Morgunblaðið - 16.03.1969, Qupperneq 19

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 16. MARZ 196»
1»
ÁTTA LJÓSMÆÐUR utan af
landi brugðu sér til höf-
uðborgarinnar um síðustu
helgi til að sækja námskeið
á Fæðingardeild Landspítal-
ans. Hefur lengi staðið til að
halda námskeið fyrir starf-
andi ljósmæður og kynna
þeim þar allt það nýjasta í
ljósmóðurfræði, en ekki orð
ið úr því fyrr en nú. Ljós-
mæðurnar átta ásamt einni úr
Reykjavík eru á Fæðingar-
dei'ldinni allan daginn, fylgj-
ast með og fá leiðbeiningar
og fyrir hádegi hlýða þær á
fyrirlestra lækna Fæðingar-
deildarinnar. Reykvískar ljós
mæður fjölmenna einnig á
þessa fyrirlestra og hafa
læknarnir þar um 30 áhuga-
sama áheyrendur.
Það er með ljósmóðurfræði
Ljósmæðurnar ásamt yfirljósmóður og aðstoðaryfirljósmóður (frá v:) Arndís Salvars-
dóttir, Norður Hjáleigu, Álftaveri,, Guðfinna Ólafsdótir Tungu Fljótshlíð, María Björns
dóttir aðstoðaryfirljósmóðir, Kristin I. Tómasdóttir, yfirljósmóðir, Elín Sigurðardóttir,
Stykkishólmi, Elín Sigurðardóttir, Dalvík. Hertha Haag, Reykjavík, Sigrún Höskulds-
dóttir, Hvammstanga, Kristín Ólafsdóttir, ísafirði, Dísa Magnúsdóttir, Reykhólum.
Anna Sveinbjörnsdóttir, Sandgerði.
Þær kynna sér nýjungar
í Ijósmóöurfræfti
Ljósmœður utan at landi á námskeiði
á Fœðingardeildinni
eins og læknisfræði, að á
hverju ári koma fram nýjung
ar í lyfjagerð og rannsókn-
um og ýmislegt nýtt kemur
fram í sambandi við heilsu-
gæzlu mæðra og barna. Er því
nauðsynlegt að ljósmæðrum
gefist tækifæri til að fylgj-
ast með þessum nýjungum og
hafa nú Fæðingardeild Land-
spítalans og Ljósmæðrafélag
íslands gengizt fyrir fyrs-ta
ljósmæðranámskeiðinu.
Mbl. brá sér upp á Fæð-
ingardeild síðla vikunnar og
hitti Ijósmæðurnar að máli
stutta stund. Þær vildu fyrst
koma því á framfæri að þær
væru sérstaklega ánægðar
með námskeiðið og sæju og
heyrðu - margt, sem ætti eftir
að koma þeim að gagni. Vildu
þær færa sérstakar þakkir til
Péturs Jakobssonar yfirlækn
is og Kristínar I. Tómasdótt-
ur yfirljósmóður.
Það hefur jafnan hvílt æf-
intýraljómi yfir störfum ljós-
mæðra í sveitum, ekki síður
en störfum lækna, en ljós-
mæðurnar á námskeiðinu
vildu heldur lítið úr afrekum
sínum gera, og éngin þeirra
vildi viðurkenna að hún hefði
hjálpað huldukonu í barns-
nauð.
Við áttum stutt spjall við
fjórar ljósmæðranna:
HEFUR TEKIÐ Á MÓTI
NÆR 3000 BÖRNUM
Kristín Óiafsdóttir frá fsa-
firði á lengstan starfsaldur
að baki.

Sigrún Höskuldsdóltir
Kristín ólafsdóttir
— Eg er búin að starfa í
27 ár, sagði Kristín. Við er-
um tvær ljósmæðurnar á ísa
firði og störfum báðar á
sjúkrahúsinu, en ef eitthvað
sérstakt kemur upp á úti í
bæ tek ég það. Nú fæða allar
konur á sjúkrahúsinu, nema
um sérlega afbrigðilegar fæð-
ingar sé að ræða — þá eru
þær sendar suður. Þegar ég
byrjaði vorum við líka tvær
og þá hafði önnur bæinn en
hin hreppinn í kring, meðal
annars Hnífsdál.
— Hefur ekki margt
breytzt á þessum árum?
— Jú, það er miki'll mun-
ur frá því sem var. Aðbún-
aður mæðra með lítil börn er
allt annar og betri núna.
— Er skipulegt mæðra- og
ungbarnaeftirlit á ísafirði?
— Því miður er ekki svo.
En við reynum að gera það
sem við getum í samráði við
læknana.
— Hafið þér hugmynd um
hve mörgum börnum þér haf-
ið tekið á móti?
— Ætli þau séu ekki tæp-
lega þrjú þúsund. Meðal
þeirra eru fjögur barnabörn
mín og ég er löngu farin að
taka á móti hjá ljósubörnum
minum. En ég vil taka það
fram að þessi þrjú þúsund
börn eru ekki öll frá ísafirði
og nágrenni því að konur úr.
nærliggjandi sveitum óg frá
Önundarfirði og Dýrafirði
koma mikið á spítalann á
ísafirði.
3—5 FÆÐINGAR Á ÁRI
Dísa Magnúsdóttir ljósmóð-
ir á Reykhólum hefur Aust-
ur-Barðastrandarsýdliu á
sinni könnu. Þar er ekkert
sjúkrahús og sem stendur sit-
ur enginn læknir á Reykhól-
um, en læknastúdent kemur
þangað vikulega.
— Konurnar í mínu um-
dæmi fæða í heimahúsum eins
og gengur og gerist, þar sem
ekkert sjúkrahús eða sjúkra-
skýli er sagði Dísa. Nú fer
það stöðugt í vöxt að þær
fari suður til Reykjavíkur til
að fæða, því að það er oft
erfitt að fá hjálp og svo er
það líka læknisleysið. Þeim
Óskast til leigu
fyrir sendiráðsritara, falleg 5—6 herbergja íbúð (3—4 svefn-
herbergi), um 150 ferm. ásamt bílskúr — frá 14. maí.
Tilboð sendist Mbl. merkt: „2887".
Þorst^inn Júlíusson
héraðsdómslögmaður
Laugav. 22 (inng. Klapparstíg).
Simi 14045.
finnst öruggara að fara til
Reykjavíkur og vera undir
læknishendi.
— Eru samgönguerfiðleik-
ar ekki miklir á veturna?
— Jú, veður verða oft
vond og vegir teppast vegna
snjóa. Það hefur tvisvar kom
ið fyrir á þeim 14 árum, sem
ég hef starfað, að barnið hafi
verið fætt þegar ég komst á
staðinn og í bæði skiptin tafð
ist ég vegna veðurs. En þetta
gekk allt ve’l sem betur fer.
— Hvað fæða að jafnaði
margar konur í umdæminu?
— Ég tek á móti hjá svona
þremur til fimm á ári en svo
eru alltaf nokkrar, sem fara
suður.
— Er ekki stundum leitað
til Ijósmóður þegar hvorki

