Morgunblaðið - 14.01.1951, Page 2

MORGVJS BLAÐIÐ
Sunnudagur 14. janúar 1951
Skreið fótbrotimi í 5-6
klukkustundir um hánótt
suður á Alftauesi
HINN 30. desember barst mjer
í hendur brjef frá sendiherra
Norðmanna, hr: Torgeir And-
erssen-Rysst, ásamt forkunnar
fagurri litkvikmynd frá Troms-
fylki í Noregi.
í FYRRINÓTT fótbrotnaði ung á brotna fótinn, og fylgdi þvi j Myndin var gjöf landbúnað-
ur maður suður á Álftanesvegi, mikill sársauki í hvert sinn. [ arráðuneytisins norska til Skóg
Ve(j!eC| 09 goð gjof íslendinpr nemur keltnesk 3ræi.
en þar var hann einn á ferð. —
Maður þessi heitir Árni Einars
son 25 ára hreingerningarmaður
Nönnustíg 8, Hafnarfirði. Eng-
in hjálp barst Árna alla nóttina
en vegna karlmennsku sinnar,
tókst honum að skríða langan
veg og brjóta upp flugvitahús.
Og gat hann gert aðvart um,
hvernig komið væri fyrir sjer
snemma í gærmorgun.
Árni Einarsson hafði farið
með síðasta vagni suður í Hafn
arfjorð og farið úr vagninum
hjá Álftanesvegi. Þar á nesinu
Ætláði hann að gista í húsi, sem
hann ekki mundi hvað hjet, en
taidi sig mundi þekkja það
atrax og hann kæmi að því. —
Hann hafði aðeins einu sinni
áður komið að húsinu og þá í
myrkri.
Þegar hann kom út úr vagn-
inum hljóp hann við fót vestur
eftir Álftanesvegi. Hafði hann
hlaupið talsverðan spöl, er hann
á hlaupunum stje á steinvölu
og fjell um leið. Þegar hann
eetlaði að risa á fætur, gat hann
ekki beitt hægra fæti. Hann
varð þess skjótt vísari, að fót-
leggurinn hafði brotnað.
Er jeg kom heim að húsinu. | ræktar ríkisins. Hún sýnir líf
heyrði jeg vjelaskrölt ut úr því ( og háttu manna í þessu næst-
og gerði jeg mjer nú vonir um, ‘ nyrsta fylki Noregs, sem er
að þárna væri einhver. — Enn nærri fjórðungur alls íslands
kalla jeg á hjálp, en án árang- . að stærð. En aðalefni myndar-
urs. Jeg skreið fram með hús- innar er um skóga fylkisins, not
mu, og komst -fljótt að því, að þau, sem menn hafa af þeim,
hlerar voru fyrir öllum glugg-,bæði beint og óbeint, og einn-
um og hurðin harðlæst.
KALI AÐI A HJALP
Hvergi sá Árni ljós og ekkí
varð hann var við neinar
mannaferðir. Hann lá nú all-
lcngi
ig, hvað gert er til að auka
þá.
Þessi mynd er afarfróðleg
fyrir íslendinga. Hún er tekin
í hjeraði, sem er 400—600 km
HERMANN PALSSON cand. mag. heiir unuamitrm á ar numiS
norðar á hnettinum heldur en keltnesk fræði við háskélann í Dublin o« hefir mi iokið prófi.
Árni Einarsson.
við búum. Jeg get trúað að
mörgum manninum þyki það
næsta fróðlegt, ef ekki ótrúlegt,
þegar sýndar eru mynd-
ir úr hinum breiða og frjóa
Maalselvdal, þar sem fögur
býli og góðir furuskógar skipt- ' stofnscttur kennarasíóil í
ast á eins langt og augað eyg- |
ir. Og eins er gaman að sjá, j ———.....................
hvernig ýmsir geta jöfnum
höndum stundað snotran land-
búnað. með fiskiveiðum.
