Morgunblaðið - 31.12.1950, Blaðsíða 7

Sunnudagur 31. öes, 1950,
MORCXJXBLAÐIÐ
1
Ur heimsfriethuo irai:
TILGANGIJR KÍIMVERJA í KÓREU
AUGLJOS
AF atburðum þeim, er orðið
hafa í heimsmálunum á árinu,
sem nú er að kveðja þykjast
jmargir ráða, að upp kunni að
renna hinir örlagaríkustu tímar,
sem yfir mannkynið hafa dunið.
Um áramótin eru mennirnir
milli vonar og ótta um, að ný
heimsstyrjöld sje að skella á þá
og þegar. Þeir, sem í ársbyrjun
gerðu sjer vonir um, að „kalda
stríðinu" væri að ljúka og að
tímar sátta og samlyndis væru
að renna upp, hafa orðið fyrir
sárustu vonbrigðum. Styrjöld
toraust út í Kóreu á miðju ári
og stendur enn. Er ekki ástæðu-
laust að ætla, a.ð sá neisti, sem
kveiktur var með ofbeldisárás
kommúnista í Norður-Kóreu og
hlúð hefur verið að með aðstoð
Sovjet-Rússlands og kommún-
istastjórnarinnar í Kína, verði
til þess að heimsbál blossi upp.
Lýðræðisþjóðirnar, sem lagt
höfðu niður vopnin og sent her-
menn sína heim til friðsamlegra
starfa, hafa nú loks skilið hætt-
una, sem af ofbeldisstefnu ein-
ræðisþjóðanna stafar, og her-
væðast af kappi á ný. Hvort
friðarvilji þeirra verður nú
aftur til þess, að þær verða
enn einu sinni „of seinir með of
lítið lið“ til þess að stemma stigu
við ofbeldisverkunum, fær
tíminn einn úr skorið. Og því
verður ekki neitað, að enn
standa friðaröflin í heiminum
illa undir það búin, að verja
friðinn og öryggj friðsamra
þjóða gegn ofbeldisöflunum.
KÍNVERJAR VERÐA
VARLA STÖÐVAÐIR
Einongrnnarsteinan skýtnr
upp koUinum í Ameríku
Einnig um varnir V.-Evrópu
Undanhald hersveita Sameinuðu þjóðanna í Kóreu. — Tekst að stöðva það, eða leggja kínverskir
Það er nú Ijóst orðið, að her-
sveitir Pekingstjórnarinnar kín
versku rjeðust ekki inn í Norð-
■ur-Kóreu til þéss eins, að verja
hagsmuni Mansjúríubúa við
orkuver Yalufljóts. Þeir hafaj
annað markmið, en það er, að
leggja undir sig Kóreu alla og
reka hersveitir Sameinuðu þjóð
anna úr landínu. Þetta hefur
komið skýrt fram í útvarpstil-
kynningum frá Peking síðustu
dagana.
Formaður sendinefndar Pek-
íngstjórnarínnar hjá Sameinuðu
þjóðunum gaf raunar í skyn, að
til mála gæti komið, að' Kínverj
ar hættu vopnaviðskiptum í
Kóreu, ef Sameinuðu þjóðirnar
færu þegar í stað með allt her-
lið sitt á brott úr Kóreu, af-
hentu Pekingstjórninni For-
mosa og veittu fulltrúum kjn-
verskra kommúnista sæti hjá
S. Þ.
Þeir Attlee og Truman for-
seti ræddust við skömmu fyrir
jólin og þótt Ijóst væri af sam-
eiginlegri tilkynningu, eftir
fund þeirra, að þeir væru ekki
að öllu leyti sammála um
stefnu Vesturveldanna gagnvart
Asíuþjóðunum, var það greini-
legt, að þeír myndu ekki láta
Pekingstjórnina skipa sjer fýrir
verkum, nje veita henni íviln-
anir fyrir hótanir einar.
Mao, stjórnarforséti í Kína,
hefur kastað teningnum og allt
útlit er fyrir, að hann hafi það
í hendi sjer, hvort hann vill
reka hersveitir Sameinuðu þjóð
anna úr Kóreu. En hann mun
líka gera sjer Ijóst, að það kost-
ar blóðfórnir miklar, því her-
sveitir Sameinuðu þjóðanna
munu ekki gefast upp fyr en í
fulla hnefana.
