Morgunblaðið - 31.08.1967, Blaðsíða 4

4
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 31. AGUST 1967
BÍLALEIGAN
-FERÐ-
Daggjald kr. 550,-
og pr. km kr. 3,20.
SÍMI 34406
SENDUM
wmmm
magimusar
SKIPHOLTI21 5ÍMAR 21190
eWirlokunsSmi 40381
líSTjiSIH' I-44-44
\mum
Hverfisgötu 103.
Sími eftir lokun 31160.
LITLA
BÍLALEIGAN
Ingólfsstræti 11.
Hagstætt teigugjald.
Bensín innifaiið < leigugjaldl
Sími 14970
BÍLALEIGAIM
- VAKUR -
Sundlaugaveg 12. Simj 35135.
Eftir lokun 34936 og 36217.
FYRIRHBFN
V/ ’BUA ZfíGAJT
RAUOARARSTÍG 31 S(MI 22022
Flesl til raflagna:
Bafmagnsvörur
Heimilstæki
Utvarps- og sjónvarpstæki
Rafmagnsvörubúðin sf
Suöurlandsbraut 12.
Simi 81670 (næg bílastæði)
KYLFUR
BOLTAR
og fleira.
P. Eyfeld
Laugavegi 65.
FÉLAGSLÍI
Hrannarar — Hrannarar.
Munið Laugarvatnsferðina
um næstu helgi. Þátttaka til-
kynnist í síma 60015 öll kvöld.
Ferðanefnd.
Jóhann Ragnarsson, hdl.
málflutningsskrifstofa
Vonarstræti 4. Sími 19085
Húseigendafélag Reykjavíkur
Skrifstofa á Bergstaðastr. lla.
Sími 15659. Opið kl. 5—7 alla
virka daga nema laugardaga.
★ Fyrirspurn til for-
stjóra
Velvakandi hefur niú svo
oft birt bréí um þær vondu
eldspýtur, sem vér íslending-
ar neyðumst til að nota, að
það er eigintega að bera í
bakkafullan lækinn að prenta
hér eitt enn. Það skal þó gert
í þeirri von, að sífelld klögu-
mál vegna þessara hættulegu
eldfæra knýi eldspýtnamónó-
pólið að lokum til þess að
hætta að kaupa vöru sína frá
Pólvsrjum og Tékkum, sem
sanriar’ega kunna ekki að búa
til almennilegar eldspýtur, svo
sem sorgleg dæmin sanna, og
kaupi eldspýturnar í staðinn
t.d. frá Svíum, Bandaríkja-
mönnum, Bretum eða Þjóðverj
um. Annars ætti auðvitað að
gefa þessa sölu frjálsa. Hví í
ósköpunum er verið að burð-
ast með eldgamlar einkasölu-
leifar eins og t.d. ilmvötn, bök
unardropa og eldspýtur? Mað-
ur gæti haldið, að í verzlunar-
málum ríkti hér enn að ein-
hverju leyti andi hinna dönsku
einvaldskonunga, sem vildu
hafa mónópól á öllu, eða
Rauðkunefndar-andi kreppu-
áranna, en þetta tvennt er
hvort öðru skyldara en ljóst er
í fljótu bragði.
ið. Það er frá Erni Snorrasyni
á Akureyri:
„Nokkur orð til Jóns Kjart-
anssonar, forstjóra:
í fyrrad.ag var ég að kveikja
mér í sígarettu. Komu þá tveir
blossar úr eldspýtunni. Sá
hluti haussins, sem til vinstri
sneri, þaut logandi í þá átt og
á gólfteppið. Ég steig þar á og
drap í. Ég var snöggur, af því
að það er nú ættg«engt, og náði
að síökkva áður en skemmd
yrði á teppinu. En á meðan
hafði hægri helmingur hauss-
ins, sem minni kraftur var í,
farið logandi í minn góða ull-
arjakka og brennt gat á.
Viil verzlun þín greiða bæt-
ur fyrir skemmdina? — Þetta
var fyrsta spurning.