Þar sem lifnaðarhættir
manna í Tromsfylki eru á
margan hátt mjög svipaðir því,
| sem hjer gerist, á myndin mik
Með honum tók próf amerískur stúdent eg var myndin hjer að
ofan tckin cr prófskírteini voru afhent. Hermann er á miðri
myndinni ,en presturinn er Fr. Shavv, préfessor í fornírskum
fræðum vió háskólann í Ðiibiin. Hermann hrfir verið lektor
i vetur við Edinborgarháskóia, en þar vuv, sem kunnugt er,
ísiensku.
Finnskur kennari í frjálsri fang-
bragbglíimi kominn mm
u
fungno lil landsins
Krkki Johansson
Jeg settist iiú undir húsvegg- ið erindi til okkar. En þar sem
inn, fór úr jakkanum og breiddi myndin er yfirleitt mjög vel
hann yfir mig. Jeg mun hafa tekin og náttúrufegurð Troms- GLÍMUFJELAGIÐ ÁRMANN hefir feng
sofnað aem snnggvast. Þegar jeg fylkis er við brugðið, hljóta f;,nnskan kennara í frjálsri fangbragðaghmu
hoDpaðká öðrum Tæti^kringurn hana ** ** ** nafnL Mun hann dvelja hjer 4 landi fram 1 apríI °g kenna
húsið, í þeirri von að finna þar; Myndin verður nú sýnd í'hjer íþrótt sína' Hefst námskeiðið í þessnri viki. og er öllum
spítu eða eitthvað, sem jeg gæti fyrsta sinn fyrir boðsgesti í dag, I íþróttamönnum, sem þess óska, heimil þátttaka í því.
nolaö tii bö brjóta hierana -irá. en bráðlega verður hún sýnd j
— Kvalirnar 1 brotna fæt- víða um land, einkum meðal J
inum voru sannast að segja skógræktarfjelaganna, enda á
ægilegar á þessu ferðalagi mínu. hún mest erindi þangað.
Jeg fann trausta spýtu og gekk I Hákon Ejarnason.
og kallaði á hjálp í þeirri von,
að eirihver kynni að heyra hróp
*in.
„Ekki veit jeg, hvað tíman- ________________________
um leið um nóttina, því að jeg [ nú"af öllum lífs oV sálarkröft,-!
í glímuferðum Ármahns ut-<s>“
an, bæði til Svíþjóðai og Finn 3rj[ern Dg sigurður Ingason. —•
lands, hafa íslensku glímumenn Allir hafa þessir menn staðið
irnir vakið athygli og erlendir framariega { Liensku glím-
sjerfræðinear ekki verið í nein • '
var úrlaus“, sagði Árni, er Mbl.
átti tal við hann í gær þar sem
hann liggur í Landspítalanum.
,.Fn ipn lá lenpi. bar til rnier • Á
um á einn hlerann og tókst að
spenna hann frá. Rúðan í glugg
anum var állstór og mölvaði jeg j
Söngbjaiian sýnd í kvöid
fór að verða Icalt, því að frakka
Jaus var jeg. Þá byrjaði jeg að
akríða af stað. Vonaðist til, að
sjá bráðlega húsið, sem jeg var
að leita að. Jeg sá ekkert hús
og ljós sá jeg ekki, nema þá
I.jósin hjer í Reykjavík og Hafn-
arfirði.
Við það að skríða áfram eftir
sveliíiðri götunni á olnbogum
og á vinstri síðu, hitnaði mjer
•íl 4 A+f O rf Un Ar>rf ’ -»r r> »7?^
*-/0 V CAL tlO
kulda á meðan jeg gat þokast
áiram. Jeg hafoi nokkrar þraut
ir í brotna fætinum.
Loks sá jeg í myrkrinu, rjett
utan við veginn, móta fyrir litl
um húskumbalda. Jeg byrjaði
á ný að hrópa og kalla og skreið
f áttina að honum. Lóoin við hús
íð var umgirt gaddavír, að jeg
held, og eftir að hafa skriðið
meðfram girðingunni, fann jeg
hlið, en jeg gat ekki opnað það.