BÚIST VIÐ STÓRSÓKN
ÞÁ OG ÞEGAR
Frá aðalbækistöðvum Mác
Arthu'rs hershöfðingja í Tokío
berast þær fregnir. að yfirher-
stjórn Sameinuðu þjóðanna bú-j
kommúnjstar tmdir sig alla Kóreu?
ist við nýrri stórsókn Kínverja
þá og þegar, eða ekki síðar en
fyrstu dagana í janúar. Kín-
verjar munu þá sem fyr tefla
fram ógrynni liðs, sem enginn
mannlegur máttur fær stöðvað.
Mannfall verður mikið á báða
bóga í þerrri sókn, en þó mun
meira í liði Kínverja, þar sem
þeir hafa ekki þau eyðilegging-
arvopn, sem herlið S. Þ. hefur
á að skipa, hvorki flugvjelar,
skriðdreka nje fallbyssur, á
borð. við hersveitir Mac Arth-
urs. —•
í hinni óvæntu stórsókn Kín-
verja suður yfir landamæri Kór
eu, jókst þeim að veita liði Sam
einuðu þjóðanna stór högg og
þung og það beið mikið afhroð.
En aðaltilgangi sínum náðu Kín
verjar ekki, en það var að ger-
sigra hersveitir S.Þ. Munaði þó
Elsenhower hershöfðingi verð-
ur yfirmaður varnarliers Vestur
Evrópu,
litlu, því þeim tókst með naum-
indum að brjótast úr herkví á
austurströndinni, þar sem við
borð lá, að tugþúsundir her-
manna yrðu stráfelldir, eða
teknir höndum.
Hversu lengi lið Sameinuðu
þjóðanna getur haldið Kóreu
er ekki unnt að spá á þessu
stigi málsins.
VÍGBÚNAÐUR
BANDARÍKJAMANNA
Forseti Bandaríkjanna hefur
lýst yfir hættuástandi í Banda-
ríkjunum og fyrirskipað .her-
væðingu af kappi. Ýmsar aðrar
ráðstafanir hefur forsetinn og
stjórn hans gert til eflingar
landvarnamálunum.
Um það eru engin áhöld meðal
stjórnmálamanna og annarra
ráðaridi manna í Bandaríkjun-
um, að þjóðin eigi að vígbúast
og vera við því búin, að taka
hverju sem er. En um hitt er
deilt, að hve miklu leyti Banda-
ríkjamenn eigi að heyja
styrjaldir utan heimalandsins.
Verða þær raddir nú æ hávær-
ari, sem krefjast þess, að Banda
ríkjamenri hugsi um það eitt að
verja sitt eigið land, en láti
önnur lönd eiga sig og sjá um
sig sjálf.
Það eru einkum forystumenn
Republikanaflokksins, sem hafa
hvatt sjer hljóðs um þessa nýju
einangrunarstefnu og þeir eiga
mestu fylgi að fagna í Miðríkj-
unum, þar sem einangrunar-
sinnar voru áður sterkastir.
Þeir, sem fylgja hinni nýju
einangrunarstefnu segja sem
svo, að það sje auðsjeð, að sam-
herjar Bandaríkjamanna vilji
ekkert til vinna sjálfir til þess
að berja niður ofbeldisstefnu
kommúnista. Það hafi sýnt sig
í Kóreu, þar sem Bandaríkja-
herinn hafi orðið að bera hita
og þunga dagsins og það sje að
sýna sig i Evrópu, þar sem hver
hendin sje upp á móti annarri
og þess eins sje krafist, að
Bandaríkjamenn leggi fram her
gögn, fje og herlið til að verja
önnur lönd fyrir hugsanlegum
árásum.
STEFNA
HERBERTS HOOVER
Herbert Hoover, fyrverandi
Bandaríkjaforseti, hefir gerst
talsmaður þessarar nýju ein-
angrunarstefnu, en margir hafa
fylgt honum að málum og und-
anfarnar vikur hafa fundir ver
ið haldnir, ræður fluttar í út-
varp' og grein eftir grein skrif-
uð í.blöðin til að mæla með
þeirri stefnu, að Bandaríkin
sjái um sig ein og hervæðist
gegn þeirri hættu, sem Amer-
íku kann að stafa af ofbeldis-
aðgerðum kommúnista og láti
aðrar þjóðir eiga sig.

