Morgunblaðið - 29.05.1954, Síða 11

Laugardagur 29. maí 1954
MORGVHBLABIi*
11
ipritei! attræður
ÞEIR, sem ganga oft um götur
Akureyrar, maeta þar stund-
um þéttvöxnum, hvatlagum,
fríðum og aðsópsmiklum manni,
sem gengur enn beinn í baki, þó
bilun sé nú komin í fætur hans,
svo hann gengur eigi jafnhratt
sem áður, enda fór hann oft í
vert að segja er hann allur á
burt áður en varir, því allt ó-
nytjuhjal er honum fjarlægt. Því
ennþá er hann í líkingu við
hvirfilvindínn, sem brýtur sér
biaut og heldur sitt strik, kann
ílla öllum doða og drunga, þráir
líf og starf, en b r samt í sér
aðalsmerki gróandans, sem vill
öllum vel en krefst manndóms
og heiðarleika i öllurn athöfn-
um og virðir þann, sem stendur
uppréttur í stormum lífsins. En
Konráð hefar heldur eigi vrn-
rækt að leita handleiðslu og for-
sjónar alföSor í öllum verkum
sínum. Hann vanrækir eigi hinn
helga þátt mannlífsins, kirkju-
göngurnar.
Megi sú föðsarlega forsjón, sem
hann hefir leitað fulltingis hjá
um langa og athafnasama ævi,
veita honum marga bjarta og
fagra daga, allt til æviloka og
leyfa honrnn svo að síðustu að
hverfa til nv rra starfa með aðals-
merki langnar lífsreynslu.
Stefán Ágúst.
Framh. sf bls. 7
starfar í skólanum málfundafé-
lag og var formaður þess Regína
Birkis, IV. bekk Z. Formaður
íþróttanefndar var Anna Gísla-
dóttir, IV. bekk C.
Hefur handknattleiksiið skól-
ans verið mjög sigursælt, en það
hefur sigrað 6 sinnum í rög í
handknattleiksmóti fþróttabanda
lags framhaldsskólanna.
Bókaverðir skólabókasafnsins
voru Fríða Frímannsdóttir og
Margrét Halldórsdóttir, en um-
sjón með safninu af hálfu skól-
ans hafði frú Hrefna Þorsteins-
dóttir kennari. Var safnið í nokk
urri óreiðu er þær tóku við því,
en nú hefur því verig komið í
gott lag, og þakkaði forstöðukon-
an starf bókavarðanna og kenn-
arans.
t*ar msð lokið fyrsfu Evrépufsrð á ís'snikiim
langferðabíl — Ferffin lóksf mjig vel
fyrri daga sem hvirfilvindur um
götur og gangvegi. Og fáir myndu
trúa því, sem eigi vissu, að Kon-
ráð væri áttræður í dag, en
kirkjubækur segja hann fæddan
að Kollaleiru í Rsyðarfirði, 28.
maí 1874. Foreldrar hans voru
Eygerður Eiríksdóttir og Sigurð-
ur Oddsson smiður og útvegs-
bóndi. Missti hann móður sína
er hann var 9 ára gamall og árið
eftir hætti faðir hans búskap og
vann hann síðan hjá vandalaus-
um, þar til hann fór sjálfur að
stúnda útgerð, og var hann þá
rúmlega tvítugur. Gerði hann út
ýmist einn eða tvo báta frá Búð-
um í Fáskrúðsfirði, um tíu ára
skeið. Á þessum árum kvæntist
hann frænku sinni, Guðlaugu
Olafsdóttur frá Breiðdalsvík og
mun hann með réttu telja það
sitt mesta happaspor. Árið 1917
fluttust þau hjónin til Reykja-
víkur og vann hann sem formað-
ur eða verkstjóri að ýmsum út-
gérðarstörfum, aðallega hjá Th.
Thorsteinssyni, er átti Liverpool-
verzlun, en rak einnig síldarsölt-
un á Hj alteyri og Siglufirði og
var hann verkstjóri hans þar.