!UXIW V KRTÍJST T
CtADDAVÍRNUM
Nú fann jeg dálítið gat í girð
íngunni, og vonaðist til að geta
lcornisjf rjolrVrjvrjTrorfirtr; lrlnir]r~
laust í gegnum það. En gatið
var svo lítið, að fötin mín
íestust í gaddavírnum. Vegna
brotna fótsins gat jeg ekki snú
ið við, og varð jeg að halda
áfram. Við það rifnuðu fötin
jmín mjög mikið, t. d. rifnaði
buxnaskálmin á hægra fæti,
þeim sem brotinn var, svo mik-
ið, að fótleggurinn varð að
»nestu ber.
Er jeg var kominn í gegnum
girðinguna, tók við sá kafli, sem
reyndist erfiðastuf yfirferðar,
vegna þess hve ójafn hann var.
Við áð skríða þennan vegspotta
heim að núsinu, reyndi oft mjög
frá vjelum.
t,: i „
íUj^ui Jn LO.
KEMST í SIMA
Jeg veit ekki gjörla hvernig
mjer tókst að komast inn í
sjerfr
nm vafa um, að þeir gætu orð-
ið mjög góðir í frjálsri fang-
í KVÖLD sýnir Þjóðleikhúsið, bragðaglímu, sem keppt er í á
jóialeikx'iliö „Söngbjöiiuna“ aTeio3«mutum, cn»s og t. d.
Olympíuleikunum.
Þess skal getið ,að Jóhannes
Jósefssori keppti í þcirri glxmu
á Olympíuleikunum 1908 og
unni.
„öongDjoxxuna '
eftir Charles Dickens. — Leik-
ritið hefir verið sýnt sex sinn-
um fram að þessu, en gagnstætt
vonum hefir það hlotið frekar
daufar undirtektir áhorfenda. | sigurjón Pjetursson 1912, báð
húsjð, en jeg man, að jeg togaði , ^fni þess er bó huenæmt og | ir vig góðan orðstír. Einnig
brotna fótinn síðast inn á eftir ; meðferðin á ieiksviðinu góð, en | voru þeir Ágúst Jóhannesson og
mjer. Jeg var að velta því fyrir ; vera kann að æfintýrablærinn i sigurður Guðjónsson frá Brunn
mjer, meðan jeg leitaði að eld, frásagnaraðferð Dickens húsum, sigursælir á erlendum
vettvangi.
Það, sem
íslenskir
spítunum, hvaða hus þetta byki fjarlægt nútíðar hugsun-
myndi vera. Jeg skreið inn eft. arhætti. í leikriti þessu kemur
ir því og að vörmu spori fann j Yngvi Thorkelsson fyrst fram menn þurfa sjerstaklega
jeg legubekk. í skininu frá eld j sem Icikstjóri og leikari eftir iærai eru handbrögðin, þar
spítunni sá jeg hvar sími, búinn ma8ra ara í Ameríku. Hef-
sveif, stóð á borðinu. Er jeg: m mönnum verið óblandið á-
hafðí skriðist að símanum og j nægjuefni að sjá \ ngva í hlut-
snúið sveifinni í dauðans ofboði, [ verki Calebs lummers, lcik-
var samstundis svarað. — Það j fangagerðarmannsins í „Söng-
var Flugtiirninn í Reykipvík.—I bjöllunnl , og er óhætt um það, ___ _ ____o___o__
Sá, sem fyrir svörum varð, ætl j íslenákri lcikiist er fengur | ur jjann er 33 4ra Gg hefir
aði ekki að trúa mjer, er jeg ■ a® listamanni á borð við Yngvaj feicig þatt í keppni í 14 ár. í
sagði honum, hvernig komið j Thorkelsson. Leiklistarvin- j sj0 hefir hann verið í finnska
væri fyrir mjer, að jeg hefði ir ekkj að setía stí> færi J landsliðinu og ferðast víða. —
brotist inn í húsið, er reyndist|a^ sía „Söngbjölluna , Þe§al , jjann hefir verið finnskur meist
frá líður, verður það ekki tal- J ari A EM-mótinu 1946 varð
hann 3. í sínurn flokki og 5. á
glímu-
að
sem
þeir geta notað fótbrögðin úr
íslensku glímunni. Eru þau
að mörgu leyti fjölbreyttari en
tíðkast í fangbragðaglímu.
