Morgunblaðið - 15.07.1970, Blaðsíða 24

24
MORGUMKLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 16. JÚLÍ 1970
John Bell
I NÆTUR
HITANUM
Hrúturinn, 21. marz — 19. apríl.
Reyndu að vera í sparihamnum í dag. Rökræddu ekkert.
Nautið, 20. april — 20. maí.
Eitthvert fjaðrafok verður fyrri partinn vegna einhverra ummæla.
Tvíburarnir, 21. maí — 20. júní.
Þú tekur hátt í einhverjum hópsamræðum.
Krabbinn, 21. júní — 22. júlí.
Reyndu að vera ekki of afskiptasamur.
Ljónið, 23. júlí — 22. ágúst.
Litlir möguleikar eru fyrir öll viðskipti og fjárflutninga.
Meyjan, 23. ágúst — 22. september.
í dag er mörgu að sinna. Mörgum finnst þú of tilfinningasamur.
Vogin, 23. september — 22. október.
Þér virðist þurfa að leiðrétta eitthvert óréttlæti. Nú er ekki tíminn
til þess.
Sporðdrekinn, 23. október — 21. nóvember.
Hafðu hemil á tilfinningum þínum. Ailt annað veldur misskilningi.
Bogmaðurinn, 22. nóvember — 21. desember
Lofaðu engu f dag. Láttu hverri stundu nægja sína þjáningu.
Steingeitin, 22. desember — 19. janúar.
Gættu vel að samstarfsmönnum þínum og farðu að þeim með gát.
Það er ekki nóg að vera sparneytinn. Reyndu að lilusta á ráðleggingar.
Vatnsberinn, 20. janúar — 18. febrúar.
Hugsaðu eingöngu um cigin velferð, og láttu aðra lönd og leið.
Fiskarnir, 19. febrúar — 20 marz.
í dag eru allir hlutir og atburðir vonum framar. Andrúmsloftið
hatnar talsvert.
bæði Sam og Duena mættu
heyra. — Það er alveg sama,
hvað það kóstar, eða hvað þér
þurfið að gera. Ég er enginn
auðmaður, en ég vil samt ekki
spara neitt til þess, að þetta
morð . . . að maðurinn, sem fór
svona með meistarann, sé tekinn
og fái makleg málagjöld. Rödd-
in í honum bilaði — Að fara
svona með annan eins mann!
Lofa honum ekki einu sinni að
snúast til varnar. En þér gerið
vonandi yðar bezta.
Sam velti því fyrir sér, hve
mikið af þessari ræðu kæmi frá
hjartanu og hve mikið væri til
þess gert að hafa áhrif á stúlk-
una. Hann hlýtur að þekkja
hana vel hugsaði Sam, og
kannski . . . Hann leyfði sér ekki
að hugsa hugsuninia til enda.
Hann fór að óska þess, að stúlk
an hefði ekki komið til sögunn-
ar fyrr en í dag, svo að hanm
sjálfur hefði verið fyrsti maður-
inn til að þekkja hana og
vemda.
En svo fann hann, að hann
var tekinm að sleppa sér og tími
væri til kominn að herða sig
upp.
Virgil Tibbs afsakaði sig og
þeir stigu báðir upp í bíl-
inn. Sam ræsti hann og ók síðan
niður brautina, sem lá til bæjar-
ins. Þegar þeir voru komnir úr
heyrnarmáli frá húsinu, sagði
hann:
— Varð þér nokkuð ágengt?
— Já, nokkuð svaraði Tiibbs.
Sam beið eftir frekari skýr-
inigiu, en fann þá, að hann þurfti
aíð spyrja um hana. — Eins og
hvað, Virgil?
— Aðallega sitbhvað um Man-
to'li og þessa tónlisitarhátíð. End-
icottfólkið er aðalstyrktarmenn-
iirnir hér á staðnum. Það sem
það ætlaði að koma á fót, var
eitthvað í líkimgu við svona tón
listarháitíðir, sem hatfa verið í
öðrum borgum með góðum
áramgri.
