Morgunblaðið - 16.09.1954, Side 14

Morgunblaðið - 16.09.1954, Side 14
MORGUNBLAÐIB Fimmtudagur 16. sept. 1954 j T 14 „Minntist Rick nokkurn tíma á það?“ Hún hristi höfuðið. „Menn töluðu almennt um það j > þá“, sagði hann. „Allir vissu um ! ; það og allir mösuðu um það. jj Sumir gera það ennþá. Það sem j ; skeði var nógu slæmt. Err það ■ hvernig fólk talaði um það, ! S gerði það tiu sinnum verra. Það , • bjó til heilar sögur um mig — ; Pramhaldssagan 43 arinnar, sem var á bakvið hana — hún bauð hættunni heim. — „New York . svaraði hún stutt Auðvitað hefði átt að fjarlæga í gpuna. hana eftir þetta slys. Það hefði „New York , endurtók hann ^ ag vera til varnaðar. En htegt. „Fenton, — hann er frá n var ekki fjarlægð .... og Suðurríkjunum, er það ekki?“ j þárna lét faðir minn lífið ári „Jú, frá Georgíu“. _ síðar. „Þekktust þið áður en þú „ó, Gerry, þetta hryggir mig“, komst til Englands?11 ' sagði hún með viðkvæmni og „Nei. Ég þekkti engan af blíðu. Fentons-fjölskyldunni, þar til ég Hann kinkaði kolli djúpt frægðarsögur, sem ég gat ekki kynntist Judy“. (hugsandi. „Það var óheppni". — I kveðið niður. Um tíma reyndi ég Sýnilega ánægður lyfti hann Hann kveikti sér í vindlingi og j að láta eins og ekkert hefði skeð, kokkteilglasi sínu. Hann pantaði sogaði djúpt. „Þetta hefur gengið en það var alltaf einhver, sem sér súpu og sagði síðan: „Eg fékk skrykkjótt fyrir mér, Nicole. Líf ' minnti mig á orðinn hiut. Mér fannst að það eina, sem ég gæti gert væri að haga líferni minu á þann hátt, sem fólkið talaði um að ég lifði. Það sem skeði í Cambridge var í rauninni ekki upphafið. Þess má leita lengra aftur í tímann. Ég held að það hafi byrjað er við Bren ætluðum að stökkva á hestunum yfir gryfjuna. Ég var dauð hræddur. Ég vissi að grindin var of há. en Bren manaði mig og ég vildi ekki viðurkenna hræðsluna. Hann veit ekki enn, að mér bjó hræðsla í brjósti". / Hann þagnaði og hló með sjálf- um sér. „Ég veit ekki, hvers vegna ég segi þér þetta allt. Ég hef aldrei talað svona við nokkra „Ég ætti kannski ekki að segja ' manneskju áður. Þetta eru mín ODYRT Kvenundirföt — Karlmannanærföt Karlmannasokkár, verð frá kr. 3 50. Barnabuxur, verð frá kr. 4.00. Barnapeysur, verð frá kr. 9.00. VerzEamin Garðastræfi 6 25?—3Ö þúsuíid Mig vantar íbúð, helzt innan hitaveitusvæðisins, 1. okt. eða fyrr. — Fyrirframgreiðsla. ATLI ÓLAFSSON, sími 2754 bréf frá Bren í morgun . ’ min hefur verið tilviljanakennt Hún sagði ekkert. Brendan var — ekkert traust við það, ekkert maður, sem hún vildi ekki ræða aðhald“. Hann þagnaði og varð um. j annars hugar. Hún varð hálf- „Sagði hann þér nokkurn tíma óróleg; hún hafði aldrei hitt að við værum skyldir?1 spurði Gerry í siíkum ham. Hann hafði hann. ' aldrei talað um sjálfan sig eða „Já, hann minntist á það. Þið Jif s;tt. eruð fjarskyldir, er það ekki?“ „Ekki svo mjög. Faðir hans og „Móðir mín og faðir voru skil- i in“, sagði hann. „Það eru mörg móðir mín voru systkinaborn --g ar síðan. Ég man ekki hvenær það var. Ég veit ekkert um hana — hvernig hún var, hvar hún er — það getur jafnvel verið að hún sé dáin. Ég veit það ekki“. Hann hló beisklega. „Ég hef fengið allt, sem hægt er að kaupa fyrir peninga — allt nema heim- ili“. Og síðan bætti hann við: ■vár þar alltaf á sumrin þegar ég át-ti frí frá skólanum. Sagði hann þér það?“ „Já, það sagði hann mér. Hann sagði að þið hefðuð oft riðið út saman“. Hún brosti og bætti við: „Hann sagði mér líka að hann hefði verið mik*lu meiri reið- maður en þú“. „En hæverskan, finnst þér ' þetta; það er ekki með öllú rétt. ekki? En hann ýkti ekki; það (Ég á heimili — mjög fallegt var eins og hann væri fæddur til . heimili. Það er einhver fallegasti að sitja hest. Ég hef aldrei séð j staðurinn í Somerset. Og það lýs- nokkurn mann getað látið hest (ir vel hvernig mér finnst að heim stökkva á sama hátt og hann j ili séu, að ég hef verið þar einu ’ gerði það. Ég hef aðeins einu sinni s.l. þrjú ár“. Hann drap í sinni vitað til þess að hann væri , vindlingnum og hélt síðan áfram. sigraður í hindrunarhlaupi. Það „Hefur þú nokkurn tima komizt eru mörg ár síðan —■ hann var ( að því, hvers vegna ég var send- tíu eða ellefu ára. En ég var ur til Cambridge? Hefur nokkur sagt þér hvað skeði?