Morgunblaðið - 25.04.1967, Blaðsíða 4

4
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 25. APRIL 1967.
BÍLALEICAN
FERD
SÍMI 34406
Bensín innifalið í leigugjaldi.
SENDUM
rvlAGIMÚSAR
SKIPHOLTI21 SÍMAR 21190
eftirlolcun simi 40381

Hverfisgrötn 103.
Sími eftir lokun 31160.
LITLA
bílnleigan
Ingólfsstræti 11.
Hagstætt leigugjald.
Bensín innifalið í leigugjaidL
Sími 14970
BÍLALEIGAN
VAKUR
Sundiaugaveg 12. Sími 35135.
Eftir lokun 34936 og 36217.
IPÆ/uvng?'
RAUOARARSTfG 31 S(MI 22022
• •
Okumenn
Annast viðgerðir á rafkerfi
bifreiða, gang- og mótor-
stilling. Góð mælitæki
Góð mælitækL
Rafstilling
Suðurlandsbraut 64 (Múla-
hverfi). Sími (32385).
Hópferðabllar
allar stærðir
------
Simar 37400 og 34307.
Björn Sveinbjörnsson
hæstaréttar lftgm aður
Sölvhóisgötu 4, 3. hæð
(Sambandshúsið).
Símar 12343 og 23338.
Apótekin
Bftirfarandi bréf barst mér
í gærmorgun:
„Kæri Velvakandi!
Framfarir í almennri bjón-
ustu hafa ekki orðið al'lt of
miklar að undanförnu, a.m.k.
ekki á öllum sviðum. í gær,
sunnudag, þurfti ég að komast
í apótek, en fann hvergi upp-
lýsingar um að neitt þeirra
væri opið hér í Reykjavík.
Varð ég því að fara suður í
Kópavog, en þar var opið milli
eitt og þrjú. Vildir þú ekki
biðja apótekarana að gera grein
fyrir því hvernig þjónustu
þeirra er háttað. — Reykvík-
ingur“.
Það gerðu þeir víst á sínum
tíma, þegar breytingin átti sér
stað með næturþjónustuna. En
ekki sakaði að £á frá þeim orð-
sendingu.
Vegna fólksins?
Hitt er svo alveg rétt
(hvort sem apótek hefur verið
opið hér um helgina eða ekki),
að þjónustan virðist mér ekki
hafa batnað mikið við breyt-
inguna síðustu. Fyrir skemmstu
þurfti ég að fara með lyfseðil
í næturapótekið við Skipholt.
Þar hitti ég kunningja minn úr
Hafnarfirði og hafði hann orð-
ið að kaupa sér leigubíl úr Firð
inum, láta hann bíða meðan
verið var að afgreiða lyfið (ein
ar tíu mínúfcur) og fara svo
aftur suður eftir í bílnum. Dýrt
lyf það — og fleiri geta víst
kvartað yfir þjónus'tuleysi en
Reykvíkingar.
Á meðan ég beið kom inn
maður og spurði hvort ekki
væri hægt að fá keyptan plást-
ur, piltur hafði skorið sig —
og plásturinn var genginn til
þurrðar á heimilinu. „Nei“,
var svarið. „Við seljum hér
ekkert nema það, sem afgreitt
er samkvæmt lyfseðli“. Maður-
inn spurði þá hvort annað apó-
tek væri opið í borginni, en
stúlkan kvað nei við. Hann
gerði þá aðra tilraun, „þó ekki
væri nema einn plás'tur“. Stúlk
an svaraði snúðugt, að ekki
þýddi að biðja um það, sem
ekki væri selt. Benti hún hon-
um- á að fara með piltinn í
Slysavarðstofuna, en maðurinn
sagði sárið ekki það alvarlegt
að réttlætanlegt væri að ónáða
læknana þar, sem yfirleitt
hefðu í nógu að snúast. „Þér
skuluð þá binda vasaklút um
þetta“, sagði hún og lokaði af-
greiðsluopinu.
Ég hafði það á tilfinning-
unnL að fólkið væri til vegna
apótekaranna — en þeir ekki
vegna fólksins. Nú, kannski er
það þannig, þegar öllu er á
botninn hvolft?
Félag íslenzkra bifreiðaeig-
enda stofnaði á sínum tdma
tryggingafélag vegna samstöðu
tryggingafélaganna. Rætt hefur
verið um að félagið stofnaði
nú olíu- og benzínsölu vegna
þess hve lítið fer fyrir sam-
keppninni á þeim vettvangi.
FÍB ætti kannski að láta apó-
tekið koma á undan?
Fyrir skemmstu birtist bréf
hér í dálkunum frá lesanda,
sem óánægður var með breyt-
ingu á sjónvarpstímanum á
sunnudögum. Ég er honum
sammála. Vegna barnafjöl-
skyldna er nýja fyrirkomulag-
ið mjö'g slæmt — og verður
það — a.m.k. þangað til „Denni
dæmalausi" hefur verið fluttur
fram — þannig að honum ljúki
fyrir kvöldmat ásamt barna-
tímanum.
Vorið kom ekki
Ég reyndist sannspár fyrir
hálfum mánuðL Vorið var
ekki komið, það var of snemmt
að taka gaddadekkin undan bíl-
unum — a.m.k. hér í Reykja-
vík. Mér skilst, að fyrir norðan
og vestan séu bíleigendur ekki
enn farnir að hugsa til sumars-
ins, svo að þeir eru sjálfsagt
enn með keðjur — sums staðar
að minnsta kostL
í gær sagði einhver, að þetta
hret væri það síðasta á vorinu
— en hvað mér viðvíkur þori
ég ekki að taka undir það fyrr
en í júli. Þegar öllu er á botn-
inn hvolft er ísland ekki í hita-
beltinu, jafnvel ekki í nágrenni
við það — og á meðan við höf-
um ísinn fyrir norðan land get-
um við búist við öllu illu úr
þeirri átt
Veðurfræðin
Annars má telja það til
stórtíðinda, að ísland og haf-
svæðið umhverfis það, er nú
innan sjónvíddar veðurtungl-
anna svonefndu — og byrjað
er að taka á móti þessum
myndum reglulega hér á landi.
