Morgunblaðið - 27.08.1954, Blaðsíða 14

1 14
MORGVNBLAÐIÐ
Föstudagur 27. ágúst 1954
f N I C O L E Skáldsaga eftii Kattíerine Gasin
Wmr* rc i zraaccx
Framtíaldssagan 26
„Jæja, hvernig lízt þér á bræð-
ur mína?“ spurði Judy er þær
jgengu upp stigann. „Eg veit, að
þér finnst mamma vera elskuleg
— það finnst ölium. Hún er dá-
samleg. En strákarnir — hvað
finnst þér um þá?“
„Þú hefur varla gefið mér tíma
til ....“
Judy hló. „Reyndu ekki að bera
j>ví fyrir þig'. Ég þekki þig nógu
ryel til þess að vita, að þú hefur
þegar þitt ákveðna álit á drengj-
f tinum. Alan er líkur pabba, finnst
J>að ekki? Þeir eru á sama máli
' um alla hluti .Rick er á öndverð-
, um meið við þá. Það sem þeir
vilja gera, er einmitt það sem
hann vill ekki gera. Hann segist
vilja gera eitthvað, er hafi ein-
hvern tilgang.“
„Rannsóknarstörfin ..“ byrjaði
Nicole. „Er það eitthvað þess hátt
ar, -sem hann vill fást við?“
Judy kinkaði kolli. „Ég held að
hann sé duglegur við starfið. Ég
þ>ekki að vísu ekkert til starfans.
Og get því aðeins dæmt eftir
J>ví, sem aðrir segja mér. Hann
stundar jafnframt tónlistarnám.
í>ú verður að leika fyrir hann.
'Ég sagði honum frá öllum við-
skiptum þínum við rússneska
píanóleikarann." Þær voru komn
ar upp stigann og gengu nú inn
eftir breiðum gangi. „Eftir jólin
fer Ross til Harrow. Hann átti
að vera komínn þangað fyrir
löngu, en hann er svo latur, að
hann hefur ekki nennt að lesa
nógu vel fyrir inntökuprófið.
Hann hefur heimakennara, ein-
hvern Mr. Kendall frá Cam-
bridge. Ég hef ekki séð hann, því
hann kom ekki hingað fyrr en
eftir að ég var farin í skólann.
En Rick hefur skrifað mér og
sagt að það væri viðfelldinn mað-
ur.“ Hún opnaði nú einar dyrnar
er vissu fram í gangin, gekk svo
til hliðar og sagði: „Þetta er her-
bergið mitt.“
Nicole leit í kringum sig. Her-
bergið var stórt, en lágt var und-
ir loft; þar voru húsgögn úr ljós-
um rósviði og bláleit gluggatjöld.
Judy gekk að glugganum.
„Sjáðu!“ sagði hún um leið og
hún opnaði hann. „Hefur þú
nokkurn tíma haft svo dásamlegt
útsýni.“
Það gjóstaði inn um gluggann.
„Ó, hvað það er yndislegt að
vera komin heim aftur“, sagði
Judy. „Ég veit að það er enginn
staður í allri veröldinni, sem er
eins fallegur og dásamlegur og
þessi.“
Daglegt líf í Fenton-Woods var
kyrrlátt. Ekkert truflaði hina
, föstu og ákveðnu röð í búshald-
inu. Nicole naut rólegheitanna í
ríkum mæli. Það var gott að geta
látið tímann líða án þess að hafa
| áhyggjur af. Þegar hún hafði
1 verið þarna í tvo daga fannst
f henni London vera í órafjarlægð.
og Elgintorg enn fjarlægara.
Það var óvenju kaþ þetta
| kvöld. Eldur logaði í arni við-
hafnarstofunnar. Andrew sat í
hægindastól og yngsti sonur hans
á stólarminum. Judy sat í öðrum
og þau voru að ræða um áætlun
: er gerð hafði verið um að þurrka
mýrlendi vestur af búinu. Alan lá
makindalega í stól og teygði sín-
ar löngu fætur út á gólfið Hann
lagði fátt til málanna — því hug-
ur hans var hjá Joan Brewster.
