Morgunblaðið - 30.06.1951, Page 10

» 10
MORGUNBLAÐÍ0
Laugardagur 30. júní 1951
'Framhaldssagan 33
FÐASKRAllXI
Skáldsaga eftir Neliu Gardner White
við höfum. -Og um þuð hve nauð-
synlegt það er fyrir þig að kom-
ast burt og lifa þínu eigin lífi.
Um það hve nauðsynlegt það er
fyrir þig Franeis að læra að
standa á eigin fótum. Jeg vissi
að við urðum að fá peninga. Jeg
hjelt .... fyrirgefið mjer ....
að þið óskuðuð þess. Jeg skamm-
ast mín ekki fyrir það, Francis að
þú ert sonur Zachary. Jeg er því
glöð. Jeg elskaði hann mjög heitt,
löngu áður en jeg hitti Ed Lord.
En hann var ekki samboðin mjer,
eftir því sem móðir mín sagði.
Jeg var alin upp .... já, þið vit-
ið hvernig jeg var alin upp. Þið
þekktuð ömmu ykkar og vissuð
hvernig hún var. Jeg var veik-
lynd. Jeg þorði ekki að óhlýðn-
ast henni. Við fórum oft á skauta
og Zachary kom á tjörnina ....
en við þurfum ekki að tala um
það .... Zachary fór burt og jeg
áleit að öllu væri lokið. Þess vegna
giftist jeg og hjónaband okkar
var gott á almennan mælikvarða.
Svo keypti Zachary Throne púð-
ui’verksmiðjuna og .... þið þurf-
ið ekki að vita smáatriðin. Jeg
var ung. Jeg þjáðist. Jeg reyndi
að losna úr hjónabandinu en mig
skorti kjark. Jeg hjelt að jeg gæti
hætt það upp með því að verða
fyrirmyndar húsmóðir. En jeg
veit að jeg gat aldrei bætt það
upp. Jeg reyndi að gera ykkur
sterk, en ekki veiklynd eins og
jeg var. Þegar Miranda kom heim
eftir skólagönguna, ]iá varð jeg
fyrir vonbrigðum. Jeg vildi að hún
færi og lifði sínu eigin lífi ....
yrði listmálari eða hvað sem hana
langaði til .... vjelritunarstúlka,
ef ekki annað. En þú komst heim,
Miranda, eins og þú fyndir þig
hvatta til að feta í fótspor mín
og gætir ekki siitið þig lausa.
í'rancis, þú hefur aldrei verið
steyptur í sama mót <>g Lordfólk-
ið. En þú hefr.r átt erfitt ....
og þú þarfnast tíma til að jafna
þig. Jeg hafði engar áhyggjur af
framtíð þinni nema það að þú
þarfnaðist tíma. Þegar maður er
kominn yfir sextugt fer tíminn að
styttast. Jeg vissi ekki hve larig-
ur tíminn yrði“.
Francis horfði á móður sína eins
og hann hefði aldrei sjeð hana
áður.
„Hvers vegna giftist þú honum
ekki .... á eftir?“
Mary Lord leit á þau öll til
skiptis og í fyrsta sinn virtist hún
vera gömul. „Jeg vona að guð fyr-
irgefi mjer það“, sagði hún. „Jeg
get ekki fyrirgefið mjer það sjálf“.
En hún svaraði ekki spurning-
unni.
„Vænna um Francis", sagði frú
Lord. „Nei, það er ekki rjett, Mir-
anda. Mjer hefur alls ekki þótt
vænna um hann. Jeg elska ykkur
bæði, en ástin getur aldrei verið
heil, þegar hún er byggð upp á
lýgi. Nú skulum við muna að segja
alltaf satt og vera hreinskilin
hvert við annað“.
Francis stóð upp. „Mamma,
farðu að hvíla þig“, sagði hann
óstyrkri röddu. „Þú ert þreytt.
Jeg er orðinn hress og jeg lofa
því að haga mjer ekki eins og
fífl aftur“. Hann beygði sig niðúr
og kyssti á vanga hennar.
„í þínum sporum, drengur minn,
mundi jeg ekki fara að sofa strax",
sagði Bell læknir. „Farðu í stutta
gönguferð og andaðu að þjer
fersku lofti fyrst“.
„Já“, sagði Francis.
Bell læknir kvaddi með handar-
bandi og fór. Miranda sat hreif-
ingarlaus við borðsendann. Allur
þótti var horfinn úr svip hennar
og hún varð bamaleg i framan.
„Hann er búinn að ná sjer“,
sagði hún.
„Já, það held jeg“.