Þetta er merkur áfangi í veður
fræðinni á þessum slóðum og
væntanlega á þessi nýja tækni
eftir að auðvelda veðurspé-
mönnum okkar starfið til
muna.
í hverri viku svo að segja —
gerast tíðindi, sem valda þvi,
að Lsland er ekki það sama og
áður. Á endanum ná tækni og
framfarir til íslands, þófct stund
um taki ferðin hingað alllang-
an tíma.
Að vissu leyti verður nú auð
veldara að spá um veður leyf-
ist okkur að ætla, en á hinn
bóginn verður það líka erfið-
ara að vera veðurspámaður.
Bftir því sem tækninni fleygir
fram eru meiri kröfur gerðar
til nákvæmni — og veðurspá-
maður, sem boðar sólskin á
morgun, en dembir svo yfir
okkur rigningu í staðinn —
hann ætti að leita sér að nýju
starfL
* Kaffið
„Kæri Velvakandi!
Frá því að málið var til
umræðu í dálkum yðar um síð-
astliðin mánaðamót, hafa okk-
ur borizt með símtölum, bréf-
um og í samtölum ýmsar til-
lögur um íslenzkun á orðinu
vacuumpakkað, auk tillögu yð-
ar, sem var: Lofttæmt O. John-
son & Kaaber kaffL
Af öðrum tillögum, sem bor-
izt hafa, mætti nefna þessar:
Loftrýmt og bragðvarið.
Afloftað.
Loftsneytt.
SúrefnissneyU.
Ildisneytt.
Með beztu kveðjum,
Kaffibrennsla
O. Johnson & Kaaber hf.“
Velvakandi getur ekki séð að
þessar tillögur séu neitt betri
en sú, sem hann var með. í
rauninni var það ekki mín til-
laga að tengja orðið „lofttæmt"
nafni fyrirtækisins og kaffi-
heitinu í setningu. „Lofttæmt"
ætti að standa án tengsla við
annan texta á umbúðunum, því
varla munum við tala um „loft-
tæmt kaffi“.
„Afloftað“ finnst mér minna
óþyrmilega á „aflífað", en
„bragðvarið" finnst mér ágæfct
— og spurningin er, hvort
þetta orð nægir ekki. Það seg-
ir a.m.k. meira en allt hitt. Ef
til vill segir það of mikið?
Leyfilegt?
Frá Keflavík barst þetta
bréf:
„Kaupfélag Suðurnesja 1
Keflavík kom með þá ágætu
þjónustu fyrir nokkru, að af-
henda viðskiptavinum sínum
prýðilega poka með höldu ut-
an um varning sinn.
Nú í dag fórum við undirrit-
aðar í eina verzlun ofanritaðs
fyrirtækis og keyptum þar ýms
an nauðsynjavarning, önnur
okkar verzlaði fyrir uim kr.
400.00 og bað kurteislega um
poka. Jú, það var sjálfsagt, en
umbúðirnar, sem eru rækilega
auglýstar vörum sem SÍS flyt-
ur inn, kosta kr. 1.00 pr. stk.
Þetta finnst okkur í meira lagi
lágkúrulegur verzlunarmáti og
höfum við spurzt fyrir hjá ýma
um aðilum hvort þetta sé leyfi-
legt, flestir eru á okkar máli
að algjörlega óleyfilegt sé að
selja umbúðir, sem þar að auki
eru svo rækilega merktar fjór-
um ákveðnum vörutegundum.
Virðingarfyllst,
Guðbjörg Þórhallsdóttir,
Hildur Harðardóttir“.
Ég geri ráð fyrir að hér sé
um hálfgerða innkaupapoka að
ræða, þ.e.a.s. þetta eru t.d. ekki
pokarnir, sem sykur, hveiti og
þess háttar er vegið L Bréfrit-
ara vil ég upplýsa um það, að
erlendis er það algengt að selja
umrædda poka í verzlunum.
Þeir eru fremur sterkir, með
höldum, ætlaðir til þess að
safna í ýmsum varningL er fólk
kaupir þá oftast i öðrum um-
búðum. Pokar þessir koma 1
rauninni í stað innkaupatösku,
eða geta gert það. Ef hér er
um þess konar poka að ræða
eru þeir ódýrari í Keflayík en
t.d. í London.
Aðrar umbúðir, frumumbúð-
ir ef svo mætti segja, eigum
við ekki að venjast að þúrfa að
greiða fyrir, enda geri ég t.d.
ekki ráð fyrir að Kaupfélagið
í Keflavík ætli ykkur að fara
með strásykurinn heim í hönd-
unum, ef þið neitið að borga
krónu aukalega.
Hve mikið verzlunin vill
leggja i sölurnar til þess að
halda viðskiptavinunum ánægð
um, það er hennar mál. Það
kæmi mér á óvart, ef einhverj-
ar reglur meinuðu henni að
selja umrædda poka.
Tilhoð óskast
Tilboð óskast í jörðina Arney Breiðafirði, ásamt
mannvirkjum og meðfylgjandi eyjum. Ennfremur
neðri hæð húseignarinnar Skúlagötu 13 Stykkis-
hólmi. Tilboð leggist inn á afgr. Morgunblaðsins
fyrir 10. mai merkt: „2413“.
BRÆÐURNIR KAMPAKÁTU — TEIKNARL JÖRGEN MOGENSEN