Morgunblaðið - 04.06.1967, Side 16
16
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 4. JIJNÍ 1067.
Atvinnujöfnunarsjóiur hefur þegar komið
íbúum Sauðárkróks til góða
— rætt við Guðjón Sigurðsson
GUÐJÓN Sigurðsson bakari á
Sauðárkróki hefur um árabil
átt sæti í bæjarstjórn Sauðár-
króks og var hann um skeið for-
seti bæjarstjómar l>ar. Guðjón
hefur alltaf látið málefni kaup-
staðarins sig mikils varða og er
því gjörkunnugur þeim. Ræddi
blaðamaður Mbl. við Guðjón
fyrir skömmu og bar þá aðallega
á góma þau mál, sem nú eru efst
á baugi á Sauðárkróki.
— Atvinnulífið hefur verið
með daufara móti á Sauðárkróki
í vetur, sagði Guðjón. Ógætir
voru miklar og stunduðu menn
ekki sjóinn af eins miklu kappi
og áður. Sl. sumar var hér líka
mikil aflatregða. Nokkrir bátar
stunduðu þá sjó með línu en það
gekk illa, og var því sáralítil
atvinna við fiskverkunina'. Það
er reyndar ekkert nýtt hér á
Sauðárkróki að það komi ein-
hver tími yfir árið, sem lítið er
um að vera, en sá tími hefur
verið óvenju langur núna.
Hér er hinsvegar iðnaður að
aukast allverulega og eru nú
hér um 80 iðnlærðir menn, auk
þeirra sem eru í iðnnámi Ber
mest á hverskonar þjónustu-
iðnaði og hefur nokkur slíkt fyr-
irtæki verið sett á stofn hér að
undanförnu og veitt töluverða
atvinnu. Það er ekki gott um að
segja hvaða framtíð iðnaðurinn
á hér, en við vonum hið bezta og
búast má við því að iðnaðurinn
verði hér í framtíðinni sú at-
vinnugrein sem skapar atvinnu-
öryggi um afkomu manna yfir
allt árið, þótt sjávarútvegur
hljóti að verða aðalatvinnuveg-
urinn hér eftir sem hingað tii.
— Menn eru ekki bjartsýnir á
framtíð sjávarútvegsins hér, ef
svo heldur áfram sem horfir, að
aflinn minnki ár frá ári. Ein-
hverntímann hlýtur að koma að
því að þetta snúizt við og síldin
gæti líka tekið upp sitt fyrra líf
erni og sótt á miðin fyrir Norð-
urlandi.
— Við eigum enga togara, og
það má segja það, að útgerð
stærri báta hefur gengið ákaf-
lega illa héðan frá Sauðárkróki.
Stafar það örugglega af því að
veiðarnar hafa verið nær ein-
göngu stundaðar með það fyrir
augum að allur aflinn væri
lagður upp hér. Hefur þetta orð-
ið tálmun á rekstri skipanna og
hindrað þau í að snúa sér að
annari veiði og sækja lengra
t.d. á síldarmiðin fyrir austan
land. Þeir bátar sem nú eru gerð
ir út héðan eru flestir litlir, eða
frá opnum trillum upp í 40 tonna
báta.
— Af framkvæmdum í kaup-
staðnum ber hæst byggingu
gagnfræðaskóla, en það er að-
kallandi mál fyrir okkur. Byrj-
að var að grafa fyrir grunni húss
íns í fyrra haust og er meining-
in að mikið verði unnið við
hann í sumar. Það ex brýnt hags
munamál, ekki einungis fyrir
Sauðkrælinga, heldur Skag-
firðinga almennt, að fá hér góð-
an gagnfræðaskóla.
Þá er aðkallandi fyrir okkur
að auka hafnarframkvæmdir.
Hafnarmálin eru ákaflega erfið
fyrir okkur, en við bindum von-
ir við nýju hafnarlögin svo og
Frá Sauðárkróki
Guðjón Sigurðsson
Norðurlandsáætlunina í þessum
efnum.
— Ég vil taka því fram að
við höfum mikla trú á að Norð-
urlandsáætlunin leiði margt
gott af sér. Við höfum þegar séð
hvað Vestfjarðaráætlunin hefur
gefið góða raun, og er ekki
ástæða til annars en að ætla að
svo verði einnig hér. Ég tel að
þessar áætlanir séu raunveru-
lega fyrsta raunhæfa skrefið
sem stigið hefur verið til þess að
auka á jafnvægi í byggð lands-
ins og auka atvinnu úti á landi.
Þá er það ekki lítið atriði að
áætlun þessi kemur í kjölfar
laga um Atvinnujöfnunarsjóð,
en sá sjóður er þegar farinn að
virka til alls verklegrar hagræð-
ingar fyrir þetta bæjarfélag. Má
benda á það, að nú fyrir skömmu
styrkti stóðurinn sjómenn hér
vegna lélegrar afkomu á vertíð-
inni. Þá er líka vert að geta
þess, að atvinnumálanefnd Norð
urlands hefur verulega stutt að
því að auka áhuga sjómanna að
stunda sjó á hinum svonefnda
dauða tíma, þ.e. frá áramótum
til 1. júní, með því að greiða
40-50 aura verðuppbót á hvert
kíló af fiski sem þá aflast.
