Morgunblaðið - 05.07.1952, Blaðsíða 10

Morgunblaðið - 05.07.1952, Blaðsíða 10
MORGUNBLAÐIB " { 10 Laugardagur 5. júlí 1952 < P'miiiiiiiiiiiiiiiiifiuiiiitiMiiii lllllllllllllllllllllllllHIIIUHIIItlllllllllllIIIlllHlllllllllllllllllllllllllllllHII»lllllllIIIIIIIIIIII!llltllllllllllllllllllIllltlllllll!IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII!lllllll* R A K E L Skáldsaga eítir Daphne de Maurier i KlllMIIMtlllllllllltltllllllMIIIIIIIMIIMllllMllllllllllfMIIIIIUIIMIIIIIIIIIIIIIIIIIIMII IIIIIIIIllllllllllll1111111111111111111111111111111111111111111111111.11111 IIIIII1111111111111111111111111. Framhaldssagan 57 I farið, úr því hann er orðinn Oftar cn einu sinni fannst mér ! frískur." I hún vera að undirbúa brottför mér. Hvað kom þetta við tilfinn-' Þá fann hún kannske að ég sina, enda þótt -h;ún minntist ingum mínum til hennar? En hún horfði á hana og sneri sér aö aldrei á það. Ég k<>m að henni hélt áfram: ,,Þú verður að halda áfram að láta gera þær endurbætur, sem þér finnst nauðsynlegar,“ sagði hún. „Guðfaðir þinn verður þér innan handar til að ráðleggja þér ef þarf. Innan skamms finnst þér allt vera eins og það var áður en ég kom.“ Það var farið að skyggja svo að ég sá ekki lengur framan í hana. „Trúir þú því?“ spurði ég. Hún svaraði ekki strax. Hún sneri sér að mér og tók um hönd mína. „Ég verð að trúa því,“ sagði hún, „annars fæ ég ekki hugarró." o— Alla þá mánuði, sem ég hafði þekkt hana, hafði hún gefið mér . margs konar svör. við spurning um mínum. Sum svörin höfðu verið sögð í gamni, öðrum hafði hún svarað með að fara undan í flæmingi, en alltaf hafði skinið í gegn hið kvenlega eðli hennar. Þetta svar var það fyrsta sem kom beint frá hjartanu. Hún varð að fá að trúa þvi að ég væri hamingjusamur til að fá húgarró. Ég hafði yfirgefið land drauma og hugarflugs, til þess að hún gæti tekið sér þar bólfestu. Tvær persónur gátu þá ekki átt saman draum. Nema í myrkri og í hugr anum, þar sem allar persónur voru ímyndaðar. „Þú skalt fara aftur til Flor- ence ef þú vilt,“ sagði ég. „En farðu ekki stra>x. ’'Gefðir> mér nokkrar vikur í viðbót til að geyma í minningunum. Ég er enginn ferðalangur. Fyrir mér ert þú ailur heimurinn.“ Ég reyndi að hugsa ekki utn framtíðina, en flýja heldur-únn í fortíðina. En þegar ég hélt henni í örmum mér, þá var allt öðru- vísi en áður. Eitthvað var horfið og það mundi aídrei koma aftur. —o— Við minntumst ekki aftur á ferðalag hennar. Ég held að við. höfum bæði vísvitandi forðazt það. Hennar vegna reyndi- ég að vera kátur og hispurslau'S, ðgTlún sömuleiðis vegna mín. Sumarið var komið og ég var- orðinn friskur. Að minnsta kosti að því er virtist. En stundum fékk ég aftur sársaukann í íiöfuðið, að vísu ekki mjög sáran, en hann kom yfir mig skyndilega og að óvörum. Ég sagði henni ekki frá því. Mér fannst það tilgangslaust. — Hann kom ekki af líkamlegri þreytu og ekki þegar ég var ut- andyra. Aðeins ef ég fór að hugsa. Jafnvel einföld mál, sem borin voru fyrir mig á litlu skrif- stofunni af einhverjum ábúend- anna gátu orðið þess valdandi. Það var eins og þoku brygði fyrir augu mér og ég gat ekki tekið neinar ákvarðanir. —o— Oftar sagði hann þó til sín þegar hún var viðstödd, eða þeg- ar ég hugsaði um hana. Ég horftH« kannske á hana þar sem hún sat á móti mér fyrir ptan stofuglugg- ana eftir