, ásamt annari stúlku.
m,
m
■
Rafknúnar vinnuvjelar. Gott kaup. ;
■'
■
Tilboð óskast send afgr. Mbl. hið fyrsta merkt: :
■
■
■
„Síldarþjónustau. "
■ ■ ■wo'ranrtf.v
I TILKViVINIIMG I
■ ■
frá H.f. Eimskipafjelagi Islands.
Hjermeð tilkyruiist að sú breyting verðm- á ferð m.s. :
■ „Goðafoss“ að í stað þess að ákveðið hafði verið að skip •
■ ið færi frá Akureyri austur um land til Reykjavíkur, ■
; þá fer m.s. „Goðafoss“ frá Akureyri til Djúpavíkur og :
: tekur þar farminn úr e.s. „Brúarfoss“.
j z
\ édimóldpa^efa^ Jfóíandó :
A® W®"® ■ W ■■■■■■■■■■ ■ ■ ■ ■ ■ ■ ■■ ■ ■ ■ ■ ■ ■ ■ ■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■ ■ Wju'
*■VbV ■■■■■■■■■vi■■■atf■■jia■■■■■■■•■■«■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■
Aðalfundur
Framfarafjelagið Kópavogur heldur aðalfund sinn,
sunnudaginn 18. apríl kl. 2 e.h. í barnaskólanum að Mar
bakka. Dagskrá samkvæmt fjelagslögtun, lagabreyting
ar og fleira.
íi
m
m'
m

Rjett til fundarsetu hafa þeir einir, sem eru skuld-
Iausir við fjelagið. Tekið verður á móti fjelagsgjöldum
á fundarstað.
STJÓRNIN.
* ■■■■□■■■■■■ ■■ ■ ■ ■ ■ ■■■■>■■■■■.. ■■■■■■■* ■ && ■ o ■ ■ ■ ■ ■ .■■ ■ ■ ■■■■■«
á IVflelunum
til sölu. Uppl. ekki gefnar í síma.
RAGNAR JÓNSSON, Iiæstarjettarlögmaður
Laugaveg 8.
v ■ ■■ ■ ■ i vw v v v ■ va ■ rvv■ ■■■■■■■■■■■■■
*■■■■■ ■■_■ ■■■■■■■■■■■ ■■■;■ ■■■■■■■■■■■■■■
■ ■■■■■ ■■■■■■■■■■■■■■■ ■'■■■■VB.N
■ ■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■ ■/» ■■■■■■■ ■■ ■
Tvær röskar stúlkur
: :
; óskast í Reykjavikur Apótek, önnur til ljettra hreingern •
■ inga og hin til flöskuþvotta. Upplýsingar á sk'rifstofunni ;
: í dag og á morgun, kl. 1—3. •
“ ■
: 3
.........................
■ >«»■1
BÓKHALD
■
■ —
• Stúlka með igóða þekkingu á bókhaldi, getur fengið at-
• vinnu á skrifstofu. Umsóknir sendist afgr. Mbl. fyrir ;
: 20. þ.m. merkt: ,,Bókhald“. ;l
■ ■
■ m
■ ■’
” ■
■llffMI■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■>■M