Morgunblaðið - 20.02.1951, Blaðsíða 8

mram m n ni 11 nm timi m ■ 11 n 111 nm immi
8
MORGUTSBLAÐIÐ
Þriðjudagur 20. febr. 1951
Vérubíll (
Bedíord 4ra tonna '46 til sölu i
eða í skijítum á trukk. Upjd. :
Tjarnargötu 8.
; fktliiiitiiiiitiiimiiiiiiitiiiiiiiiittiiiiiiMiiiiiinmiiiii J
Carðeigendur!
Nú er hver síðastur að fá þara s
í garðinn, eða á túnið. Sími 5
80932. I
iHliiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimii 1
3
Hefi til sölu 2 tonna
Trillubát 1
með 2,5 ha. Götavjel. Veiðtil- §
boð leggist inn á afgr. blaðsins |
fyrir fimmtudagskvöld merkt: §
„Trillubátur — 549“.
•niiiiimiiiiiiiMiiiiiiiiiiMimiiiiiiiiiiiiiiimimiinii *
2ja—4ra herb,
íbúð I
helst á hitaveitusvæðinu óskast |
til kaups. Uppl. næstu daga í |
síma 80655. §
iiimiimimiiiimiiiiiiiiiiiimimiiimiiimiMmiHM ;
Hús
í Kópavogi eða Fossvogi óskast
til kaups. Ófullgert hús eða ibúð
kemur einnig til greina. Tilboð
sendist blaðinu fyrir fimmtu-
dagskvöld merkt: „Ibúðarbús i
Kópavogi — 550“.
s
Stúlfca (
óskast í vist, annan daginn hálf- \
an, hinn allan. Herbergi fylgir §
ekki. Uppl. Hagamel 25. kjall- §
ara. §
•iiimimiiiimmtifiiiimiiiiiiiiiiufiiiiitiiiiiiiiiiiiii »
Kápieefni j
(ljósgrátt), Kjólaefni (lillablátt) i
Georgette (ljósblátt) Plötuspil- 5
ari (nýr, skiptir 10 plötum) til |
sölu. Uppl. í sima 6269. ;
•HiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiriiiiiiHiManBMBHHararaa ;
Garðyrkjumenn — j
Peningamenn
Maður, sem á jörð með heitu I
vatni og ágætis ibúðar- og úti- 1
húsum, óskar eftir að komast i :
fjelag við annan, sem getur lagt :
fram peninga með það fyrir \
augum að byggja og reka gróð :
urhús. Þeir, sem áhuga hefðu á |
þessu, eru \dnsamlega beðnir að
leggja nöfn sin og heimilisföng
í lokuð umjlög og afhenda þau
afgreiðslu blaðsins fyrii 10.
mars n.k. merkt: „Fullkomin
þagmadska — 551“.
miiimiimmiiiaHiimiiiiiiiiiiiiiinmiiiiiiHmHBHi
Minningarorð:
Sigfús Jónsson
bóndi
Minningarorð:
Guðjón Sigurðsson
AÐ MORGNI sunnudagsins 11.
þ. m. andaðist á Landakotsspít-
alanum í Reykjavík, Sigfús Jóní
son bóndi í Norðurkoti í Kjalar-
neshreppi, eftir stutta en þung;
legu. Sigfús átti við góða heilsu
að búa þar til síðla sumars síð
astl., að hann var altekinn a:
veiki þeirri, sem dró hann ti
dauða á tæpu hálfu ári.
Er nú vægðarlaust enn höggií
skarð í bændahóp -Kjalnesings
við fráfall þessa mæta bónda
prúða manns og góða drengs oí
vildi jeg minnast hans með
nokkrum orðum.
Sigfús Jónsson var fæddur 1.
apríl 1891 og var af góðu og dug
miklu fólki kominn í báðar ætt-
ir, — en á fyrsta ári kom hann
í fóstur til Þórðar Elíassonar
bónda í Norðurkoti og konu hans
Guðrúnar Pálsdóttur.