Hann gaut augunum til móður
sinnar. Hún fann augnaráð hans
hvíla á sér og leit til hans og
brosti. Hún vissi hvað hann hugs-
aði um; það var alltaf sami svip-
twinn á Alan þegar hann hugsaði
um unnustu sína. Margaret
þekkti fjölskyldu Joan. Hún vissi
um drauma Alans og hennar, og
skildi þessi ungu hjónaefni.
Andrew sagði að hún gæti alltaf
lesið hugsanir barna sinna og eig-
inmanns. Hún samþykkti það —
og auðveldast af öllu var þó að
lesa hugsanir Alans.
Richard stóð á fætur og gekk
yfir herbergið. Móðir hans horfði
á hann. Hún var áhyggjufull út
af hnéi hans. Hann hafði hlotið
j slæm meiðsli. Kannske væri rétt-
• ast að hann leitaði ráða annars
; læknis, hugsaði hún með sjálfri
sér. Á morgun ætlaði hún að
stinga upp á því.
Richard hallaði sér upp að
píanóinu, en við það sat Nicole
og renndi fingrum sínum létti-
lega yfir nóturnar.
„Fyrirgefðu þetta lag“, sagði
Nicole. „Ég hef sjálf búið það til.“
Hann brosti. „Mér finnst það
skemmtilegt".
„Ekki fannst rússneska kenn-
aranum mínum það“, svaraði
hún.
„Hann hefur verið orðinn of
gamall og hefur bara hugsað um
tónlistina eingöngu."
„En ef að þú gerðir það líka“,
sagði hún og brosti. „Viltu ekki
leika fyrir mig eitt lag?“
| „Mademoiselle“, svaraði Ric-
hard og bugtaði sig og beygði.
„Ég skal verða við óskum yðar.
Stóllinn er nógu breiður fyrir
1 okkur bæði. En ég afsaka mig
^ fyrirfram — ég hef ekki æft mig
mánuðum saman.“
„Hann æfir sig ekki nærir nógu
oft“, sagði Margaret. „Ég held
að hann gæti orðið mjög góður,
I ef hann vildi það og legði sig
j fram. En hann fæst ekki við neitt
af alvöru. Það er gallinn við hann
Sama gildir um rannsóknarstörf-
in. Hann fæst við þau einungis
i vegna þess að honum finnst æfin-
. týralegt og gaman að fást við
| þau. Ef hann . .. .“ hún þagnaði
[ vegna þess að úti fyrir heyrðu
þau að bíll var stöðvaður og síð-
an var horn bílsins þeytt í ákafa.
Ross stökk á fætur. „Það er
Lloyd!“ hrópaði hann. Hann þaut
í loftköstum út úr stofunni yfir
anddyrið og opnaði útidyrnar.
Þau heyrðu að hann renndi sér
fótskriðu á gljáfægðu gólfinu síð-
asta spölinn að dyrunum.
„Hvílíkur hamagangur" muldr-
aði Richard.
Judy og Alan hlupu út á eftir
Ross. Andrew leit á konu sína og
var óþolinmóður á svip.
„Já, farðu líka“, sagði hún,
Þau stóðu bæði upp og gengu
fram.
Richarl sneri sér að Nicole.
„Minnir þetta þig ekki á söguna
um afturkomu glataða sonarins?
Þegar Lloyd kemur heim, grípur
pabbi til feita kálfsins og gleymir
öllu og öllum nema Lloyd.“
„Hvers, vegna ferð þú ekki út
að heilsa honum?“ spurði hún.
„En hvað um þig? Vilt þú koma
út?“ var svarið sem hún fékk.
„Nei, þakka þér fyrir. Okkur
fellur ekki svo vel hvoru við
annað — eða að minnsta kosti
hefur svo verið.“
Richard blístraði lágt. „Þá hef-
ur Lloyd breytzt. Hann hefur
aldrei verið erfiður í kynningu."
