Morgunblaðið - 15.07.1970, Blaðsíða 18

18
MORGUNKLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 16. JÚILÍ 11970
Gunnar Sigurgeirsson,
organisti — Minning
F. 17. 10. 1901. — D. 9. 7. 1970.
Gunnar Sigurgeiirsson, píanó-
kennari og organleikari, andað-
ist að heimili sínu 9. þ.m. Með
honum er horfine af sviðinu góð
ur og gegn maður, sem í hví-
vetna vildi láta gott af sér
leiða, skyMursekinn og vand-
virkur í starfi sínu. Músikgáf-
ur hans voru miklar en hann
naut þó varla þeirrar menntun-
ar í æsku sem honum var sam-
boðin. En meðfæddar gáfurhans
báru þess Ijósan vott, hvað með
honum bjó. Hann mun hafa lært
me9t af föður sínum, Siigurgeiri
Jónssyni, sem var ágætur org-
anleikari og kennari, og er mús
ikgáfan í ríkum mæli í ættinni,
svo að ekki verður um villzt.
Sem páanóleilkiairá niault Gutnin-
ar sín mjög vel, enda var hantn
t
Útför móður oklkar, tenigda-
móður ag ömmiu,
Vigdísar Jónsdóttur,
Njarðargötu 33,
fer fram frá Dómfcirkjunná
föstudaiginm 17. þ.m. kl. 2 e.h.
Blóim ag kramisar vinsamlega
aÆþakkaðár.
Böm, tengdabörn
og bamaböm.
t
Útför
Björns Gíslasonar,
bónda í Sveinatungu,
sem lézt 10. þ.m., fer fram frá
Fossvogsikirkju föstudagiinn
17. júlí kl. 15.00.
Andrína Guðrún
Kristleifsdóttir
og böm.
t
Jarðarför föður okkar,
Bjarna Magnússonar,
bónda, Hraðastöðum,
fer fram frá Lágafellskirkju
lauigiardaigmn 18. júlí kl. 2
sfðdegis.
Guðrún Bjamadóttir,
Lára Bjamadóttir,
Magnús Bjamason,
Bjami Bjamason.
einn eftirsóttasti píanókennari á
síðari árum. Organisti var hann
í Háteigskirkju, og tók hann
organnstastarfið mjög alvarlega.
Rækti hann starf sitt af mik-
illi alúð og fórst það vel úr
hendi. Var jafnan menningar-
bragur yfir leik hans og smekk-
vísin örugg.
Gunnar var tryggur og góð-
ur vinur, og var gott að vimirua
með honum að tónlistarmálum.
Bar hann að jafnaði hag og vel-
ferð Fél. íslenzkra organteikara
fyrir brjósti og lagði mikið af
mörkum til félagsins og út-
gáfu Organisitablaðsins.
Ég sakna Gunniars sem góðs
vinar og samverkamamis, og
minnist hans með þakklæti og
trega. Sendi ég konu hans og
börnum mínar hjartanlegustu
samúðarkveð j ur.
Páll ísólfsson.
Gunnar Sigurgeirsgon tónlist
arkennari lézt að heimili sínu
Drápulhlíð 34 í Reykjaivík að-
faranótt 9. júlí og verðlur tl graf
ar borinm í dag. Mér er ljúft
að mimnast þessa góða frænda
míns nú, þegar leiðir skiljast um
sinm, svo margt á ég honum gott
að gjalda.
Gunnar fæddist að Stóruvöll-
um í Bárðardal 17. október árið
1901, en fluttist þaðan bamung-
ur til Akureyrar með foreldrum
sínum, Sigurgeiri Jónssyni, söng
t
InmilsHgiar þalkikir fyrir sýnda
samúð við andlát cng jarðarför
Þorbjargar Halldórsdóttur
frá Réttarholti.
Synir, tengdadætur,
bamaböm og bamabamabörn.
t
Inmileigar þakkir fyrir aiuð-
sýnda samúð við amdlát og
jarðörför
Ásthildar Jónasdóttur,
Snóksdal.
Eiginmaður, böm,
tengdaböm og bamaböm.
kemnara og organista, og Frið-
riku Tómasdóttur. Á heimili
þeirm var tónlist og tónlistar-
iðkun mjög í heiðri höfð og
stunduð, og munu systkinin 9
talsins, flest eða öll hafa lært
að leika á hljóðfaeri. Tvö þeirra,
Gunnar og Hermína, hafa gert
kennislu í hljóðfæraleik að at-
vimnu siruni og ævistarfi.