Erkki Johansson er mjög
! kunnur fangbragðaglímumað-
hefi
ár.
vera flugvitahús, skammt frá
Bessaátöðum. Jeg spurði mann-
inn hvað klukkan væri og sagði
hann 'að hún væri hálf sjö.
Eftir nokkra stund komu
CiiilrvoliftoTYiÉvnTi Q£f f Itlttll JYij cf
í Landspítalann.
Löng hafði nóttin verið, sagði
Árrii. og er hann sat undir flug-
vitahússveggnum, hvarflaði að
honum, að hier myndi ekki
verða mannavon og hjer myndi
hann verða úti.
Líðan Árna var eftir atvik-
um góð, en þrautir hafði hann
miklar.
Báðat- pípurnar í hægra
fæti eru brotnar og við það að
beita einkum vinstri olnboga
fyrir sjer er hann skreið, hefir
hann lilotiS meiðsl á honum, því
jakkinn var fijótur að tætast
í sundur.
inn ómerkur leiklistarviðburð
ur, þegar Yngvi Thorkelsson
lék fyrsta hlutverk sitt hjer eft-
ir heimkomuna._______
Bændðfllímð YBR
BÆNDAGLÍMA T.B.R. í bad-
minton var mjög skemmtílegt
mót. Bændur voru þeir Jón Jó-
hannsson og Friðrik 'Sigur-
björnsson. Leikar fóru þannig
að menn Jóns unnu. Hlutu þeirjöllum hafi verið útrýmt úr
sílfurbikar aö veruiaunum en gifmunni.
Ármann hefir skipað sjer-
Olympíuleikunum. Ármanni
tókst að fá hann hingað fyrir
tilstilli Yrjo Nora og finnska
rfl 'mnonty>
Johansson segir að fang- j
bragðaglíman sje mjög fjörug
og skemmtileg íþróttagrein. —1
Þar þurfi kraft, snerpu, lipurð
og um fram allt skjóta hugsun.
Menn verði að vera viðbúnir
hverju sem er. Fantabrögðum
•ox.x Junausiun.
Erkki Johansson iðkar hljóm
list mjög í frííímum sínum, og
leikur á mörg hljóðfæri. Einn-
ig skrifar hann greinar fyrir
finnsk b.ióh. lijeðan mun hann
senda c 11 x/auvúxií gx'einar. —-
Hann kvað^t eiga að fiytja
au
hinir kennslubók í badminton.
Um kvöxdið var svo sameigin staka nefnd til þess að sjá um kveðjur frá firmsku handknatt-
leg kaffidrykkja. Fór þar fram j æfingar og móttöku hins leiksmömmnv'vn eg fimleika-
verðlaunaafhending fyrir undan finnska glímumanns.^ Formað- mönnunum. ssm hingað komu,
farin mót. — Þá gaf og Wagner í ur nefndarinnar er Ágúst Jó- og einnig Yrjo Nora, sem ætíð
Walbom, sem keppt he.fir með' hannesson, en aðrir í henni era: er reiðubúinn að rjetta íslensk-
fjelaginu, fagran silfurbikar til Þorsteinn Einarsson, Þorgils um íþrótíar-.löriuuii'i þá hjálpal
keppni um í II. flokki. Guðmundsson, Gunnlaugur liöndj sem hann má.