rún, en umdæmi mitt er öll
vestur-sýslan og hluti af
Bæjahreppi í Strandasýslu.
— Eruð þér stundum köll-
uð út í sveitir?
— Það er alveg liðin tíð að
konur fæði heima. Þær koma
allar á sjúkrahúsið á Hvamms
tanga. Yfirleitt koma þær
sjálfar, en ef á þarf að halda
er aðstaða til að sækja þær.
— Hafa engin vandræði
skapazt vegna ófærðar á vet-
urna?
— Nei, ófærðin hefur ekki
komið að sök í minni tíð a.
m.k. Komurnar koma tíman
lega á sjúkrahúsið, því að þær
vlija ekki eiga neitt á hættu.
— Hvað hafið þér tekið á
móti mörgum börnum á þess-
um fjórum árum?
— Þau eru 93 og meiri hluti
mæðranna er úr sveitunum,
því að Hvammstangi er lítið
þorp.
20 MÍNÚTUR A HESTI
í DJÚPU VATNI
Arndis Salvarsdóttir i Norð
ur-Hjáleigu í Álftaveri er
Vestfirðingur en giftist aust-
ur í Álftaver.
— Ég tók við Ijósmóður-
störfum fyrir 15 árum sagði
Arndís. Þá hætti gömul ljós-
móðir, sem Lafði starfað í 40
ár. Umdænu mitt er lítið, ég
hef Álftavershrepp og Skaft-
ártunguhrepp, en íbúarnir í
Dísa Magnúsdóttir
læknir né hjúkrunarkona eru
í héraðinu?
— Jú, það kemur fyrir að
leitað er til mín, t.d. ef fólk
er með ígerðir eða eitthvað
annað smávegis og geri ég þá
að því í samráði við lækni.
Ljósmóðir má ekki gera neitt
slíkt nema með leyfi læknis.
LIÐIN TÍÐ AÐ
KONUR FÆÐIIIEIMA
Á HVAMMSTANGA er ein
ljósmóðir, Sigrún Höskulds-
dóttir og hefur hún starfað
þar í 4 ár.
— Ég starfa á sjúkrahús-
inu á Hvammstanga sagði Sig
Arndís Salvarsdóttir
þeim báðum eru samtals um
150. Við erum alls 4 ljósmæð-
urnar í sýslunni, ein hefur
Vík í Mýrdal og nágrenni,
önnur hefur Landbrotið og
Meðallandið og sú þriðja
Austur-Síðu.
— Á ljósmóðir í svona litl-
um hreppum annríkt?
— Ég hef mest haft 6 fæð-
ingar á einu ári og minnst
eina. Svo eru alltaf nokkrar
konur, sem fara ti'l Reykjavík-
u£ eða út á Selfoss til að
fæða.
— Hafa samgöngur ekki
batnað mikið á þessum 15 ár
um?
— Fyrstu árin voru oft erf
iðleikar á að komast til af-
skekktra bæja, sem voru ein
angraðir vegna vatna. Þegar
ég þurfti að fara inn í Skaft-
árdal, sem tilheyrir Síðunni,
þurfti ég að fara á hesti og
var 20 mínútur á leiðinni yfir
Skaftárdalsvatn. Mér leið
ekki sérlega vel að horfa nið-
ur í djúpt vatnið — en þetta
gekk alltaf vel. Nú eru komn
ar tvær brýr á ána svo að
svona ferðir eru úr sögunni.
unni.
Með því að verzlun min hætti um síðustu áramót vil ég færa
öllum viðskiptavinum minum
beztu þakkir fyrir góð viðskipti
á liðnum árum, og áma þeim alls góðs.
Keflavík, 12. marz 1969.
INGIMUIMDUR JÓNSSON.