“ tveimur árum eldri og átti að hafa meira vit í kollinum. Það var vatnsgryfja og grindverk ... Þegar ég hugsa um það, finnst mér furðulegt, hve vel við sluppum. Hann gortaði af því að geta látið hest sinn stökkva yfir; en sagði jafnframt að það þyrfti afburðareiðmann til að komast yfir þetta. Það steig mér til höf- uðs. Það var hærra en ég hafði nokkurn tíma áður stokkið eða séð aðra stökkva, en ég vildi samt ekki láta þess ófreistað. Við rénndum að grindinni samsíða. Bren var á stórum, svörtum hesti — bezta grindhlaupara sem pabbi hans átti. Ég sat á mósóttri „Eg hef aldrei spurt um það“, svaraði hún. Jóhann handfasti ENSK SAGA 23 sagði hann „Meiddust hrossin?“ „Merin slapp, en sá svarti braut framlappirnar. Faðir Brens skaut hann. Mér finnst undarlegt, að hann skyldi ekki skjóta okkur ’báða líka. Hesturinn sá, var aðal- von hans á kappreiðunum það árið. Það var hestur sem ,eitt- hvað kvað að. En þetta var mikið leyndarmáT' „Það gleður mig að þú sagðir mér þetta. Nú skil ég þig betur. í návist þinni hef ég alltaf haft það á tilfinningunni, að þú kærðir þig kollóttann um það, sem fólk segði um þig.“ „Mér stóð alveg á sama, þar til ég kynntist þér. Nú finnst mér það leiðinlegt, því að ég veit að ég er ekki eins og ég ætti að vera“. „Hafðu ekki áhyggjur. Mér fellur vel við þig eins og þú ert“. Vandlátar dömur velja oftast númer 7 snyrtivörur Fást í flestum Iyfjabúðum og sérverzlunum. Númer 7 snyrtivörurnar eru framleiddar af Þegar kóngur sá, að hvorki hann né Frakkakonungur meri. Hún gat líka stokkið. En yrðu tilbúnir að leggja af stað til landsins helga fyrr en í hvernig sem það vildi til þá rakst júní, lagði hann sig allan fram til að hraða undirbúningi iun a þann svarta þegar við vor- herferðarinnar sem mest hann mátti. Það þurfti að taka I ir»gr!n«!nn!'. Eg, man ekk' fjölda skipa á leigu til þess að flytja enska herinn til Mar- ég vaknaðftn melvhundar affur- jeilles. Mörg þúsund stríðshesta þuríti að flytja yfir Frakk- ... ... , . . „ ’ land til somu hafnar. meðvitundarlaus og lá í næsta1 Foringjarmr a flota konungs fengu rettindabref, sem rúmi við mig“ i byrjaði þaamg, að því er ég bezt get munað: Hann brosti vandræðalega, I »Ríkarður, konungur af Englandi, hertogi af Normandíi eins og minningin um þennan °g Akvitamu og greifi af Anjou, sendir ollum þeim af monn- atburð væri óskýr í huva hans. ’um sxnum, sem ætla að fara á sjóinn, kveðju sína.“ Síðan „Meiddust þið mikið?“ spurði k,om runa af logum viðvíkjandi skipverjum. Ef einhver sló hún. I félaga sinn með flötum lófa, átti að refsa honum með því „Bren var mikið meiddur; að kaffæra hann þrisvar í sjónum. Þegar einhver stal, átti hann var brotinn á handlegg og að klippa af honum hárið, bera svo tjöru í skallann og stinga um öklann. Ég slapp með smá- , honum svo niður í fiður; síðan átti að kasta honum í sjóinn skrámur — og þetta“. Hann þegar komið væri að landi. Þessar refsingar og reglugerðir strauk með fingrunum eftir ! miðuðu allar að því að hvetja menn til góðrar breytni. mjóu, hvítu örinu frá auga hans | Þessi málefni fylltu huga konungs, ásamt mörgu öðru. upp á ennið. „Ellefu saumspor“, Samt fékk hann tíma til að fara til Bigorre í Gaskogne og sae i hann. hefja þar umsát um höll uppreisnar-baróns nokkurs, William de Chis að nafni. Hann var gimmur og blóþyrstur maður, sem hafði þann háskalega vana að ræna og kvelja pílagríma þá, sem fóru um landareign hans á leið sinni til skríns hins heilaga Jakobs af Compóstella. Þetta var í fyrsta sinn sem ég tók þátt í umsát, og ég skal ekki neita bví að ég fékk hjartslátt af hugaræsingi þegar ég leit hið rammgerða virki, sem við áttum að vinna. Það var svo óvanalega ógnandi útlits, gnæfandi hátt upp yfir okkur, stökk. Grindin var alltof há 1J og í fávizku minni gat ég ekki skilið að við gætum gert okkur : samanburði við iengd vatn3laug- neina von um að vinna það. ar YjoÁfjöá & Co. Lf. j Lækjargötu 4 — Reykjavík • VDO VDO hraðamælar, ampéremælar, benzínmælar, hita- mælar og olíumælar eru notaðir sem originalmælar af flest öllum bifreiðaverksmiðjum Þýzkalands. VDO mælar eru fáanlegir í allar algengari tegundir bifreiða amerískra og evróplskia. VDO hraðamælar á bifhjól og reiðhjól (einnig Moped) allar tegundir. Einkaumboð fyrir: VDO Tachometer Wcrke Adolf Schindling GmbH. BJörn Arnörsson Umbofts- og heildverzlun Bankastræti 10 — Reykjavík t* uúcuwiuijúuajuiojuiji« ■ ■ ■ • ■■••■■•■•■••■•• ■■■■■■■■■■■■■■■

x

Morgunblaðið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.