En vorið 1923 fluttist hann til
Siglufjarðar og réðst til Ásgeirs
heitins Péturssonar, sem bryggju
formaður. Flutti sama haust til
Akureyrar og byggði húsið nr.
8 við Glerárgötu, þar sem hann
enn á heima. Vann hann í 20
ár samfleytt hjá Ásgeiri, fyrst
sem bryggjufbrmaður og síðan
sem íshússtjóri. Að þeim tíma
liðnum varð hann verkstjóri hjá
Ola syni sínum, við umfangs-
mikla netagsrð hér og á Siglu-
firði og vissi ég að Óli mat störf
hans mjög mikils, enda fór vel
á með þeim feðgum. Það varð að
sjálfsögðu mikið áfall fyrir Kon-
ráð þsgar sonur hans féll frá á
bezta aldri á mestu erfiðleikaár-
um síldarútgerðarinnar og það
féll að mestu í hans hlut að
taka við nýlega byggðu stórhýsi
til netagsrðar. Þá reyndi á þraut-
seigju hins árrisula manns, sem
aldrei lét verk úr hendi falla,
en Konráð er einn af þessurn
gömlu traustu stofnum íslenzkr-
ar foldar, sem hefur vaxið með
og í verkum sínum og aldrei
bognað né bortnað. Og nú getur
hann glaður litið til baka, þrátt
fyrir allt, er hann hefur skilað
hlutverki sonar síns og jafnframt
sínu eigin, með sæmd.
Nú fær hann að una við góða
heilsu, þótt aldurinn sé hár, í
skjóli og við ástríki barna sinna, I
tengdabarna og barnabarna og,
njóta tiltrúar og innileika sem
langafi og þessvegna er þetta
margfaldur rnerkis- og hapna-
dagur í lífi hans, því Konráð á
trúa cg trygga vini og aðdáend-
ur, þó hann flíki tilfinningum
sínúm við fáa. Mæturðu honum
á götu í dag eða á morgun, mun !
hann staðnæmast hjá þér stutta
stund, en hafirðu ekkert mark-.seldir á fimmtudag.
* wsyjiti!
DRENGIR:
Agnar Breiðfjörð Sigurvinsson,
Faxabraut 14.
Birkir Baldvinsson, Faxabraut 6.
Egill Jónsson, Vesturbraut 5.
Einar I. Einarsson, Sugurg. 52.
Gunnar Karl Þorgeirsson,
Hafnargötu 71.
Indriði Arnar Adólfsson, Vallar-
götu 30 A.
Jón Gunnar Skúlason, Tjarnar-
götu 30.
Jón Ragnar Ólsen, Vallarg. 19.
Kristján Björnsson, Smáratúni 5.
Ólafur Bergsteinn Ólafsson.
Ólafur Jón Sigurðsson, Vatns-
nesvegi 15.
Ragnar Eðvaldsson, Hafnarg. 47.
Róbert Örn Ólafsson, Faxabr. 26.
Sigurður Kristinn Guðjónsson.
Tómas Hansson, Hæðarenda,
Ytri-Njarðvík.
STÚLKHR:
Díana Sjöfn Eiríksdóttir, Sól-
vallagötu 2.
Guðbjörg Svavarsdóttir, Laufási,
Ytri-Njarðvik.
Guðfinna Guðlaugsdóttir, Faxa-
barut 8.
Guðríður Elsa Júlíusdóttir,
Klapparstíg 3.
Guðrún Árnadóttir, Garðaveg 5.
Helgð Þorstína Sighvatsdóttir,
Suðurgötu 42.
Margrét Kolbrún Guðmundsdótt-
ir, Básvegi 3.
María Sigurbjörg Karlsdóttir,
Tjarnargötu 20.
María Steindórsdóttir, Austur-
götu 16.
Þó'halla Katrín Stefánsdóttir,
Ásabraut 16.