í gær veðjaði ég við vin
minn. Ég sagði við hann: „Ég
skal veðja við þig einum X,
að það eru hvergi á jarð-
kringlu þessari seldar lélegri
eldspýtur en á íslandi." Hann
maidaði í móinn og sagði, að
þær gætu verið til verri ein-
hvers staðar, því að þeir, sem
gert hefðu af kunnáttu og speki
málsháttinn ,lengi getur vont
versnað", hlytu að hafa álykt-
að það réttilega, að þó að eitf-
hvað væri verulega slæmt, þá
væri fjári lengi hægt að finna
það, sem væri ennþá verra. Ég
sagði nei, hvað eldspýturnar
varðaði ,en hann jú. Þannig
standa málin.
Nú skora ég á þig, Jón Kjart
ansson, að skera úr. Þú flytur
eldspýturnar inn í ríkisnafni
og hlýtur því að vera fróður
um þá vörutegund. Ég er
reyndar alveg viss um, að
þetta veðmál vinn ég, en ég
skora á þig eindregið, minn
góði, gamli verkstjóri frá Sigló,
láttu mig tapa því, þ.e.a.s. ef
þú getur. Sendu þá Velvak-
anda línu — eða þá Tímanum,
ef þér finnst það betra — en
svaraðu. Þeir éru fleiri en ég,
sem nota eldspýtur, og reyndar
gæti ég minnzt á fleira og
verra, sem af slíkum eldspýt-
um hefur hlotizt, heldur en lít
ið gat á jakka, — þótt ég fari
út í þá passíusálma nú.
Hvar er hægt að kaupa lé-
legri eldspýtur en á íslandi?
Vinsamlegast
Örn Snorrason
AkUreyri."
Velvakanda er persónulega
kunnugt um fjöldamörg dæmi
þess, að fatnaður, vefnaður og
annað hefur skemmzt óbætan-
lega vegna þessara gölluðu
eldspýtna. Þá eru sumir stokk
arnir þannig gallaðir, að ekki
kviknar á nema 30—50% af
spýtunum í stokknum.
í fylistu al-vöru væri mjög
fróðlegt að fá álit löglærðra
manna á því, hvort almenning-
ur eigi ekki óumdeilanlega
skaðabótakröfu á hendur Tó-
baksverzluninni, þegar eld-
spýtur, seldar af henni, valda
tjóni.
-^- Aldur ökumanna
„Einn á eftirlaunum
skrifar:
„Kæri Velvakandi!
Laugardaginn 12. þ.m. skrif-
ar ungur maður, sem kallar
sig Vegfaranda, en það erum
við að vísu allir, sem höfum
fótavist, eins og það er orðað.
Hann gerir að umtalsefni hvort
ekki sé kominn tími til að tak
marka hámarksaldur öku-
manna. Hann segist stundum
sjá menn, sem jafnvel séu
komnir á sjötugsaldur, aka
bíl! Mikið má þessi ungi mað-
ur verá glöggur á aldur, ef
hann getur dæmt aldur manna
g-egnum bílrúðuna, finnist hon
um eitthvað athugavert við
akstur þeirra í umferðinni, —
nema hann eigi við einhvern
sérstakan mann, sem honum
er í nöp við og vill fjarlægja
af vegunum.
f blaði F.Í.B., Ökuþóri, sem
er nýkomið út, er grein, sem
heitir ,Hver ekur bezt?“, og vil
ég benda þessum unga manni
á að iesa hana. Þar stendur að
vísindamenn í þjónustu banda
rískra tryggingafélagsins
„State Farm Insurance Comp-
any“ í Bloomington í Illions,
hafi gert athuganir á öku-
hæfni fólks í hvorki meira né
minna en í 64 starfsgreinum,
og erum við þar nr. 3, sem
komnir erum á eftirlaun, og
eru eflaust fáir af þeim hópi
undir 65 ára aldri.
-^- Of hægur akstur
í fréttum af öllum þeim
umferðarslysum og öðrum ó-
höppum í umferð, sem því mið
ur eru oí mörg, er aldrei get-
ið um, að ökumaður hafi ver-
ið orðinn þetta og þetta gam-
all, og hafi þess vegna ekki
haft í fuUu tré við umferðar-
reglur; aftur á móti er það of
hrað'ur akstur í flestum tUfell-
um <unga fólksins). Ég hlusta
oftast nær á umferðardagbók
Péturs Sveinbjarnarsonar, þar
er margt vel og rétt sagt og
vert til eftirbreytni, og ætti
hver maður að hlusta á það.
