Morgunblaðið - 20.02.1969, Qupperneq 11

MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 20. FEBHÚAR 1969.
11
ur norræn fyrirtæki á þessu
sviði?
— Já, í verði eigum við að
vera það. En á hinn bó,ginn
er það algjörlega á huldu
hverjar undirtektir varan
sjálf fær erlendis, og úr því
fæst ekki skorið nema á
þennan hátt. Við skoðum
þetta þar af leiðandi fyrst og
fremst sem tilraun, og við er-
um reiðubúnir að sætta okk-
ur við úrslitin, hver sem þau
verða.
MIKIL SÖLUAUKNING
A HEKLUPEYSUM
Prjónaverksmiðjan Hekla
verður aðili að íslenzku deild-
inni á sýningunni, og sýnir ís-
lenzkaT ullarpeysur, sem
prjónaðar eru í verksmiðj-
unnL Á þessarf sýningu höf-
um við aðeins kvenpeysur, á
fullorðna og telpur, þar sem
þarna er um að ræða kven-
fatasýnin-gu sagði Jón Arn-
þórsson, sölustjóri SÍS, er
Mbl. leitaði frétta hjá honum.
Heklupeysurnar á sýning-
unni eru bæði í sauðalitum
og úr lituðu garni og með
nýjusfcu mynstrunum, sem
-verksmiðjan hefur. Þarna er
ekki um hin hefðbundnu
„lopamynstur“ að ræða, en
ný mynstur eru unnin á
staðnum, oft af verksmiðju-
stjóranum, og sett þar inn á
gatakort prjónavélanna.. Þess-
ar ákveðnu peysur eru fyrst
sýndar á kvenfatasýningunni,
en eru svipaðar þeim, sem nú
eru seldar frá Heklu víða um
heim, í Rússlandi, Bandaríkj-
unum, á Norðurlöndum. Þær
fara alla leið til Jóhannesar-
borgar í Suður-Afríku, sa,gði
Jón, og í undirbúnlngi er
stór pöntun til Nigeríu.
Peysuframleiðslan fyrir er-
lendan markað hefur aukizt
geysilega. Árið 1968 flutti
Hekla út 68 þúsund peysur.
En nú hafa verið gerðir
samningar um sölu á 140 þús-
und peysum til Rússlands,
fyrir utan sölu til annarra
landa.
Við spurðum Jón, hver á-
stæðan væri, hvort gengis-
fellingin ætti mikinn þátt í
þessu. Hann sagði, að eftir-
spurn væri vaxandi og auk
þess hefði meiri áherzla verið
lögð á það af okkur sjálfum
að selja. tslenzka ullin væri
viðurkennd að vera sérstök,
og ullareiginleikar hennar
nýtist mjög vel i ákveðnum
vöruflokkum, eins og peysum,
teppum og tweed-efnum og
því væri viðfangsefni að nýta
hana í landinu gjálfu og auka
markaðsmöguleika fyrir hana.
Og gengisfellingin hefði svo
að auki hjálpað framleiðend-
um til að standa sig við sölu
á erlendum mörkuðum.
Jón sagði okkur að í eina
Heklupeysu færi um kDó af
ull, þannig að það er nokkuð
mikið magn af ull, sem breyt-
ist úr hráefni í fullunna vöru.
HANDUNNAR
LOPAPEYSUR
A EVRÓPUMARKAÐ
Álafoss sendir handprjónað-
ar lopapeysur á sýninguna.
Það eru samskonar peysur úr
islenzkum lopa og í sauðalit-
um, sem þeir senda nú þegar
víða út um heim. Ásbjörn
Sigurjónsson, gölustjóri, í Ála-
fossi sagði Mbl. að konur
handprjónuðu þessar peysur
heima og vær,u 314 prjóna-
konur á skrá hjá Álafossi
núna. Hver kona hefur sitt
mynstur og prjónað er úr
sauðalitunum.
Álafoss selur aðallega lopa
á erlendum mörkuðum, en
ætlar nú að bjóða handprjón-
aðar peysur í stórum stil á
Evrópumarkað. Sala á tilbún-
um peysum er aðeins byrjuð
til Noregs og verið er að
senda smásendingu til Sví-
þjóðar um þessar mundir.
Eins sagði Ásbjörn að undir-
tektir væru mjög góðar í
Frakklandi.
■ . . , ....
Heklupeysur frá Akureyri eru þegar fluttar mikið út. Peysur
með nýjum og eldri mynstrum verða á sýningunni.
um á Evrópumarkaði og sýnir m. a. þessar í Kaupmannahöfn.
— Hefur þú kynnt þessar
slár erlendis áður?
— Nei, ekki slárnar, en hins
vegar sýndi ég peysiur á kaup-
stefnu í Frankfurt fyrir
nokkrum árum. Slárnar eíu
eiginlega ný til komnar. Ég
fékk hugmyndina að þeim í
ágúst sl., byrjaði Þá strax
framleiðslu á þeim, og tókst
að selja nokkur hundruð
stykki af þeim fyrir áramót
hjá minjavöruverzlunum. —
Sniðið er algjörlega mín hug-
mynd en ekki fengin að láni
erlendis frá, en munstrin
fékk ég hjá Ásgerði Búadótt-
ur. Slárnar eru því íslenzk
framleiðsla að öllu leytL
— Hafið þér reynt áður að
koma þessum slám inn á er-
lendan markað?