:— Það leynir sér ekki að
Framhald á bls. 18
í ráði að byggja við Kvennaskól-
ann á Blönduósi
— samtal við frú Huldu Á. Stefdnsdóttur
— ÉG tók við skólastýrustöðu
við Kvennaskólann á Blöndu-
ósi 1932 og gegndi því starfi
til ársins 1937. Það hefur
varla komið til af góðu að
leitað var til mín, sagði
Hulda Stefánsdóttir, skóla-
stýra kvennaskólans á Blöndu
ósi, þegar við heimsóttum
hana. En frú Hulda tók síðan
aftur við starfinu 1958 og
hefur gegnt því síðan, eða í
14 ár samanlagt.
— Mér hefur fallið starfið
vel, hélt frú Hulda áfram, —
ég hef í gegnum það kynnzt
mörgu góðu fólki og ég hef
alltaf haft vilja til þess að
vinna skólanum eins vel og
ég hef getað, — sennilega af
því að mér þykir vænt um
hann. En fólk stendur ekki
eins saman um þennan skóla
og það gerði til að byrja með
enda tíminn orðinn breyttur
og skólarnir og tækifærin eru
orðin fleiri.
— Hvenær var skólinn
stofnaður?
— Hann var stofnaður 1879
og tók þá til starfa um haust-
ið að Undirfelli í Vatnsdal.
Hann var síðan nokkuð á
hrakningum, eða til þess
tíma að þetta hús var byggt
fyrir hann. Til að byrja með
var skólinn einvörðungu
gagnfræðaskóli, en var breytt
í húsmæðraskóla 1923.
— Hvað eru margar náms-
meyjar við skólann?
— Þær eru í vetur um 40.
Er þá skólinn fullskipaður og
vel það. Að undanförnu hef-
ur alltaf verið meiri aðsókn
að skólanum heldur en hægt
hefur verið að taka á móti,
og sést það m.a. á því að í
fyrrahaust lágu fyrir um 100
umsóknir. Stúlfkurnar eru
víðsvegar að af landinu.
— Hvað eru kennarar við
skólann margir og hverjar
eru helztar kennslugreina?
— Kennarar við skólann
eru nú 5 og í skólanum eru
kennd hin venjulegu fög sem
kennd eru í kvennaskólum,
þ.e. þvottur og ræsting, saum
ar og vefnaður, matreiðsla og
nokkrar bóklegar greinar. Þá
hef ég lagt áherzlu á að hér
væri kennd tóvinna, en ís-
lenzkri tóvinnu er nú mjög
hætt, því miður. Margir hafa
líka á móti henni og það hef-
ur kveðið svo rammt að, að
mæður hafa skrifað mér og
sagt að þær vildu ekki hafa
sínar dætur í skóla þar sem
Kvennaskólinn á Blönduósi.
slík vinnubrögð væru kennd.
Það er nú það. Við íslending-
ar erum ekki þjóðlegri en
þetta.
— Er ekki hin sama þörf
fyrir stúlkur að læra til húss-
halds nú og áður?
— Þörfin er alltaf jöfn, en ,
auðvitað verður að laga hús-
mæðraskólana jafnt og aðra
skóla að breyttum kröfum
tímans. Kennsla í húsmæðra-j
skólum hefur verið sú hinj
sama í mörg ár, og ég er
inn á því að það sé þörf á að
endurskoða námsgreinaval og
annað í náinni framtíð.
— Er nokkuð áætliað að
stíekka þennan skóla?
— Já. Það stendur til að
byggja við hann. Þetta hús
sem við höfum nú til um-
ráða var byggt árið 1911 og
fullnaegir hvergi þörfum okk-
ar og við höfum búið að und-
anförnu við mikil þrengsli.
Það hefur bætt ákaflega
mikið úr hjá okkur að nú
hafa verið byggðir tveir nýir
kennarabústaðir og losnaði
þar með að hluta það pláss
sem kennararnir tóíku í skóla
byggingunni áður. Búið er að
teikna og skipuleggja væntan
legar viðbyggingar við skól-
ann og er vonandi að hafizt
verði handa við þær áður en
langt um líður.
Frú Hulda Stefánsdóttir er
formaður nýstofnaðs Sjólf-
stæðisikvennafélags á Blöndu
ósi og spurðumst við fyrir
Hulda
Stefánsdóttir
um starfsemi þess.
—Tíðin var mjög erfið hér
í vetur, sagði frú Hulda, —
og hamlaði hún þvi að hægt
væri að halda uppi þeirri
starfsemi sem félagið hafði
ætlað sér. Nú dregur að kosn
ingum og þá er að herða bar-
óttuna. Annars hafa konxxr
ekki nógu mikinn áhuga á
stjórnmálum og það er stað-
reynd, að þegar fólki er farið
að líða vel og hefur allt sem
það þarf, þá hættir það að
hugsa um stjórnmál. Það er
reyndar fleira en stjórnmál
sem líður fyrir þetta og má
við bæta bæði skólum og fé-
lagsstarfsemi. Velmegun drep
ur eldmóðinn í mönnum.
Þratt fyrir þetta held ég að
gott hljóð sé í Sjálfstæðis-
fóliki hér, og vonandi verður
sigur Sjálfstæðisflokksins í
kosningunum í sumar sem
mestur.