miðdegisverðinn. Veðr- % ið Var ávo gott í júní að við gát- um setið úti til klu-kkan niu á kvöldin. Og allt í einu fór, ég 68 velta því fyjgi^ ,xpér hvað væri að ske í huga<hannar[i-Hiún sat með tebollann og horfði á hvern- iig skuggarnir af írjánum urðu Iengri og nálguðust. Hugsaði hún með óþreyju um það hve iengi hún mundi þurfa mér. „Hvað er að, Philip?' stundum á kvöldin, þegar hún ,,Ekkert,“ mundi ég svara. Og var að blaða i bókum sínuni og þegar skuggann dró fyrir andlit leggja sumar til hliðar eins og hennar og hún varð áhyggjufull hún væri að velja, hverjar hún á svipinn, þá fannst mér ég vera ætti að taka með sér ogChverjar byrði á herðum hennar. Jú, vissulega væri henni betur borg- ið án mín. Eg reyndi að sökkva mér niður í dagleg verkefni min á landar- eigninni eins og ég hafði áður gert, en ég gat það ekki. Jafn- vel Seecombe tók mig til bæna. ,,Mér’>sýnist þér ekki vera eins ahugasamur og áður fyrr,“ sagði hann. „Við vorumi ^áð|íala um það í eldhúsinu' f ^gærkvöldi. Hvað gengur að húsbóndanum?" sagði Tamlyn við mig. „Hann er eins og skugginn af sjálfum sér. Ég mundí ráðleggja yður Mar- sala á morgnana. Það jafnast ekkert á við eitt glas af Marsala til að áuka blóðið.“ „Þér getið sagt Tamlyn að hafa ekki áhyggjur af mér,“ sagði'ég. „Það er ekkert að mér.“ Við höfðum ekki enn tekið upp aftur gamla siðinn að bjóða Kenðáífsfeðginunum og Pascoe- hún ætti að skilja eftir. Og einu sinni sat hún við skrif- botðið og var að raða bréfum sínum eða fleygja þeirn í-rusla- körfuna. Um leið og ég kom inn, hætti hún og settist í stólinn* með sauma sína eða gekk fram að glugganum og horfði út."En hénni tókst ekki að blekkja mig. Hvgð- an kom þessi skyndilega löngun til að raða og ganga frá? Eina skýringin var sú að hún var á förum. Hún tók líka upp þá nýbreytni að fara í ökuferðir á morgnana, en það hafði hún ekki gert áður. Mér sagði hún að hún 'ætti er- indi í verzlanir og í bankann. Það gat svo sem verið. Ég áleit * að hægt væri að afgreiða það í * einni ferð. En hún fór þrisvar sinnum í einni viku og í vikunni sem nú var að líða hafði hún ■ ■mmmmiimmmmMm l«IB MMIIIIMIMIMMI MIMIIII •*«,■■■■« JACOB’S í KEX og KÖEÍUR CREAM CRACICERS — WATER — MARIE p CHEESE ASSORTED — CHEESE TASTIES ; CREAMY CHOCOLATE-ASSORTED CREAMS POPULAR ASSORTED S m' Allar ofangreindar tegundir eru pakkaðar í loft- *| þétta pakka. “j Heildsölubirgðir : J4. Óíajóon ; Símar: 2090-2790 og 2990. í [ Reykjavík ■ ■ : Lækjartorg KGl. HlRj) —GUCLSMIQUR IARNÍ B.BJÖRNSSDNl Sími 3545 ÚftA o& SKflftT&ft!PftV€RSUUNl vitskertur. Ég sá að hún gaut til mírt 'aúguniim undan hattbarðinu -fyrsta daginn sem • ég fór til kirkju. -Og ÖM fjölskyldan horfði á mig með meðaumkun og spurði unyheilsufar mitt í hál’fum hljóð- )rm;-dg með augnagotum. Guðfaðff'' ntinn kom og heim- sótti mig bg^Louisé sömuleiðis. Framkoma - þeirra hafði líka fengið á sig annarlegán blæ, og þau umgengust mig með varúð eins og é'g'værf barn. Mér fannst að þau hefðu verið beðin um að gæta þess að tala ekki um neitt sem gæti ollið mér hugaræsing. Þegar ég horfði á eftir þeim í. vagninúítr út um garðshliðið, óskaði ég þess áð ég gæti byggt háan múr í kringum eignina, eins og sagt var fró í gömlum ævin- týrum, til þess að útiloka gesti og annan ófögnuð. fjölSkyldunni til hádegisverðar á farið tvisvar. í fyrra sinnið um sunnúdögúm og ég lofaði guð imorguninn og seinna sinnið síð- fyrir það. Ég held að vesalings ,ari hluta dags. Mary Pascoe hafi komið heim „Þú virðist eiga mörg erindi til sín með öndina í hálsinum í bæinn upp á síðkastið,“ sagði efíir að ég varð veikur, uppfull jég við hana. af sögum um að ég væri orðinn j „Ég hefði afgreitt þetta fyrr,“ sagði hún, „en ég gat ekki farið frá á meðan þú varst veikur.