— Flestir hérna töldu þetta
vera hreina vitleysu, sagði Sam.
— Árangiurinn af fýrirfram-
auglýsinjgunum var furðu góðiur,
sagði Tibbs. — Ég þekki nú ekki
miikið inm á tónlisit, en svo virði-
ist sem Mantoli hafði valið ein-
hverjair sérstakar dagskrór, sem
séirstakt fólk sækist eftir og sœk
ir. Að minnista kosti var fólk
reiðuibúið að sitja á hörðum tré-
hnöllum og borga vel fyrir —
þangað tl þeitta hefiur sannað til
veru sína og hægt er að búa
það betur út.
— Já, en hefuir inokkuð komið
fram, sem getux ieyst vandann,
sem nú er við að etja? Noktouð,
sem getur bent á þann seka?
— Hugsamlega, svaraði Tiibbs,
óákveðið, Svo bætti hann við:
— Hr. Endicott bað um að liáita
flytja lík Mantolis sem fljótast
til útfararstjórans.
Sam beið ofurlítið en gafst síð
am upp. — Hv,að svo næist,
sagði hamn.
— Við skulium fara á stöðina
Mig tangar til að tala við þenn-
an náunga, hann Oberst, sem
þeir hafa tekið fastan.
— Ég var nú búinm. að gleyma
hionium. Hvað ætlarðu að gera
við hamm?
— Mig langar að tala við
hann, sagði Tibbs. En svo að
því loknu, veltur alit á því,
ihvort hr. Gillespie viLl gefa mér
nokkurn veginn frjálsar hendiur.
Þeir óku svo það, sem eftir
var leiðarininar, þöguilir. Meðan
Sam var að taka beygjumar á
hlýkfcjóttum veginiuim, reyndi
hann að gera það upp við sjálf-
an sig, hvort hann langaði til
þeiss, að maðurinn, sem sat við
hlið homum gæti leyst af hendi
þetta verkefni, sem hann hafði
tekið að sér. En, rétt eins og
þegar skipt er um mynd í sýn-
ingarvól, só hann al'lt í einu fyr-
ir sér myndina af Duenu Man-
toli, og sdðan Gillespie og lötos
manninn, sem sat við hlið
hionu'm, 4n þess þó að líta á
hann. Og það var það sárasta.
Það gat verið fyrir sig að hafa
að'komiumanin, ef hann væri al-
mennileigur náungi og allt það,
en öðru máli gegndi, þegar mað
urinn var svartuir. Þegar þeir
lentu við lögregLustöðima, var
Sam enn ek:ki kominn að neinni
niðturstöðu. Hann vitdi Láta
leysa málið, en hann vi.ldi jafn-
framt láta einhvern gera það,
sem hann gæti litið upp til Qg
virt. Eini gallinn var só, að
hann vissi ekki hver það ætti að
vera.
6. kafli.
Virgil Tibbs stanzaði við af-
igreiðlsLuiborðið og bað um eitt-
hvað. Síðan snteri haran til snyrti
herbergiis svartr.a, til þess að
bíða eftir því, að eriradi hans
yrði afgreitt og Gillespie sipurð-
ur Leyfis. Lögreglustj ór i nn var
ekki við, svo að afgreiðisiLumaður
iran varð að gera út um máiið
sj álfur. Etftir að hafa athugað
vandlega fyrirmæli sín, kaLlaði
hanra á Amold og bað hann að
hleypa Tibbs inn í klefann til
Harvey Oberst.
Þegar járnihurðinn opnaðist í
hátfa gátt, stóð Oberst á fætiur.
— Þið þurfið okki að setja
hann hingað iran, maldaði hann í
mjóinn. — Setjið hann einhvers
staðar aranars staðar. Ég vil
ekki hafa meinn neg . . .
Járnihurðin skali í — Hann
þarf að tala við þig, sagði Arn-
old kuildalega og fór síðan út.
