Morgunblaðið - 19.01.1958, Page 17

Sunnud. 19. janúar 1958
MORGUIVBLAÐIÐ
17
Almennur kjósendafundur D-listans
í Hafnarfirði n.k. mánudag
Sjálfsfæðisfélögin í Hafnarfirði halda almennan kjósendafund i Hafnarfjarðarbíó
annað kvöld kiukkan 20.30.
Á fundinum flytia ávörp og ræður:
Valgarð Thoroddsen,
Elín Jósepsdóttir,
Helgi S. Guðmundsson,
Egare»rt ísaksson,
Hulda Sigurjónsdóttir,
Páll V. Daníelsson,
Ólafur Elísson,
Þorgrímur Halldórsson,
Árni Grétar Finnsson,
Sigurveig Guðmundsdóttir,
Stefán Jónsson.
Fyrir fundinn Ieikua* hljómsveit Carls Billich létt lög, og einnig syngja
þau Þuríður Pálsdóttir og Guðmun dur Jónsson, óperusöngvarar, ein-
söng og tvísöng.
Allir kfósencZur D-listans eru velkomnir á fundinn
Vorboðinn, Þór, Fram, Stefnir
4
LESBÓK BARNANNA
Strúturinn RASIVHJS
Þá var komið aS Simma
og Samma að sýna, hvað
þeir væru góðir veiði-
mcnn. Þeir fundu litla,
svarta mús í skóginum.
Þá bundu þeir seglgarns-
spotta í byssuna og búr
með osti í, festu þeir í
hinn endaun. Músin
læddist þá inn í búrið,
því hana langaði í ost.
Síðan færðu þeir höfð-
ingjaroum músina. Hann
brosti og sagði: „Enginn
ykkar hefur unnið neitt
afrck, og ég cr hræddur
um, að ég verði áfram
að halda ykkur sem föng
um hér á eynni“. — „Úti
á skipinu höfum við skrít-
inn fugl, sem heitir Ras-
mus“, sagði Sammi, „hann
getur kannski bjargað
okkur“. „Sækið hann
strax“, sagði herra Coop-
vænt um Rauð og mín
mesta ánægja er að fá að
sitja á baki hans.
María B. Þórarinsdóttir,
10 ára,
Fellskoti, Biskupstungum,
SKRÍXLUSAMKEPPNIN
43. Meðan Stina litla,
sem er fimm ára, var að
lesa kvöldbænina sína,
kom Siggi bróðir henn-
ar og togaði í hárið á
henni.
Þá sagði Stína: „Afsak-
aðu mig, góði guð, með-
an ég fer og lem hann
Sigga bróður.
—o—
44. Lítill drengur, sem
hafði í fyrsta sinn fengið
að fara upp í sveit, kom
hlaupandi til móður sinn
ar og hrópaði: „Mamma,
mamma, ég sá mann, sem
var að enda við að smíða
alvöruhest".
Móðirin: „Ertu nú alveg
viss um þetta?“
Drengurinn: „Já, alveg
viss. Hann var að enda
við að reka síðasta nagl-
ann í löppina á honum.
Ég sá það!“
Bjarnfríður, Keflavik.
45. — Veiztu, að hann
Steini er þrefaldur?
— Hvernig getur hann
verið þrefaldur?
— Jú, hann er bæði ein
faldur og tvöfaldur.
Sigmundur, Siglufirði.
4G. — Hvað er pabbi
þinn?
— Hann er veikur.
— Já, en ég meina hvað
gerir hann?
— Hann hóstar.
— Já, en hvað gerir
hann, þegar hann er frisk-
ur?
— Þá hóstar hann ekki.
— Skilurðu ekki neitt?
Ég 'vil fá að vita, hvað
pabbi þinn er, þegar hann
er ekki veikur og liggur
ekki í rúminu og hóstar?
— Nú, þá er hann frísk-
ur.
■—o—
43. Sögukennarinn: í
hvaða orustu féll Gústaf
Adolf?
Láki: Ég held, að það
hafi verið í síðustu orust-
unni hans.
Láki, 13 ára.
2i

2
w
2. árg. Ritstjóri: Kristján J. Gunnarsson 19. jan. 19511»
Karlssonur og
kötturinn hans
EINU sinni var karl og
kerling í koti sínu og
kóngur og drottning í
ríki sínu. Sögunni víkur
fyrst til karls og kerling-
ar.Karlinn var svo ágjarn,
að hann græddi feikna
mikla peninga; höfðu
menn það fyrir orðtak, að
hann græddi tvo peninga
fyrir einn.
Loks kemur þar að, að
karl tekur sótt og leggst
í rekkju; leiddi sú sótt
hann til bana.
Karl og kerling áttu
einn son. Fyrstu nóttina
eftir lát karlsins dreymdi
son hans, að honum þótti
maður ókenndur koma til
sín og segja við sig: „Hér
liggur þú; karl, faðir
þinn, er nú látinn og all-
ur hans auður orðinn þín
eign, því móðir þín deyr
bráðum. Nú er þessi auð-
ur að hálfu leyti rang-
fenginn; þess vegna
skaltu gefa fátækum
helminginn, en hinu
skaltu kasta í sjóinn. En
fljóti nokkuð ofan á sjón-
um, þegar hitt er sokkið,
annaðhvort blað eða
bréf, þá skaltu taka það,
og geyma vandlega".
Síðan hverfur maðurinn,
en drengurinn vaknaði.
Hann verður nú mjög
áhyggjufullur út af
draumnum, og er að velta
fyrir sér, hvernig hann
skuli fara að, og þykir
honum ísjárvert að glata
auðnum; þó ræður hann
það af að gefa fátækum
helminginn, en hinu
fleygir hann í sjóinn.
Þá fer eins og draum-
maðurinn sagði, að hann
sér eitthvað fljóta ofan á
sjónum; hann fer til og
nær því, og sér það er
blað. Síðan flettir hann
því sundur og finnur 6
skildinga innan í því.
Hann hugsar með sér:
„Hvað á ég að gera með
þessa sex skildinga, þegar
ég er búinn að .glata svo
miklum auði?“ Samt
stingur hann þeim niður
hjá sér.
Hann gerist nú harm-
andi og þungbúinn út af
missi auðsins og leggst
fyrst í rekkju, en síðan
fer hann þó á fætur. Hann
ráfar nú burt 1 þungu
skapi, þegar hann er bú-
inn að fylgja móður sinni
til grafarinnar. Hann fer
út á skóg og ráfar lengi,
þangað til hann kemur að
kotbæ einum; hann ber
þar að dyrum og kemur
út gömul kona. Hann bið-
ur hana að lofa sér að
vera, en segir um leið, að
hann hafi ekkert til að
borga næturgreiðann
með. Hún segir, að hon-
um muni ekki verða út-
hýst fyrir það. Fer hann
þá inn og er honum þegar
borinn matur. Ekki sér
hann þar aðra menn en
tvær konur og þrjá karl-
menn. Ekki var mikið
um viðræður og þykir
honum þar þurrlegt.
Meðal annars sér hann
þar dýr eitt, grátt á lit,
en ekki stórt. Þvílikt
kvikindi hefur hann hann
aldrei séð áður; spyr
hann, hvað menn kalli
þetta dýr og er honum þá
svarað, að það heiti kött-
ur.Siðan spyr hann, hvort
kötturinn sé falur, og
hvað hann kosti. Honum
er sagt, að hann fáist fyr-
ir 6 skildinga, og kaupir
hann köttinn fyrir skild-
ingana sína og sefur síðan
af um nóttina.
Að morgni kveður hann,