“ „Hittir þú nokkurn þegar þú ert í bænum?" spurði ég. „Nei, engan sérstakan," sagði hún. „Jú, nú man ég eftir því að ég hitti Belindu Pascoe og prestinn, sem hún er trúlofuð. Þau báðu mig að skila til þín kveðju." „En þú varst svo lengi í burtu,“ sagði ég. „Keyptir þú upp allar birgðirnar í verzlununum?" „Nei,“ sagði hún. „Þú ert sann- arlega forvitinn og afskiptasam- ur. Má ég ekki taka út vagninn þegar mér sýnist?" Hún kærði sig auðsjáanlega ekki um það að ég leggði fyrir hana spurningar. Hún hlaut að vera að sinna einhverjum einka- málum úr því hún vildi ekki um Hefur alltaf handunna Allt silfur til boðstólum allskonar íslenzka muni úr gulli og silfri. þjóðbúningsins, margar gerðir Alls konar verðlaunagripi. Minjagripi. Trúlofunarhringi i ýmsum gerðum. Leturgröftur. Teikningar, ef óskað. er. Sendum gegn póstkröfu. Brezka sendiráðið óskar eftir 6 herbergja nýtízku búð, eða stærri frá 1. október n. k. TIL LEIGU. Þarf að vera sem næst Miðbænum og á hitaveitu- svæði. — Sími 5884. það tala. LU Lífsvatnið eftir Grimmsbræður 10. Þegar hann kom að hliðinu, skipuðu varðmennirnir hon- um að hafa sig á brott sem skjótást, því að hann væri ekki sá, er búizt væri við. Þegar árið var á enda, ákvað yngsti bróðirinn að fara til kóngsdóttur og reyna að gleyma sorgum sínum hjá henni. Hann hafði alltaf verið að hugsa um hana. Á leiðinni til hennar var hann ávallt að hugsa um það, hvernig hún myndi laka á móti honum. Og þar eð hann var svo upptekinn af hugsunum sínum, tók hann alls ekkert eítir gulllagða veg- tnwrm- HestdVinn brokkaði eftir miðjum veginum, og þegar hann kom að hallarhliðinu, var það opnað upp á gátt. K,óngsdóttir fagnaði nú kóngssyni með miklum fögnuði og þakkaði honum með mörgum fögrum orðum fyrir lífgjöf- ina. Svo var brúðkaupið haldið með hinum mesta glæsi- !bf’á‘g. Að því loknu tók kóngssonur við ríkinu. Drottning sagði nú kóngssyni, að íaðir hans hefði fyrir- geíið honum, og að hann óskaði eftir, að hann- kæmi aft- ur heim, w" Kóngssonur fór þá til fundar við föður sinn og sagði hon- um frá svikum bræðra sinna. Þá ætlaði kóngur að hegna þeim, en þeir höfðu þá forðað sér á skipi eitthvað út í heim, að vera hér? Hugsaði hún æeð ' og spurðist aldrei framar til þeirra. sjálfri sér: „í næstu viku get c<F SÖGULOK , ....___ ..____ ^ 88LDARSTIJLKIJR, sem ég hef ráðið til Siglufjarðar, er ákveðið að fari með flugvél Flugfélags íslands næstkomandi mið- vikudag kl. 16 frá flugvellinum í Reykjavík. GUNNAR HALLDÓRSSON Ford ’4Ö, 5 manna í góðu ásigkomulagi og á góðum dekkjum ■ £.■ er í dag til sölu hjá !‘" STEFÁNI JÓHANNSSYNI, Grettisgötu 46 — Sími 2640. t K. i Tannlækn i ng astofa mín á Selfossi verður lokuð 7. til 27. júlí. PÁLL JÓNSSON, þannlæknir. IVIalsveinn ÓSKAST STRAX um mánaðavtíma til að Ieysa af í sumarfríi. — Uppl. í dag frá kt. 2—6 í dag. GILDASKÁLINN, Aðalstræti S.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.