4
li.s. Herðubreið
austur um land til Þórshafnar
hinn 6. júní n. k. Tekið á móti
flutningi til Hornaf jarðar, Djúpa-
vogs, BreiSdalsvíkur, Stöðvar-
f jarðar, Mjóafjarðar, Borgarfjarð-
ar, Vopnafjarðar, Eakkafjarðar
og Þórshafnar á mánudag og
þriðjudag. Farseðlar seldir á
föstudag.
„Esja“
austur um land til Akureyrar hinn
8. *júhí h. k. Teldð á móti flutn-
ingi til Fáskráðsfjarðar, Reyðar-
fjarðar, Eskifjarðar, Norðfjarðar,
Seyðisfjarðar, Iiaufarhafnar,
Kópaskers og Húsavíkur á mánu-
dag og þriðjudag. — Farseðlar
ARNAÐARÓSKIR
Þá gat frk. Ragnheiður þess að
prófdómari við gagnfræðapróf
hefði verig skipaður Jóhannes
Halldórsson, cand. mag., og frk.
Jórunn Þórðardóttir prófdómari
í fatasaumi. — Var þeim báðum
þakkað starf þeirra.
Síðan fór fram afhending próf-
skírteina og vitnisburðabóka, og
loks verðlaunanna. — Þá árnaði
forstöðukonan hinum nýútskrif-
uðu nemendum allra heilla og
sagði m.a.:
„Gott er að geta, að afloknu
starfi, litið aftur með góðri sam-
vizku og þeirri vitund að hafa
notað tímann vel, því hann kem-
úr aldrei aftur. Notað tímann til
þess, sem til var ætlast, að búa
sig undir athafnir og skyldur
þær, sem fram undan eru á lífs-
leiðinni“.
GJAFIR FRÁ GÖMLUM
NEMENDUM
Við skólaslitin voru mættir
gamlir nemendur, sem færðu
skóla sínum gjafir. 10 ára nem-
endur færðu peningagjöf í Systra
sjóð og sömuleiðis 5 ára nemend-
ur, til minningar um látna skóla-
systur, Ebbu Runólfsdóttur frá
Norðtungu í Þverárhlíð. — Þá
færði frú Ingibjörg "Helgadóttir,
sem gift er í Gautaborg, Systra-
sjóðnum 500 kr. til minningar
um látna systur sína, Guðrúnu
Helgadóttur. Karítas Sigurðsson,
gamall nemandi, gaf einnig gjöf
í Systrasjóð. — Þarna var einnig
rnætt frú Ásta Sighvatsdóttir, en
liðin eru 40 ár síðan hún útskrif-
aðist úr skólanum. Mælti hún
árnaðaróskir til skólans og minnt
ist frk. Ingibjargar H. Bjarnason,
sem verið hafði forstöðukona er
hún var í skólanum. — Þá gáfu
hinar nýútskrifuðu námsmeyjar
skó^anum 1000 kr. í Systrasjóð.
Þakkaði frk. Ragnheiður þess-
ar góðu gjafir og hinn hlýja vin-
arhug, er þær sýndu.
Að lokum mælti frk. Ragnheið-
ur á þessa leið:
„Segi ég skólanum slitið og
lofa drottinn fyrir líkn og vernd
á liðnu starfsári og fyrir líkn og
vernd á þeim 80 árum, sem skól-
inn hefur starfað. Bið ég drottinn
að annast og blessa Kvennaskól-
ann í fleykjavík á ókomnum ár-
um. 80. starfsári skólans er lok-
ið“.
ÞRJÁR FORSTÖÐUKONUR
FRÁ UPPHAFI
Þær eru orðnar nokkuð marg-
ar námsmeyjarnar er Kvenna-
skólinn í Reykjavík hefur útskrif
að í þessi 80 ár, sem hann hefur
starfað. Forstöðukonur skólans
hafa verið 3 frá upphafi, fyrst
stofnandi hans, frú Thóra Mel-
steð, frá 1874 til 1905. frá 1905 til
1941 var frk. Ingibjörg H. Bjarna-
son íorstöðukona og frá 1941 og
til þessa dags er forstöðukona
skólans frk. Rágnhéiður Jónsdótt
ir.