Eftir nám í orgel- og píanó-
leik hjá föður sínum og gagn-
fræðaipirócf áirflð 1917 stiuinidialðli
Gunnar ýmsa vinnu, einkum
byggjingarvinnu og múrsmíði, en
berklaveiki og fjárskortur komu
í veg fyrir frekara tónlistaraám
að sinni, þó að hugur og fullur
vilji stæðu til þess. Á árunum
1922—1924 naut hanm þó
kenmslu Þjóðverjans Kurt Haes-
ers sem þá kenmdi píanóledk á
Akureyri á vegum Músíkfélags
Akureynar. Eftir það lá leiðin
til Reykjavíkuir þar sem Gunn-
ar sótti tíma hjá Emil Thorodd-
sen, en stundaði einnig kenmsiu-
störf. Jafnframt nam harnn tón-
fræði hjá dr. Franz Mixa og síð-
ar hjá dr. Victor Urbancic.
En hér er ekki nema hálf-
sögð saga því að alla ævi stund
aði Gummar ótrauður sjálfsnám í
tónlistarfræðum hlustaðd mikið
á vandaðar hljómplötur og hljóm
upptökur og sá sig aldrei úr
færi að njóta góðrar tónlistar
þar serni hún var í bo'ði. Þamniig
ræktaði hann tónskyn sitt og
tónlistarsmekk sem var mjög
næmur og þroskaður. Af
reynslu sinni miðlaði hanm nem-
endum sínum óspart og glæddi
með þeim ást og áhuga á drottn-
ingu listanna, tónilistinni.
Vorið 1929 gekk Gumnar að
eiga Hönnú Daníelsdóttur Jacob
sen frá Sandvogi í Færeyjum
góða, gegna og listfenga konu
sem nú syrgir mann sinn og lífs
förumaut. Þau stofnuðu heimili á
Akureyri og bjuggu þar til árs-
ins 1935 og þar fæddust börn-
im Friðgeir og Erla. Á Akur-
eyri stundaði Gunnar píanó-
kennsliu og hljóðtfæraleik, en
t
Þöktouim inmilaga samúð og
hluttekniinigu við andlát oig
jaróarför
Guðjóns Gunnlaugssonar
frá Lónakoti.
Jónína Guðlaugsdóttir,
Sveinn Þorbergsson.
rak jafnframt verzlun með hljóð
færi, hJjómplötur og nótnabæk-
ur. Eftir 6 ára búsetu á Akur-
eyrd flúittust þaiu til Reykjavík-
ur og hafa átt þar heimili síð-
am. Þar hefir píanókennsla ver-
ið aðalstarf Gunnars en þar að
auki hefir hann stjórnað kórum
svo sem Breiðfirðingakórnum og
Lögregiliukiórnum, annaat söng
kennslu í skólum og verið organ
isti Háteigssafnaðar og söng-
stjóri Kirkjukórs Háteágskirkju
frá stofnum árið 1953 til dauða-
dags.
Kalla má að líf Gunnars væri
helgað tvenmu, listimmi og fjöl-
skyldummi. Þar var köllun bams
og yindi. Lflfið var ekfki samjfelld
ur rósadams, því að oft voru
tekjumar rýrar og óvissar og
fjárhagurinn þröngur framam af.
Þá hefir harnm ekki farið
varhluta af sjúkdómum og
heilsuleysi, en öllu hefir hamm
tekið með fullkomnu æðruleysd,
stillingu og aðdáunarverðu jafn
aðargeði. Brosið hýra og hlýja
hvarf honum aldrei af vör, og
al'ltaf átti hann nóg af sáliar-
styrk og örvamdi gamanyrðum
til að miðla öðrum. Tónlistim hef
ir eflaust ásamt eðlisgróimmi
bjartsýnii verið honum sá heilsu
brumnur og svalalind, sem hann
jós af sér og öðrum til styrks
og trausts. Innan veggja heimil-
isims, sem Hanna bjó honum, var
líka að finna þá rósemi og frið-
semd, sem veitti hvíld og endur-
næringu.
Stórsnillingar tónlistárheims-
in« voru heimilisvinir Gunnars
og Hönnu. Bkki héngu aðeims
myndir þeÍTra á veggjum, held-
uir lék Gurnnar verk þeirra á
flygilimn siirrn í tómstuindum og
var þeim gagnkumniugur. Stund-
um safmaði hiamm samiam vimum
sínium til að hlýða á góðar hljóm
plötur sem hann hafði mætur á,
og þá var hlustað af öllum hug
og listarimnar og listflutmingsins
miotið af lífi og sál og Mlkominni
gleymsku á allt, aem heitir tími
og umhverfi Stundin hvarf á viit
eilífðair og leystist upp við hrifin
inigu og hríslandd líistniautni.
