Morgunblaðið - 21.05.1954, Side 9

Föstudagur 21. maí 1954
MORGUNBLABIÐ
9
UNGFRÚ Elín Pálmadöttir,
blaðakona við Vikuna er ný-
komin heim frá Briissel. En nefnd
SÚ frá Félagi íslenzkra iðnrek-
enda er annaðist ísl. deildina
á allsherjar iðnsýningunni þar í
borg, réði Elinu til frammistöðu
á íslenzku sýningardeildinni, til
að gefa sýningargestum nauð-
Synlegar upplýsingar um sýning-
armunina og afhenda þau flugrit
og bæklinga, er héðan voru send
handa þeim er sýndu áhuga á ís-
landsmálefnum.
Til þessa starfs er hún sérlega
hæf sakir prýðilegrar málakunn-
áttu sinnar.
Þessi allsherjar iðnsýning stóð
Vfir frá 24. apríl til 9. maí síðastl.,
eða í hálfan mánuð.
32 ÞÁTTTAKENDUR
Islenzka deildin var í Palaise
de Nationes er var höll nr. 9 á
sýningarsvæðinu. Félag íslenzkra
jðnrekenda stóð fyrir íslenzku
sýningardeildinni. 12 íslenzk iðn-
fyrirtæki tóku þátt í sýningunni
Auk þess stóðu að sýningunni hin
áslenzku flugfélög, Ferðaskrif-
stofa Islands og ferðaskrifstofan
Orlof ,sem fyrr getur.
Fyrirtækin voru þessi: Aburð
arverksmiðja ríkisins, Ullarverk-
smiðjan Alafoss, Vinnufatagerðin
og Skjólfatagerðin, Nýja skóverk
smiðjan (Magnúsar Víglundsson-
ar), Lýsi og Mjöl í Hafnarf., Lýsi
h.f., Niðursuðuverksmiðjan á
Bíldudal, súkkulaðiverksmiðjan
Linda á Akureyri, Vikurfélagið
h.f., Rafha í Hafnarfirði, Teppa-
gerðin Vefarinn og auk þess voru
sýndar garfaðar gærur í sam-
bandi við kuldaúlpurnar.
ALGER NÝJUNG
Hér er um algera nýung að
ræða. Að íslenzkir iðnrekendur
taka sig til, og senda framleiðslu
sína á hinn alþjóðlega markað í
Evrópu.
Þó framleiðendurnir sjálfir
hafi vissulega mestan áhuga fyrir
hvernig þessi nýbreytni þeirra
tekst, og hvaða eftirspurn þeir
með þessu móti skapa sér, er eftir
tektarvert fyrir allan almenning
að fá að vita, hvaða undirtektir
þessi íslenzka sýningardeild fékk,
hjá þeim ótölulega manngrúa er
heimsótti sýninguna daglega, og
Virti fyrir sér hina íslenzku sýn-
íngarmuni.
ER BEZT TIL FRÁSAGNAR
Um þetta getur fyrst og fremst
sagt kona sú, er hafði það starf
á hendi, að svara fyrirspurnum
gestanna. Blaðið hefur því beðið
fröken Elínu Pálmadóttur að
segja sér eitthvað utn það hvers
hún varð vísari þá 15 daga, er hún
hafði umsjón íslenzku deildar-
jnnar með höndum.
Það vakti furðu okkar Islend-
inganna sem þarna vorum, segir
hún, hve gestirnir gáfu sýningu
<okkar mikinn gaum. Við gátum
ekki betur séð, en þeim félli
deildin okkar sérstaklega vel í
geð, vegna þess hve smekklega
öllu var þar komið fyrir. Þar var
enginn ofurmergð sýningarmuna,
eins og vildi verða frá hinum
meiri þjóðum. En sérstaklega var
það ánægjulegt fyrír okkur, hve
margar fyrirspurnir komu um
hin íslenzku fyrirtækí er þarna
sýndu, og hve margir leituðu eft-
ir þeim fræðandi upplýsingum,
sem birtust í hinum mikla fjölda
flugrita og bæklinga sem ég hafði
þar undir höndum.
Svo margir sóttust eftir þeim
að þau voru uppgengin er sýn-
ingunni var lokíð.