„Jeg skil bara ekki hvernig
hann gat haldið að mamma og
jeg vildum sækjast cftir pening-
unum. Hvernig hann gat haldið
að okkur væru peningarnir nokk-
urs virði ef við áttum að missa
hann“.
„Hann hefur verið vcikur ....
Eins og móðir ykkar sagði, þá
getur ástin ekki verið hrein, ef
hún er byggð upp á lýgi. Það voru
ekki svefnpillurnar .... Hjarta
hans var brostið. Honum er alveg
óhætt núna.“
„Jeg býst ekki við því að þú
trúir mjer, en jeg er fegin að
þetta hefir allt skeð“.
„Jeg trúi því“.
„Loksins erum við orðin eins og
mannlegar verur .... eins og
Frank og Jennie. Jeg er orðin
tuttugu og fimm ára og jeg hef
aldrei verið eins og mannleg vera
fyrr. Hún hefur alltaf óskað þess
að jeg færi burt og yrði sjálf-
stæð persóna. Þú trúir því sjálf-
í sagt ekki en jeg hef aldrei skilið
það fyrr en nú“.
„Jeg sagði það áðan að jeg trúi
þjer“.
,,Þú hefur vciið okkur mjög
góður“.
„Góður? Nei, alls ekki. Jeg elska
þig .... en jeg vissi það ekki
fyrst hvað það er dásamlegt að
elska. Það er einfalt, býst jeg við
En Webster gat vel ímyndað
sjer ástæðuna. Hún var orðin of
gömul. Hún mundi verða kjána-
íeg .... hún gat haldið að hann
bæði hana að giftast sjer af
skyldu. Nei, hún mundi ekki hafa
haldið það. Hún vissi að hann
hafði alltaf elskað hana, eins og
hún hafði elskað ha: n. Hún gat
bara ekki breytt neinu. Það var
allt og sumt. Og hún varð að lifa
við þá staðreynd að hún hafði
ekki getað það. Hún varð að lifa
með vitneskjuna um það, að hún
hafði tækifæri til að búa með
Zaehary Thorn í sex ár í húsinu
á hæðinni, sem hann hafði keypt
handa henni .... og hún hafði
ekki farið til hans. Hún varð að
lifa með vitneskjuna um það að
Zachary Thome hafði loks gefið
■upp vonina um að hún mundi
koma. Það var um seinan. Hún
gat það ekki, vegna barnanna og
sjálfrar sín vegna. En nú sagði
hún satt og Webster hugsaði með
sjer að hann mundi a'drei gleyma
henni eins og hún sat þarna við
horðið, þreytuleg og gömul. En
hún horfði á Francis og móður-
ástin skein úr augum hennar,
„Jeg skildi aldrei hvers vegna
þjer þótti alltaf vænna um
Francis", sagði Miranda.
.... og þó virðist það vera mjög
flókið“.
„Það hlýtur að hafa verið hræði
legt fyrir hann ----- Thorne, á
jeg við .... að hafa aldrei eignast
hana fyrir konu“, sagði hún
skyndilega.
„Já. Það er erfitt að hugsa
um það. Það hefur verið þung-
bært fyrir hann og hana. Lífið
hefir orðið inskis virði“.
„Fór Francis út? Eigum við að
fara og sækja hann?“
„Já“.
Hún tók kápu og þau fóru út
saman. Niðri við torgið mættu
þau Francis. En Webster til undr-
unar nam Miranda varla staðar
þegar hann nálgaðist. Hún sagði
aðeins: „Jeg kem bi'áðum ....
góða nótt“. Þegar hann var far-
inn framhjá sagði hún: „Jeg vil
ekki að hann haldi að jeg hafi
áhyggjur af honum. Jeg hef það
heldur ckki“.
Um leið og þau gengu framhjá
skrifstofunni, sagði Webster. „Mir
anda, við skulum ekki láta líf okk-
ar verða tilgangslaust".
„Nei, John .... við skulum ekki
gera það“, sagði hún.
Og þar getum við skilið við
þau og hætt við söguna, sem
reyndar tekur aldrei enda. Því
sagan er ekki aðeins ástarsaga,
sem snertir ungan mann og unga
stúlku, og þó er það ástarsaga.