Oberst hneig niður á bLáendanra
á timburpaLlinum. Titobs settist
róiega á hinn endann. Hann
hafði farið úr jakkan.um og
brett upp ermarnar. Hann
speranti greipar á hnjám sér og
sat svo þegjandi, án þess að
slkipta sér neitt af Oberst. Míin-
ú'tumar liðu og hvoruigur mað-
urinra sagði orð. Þá tók Oberist
að ókyrrast. Fyrst hreifði hann
hendiurnar og síðan tóbu fæturra
ir að iða Eftir stundiax tauga-
óstyrik, herti hann sig Loksins
upp og sagði: — Hivað ert þú
að gera í hvítra manraa fötum?
spurði hanra.
Nú fýrst virtist Tibbs taika eft
ir því,_að Oberst væri þarna.
— Ég keypti þau af bvítum
marani, sagði haran.
Harvey Oberst beindi núfyrst
athyglimni að kLefafélaiga síraum,
mældi hann með augunum, með
greinilegri aðdáun. — Hefurðu
gemgið í sfcóla? spurði haran.
Tibbs kinkaði koLl, dræmt. —
Háskóla.
Oberst þaut upp. — Þú held
ur kanraski, að þú sért eitthvað
sniðugur?
Virgil Tibbs hélt áfram að
horfa á firagurna á sér. — Ég út
skrif aðilst úr háskólanum.
Aftur varð þögn, andartak.
— Hvar var þér leyft að
ganga í háskóla?
— í Kaliforníu.
Oberst færði sig til og lagði
lappirnar upp á bekkinn. — Já,
þeir eru víst ekkert sériega
vandLátir þar vestra,
Tibbs lét sem hann heyrði
þetta ekki. — Hver er Delores
Purdy, spurði hann.
Oberst hallaði sér fram. —
Það varðar þig etoke-rt um,
hvæsti ha.nn. — Hún er hvít
stúika.
Tibbs rétti úr fimgrunum,
sneri sér við og lagði fætuma
upp á be'kkinm., nákvæmlega
eins og Oberst hafði gert. —
Anmað hvort svararðu spurnimg
um mínum, eða þú átt á hættu
að verða hengdur fyrir morð.
— O, vertu sklki neitt að
brúka kjaft, Surtur, hvæstiHar
vey — Þú ert ekki annað en
núli og verður aidrei annað.
Háskólamenntun getur e'kki
gert neinn mann hvítan og það
veizt þú.
— Mig langar nú ekkert sér-
staklega til að verða hvítur,
sa.gði Tibbs, —en hvort sem
maður er hvítur eða svartur,
breytir það engu, þegar snanan
er annars vegar. Og þegar þú
ert búimm að rotna í jörðunni —
seigjum eitt ár — getur emginn
séð hvernig þú ert á litimn á
skinnið, vegna þess, að þá hef-
urðu ekkert skinn Lengur. Er það
það, sem þú saðkist eftir?
Jaðar
Börnin sem verða á 3ja námskeiðinu að Jaðri mæti víð
Templarahöllina kl 4 fimmtudaginn 16. júlí með læknisvottorð
og farangur.
NEFIMDIN.
Húsnœði
Húsnæði óskast til stillinga og smáviðgerða á bifreiðum
(hreinleg starfsemi).
Stærð 80—150 ferm. (eftir lögun).
Tilboðum sé skilað til Morgunblaðsins fyrir hédegi á Laugar-
daginn 18/7 merkt: „Húsnæði — 8780".
Fjallabíll
Til sölu er vandaður fjaflabíll, ef viðunandi tilboð fæst.
Rambler vél, sjálfskipting, sæti fyrir 7.
Til sýnis á bílasölu Guðmundar n.k, fimmtudag og föstudag.
Kennsla
3 kennara vantar að Héraðsskólanum á Laugarvatni
næsta vetur.
Kennslugreinar: íslenzka, stærðfræði, eðlisfræði o. fl.
Upplýsingar hjá skólastjóra Héraðsskólans á Laugarvatni
í síma 99/6112.