Þórður Elíasson fóstri Sig-
fúsar var stórbrotinn, skapstór
og aðsópsmikill karl, en drengur
góður, hreinlyndur og tryggur í
raun.
Hann var víkingur í eðli og
athöfnum og sótti jöfnum hönd-
um björg í bú frá sjónum og
landinu og svo var reyndar um
fleiri bændur hjer í hjeraði.
A árunum 1880 fram um alda-
mótin voru oftlega hörð árferði
af völdum illrar veðráttu og
hatramlegra náttúruafla, sem
höfðu í för með sjer slæm bú-
skaparskilyrði — enda urðu þá
mjög bágleg kjör og rýr afkoma
meðal landsfólksins og sjerlega
þeirra er lítil framleiðsluefni
höfðu. Var jafnvel eitt höfuð-
skilyrði til sæmilegrar afkomu
að treysta á mátt sinn og megin.
Hjer í hjeraði hafa búið bændur,
afburða duglegir, hyggnir, sem
alls eigi Ijetu bugast af illri áran
eða óhöppum og jafnvel hörnuðu
við hverja raun.
í þessu umhverfi ólst Sigfús
sál. upp í Norðurkoti hjá fóstra
sínum og er það tímabil, sem jeg
tel örlagaríkast uns viðreisn at-
vinnulífsins og fjárhag þjóðarinn
ar, sem þá var spyrnt fótum við.
Núlifandi kynslóð — næsti arf-
takin á þessum víkingsmönnum
mikið að þakka og mega meta
vel unnin afreksverk þeirra.
Einn af þessum mönnum sem
hjer um ræðir, sem ber að þakka,
er Sigfús í Norðurkoti, sem var
einn traustur meiður af stofni
þessara manna, því hann tók við
starfinu og hjelt því áfram sleitu
laust og vægðarlaust.
Sigfús tók við jörðinni Norð-
urkot af fóstra sínum og byrjaði
búskap þar árið 1919. Hann bætti
eignarjörð sína mikið og var ný-
búinn að byggja upp öll útihús
úr varanlegu efni og mjög vönd-
uð. Þá hefir hann einnig stór-
aukið tún jarðarinnar svo aliur
heyskapur er tekinn á ræktuðu
landi.
Ræktunarstarfið var Sigfúsi
sál. mjög hjartfólgið.
Sigfús sál. var greindur. mað-
ur og fylgdist vel með því sem
fram fór á vettvangi þjóðmál-
anna. Hann var ræðin og vel orð-
heppinn og ætíð glaður heim að
*

Sigfús Jónsson.
sækja. Var oft gla t á hjalla á
heimili Sigfúsar og þó var hann
jafnan glaðastur allra. í hópi
slíkra manna er ánægjulegt að
dvelja um stund.
Sigfús sál. átti ætíð góðan
reiðhest, og var það honum hvíld
og gleðirík stund að stíga á hest-
bak í hópi góðra fjelaga og láta
„gamminn geysa“ með gleðibrag
í hug.
Sigfús sál. var giftur Júlíönnu
Einarsdóttur og lifir hún mann
sinn. Hún reyndist manni sínum
góður lífsförunautur og gjörði
allt sem auðið var til að ljetta
honum veikindin.
Þau hjón eignuðust þrjú börn
sem eru Kristinn er dvelur nú í
Vestmannaeyjum og giftur, Guð-
mundur 7 ára og Lilja 5 ára. Að-
ur en Sigfús giftist átti hann son
Olaf að nafni sem er uppkom-
inn og dvelur í Reykjavík.
Er mikil sorg ríkjandi meðal
ættingja Sigfúsar sál., sem hafa
mist ástríkan eiginmann og föður
er var þeim skjól og skjöldur
og vildi allt gott fyrir sína gjöra
en minningin er góð og ástúðleg
er eigi gleymist og lýsir sem ljós
í gegnum húmið svarta.