SKÓGAFOSS BLASTI VIB
Rétt hjá borðinu mínu í ís-
lenzku deildinni var ágæt mynd
af Skógafossi ásamt nafninu Is-
land, er blasti við augum komu-
manna, áður en þeir komu inij á
sýningarpall okkar. Svo menn
vissu strax hvaðan þessí deíld var
úr heiminum. Skógafossmyndin
skapaði gestunum fyrstu áhrifin.
Spurðu þeir oft: Eru slikir fossar
Hlutdeild
væn-
HARÐFISKUR FYRIR
CONGOMENN
Af íslenzkum vörum er ekki
voru þarna til sýnis var m. a.
þráfaldlega spurt um harðfiskinn
er Belgíumenn virtust hafa hug
á að kaupa og senda áfram til
Congó.
Teppakaupmaður einn er skoð-
aði vörurnar frá Véfaranum
kvaðst hafa selt hingað til lands
teppi fyrir tveim árum, en taldi
óvænlegt að reyna þau viðskiptí
framvegis. En vera kynni, sagðí
hann, að honum væri ráðlegast
að kaupa héðan band og selja öðr
um þjóðum teppi úr íslenzku
bandi.
Frá íslenzku deildinni á iðnsýningunni í Brússel: Vikursteinarnir og hvítar ísl. gærur.
margir "tii á íslandi? En er þeir
tóku mig tali gátu margir þeirra
ekki orða bundist, vegna undrun-
ar sinnar á því, að ég væri frá
þessu fjarlæga og ókunna iandi
en í útliti eins og gengur og gerist
í Evrópulöndum.
GRENNSLUÐUST
EFTIR FERÐALÖGUM
Fjöldinn allur greip tækifærið
til að kynna sér hvernig haganleg
ast væri að haga ferðalagi sínu
til íslands. Og svo rigndi spurn-
mesta athygli. Annars var spurt
um allar þær vörur, sem við sýnd
um. En af þvi sem ég sagði fólk-
inu frá íslandi, undraðist það
mest, að hægt væri að hita hús
með hveravatni.
Margir verkfræðingar leituðu
nákvæmra upplýsinga um vikur-
inn, höfðu hug á að reyna hann,
ekki sízt þegar þeir sannprófuðu
hvað steinarnir voru léttir.
Belgíumenn sögðu að einu tiltæki
legu vikurnámurnar er þeir höfðu
samband við væru í Þýzkalandi.
bandi, hvort ekki væri hér yfir-
fullt af ferðafólki er hefði spillt
svip þjóðarinnar og væri til ama
fyrir alla.
MYNDIR OG BÆKLINGAR
En þar eð veggmyndirnar gáfu
aðkomumönnum takmarkaðar
upplýsingar um landið, hafði ég
meðferðis nokkrar myndabækur
til að sýna fólkinu, m. a. bók
Hjálmars Bárðarsonar. Þeir sem
sáu hana undruðust mjög hve
byggingar væru hér með miklum
NÆSTMESTA AÐSÓKNIN A»
ÍSLENZKU DEILDINNI
Að sjálfsögðu, segir ungfrú
Elín, hef ég ekki þekkingu á iðn-
málum, og því er mitt tillag að-
eins rabb um það, er ég varS
áskynja þarna suðurfrá, um und-
irtektir þær, er sýningin fékk.
Að sjálfsögðu vorum við for-
vitin að vita, hve aðsóknin að
okkar deild var mikil í saman-
burði við aðrar deildir. Deildir
Bretlands og Canada voru þarna
rétt hjá okkur. Langmesta aðsókn
fékk sýningardeild dýragarðsins
i Antwerpen, því þar gátu sýn-
ingargestir virt fyrir sér lifandi
dýrategundir. Tvímælalaust var
sú deild fjölsóttust, en að henni
; frátekinni gátum við ekki betur
séð, en að hin yfirlætislausa ís-
lenzka sýning frá þjóð sem aldrei
hafði vogað sér að koma þarna
fram á sjónarsviðið áður, væri sú
fjölsóttasta.
nýtízkublæ, jafnframt því sem
þeir furðuðu sig á hve íslenzkar
iðnvörur væru með nýtízku sniðl.
En auk þess hafði ég þarna að
sjálfsögðu á boðstólnum bæklihga
um íslenzkan iðnað á ensku og
frönsku, er var útbýtt í þúsunda-
tali til þeirra, er vildu fá nánari
kynni af íslenzkri iðnframleiðshi.