„Það var ekki hans sök“, sagði
hún lágum rómi. „Ég var ókurteis
við hann.“
Hann brosti. „Nú, það lítur þá
út fyrir að hann hafi hugsað sig
um betur og ákveðið að þerra tár
sín og reyna á nýjan leik.“
Nicole leit til hliðar. Lloyd var
að koma inn í anddyrið og er
hann gekk inn sá hún að hann
hélt handlegg sínum yfir herðar
Margaret.
Richard stóð á fætur og rétti
út hendina. „Halló“, sagði hann.
„Það er gaman að sjá þig. Mér
skilst að þú hafir áður heilsað
upp á þessa vinkonu Judy?“
Lloyd kinkaði kolli til Nicole.
„Já við höfum hitzt“. Hann leit
síðan aftur til Richard. „Ég bjóst
ekki við að hitta þig heima, Rick.
Hvað er að; þreyttur á starfinu?"
Jóhann handfasti
ENSK SAGA
12.
Ég kom inn í rjóður og fann þar kofa kolagerðarmanna,
aumlegt hreysi, samt hefði ég ekki getað flýtt mér þangað
með þakklátara hjarta, þó að það hefði verið konungshöll.
Þar inni voru tveir sofandi kolamenn, stórvaxnir, rusta-
legir náungar, sem hin daglega vinna þeirra hafði gert
kolsvarta í framan.
Þeir spruttu upp og gripu barefli sín, þegar ég kom þjót-
andi inn, því að þeir héldu vafalaust að ég væri skógarmað-
ur. — Þegar þeir sáu, að ég var aðeins stálpaður drengur,
létu þeir vopnin síga, og einblíndu á mig með mikilli
undrun.
Ég heilsaði þeim hæversklega, og sagði þeim frá ævin-
týri mínu í skóginum. Svo bað ég þá að lofa mér að vera
um nóttina. j
Þeir góndu forvitnislega á fallegu fötin mín, skældu sig
hvor framan í annan og buðu mér brauðskorpu.
Ég var ofðinn svo sárasvangur, að ég tók við henni og
borðaði hana með ánægju. Ég var yfirkominn af þreytu og
svefni, svo að ég lagiðst hjá þeim á bert gólfið og sofnaði.
Morguninn eftir vöktu þeir mig í dögun. Þeir sögðust
ætla áleiðis til hallarinnar og buðust til að fylgja mér heim.
í fyrstu neitaði ég að aka í kerru þeirra, því að ég vissi að
það var talin óvirðing fyrir riddara eða riddaraþjóna að
aka í kerru eins og glæpamaður. Og ég bjóst við að sama
regla ætti við um tiginn þjónustusvein.
En þegar ég var búinn að ganga eina eða tvær mílur,
ákvað ég að brjóta odd af oflæti mínu og hvíla fætur mína,
og fór ég því upp í vagninn. i
Hvoi tvíburinn notar TONI
og hvor notar dýra Wrliðun?*

Þér tíaíið ávallt
efni á að kaupa Toni
Engirm er fær um að sjá
mismuninn á dýrri hárlið-
un og Toni. Með Tor>; getið
þér sjálfar liðað hár yðar
heima hjá yður og Toni er
svo ódýrt að þér getið ávalt
veitt yður það þegar þér
þarfnist hát liðunar. — Toni
gefur hárir.u fallegan blæ
og gerir hárið sem sjálf-
liðað To.u má nota viö
hvaða hár sem er og ej
mjög auð'/t-lf í notkun. —
Þess vegn» nota fleiri Tonl
en nokkurt annað perma-
nent
* Josephine Milton, sú til
vinstri not«r Toni.
HárliSunarrökvi kr. 23, M
Spólnr ........... — 32,2ö
Gerið tíárið sem sjálfliðað
HEKLA H. F., Austurstræti 14 — Sími 1687
Verzlianarhúsnæði
Húsnæði fyrir kjöt- og nýlenduvöruverzlun ó«kt,o+ -t«. |
■ leigu eða kaups. — Tilboð auðkennt: „Kjöt og nýlendu- 3
I vöruverzlun“ —94, sendist afgr. blaðsins fyrir næstk. 3
j mánudagskvöld.
..........................................
Drekkið appelsínusafa
Fæst í næstu búð