Vinirnir þakka farinn veg og
margar ánægju og drengilegar
stundir.
Blessuð sje minning hans.
Ólafur Bjarnason.
Krabbameinið vinn-
ur á Norðmönnum
OSLÓ, 19. febr. — Átján hundr
aðshlutar dauðsfalla í Noregi
eru af völdum krabbameins. —
Hafin er nú barátta í landinu
fyrir að koma upp radium-
sjúkrahúsi af fullkomnustu
gerð. Talið er, að það kosti 10
millj. norskra króna að gera
það svo úr garði, að þeir
krabbameinssjúklingar, sem nú
bíður ekkert nema dauðinn,
geti fengið þar viðhlítandi með-
ferð. — NTB.
fyrv. hreppsfjcri.
Fallinn er einn
úr flokki bænda.
góður, gætinn
' og göfuglyndur.
DAG verður jarðsunginn í Haí
rfirði Guðjón Sigurðsson bónr
Pálshúsum og fyrrverani
reppstjóri í Garðahreppi. Han
ndaðist á Hafnarfjarðarspíta
1. febr. s. 1. eftir skamma legu
áttugasta aldursári.
Guðjón var fæddur á Björk
'rímsnesi 1. okt. 1871. Foreldrs
:ans voru hjónin Ragnheiðu
lannesdóttir, annáluð dugnaða
>g merkiskona og Sigurður Jón:
son, andaðist hann er Guðjón
var á fjórða ári, frá fjórum börn
um og var Guðjón þeirra elstur.
Hin voru Hannes, sem búið hefir
um margra ára skeið í .xnanaust |
um i Reykjavík, Sigurður bóndi
á Óttarsstöðum, báðir á lífi og
Sigríður er gift var Jónasi Jón-
assyni frá Stokkseyri; er hún lát
in fyrir mörgum árum.
Guðjón ólst upp með móður
sinni og síðari manni hennar,
Guðmundi Jónssyni; minntist
Guðjón hans ætíð með hlýleik.
Bjuggu þau á Björk þar til Guð
jón var á tólfta ári, en þá keyptu
þau jörðina Óttarstaði í Garða-
hreppi og fluttu þangað. Sjósókn
var þá mikil úr Hraununum, svo
sem annarsstaðar hjer um slóðir.
Reru menn á vertíðum út í Leiru
sjó og Garðsjó, en á vorin norð
ur á Svið. Voru róðrar þessir oft
svaðilfarir og ekki alltaf lent
heima að kvöldi. Eftir ferming-
araldur reri Guðjón jafnan á út-
veg stjúpa síns. Munu það stund
um hafa verið erfiðir róðrar fyr
ir unglinga, er byr var óhagstæð-
ur, og sitja þurfti undir árum
sex til átta tíma á dag.
Eftir að Guðjón hafði þroska
til, fór hann noklcur sumur í
kaupavinnu norður í land og þar
kvæntist hann árið 1896 Jósefínu
Jósefsdóttir, hinni ágætustu
konu, frá Litla-Bakka í Miðfirði.
Byrjuðu þau búskap á þeirri jörð
og tvö ár bjuggu þau á Aðalbóli
í sömu sveit. Aldamótaárið fluttu
þau að Óttarsstöðum og bjuggu
þar myndarbúi til ársins 1918,
að þau seldu jörðina og fóru til
Krísivíkur og ári síðar að Páls-
húsum í Garðahverfi og bjuggu
þar ætíð síðan. Var heimili
þeirra jafnan rómað fyrir gest-
risni ög myndarbrag. Þau eign-
uðust tvo syni, Jósef, sem giftur
er Ingibjiörgu Guðmundsdóttur
frá Krísivík, og Guðmundur ó-
kvæntur. Búa þeir bræður báðir
í Pálshúsum. Auk þeirra fóstr-
uðu þau . að nokkru leyti Þor-
björgu systurdóttur Guðjóns og
Ragnheiði Jósefsdóttur, nú báð-
ar giftar og búsettar í Garða-
hverfi. Jósefína andaðist í febr.