Gunmari var ekki nóg að njóta
sjálfur, hálf nautn hams var að
fimna og vita aðra njóta listar-
innar með sér. Þanmiig varð
hann hvati öðrum tdl listiðkama
og miðluður faguraar og göfugr
ar menntar. Svipuð áhrii leítað-
ist hann við að hafa á nemend-
ur sína og benti þeim óspart á
hið fagra og hrífandi í viðfangs-
efnunum svo að þeir litu miWu
fremur á þau sem lokkandi æv-
intýri en þurrar og óhjákvæmi-
legar æfingar.
Löngunin tál að verða öðrum
að liði og gleðja aðra var Gunn-
ari rumnin í merg og blóð.
Aldrei þótti honum greiði sem
hamm gat gert öðrum, nógu Stór.
Allt var unndð af hjartams gieði
og án minnistu hugrenninga um
annað endurgjald en það, sem
fólgið var í verkinu sjálfu. Gilti
einu, hvort í hlut áttu nákomn-
ir eða vamdalausir. Ekkert var
eftir talið. Margur mun því mik-
dls missia við fráfall hams. Þá
var ættrækni hanis og átthaga-
tryggð með fádæmum. Aldrei
þótti honum fullgerð ferð til
Norðurlands, nema bann kæmi í
Bárðardal og hitti þar frændur
og vinL
Fyrstu hljómplöturnar, sem ég
eignaðist, gaf hann mér fánra
ára gömltrm til að gleðja mig
sjúkan. Þær eru löngu brotniar,
en ég get kallað þær fram í hug-
ann og heyrt þær, hvenaer sem
ég vil, rétt eins og minminguma
um hann sjálfan. Síðan hefi ég
og fjölskylda mín margs góðs
notið frá hendi hans, eins og svo
margir aðrir, og yrði seinlegt að
telja það allt hér. Ég get þó
ekki stíllt mig um að nefna, þeg-
ar hann bauð okkur hjónunum
með sér alla leið austur í Horna
fjörð þar sem Erla var þá bú-
sett. Allt var svo ljúft, glatt og
elskulegt og okkur ógleyman-
legt. Ógleymaniegast verður
t
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og vinarhug við
andlát og útför
JÓNS MARTEINSSONAR
frá Fossi.
Böm, tengdabörn og barnaböm.
t
Útför foreldra okkar, tengdaforeldra, ömmu og afa
SIGRÍÐAR BJÖRNSDÓTTUR
og
BJARNA BENEDIKTSSONAR
fer fram frá Dómkirkjunni fimmtudaginn 16. júlí klukkan 2 e.h.
Björn Bjamason og Rut Ingólfsdóttir,
Guðrún Bjamadóttir,
Valgerður Bjamadóttir,
Anna Bjamadóttir,
Bjami Markússon.
t
Otför sonar okkar,
BENEDIKTS VILMUNDARSONAR
fer fram frá Dómkirkjunni fimmtudaginn 16. júlí klukkan 2 e.h.
Valgerður Bjamadóttir,
Vilmundur Gylfason.
t
Inmilegiar þadddr fyrir aiuð-
sýndia samúð ag vináttu við
amdlát og jarðarför
Símonar Símonarsonar,
fyrrum bónda, BárustöSum.
Þórunn Símonardóttir,
Einar Helgason,
Guðrún Símonardóttir,
Gúðmundur Pétursson,
Jórunn Helgadóttir
og barnaböm.
t
Huigheilar þakkir fyrir aiuð-
sýnida samúð ag vinsieind við
andláit og útför edigiinmianns
míns,
Ársæls Sigurðssonar,
kennara.
Sigurbjörg Pálsdóttir.

t
Jarðarför
HELGA B. ÞORKELSSONAR
klæðskera,
fer fram fimmtudaginn 16. júlí kl. 13,30 frá Fossvogskirkju.
Guðriður Sigurbjömsdóttir,
Kjartan Helgason,
Einar Helgason,
Baldur Helgason.
t
Hjartans þakkir fyrir auðsýnda samúð og virðingu við andlát
og jarðarför mannsins míns, föður, sonar og bróður
ARNARS ÞÓRIS VALDIMARSSONAR
Valgerður Einarsdóttir, Einar V. Amarsson,
Bára Jensdóttir, Ingibjörg Amarsdóttir,
Asgerður Þorleifsdóttir, Valdimar Guðmundsson,
og systkini.
—