Hann segir, að of hægur akst-
ur geti í mörgum tilfellum ver-
ið hættulegur og skapi ástæður
til framúraksturs, því að öll-
um liggur þessi ósköp á, eftir
að þeir hafa setzt upp í öku-
tæki.
Þ. 11/8. ’67 (4 föstudegi) var
.ég á ferð um Hafnarfjarðar-
veg á leið til Reykjavíkur.
Undan mér ók Volkwagen og
læt ég númer vagnsins óbirt.
f honum voru tvær konur, og
því miður gat ég ekki dæmt
aldui þeirra gegnum tvær bíl-
rúður, en mér yirtisí þær mjög
ungar, og hélt sú, er ekki ók,
á ungbarni, á að gizka árs-
gömlu. Ökuhraði bílsins var 10
— J5 km.. enda sá ég meira
á vanga ökumannsins en
hnakkann. Er nálgaðist Öskju-
hlíðarhæðina hætti allur fram
úrakstur, óg safnaðist þá bið-
röð á þessum hraða fyrir aft-
an. Frá Öskjuhlíðarhæð og nið-
ur að Þóroddsstöðum ók bíll-
inn á miðri þeirri braut, er
leyfð er tii framúraksturs, nið
ur að Þóroddsstöðum.
Er að vegamótum kom, snar
stanzar bíllinn og gefur stefnu
ljós til hægri. Ég er fullviss
um, að þe;ssi ökukona var
hvorki komin á elli — né eft-
irlaunaaldur.
Ungi maður, líttu þér nær.
Einn á eftirlaunum."
Bílaflaut o.fl.
Atburði á borð við þenn
an, sem að framan er lýst, á
hiklaust að kæra til lögregl-
unnar. Allt of mikið er um
þann kæruleysis-hugsunarhátt,
að ekki taki þvi að kæra, það
kosti vesen o.s.frv.
Tiifeilið er, að þótt ekki sé
nema um áminningu að ræða,
getur hún gert mikið gagn og
bjargað mannslífum síðar.
Ekki alls fyrir löngu las Vel-
vakandi í bandarísku tíma-
riti um umferðarmál, að ein-
mitt smákærurnar væru einn
bezti skólinn í umferðarupp-
eldi fólks. Sá, sem einu sinni
hefur fengið á sig kæru vegna
einhverra mistaka i akstri,
skammast sin fyrir það og gæt
ir sín ætíð upp frá því að láta
ekki sams konar eða sömu yfir
sjón henda sig. Ekkert slys eða
óhapp hefur e.t.v. orðið í þetta
sinn, sem kært var, en gæti
orðið það í næsta skipti, þegar
sömu mistök eru gerð.
Vegna bréfa, sém hér birt-
ust fyrir nokkru, og annarra,
sem borizt hafa um sama mál,
þ.e. óþarfa bílaflaut, sérstak-
lega við íbúðarhús, hefur Vel
vakanda verið tjáð, að lögregl
an taki á móti kærum um bíla
flaut, en það er, eins og allir
ökumenn ættu að vita í(en
furðu fáir virðast vita), strang
lega bannað, nema alveg sér-
staklega standi á.
Sem sagt: Allar hrelldar hús
mæður, hverra ungbörn vakna
við bílaflaut fyrir utan glugg
ann, geta nú óhikað hringt til
lögreglunnar og gefið upp
númer, stund og stað. Það ætti
að verða til þess, að sá flautu
glaði beiti lúðrinum hóflegax
upp frá þvi.
— Jæja, hér kemur svo bréf
Veggíóórarinn ht.
Hverfisgötu 34. — Sími 14484 og 13150.
Nýkomnar glerflísar og mosaik á veggi og gólf.
Nýjar tegundir, lágt verð.
Góðir greiðsluskilmálar.
Shrifstoíustúlha
Óskum að ráða stúlku til skrifstofustarfa. Vélrit-
unarkunnátta og ensk bréfritun nauðsynleg.
Hraðfrystistöðin í Reykjavík h.f.
Sími 21400.
buðWrðarfolk
OSKAST í eftiftalin hverfi
Karlagötu — Laugaveg, neðri — Hverfisgötu, I —
Snorrabraut — Hávallagötu — Aðalstræti —
Hólmgarður
7a//ð v/ð afgreiðsluna i sima 70/00