1944.
Eftir að Guðjón hóf búskap á
Ottarsstöðum, hlóðust á hann
ýms opinber störf. Hann var skip
aður hreppstjóri í Garðahreppi
Guðjón Sigurðsson.
árið 1908 og gegndi því starfi
með reglusemi og samviskusemi
í 35 ár. Hann átti löngum sæti í
skólanefnd og hreppsnefnd og
var hreppsnefndaroddviti um
skeið og í skattanefnd var hann
til dauðadags.
Þótt Guðjón væri heilsuveill
hin síðari ár, var hann vel ern
og gekk t. d. að slætti og annari
heyvinnu síðastliðið sumar.
Guðjón var yfirlætislaus mað-
ur, hæglátur, greindur vel og
skemmtilegur í viðræðum, og
mjög fróður, þó sjálfmenntaður
væri, enda las hann mikið og átti
allmikinn bókakost, og var sjer-
lega minnisgóður. Skyldurækinn
var hann og vellátinn af öllum
sem honum kynntust, og þó hann
sje nú horíinn sjónum okkar,
lifa fagrar minningar um hann í
hugum vina hans og nágranna.
G. M.
Auglýsendur f
athugið!
a8 Isafold og Vörður er yinsæl- |
asta og fjölbreyttasta blaðið 1 |
sveitum landsins. Kemur út E
einu sinni í viku — 16 síður. ;
■IUIIIIIIIIMIIIIIMIMIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIMIIIIMHMIIIIIIH
GUFUPRESSUN
KE^tSKHREINSUN
I Skúlagötu 51. Sími 81825
| Hafnarstræti 18. Simi 2063.
i
Bandaríkjamaður giftur islenskr:
stúlku óskar eftir
1 herhergi
rrieð innanstokksmunum og eld
liúsi eða aðgangi að eldhúsi. Til
boð leggist inn á afgr. blaðsins
fvrir fimmtudag nierkt: ,.H. II.
— 553“.
íildri hjón, rólynd og barnlaus
óska eftir
• einu eða tveim
herbergjum
yg eldhúsi. strax eða i vor. Má :
ýera í eldra húsi eða í kjailara, !
• l)elst á hitaveitusva-ðinu.' Upþi. I
! i( síma 81214.
í t !
• •M<IMHtllll>tlllM»IMMMiMMHIIUrwiU>'UM«UM'.l’(lll«raE
llll
maiMHIIIIIHUMlHIMIIIMIIIIotMai
Markús
£ L
L áé
Eftii' Ed Dodi
:.,<l|mt|r.«iin>mtllllll<ll|!)lt • AAL.'MtUfft’irfidtoZrvtn-Wr
^ AND J'vST WHEN DUB'S
REALLY FALLEN IN LOVE FOR THE
EIRST TI.ViE W HIS LIFE/ <% . .
BV THUNDER//
THIS IS
SOMETHING/
LOOKS AS lr
CATHERINE
STARR IS
HELPING THE
POACHERS/
LOST SEAL tSLAL'D,
LAT. n/‘ JO'W..
LCA/S. Sf‘ LO'/V.,
PAOLO CA8K
ci/cicy olj ouc
.. ti IS CARRyiN
VvESSAGE/
1) — Ðúfan fiefur meðferðis ; gráða vestur, 58. gráða riorður.
skilaboð- I Sendu Berki undir eins ske.vti
2) — Hvað stendur hjerna; um stöðuna. Bless, Katrín.“
„Erum stödd við Selaeyju 171. |
3) — Nó dámar mjer ekki.
Jeg var svo heppinn að ná dúf-
unni. Katrín virðist vera með
þeim í samsærinu.
4) — Það var óheppilegt ein-
mitt núna, þegar Gunnar hefur
í. fyrsta skipti orðið raunveru-
lega ástfanginn, og þá í henni.
J