Um konuást og móðurást og ást-
ir á milli systkina og um ást á
heimili og nafni. Og sagan endar
aldrei, því ástin er eilíf og vex
á meðan fólk lifir. Og þegar John
Webster var litið út um gluggan
sinn á sunnudagsmorguninn og sá
Mii'öndu og Francis ganga með
móður sinni til kirkjunnar, þá
fann hann hvernig ástin hafði
orðið til og vaxið með honum sjálf-
um. Þetta var hans fólk, hans f jöl-
skylda og ástir þeiri’a og sorgir
voru pai'tur af honum til eilífð-
ar. Chi-is litli og Fi-ank og Jennie
áttu líka hlutdeild í honum og
sömuleiðis ungfrú Everts Partelli
og Jake Rivers. Og Trigo var
partur af honum og gamli lækn-
irinn og Burrells hjónin. Gula
húsið læknisins og einmanalega
húsið á hæðinni, þar sem Zachary
Thorne hafði beðið árangurslaust,
snæviþaktar göturnar og pílvið-
ai'trjein á íorginu. Metox'ðagjarni
ungi maðurinn, sem hafði látið
sig di-eyma um fi-amtíðai stöðu hjá
Merriweather og Brace var hox'f-
inn. Hjer lá fyrir honum lífsstai'f-
ið.
SÖGULOK.
Wvrm®
ÖPPREISN í AFRÍKU
EFTIR J. BOSTOCK
4
Sikandi var nafn það, sem hinir innfæddu höfðu gefið sjera
Jóni Alexander trúboða og góðum vini Maitlands umboðsmanns.
Hann var góður maður, elskaður og virtur af hinum innfæddu.
Hann umgekkst þá líka sem jafningja sína, en horfði ekki niður
á þá, eins og hvítir menn gera stundum.
— Það er ekkert óvenjulegt, þó það rjúki hjá honum Abikou.
Ef til vill hefur hann frjett af því, að við ættum hjer leið fram-
hjá og hann er að steikja kálf til þess að taka vel á móti okkur.
— Já, en það er meir en reykur.herra, jeg sá eldblossa líka.
Nú hrökk Merrill við. Hann varð fölur sem nár og hann stillti
kíkinn á reykjarstrókinn sem stóð beint upp úr skóginum.
Hann hrópaði upp yfir sig af undrun, því að hann hafði skyndi
lega komið auga á logatungur milli skógarlaufsins. Hvað hafði
gerst í trúboðastöðinni? Hafði Bawali þegar greitt fyrsta höggið?
Þeir voru komnir hjerumbil á móts við trúboðsstöðina, þegar
skipið strandaði skyndilega á sandrifi og kipptist svo til, að
Merrill var næstum dottinn um koll. Líkast til hafði stýrimað-
urinn verið svo niðursokkinn í að íhuga örlög trúboðans, að
hann hafði gleymt að gæta að því, að „Ljónið“ hafði færst a?
ijettri leið.
Opnumí dng
nýja matvörubúð, í húsakynnum gömlu Kópavogsbúðai'-
innar við Hafnarfjarðarveg. — Höfum á boðstólum allar
fáanlegar matvörur og nýlenduvörur, einnig brauð. —
Frá og með mánudeginum 2. júlí, verður þar einnig seld
mjólk, rjómi og skyr.
SÍMI BÚÐARINNAR ER 5 9 G 3 .
Fjelagsmerki
úr málmi og ofin, útvegum við frá Englandi með mjög
stuttum fyrirvara. — Sýnishorn fyrirliggjandi.
LÁRUS ÓSIÍARSSON & CO.
Kirkjuhvoli.
Hafnfirðskar siúlkur
Ákveðið hefir verið að stofna fimleikaf jelag kvenna. —
Stofnfundur verður haldinn sunnudaginn 1. júlí í Flens-
borgarskólanum kl. 5 e. h.
Undii'búningsnefndin.

SÍLDARSTÚLKUR
vantar Óskar Halldórsson h.f. til Raufarhafnar,
fríar ferðir og kauptrygging, nýtt íbúðarliús, —
4 stúlkur í herbcrgi.
Á Raufarhöfn mega stúlkur vænta góðrar atvinnu.
Upplýsingar Ingólfsstræti 21.
3
Útgerðarmenn
Herpinætur til sölu: Hringnætur, 2 báta nætur og Hval-
f jarðarnætur. Ennfremur getum við útvegað með stuttum
fyrirvara þorska-herpinætur samkv. norskri fyrirmynd.
Netagerðin Grænigarður
P. Njarðvrík, Ísaíirði.
ííiiJimrnQroTHrtn*«iii
AÐVÖRUN
til kaupenda
Morg u n hlaðsins
Athugið að hætt verður án frekari aðvörunar að senda
blaðið til þeirra, sem ekki greiða það skilvíslega. Kaup-
endur utan Reykjavíkur, sem fá blaðið sent frá afgreiðslu
þess hjer, verða að greiða það fyrirfram. — Rcikninga
verður að greiða strax við framvísun og póstkröfur innan
14 daga frá komudegi.
— Moigunblaðið með morgunkaffinu —