Morgunblaðið - 22.05.1963, Blaðsíða 2

18
MORGUISBLAÐIB
Miðvikudagur 22. maí 1963
Hurðin bjargaöi því
sem bjargazt hefur
Rætt við Jón Kaldal, ljósmyndara, sem
dtti myndasafn sitt síðan 1925 að
Laugavegi 11
FLESTUM, sem komu á bruna-
staðinn á Laug-avegi 11 í gær,
mun hafa orðið hugsað til mynda
safns Jáns Kaldals, ljósmyndara,
en hann hefur starfað sem Ijós-
myndari hér í Reykjavík siðan
1925, og átti því mikið safn
mynda bæði af mönnum og at-
burðum.
Ljósmyndastofa Jóns var til
Hurðin að ljósmyndastofu Jóns Kaldals, sem forðaði þvi, að
eldurinn kæmist inn í vinnustofuna.
húsa á efstu hæð í norðvestur-
álmu húsasamstæðunnar, sem
sneri frá Laugavegi. Mbl. átti í
gærkvöldi tal við Jón Kaldal, en
hann var þá nýkominn frá bruna
staðnum, þar sem hann hafði
reynt að gera sér grein fyrir
hversu miklu tjóni hann hefði
orðið fyrir, jafnt bætanlegt sem
óbætanlegt.
„Ég var að „retouchera" plötu,
sem ég var nýlega búinn að taka
á, þegar ég mundi eftir því, að
ég hafði ætlað að ná í skyrtur í
þvottahús daginn áður, en
gleymt þvl. Ég var nýbúinn í
myndatöku og allt rólegt, svo
ég greip tækifærið til að fá mér
frískt loft Og ná í skyrturnar.
Ég fór út og skildi eftir opnar
hurðir-
Þegar ég var kominn upp að
Laugavegs Apóteki heyrði ég
rúðubrot og að fólk á götunni
hrópaði. Þegar ég leit við sá ég
eldtungur út um gluggana á
skrifstofu ölvers.
Ég tók þegar á sprett og hljóp
niðureftir, lét vita hjá Otto
Michelsen, að kviknað væri í
húsinu og hljóp upp Og lokaði
öllinn hurðum inn til mín. Mér
fannst ekkert ráðrúm til að
reyna að bjarga neinu.
Ef eitthvað hefur bjargazt hjá
mér, þá er það þvi að þakka, að
mér vannst tími til að loka hurð-
inni, því hún brann öll að utan,
en eldurinn náði ekki að komast
í gegnum hana. Hins vegar fyllt-
ist allt af reyk og vathsgufu, og
þegar þeir rufu þakið, hefur allt
fyllzt af vatni.
Auk vélanna geymdi ég þarna
allar plötur og filmur, sem ég
hef tekið síðan 1925, bæði af
mönnum og atburðum. Ég þori
ekki að vona að eitthvað af þeirn
séu óskemmdar- Plöturnar liggja
saman í sérstökum umslögum,
og þegar þær blotna festast þær
saman, svo að það er helzt ó-
mögulegt að ná þeim sundur, og
umslögin límast við. Jafnvel þótt
ég beitti þolinmæði og reyndi að
leysa þær sundur í vatni mundu
þær alltaf stórskemmast.
Auk þess eyðileggur reykur-
inn plöturnar, því það sezt ein-
hver húð utan á allt, sem þessi
reykur kemst að. Ég athugaði í
kvöld nokkuð af plötum, sem ég
er nýlega búinn að taka, því þótt
það sé sárt að missa gömlu mynd
lrnar, þykir mér jafnvel enn
verra að geta ekki afgreitt þær
myndir, sem ég hef lofað.
mt<»S var barizt við' eidinn meðfram aiiri framhliðinni-
Þær plötur, sem ég athugaði,
voru allar klesstar saman og ó-
nýtar.
Ég ætla að reyna að bjarga
því, sem hægt er að bjarga, en
séu plöturnar ekki allar ónýtar,
eru þær að minnsta kosti mikið
skemmdar. Þegar ég kom niður-
eftir í kvöld vissi ég ekki hvar
ég ætti að byrja, því þetta virtist
vera vonlaust verk. En það þýðir
ekkert að missa kjarkinn og gef-
ast upp-
Ég var með skikkanlega vá-
tryggingu á þessu, en ekki háa,
og ég hef ekki enn komizt að því,
Landsmenn vilja ekki snúa aftur til haftanna
— ábyrgðarleysi i utanríkismálum í staðinn
— uppgjöf Framsóknarmanna fyrir viðreisn
FRAMSÓKNARMENN virð-
ast nú vera famir að skilja
þýðingu og árangur viðreisn-
arinnar. Dæmin, sem hvar-
vetna blasa við sjónum, eru
þyngri á metunum, en tilraun
ir dagblaðs Framsóknarflokks
ins til blekkinga. Lífskjör hafa
aldrci verið betri á fslandi,
en nú i lok fyrsta kjörtíma-
bils viðreisnarstjómarinnar.
Nú í fyrsta skifti í sögn okk-
ar unga lýðveldis eygja lands-
menn það þjóðfélag jafnvæg-
is, öryggis og framfara, sem
allar þjóðir stefna að. Lands-
mönnum hrýs hugur við þeirri
tilhugsun, að nú verði á ný
snúið aftur til þeirrar hafta-
stefnu, skrifstofuræðis og
skömmtunar úr hnefa, sem of
lengi hefur hneppt eðlilega
þróun og framfarir hins ís-
lenzka þjóðfélags í fjötra.
Bjartsýni og framfarahugur
fslendinga hefur ekki lengur
rúm fyrir þá efnahagsmála-
stefnu Framsóknarflokksins
og kommúnista, sem nú eins
og áður mun leiða af sér verð-
bólgu, höft og spillingu.