Hefur skólinn blómgast undir
stjórn þessara þriggja forstöðu-
kvenna og megi gæfa og blessun
fylgja honum í framtíðinni.
A. Bj.
IGÆR komu tveir menn á
ritstjórnarskrifstofu Morgun
biaðsins. Þeir báru þess glögg
merki að hafa notið suðrænn-
. ar sólar, enda eru þeir ný-
komnir úr 7 vikna bíJfeíð um
suðræn lönd. Farkosturinn
var öræfabíll Páls Arasonar
— Pálína. Mennirnir voru Páll
Arason bifreiðarstjóri og Jón
Brynjólfsson, einn af farþeg-
um hans á suðurleiðinni.
FERÐIR UM SUÐRÆN
LÖND
Það var 4. apríl s. 1. sem Páll
Arason lagði upp í „suðurgöngu"
sína með 11 farþega í öræfabíl
I sínum. Var farið með Brúarfossi
i til Hull, en þar hófst sjálf öku-
ferðin. Leiðin lá til Lundúna, á
ferju yfir til Dunquirque, síðan
til Parísar þar sem dvalizt var
í fjóra daga. Þaðan var haldið
til Marseilles, um Rivieraströnd-
ina, til Nizza, Monte Carlo,
Ganúa, Pisa, Rómaborgar, Napóli,
Pompei, Capri, þvert yfir skag-
ann til Termoli og á þeirri leið
var ekið á 70 km kafla á ómal-
bikuðum vegi. Alls staðar annars
staðar brunaði „Pálína“ eftir
rennisléttum asfaltlögðum veg-
um. Á heimleiðinni var komið
við í Feneyjum, litið inn hjá
Eggert Stefánssyni í Schio, ekið
um Milano til Lugano í Sviss upp
í snævi þakið St. Gotthard skarð-
ið í Alpafjöllum og farið um 12
km jarðgöng í Alpafjöllum til
Zúrich og Basel, um Svartaskóg,
til Heidelberg, Frankfurt, Köln,
Hamborg og til Hafnar.
GIST í TJÖLDUM
Leiðin var samtals 6000 km
og Pálína reyndist hin traustasta,
var dýggur þjónn hinna 11 ferða-
langa, sem gistu oftast í tjöldum,
sem slegið var upp á sérstökum
svæðum er ætluð eru ferðafólki,
sem vill ferðast á ódýran hátt.
í borgum og í Englandi var þó
gist á hótelum.
Allir markverðustu staðir á
þessari löngu leið voru skoðað-
ir, sögðu Páll og Jón í sturtu
samtali við blaðið í gær. Við
áttum góðar samverustundir með
ferðafólki frá öðrum löndum.
Ferðalag okkar vakti athygli
þeirra — og margir höfðu orð
á að þá langaði til íslandsferð-
ar. —
FYRSTA FERÐ í
ISLENZKUM LANGFERÐABÍL
Með þessari för Páls Arasonar
er lokið fyrstu ferð á islenzkri
bifreið suður um Evrópu. Páll
■ á heiður skilið fyrir framtak sitt
I og dugnað, því ýmsum erfiðleik-
um er það bundið fyrir einn
1 mann, að sjá um allan undir-
, búning slíkrar langferðar og vera
! um leið driffjöður fararinnar og
j stjórnandi.
PÁLÍNA OG ÓLÍNA
Jöklabíll Páls reyndist hið
bezta eins og fyrr segir. Nafnið
„Pálína“ fékk bíllinn austur í
Ódáðahrauni og gáfu Farfuglar
bílnum nafn. Annar bíll Páls var
þá skírður „Ólína“, en nöfnin
eru eftir tvíburasystrum, er voru
með í þeirri ferð.
KYNNINGARSTARF
Páll skýrði svo frá að heldur
þætti honum illa haldið á kynn-
ingarstarfi og fyrirgreiðslu um
fslandsferðir. Á stórum og víð-
þekktum ferðaskrifstofum er-
lendis er hvergi auglýsingaspjald
um íslandsferðir — hvað þá
méira.