Herbert Hoover hefur gerst tah'
maður hinnar nýju einangrun
arstefnu í Bandaríkjunum
í raun og veru er það þetta
sem Herbert Hoover og fylgis-
menn hans segja:
„Bandaríkjamenn geta ekki
einir háð styrjöld við Sovjet-
Rússland og leppríki þeirra. Til
þess hafa Rússar yfir að ráða
of víðáttumiklu landsvæði og
óhemju mannafla.
„Við eigum ekki að senda
einn einast'a hermann út fyrir
landamærin og ‘ekki eihn ein-
asta dollar til annara þ|óða, fyr
en þær sýna vilja sinii í verk-
inu til að mæta ofbeldi kom-
múnista og byggja upp varnir
sínar á þann veg, að éinhver
von sje til sigurs í átökunum
við Rússa og leppa þeirra“.
Þótt það sjeu nokkrir af for-
ystumönnum Republikkana-
flokksins, sem hafa borið fram
hina nýju einangrunarstefnu, er
ekki þar með sagt, að fiokkur-
inn sem heild standi að baki
þeim. Hitt er þó víst, að mikl-
ar og heitar umræður verða um
þessa stefnu einangruríarsinna
annarsvegar og stefnu Trumans
forseta og Achesons utanríkis-
ráðherra hinsvegar. En þeir
vilja með aðstoð sinní við aðr-
ar þjóðir reyna að koma í veg
fyrir styrjöld við Sovjetrikin.
Eða verði ekki komist hjá styrj
öld, þá að gera stjómarherrun-
um í Moskva Ijóst, að þeir geti
ekki lagt undir sig heiminn, án
þess, að til meginátaka komi.
TRUMAN-ACHESON
STEFNAN OFAN Á •
Einangrunarsinna raddirnar
í Bandaríkjunum eru ekki ný
bóla. Bandaríkjamenn drógu að
sjer hendina eftir síðustu styrj
öld og gengu ekki einu sinni í
Þjóðabandalagið. Roosevelt for-
seti varð að nota alla sína stjórn
kænsku til þess, að undirbúa
þjóð sína undir það, sem hann
sá, að koma mundi. Það var
Roosevelt og ráðgjöfum hans
að þakka, að Bandaríkjamenn
biðu ekki enn meira afhroð, en
rauri varð á, er Japanar rjeðust
á Pearl Harbor. — Þá skildi öll
Bandaríkjaþjóðin og allur heim
urinn á einu augnabliki, að
Roosevelt hafði haft rjett fyrir
sjer.
En eftir ósigra Bandaríkja-
manna í Koreu, hið mikla mann
fall þar og seínlæti margra
vestrænna þjóða til að vígbúast
gegn kommúnistahættunni, hef
ir á ný myndast jarðvegur fyr-
ir skoðanir einangrunarsinna í
Ameríku. Hitt er þó vist, að
stefna Trumans og Achesons
verður ofan á og rök einangr-
unarsinna hafa verið rifin nið-
ur jafnóðum og þau voru borin
fram.
Þegar Herbert Hoover segir,
að' ekki eigi að veita Vestur-
Evrópuþjóðum lið með einum
hermanni í viðbót, eða einum
dollar, er honum bent á, að
þetta sje það sama og segja, að
ekki eigi að aðstoða vin í neyð,
fyr en hann þurfi ékki lengur
á aðstoðinni að halda, eða hiin
komi honum ekki að gagni.
EINING UM VARNIR
VESTUR-EVRÓPU
Utanríkisráðherrar Atlants-
hafsþjóðanna hittust í Brussél
skömmu fyrir jólin og gengu
þar frá vísi að Atlantshafsher
til varnar Vestur-Evrópu. Fund
urinn samþykkti að ráða Eisen
hower hershöfðingja sem yfir-
mann þessa varnarhers.
Aðrar samþykktir utanrikis-
ráðherrafundarins voru m. a.
þessar:
) Atlantshafsþjóðirnar iofuðu
Framh, á bls 10