Dagblað Framsóknarflokks-
ins hefur fremur óþyrmilega
rekið sig á þessa skoðun al-
mennings í landinu. Tímanum
er ljóst, að hin blinda and-
staða Framsóknarmanna gegn
viðreisninni mun ekki færa
þeim hin langþráðu atkvæði,
sem ætlað er að tylla Eysteini
Jónssyni og Þórarni Þórarins-
syni, ásamt þeim Hannibal og
Lúðvík í forsæti íslenzkrar
þjóðar. Hinn magnaði andróð-
ur þeirra gegn viðreisninni
muni aðeins vekja athygii
landsmanna á hafta- og
skömmtunaráformum þeirra
og hvetja kjósendur til þess að
velja milli þeirra og viðreisn-
ar. Þeir óttast þann dóm, að
vonum.
DÆMALAUS MÁLFLUTN-
INGUR UM UTANRÍKISMÁL
f stað rökræðna um stefn-
ur og stjómmál, sem sæma
hverjum ábyrgum stjómmáia-
flokki, er líða fer að kosning-
um, hefur dagblað Framsókn-
arflokksins gripið til dæma-
lausra blekkingarskrifa um
utanrikismái. Hefur blekkinga
og áróðurshamurinn, að því er
virðist, gjörsamlega yfir-
bugað umhyggju þeirra fyrir
hagsmunum íslenzku þjóðar-
innar. Hver missögnin hefur
rekið aðra, ýmist af stefnu-
leysi flokksins í utanríkismál-
um eða vísvitandi í blekking-
arskyni. Er nú svo komið, að
jafnvel brezka ríkisstjórnin
verður að senda frá sér sér-
staka yfirlýsingu til þess að
hnekkja blekkingum Tímans
um samninginn um lausn land
helgismálsins, sem telja má
einn mesta stjórnmálasigur fs
lendinga. Framsóknarmenn
börðust hatrammlega við hlið
kommúnista gegn gerð þessa
samnings, og kváðust mundu
segja honum upp, hvenær sem
færi gæfist. Með þessu óvirtu
þeir löggjafarsamkundu þjóð-
arinnar, sem er æðsta vald
landsins um gerð milliríkja-
samninga.
Er þá ekki fjallað um mál-
flutning Framsóknarmanna
og tvískinnung í varnarmálum
og máiefnum efnahagsbanda-
lagsins, en það er löng saga
og ófögur.
Timinn hefur haldið því
fram, þrátt fyrir betri vitund,
að í samkomulaginu við Breta,
sem brezkir togaraeigendur
kölluðu ósigur Bretlands á sín
um tíma, fælist hvorki viður-
kenning á 12 mílna fiskveiði-
lögsögu við ísland, né tíma-
ákvörðun um veiðar inn að
6 mílna mörkunum, enda yrði
samningurinn framlengdur.
Brezka ríkisstjómin hefur nú
að gefnu tilefni, ítrekað fyrri
yfirlýsingar sínar um hið gagn
stæða. Væri það nú ekki nema
í samræmi við annan málflutn
ing Tímans, að hann þakkaði
sér þá lausn landhelgismáls-
ins, sem Framsóknarmenn
hafa svo hatrammlega barizt
gegn.
UPPGJÖF OG
ÁBYRGÐARLEYSI
Uppgjöf Timans í efnahags-
málunum og óbein viðurkenn-
ing á vinsældum viðreisnar-
innar talar skýru máli um úr-
ræði flokksins í innanlands-
málum. Dæmafátt ábyrgðar-
leysi dagblaðs flokksins og
blekkingar um utanríkismálin
hljóta með öllu að dæma þá
úr leik. Hver getur treyst for-
ystumönnum, sem nú eru svo
gjörsamlega berir að pólitískri
valdabaráttu vegna hennar
einnar og sjálfra sín? Hver sér
nú ekki í gegnum þessa
ódrengilegu baráttu Framsókn
arflokksins og dagblaðs hans
fyrir eigin völdum og þeirri
hafta- og skömmtunarstefnu,
sem þeir voga ekki lengur að
nefna á nafn?
hvort hún hrekkur fyrir tækja-
tjóni.“
Réttindi við
Grænland
til 1973
Kaupmannahöfn, 21. mai
— NTB —
F R Á því var skýrt í Kaup-
mannahöfn í kvöld, að stækk-
un fiskveiðilandhelginnar við
Grænland, frá og með 1. júní
þessa árs, mundi ekki hafa
nein áhrif á fiskveiðiréttindi
eftirtalinna þjóða: Noregur,
ísland, Stóra-Bretland, Vest-
ur-Þýzkaland, Frakkland,
Spánn og Portúgal.
Sá tími, sem líður, þar til
lögsagan gengur í fullt gildi,
er þremur árum lengri, en
gert var ráð fyrir í fyrstu. Á
því tímabili munu skip ofan-
greindra þjóða fá að veiða á
svæðinu milli 6 og 12 mílna,
frá strönd Grænlands. Gildir
það fyrirkomulag allt fram
til ársins 1973.
Farfuglar ganga á
Krýsuvíkurbjarg
Á UPPSTIGNINGARDAG efna
Farfuglar til ferðar á Krýs'urvík-
urhjarg. Lagt verður upp í ferð-
ina frá Búnaðarfélagshúsinu kL
10 árdegis og ekið svo langt sem
fært þykir. Síðan verður gengið
á bjargið.
ísland þáði ekki
boðið
HAFIN mun í París ráðstefna
nokkurra Evrópulanda til að
fjalla um fjarskipti um gervi-
hnetti.
Franska ríkisstjórnin bauð fs-
landi að taka pátt í ráðstefnu
þessari, en ísland þáði ekki boð-
ið. —