Þeir sem voru í ferðahug
spurðu að sjálfsögðu hvernig auð-
veldast væri að koma hingað, um
verðlag og þvíumlíkt. Nokkrir
Ameríkumenn virtust hugleiða
það, að koma hér við á heimleið-
inni.
til
Frásögn Elínar Pálmaáótlur
um undirtektir almennings
leg
Imma fyrir iðnaðiim
Ungfrú Elín
Pálmadóttir við
borð sitt á sýning
unni í Brússel. —
Til vinstri er
Skógafossmyndin
sem blasti við
gestunum þegar
inn kom.
ingum þeirra um sitthvað er gæti
gefið mönnum réttar hugmyndir
um landið og þjóðina og lands-
hagi yfirleitt.
Það kom greinilega fram í
spurningum gestanna hve hið
kuldalega nafn landsins er áhrifa
ríkt á hugmyndir manna um veð-
urfarið. Þá þótti þeim kasta tólf-
unum, er þeir fengu að vita, að
meðalhiti í janúar, hér ýæri-mUn
hærri en í Brússél.
GÆRURNAR
OG VIKURSTEINNINN
Af sýningargripunum vöktu
gærurnar og vikursteinarnir
Þríflokkarnir i bæjarstjóm
vil ja skylda eigendnr ibúða
til að taka inn á sig
óviðkomandi fólk
Virtust þeir hafa hug á að reyna
íslenzka vikurinn.
KOMMÚNISTAR, Alþýðuflokk-
urinn og Þjóðvarnarfulltrú-
inn í bæjarstjóm báru fram
tillögu á fundi bæjarstjónar í
gær um að skora á ríkisstjórnina
að gefa út bráðabirgðalög, sem
feli í sér nýjar og mjög víðtækar
hömlur á ráðstöfunarrétti manna
yfir eigin húsnæði. Áttu þessi
lög, sem þessi þrenning vildi fá
nú á stundinni, að fela það í sér,
£ að húsnæði yrði skammtað,
i þannig að eigendum íbúða yrði
gert að skyldu að taka inn á sig
HÉLDU AÐ GÆRURNAR
VÆRU AF BJARNDÝRS-
HÚNUM
t óviðkomandi fólk, ef það vantaði
húsnæði og íbúð teldist vera um-
i fram eðlilega stærð miðað við
• fólksfjölda í heimili, en slíkf er
* fremur loðið og teygjanlegt.
Algengt var að gestirnir héldu^
að gærurnar væru húnaskinn. Borgarstjóri benti á að í öllum
Dáðust þeir að þvi, hve skepnur,,'þeim umræðum, sem farið hefðu
þessar væru fallegar á lagðinn,» fram á Alþingi um húsaleigumál,
og öldungis ólíkar því sauðfé sem*hefði það aldrei verið orðað að
þeir eiga að venjast. '^taka upp þær þvinganir sem
Veggmyndirnar er við höfðunm kommúnistar vildu nú og væri
í ísienzku deildinni voru aðallegaj’með öilu útilokað að gefin yrðu
af hrikalegu landslagi, er margiritút bráðabirgðalög með slíku inni-
virtust hafa hug á að fá nánari^haidi enda væri það með engu
kynni af, með því að koma hing-^móti fært. Borgarstjóri skýrði frá
að. Spurðu þeir oft í því sam-"að nú 14. maí hefðu 9 útburðar-
beiðnir borizt til borgarfógeta, en
þar af væru 5 óafgreiddar.
Bæjarfélagið mundi nú, eins og
fyrr leggja sig fram til að leysa
vandræði þeirra, sem væru í hús-
næðishraki og almennt séð væri
ekki tilefni nú til svo róttækra
þvingunaraðgerða eins og flokk-
arnir þrír vildu fá framgengt.
Hinum þremur mun sjálfum
ekki hafa komið til hugar að slík
tillaga næði fram að ganga, en
hún sýnir þó vel hvaða hug-
myndir svífa fyrir augum þeirra
í sambandi við lausn húsnæðis-
málanna.
Andslæðingar de Valera
mynda sfjórn
DYFLINNI, 20. maí — Fianna
Fail flokkur de Valera, beið ósig-
ur í kosningum þeim, sem fram
fóru í írlandi í fyrradag. Kunn-
ugir telja, að andstæðingar hans
muni mynda ríkisstjórp.
De Valera hefir verið forsætis-
ráðherra írlands síðan 1932 að
undanskildum árunum 1943—*
1951, —Reuter-NTB.
fslendinga í Iðnsýningunni 1 Briissel