— Ekki get ég sagt það.
Eins og ég gat um áðan
hef ég aðallega selt þær
ferðamönnum í gegnum
minjavöruverzlanirnar hér. í
október var svo Bandaríkja-
maðurinn Holton hér á ferð,
og sýndi ég honum þá þessar
slár. Hann varð strax mjög
hrifinn og gerði pöntun á
nokkur hundruð stykkjum,
sem hann hyggst selja í
Bandaríkjunum. Þá hef ég
líka fengið tilboð frá þýzkum
aðila, sem vill fá einkaleyfi
á framleiðslunni í Þýzkalandi.
Ég tel mig því geta verið
bærilega ánægða með byrjun-
ina.
DÚKUR SÝNIR
KVENFATNAÐ
Þessu næst hittum við að
máli Bjarna Björnsson, for-
stjóra verksmiðjunnar Dúks,
og fengum hjá honum upplýs-
ingar um fatnað þann, sem
verksmiðjan hyggst sýna á
norrænu tízkuvikunni.
— Við sýnúm þarna ein-
göngu kvenfatnað, pils, buxur
og buxnadragtir. Efnið er
ullar- og terilínblöndur. Við
leggjum sérstaka áherzlu á
að kynna efnið coratron, en
það þarf ekki að straua.
Byggjum við helzt vonir okk-
ar við að geta selt erlendis á
grundvelli þess, þar sem það
er nýjung, sem við vorum
mjög fljótir að taka upp á
arma okkar, enda þótt það sé
ekki með öllu óþekkt á hin-
um Norðurlöndunium.
— Hefur Dúkur áður sýnt
vörur sínar erlendis?
—• Nei, við höfum ekki áð-
ur kynnt okkar framleiðslu
á sýningu sem þessari, en hins
vegar höfum við síðustu mán-
uðj verið að kanna möguleika
á sölu erlendis. Það er þó enn
á algjöru byrjunarstigi.
— Teljið þið ykkur sam-
keppnisfæra miðað við önn-
Barnafatagerðin hefur látið gera
Alafossefni fyrir sýninguna. Eva
þessa skemmtilegu flik úr
Vilhjálmsdóttir teiknaði.
Model Magasín ætlar m. a. að sýna þessa skemmtilegu flík úr
gæru á norrænu fatasýningunni.
E f t i r gengisbrey tinguna
breyttist viðhorfið varðandi
verð á íslenzkri framleiðslu
og ættu handprjónuðu peys-
urnar nú að vera samkeppnis-
hæfar hvað v,erð snertir, sagði
Ásbjörn.
Ásbjörn var að koma heim
úr viðskiptaferð til Evrópu,
er við áttum tal við hann.
Sagði hann að svolítillar
tregðu hefði gætt í haust
varðandi útflutning á lopa á
Evrópumarkað. Það stafaði af
almennri tregðu í verzlun
með handavinnuvörur um
þessar mundir í Norður-
Evrópu. Fólk, bæði karlar og
konur, virðist líka vera farið
að kaupa þrengri fatnað en
verið hefur því tízkulínan er
meira innsniðin. Aftur á móti
væri íslenzka ullin svo sér-
stök vara, að hún vekti alls
staðar athygli.
Áshjörn sagði að þetta væri
í fyrsta skiptf sem Álafoss
væri á slíkri vörusýningu, og
væri það gert til að bjóða
handunnar peysur á Evrópu-
markaðL
TILRAUNIR
MEÐ TÁNINGAFATNAÐ
Fyrirtækið Model Magasín
framleiðir táningafatnað, sem
Jón Þórisson segir okkur að
hafi selzt vel hér og nú ætlar
hann að hefja kynningu á
honum erlendis með því að
taka þátt í kvenfatasýning-
unni. Hann leggur höfuð-
áherzlu á að nota íslenzkt
hráefni og snið, sem hér eru
unnin, en hyggst bjóða hugs-
anlegum kaupendum sömu
vörur unnar úr erlendum
efnum, ef óskað er. Er þetta
fyrsta tilraun fyrirtækising ti]
að komast inn á erlendan
markað.
Model Magasín byrjaði fyr-
ir nokkrum árum að fram-
leiða föt á pilta og þá gjarnan
táninga. En nú kvaðst Jón
hafa alveg snúið sér að kven-
fatnaðj og þá táningaföfcum.
Hann segir, að ungu stúlkurn-
ar spyrji ekkert um það hvort
fötin séu íslenzk eða úr ís-
lenzkum efnum. Þeim sé al-
veg sama hvaðan hlutirnir
koma, ef flíkin er bara falleg,
vel unnin og samkvæmt tízk-
unni. Unglingarnir hafi svo
sjálfstæðan smekk nú á dög-
um, að þeir treysti á hann
einan. Stúlkurnar, sem koma
inn í búðina, viti hvað þær
vilja, þekkja tízkuna og láta
það eitt ráða. Svo er bara að
vita hvað unglingarnir vilja
Framhald á bls. 19