TIL AFRÍKU
Nú tekur Páll að nýju til við
Öræfaferðir sínar, sem hafa átt
geysi vinsældum að fagna á und-
anförnum árum. í þeim hafa
margir íslendingar kynnzt landi
sínu og erlendir ferðaménn oröið
snortnir af hrikalegri náttúru-
fegurð. í haust ráðgerir Páll aðra
ferð suður um álfuna og næsta
vor hyggur hann á Afríkuferð
— ferð yfir Miðjarðarhafið frá
Gibraltar og til N-Afríku og sið-
an heimleiðis upp ítaliu og
norður á bóginn. Að þeirri ferð
lokinni vsrður „Pálína“ að öllum
líkindum orðin ein víðförlasta
bifreið heims.
— ÞjéðlelkhúsiB
Framh. af bls. 9
hendi. Settu þessir dansar ásamfc
hinum fögru leiktjöldum Lárusar
Ingólfssonar sinn svip á sýning-
una og bætti hvorttveggja að
nokkru upp það, sem miður var
um leikinn að öðru leyti. Lárus
Ingólfsson hefur einnig teiknað
búningana af mikilli list og prýði.
Við óperettuna var leikin það
mikil tónlist eftir Offenbach
(auk nokkurra gamalla „slag-
ara“) að full ástæða hefði verið
til að geta þess í leikskránni. —•
Þjóðleikhúshljómsveitin annaðist
tónlistarflutninginn undir ágætri
stjórn Dr. Victors Urbancic.
Leikhúsgestir tóku óperettunni
vel og hylltu að lokum leikstjóra,
hljómsveitarstjóra og leikendur.
Forseti vor og frú hans voru
viðstödd sýninguna.
Með sýningu Nitouche lýb-
ur fimmta leiltárí Þjóðleikhúss-
ins. Hefði það mátt vera með
verðugra viðfangsefni og af meiri
glæsibrag. — Og svo að lokum
þstta: Aðgangseyrir að leiksýn-
ingunni mun vera kr. 55.00—
60.00. Er það óhæfilega hátt verð
og óviðráðanlegt öllum almenn-
ingi. Veit ég ekki hvað veldur
þessu, en hæpið er það að Þjóð-
leikhúsið taki forustuna um upp-
skrúfað leikhúsverð.
Sigurður Grímescn.
— HoHendingurinn
Framh. af hls. 9
með mér á ferðalögum mínum,
veit ég ekki hvað klukkan var
þegar ég kom hingað, en bíddu
við, sagði Roetman, meðan harn
spurði gestgjafann um það. — Jú,
klukkan var 8,30. — Ég hafði mót
vind alia leiðina, og varð oft að’
fara af baki, því þegar bílarnir
kom á efti rmnni, hrekja þeir
mann út í iausamölina og þá er
vissara að fara af baki, ef ekki á
illa til að takast.
Roetman kvaðst vera þveyttur,
enda ekki í fullri þjálfun efiir
skipsferðina. Hann kvaðsí ætla
að gista í skíðaskálannm í nóffc
og halda svo áfram austur yfir
Heilisheiði árdegis í dag.
Sv. J>.
ÞJóðverjar sigla
Epanund
KAUPM ANN AHÖFN, 25. maú
— Þýzk skipafélög hafa ákvsðið
að hefja sterka samkeppni við ,
Dani og Svía í siglingum yfir ;
Eyrarsund. Tilefni þessa er það )
einkum, að nýlega var ákveðið v
að setja bann við því að tóbak ’
og áfengi yrði selt tollfrjálst um
borð í dönskurn og sænsku.n
ferjum.
Þjóðverjar ætla hinsvegar að
selja þessar munaðarvörur og
ýmiskonar sælgæti fyrir mjög
lágt vér'ð. Þegár sala á umrædd- '
um vörum minnkar hjá Norður-
landa-skipafélögunum neyðasfc
þau til að hækka fargjald, m
Þjóðverjar geta selt ferðina ódýr- '
ar. Þeir ráða og yfir fjórum mjö'g ’ *
góðum ferjum. —NTB