Morgunblaðið - 09.11.1971, Qupperneq 11

MORGUNBLAÐIÐ, Þ'RIÐJUDAGUR 9. NÓVEMBER 1971
11
■

*-■"■ 2—*
.......2
■ •• I rtilr-
....;
Minning:
Kristín L. Sigurðardóttir
fyrrv. alþingismaður
Prú Kristin L. Sigurðardóttir,
fyrrverandi aiþingismaður, er til
moldar borin í dag.
Konur hafa ©Md verið margar
á Aiþinigi Islendinga fram til
þessa. Má vera, að þvi meiri at-
hygli hafi beinzt að þeim fáu
konum, sem þar hafa átt sæti.
Ég hygg, að ekki verði um deilt,
að þær hafi sikipað sinn sess
með prýði.
Ég hafði aðeins setið þrjú ár
á Alþingi, þegar frú Kristin L.
Sigurðardótfir varð landskjörinn
þingmaður árið 1949. Ég þekkti
frú Kristínu þá þegar vel af störf
um hennar í félagsmálum Sjállf-
stæðisflokksins og hafði ánægju
af því að njóta samstarfs hennar
við þingstörf.
Frú Kristírt var áhugasöm, að
hverju sem hún igekk, en tiilits-
söm við sjónarmið annarra. Hún
var ein þeirra kvenna, seni hófu
merki Sjálfstæðisflokksins við
stofnun Sjálfstæðiskvennafélags-
ins Hvatar árið 1937, og var þar
lengi í broddi fylkingar. Frú
- Hjá EBE
Framhald af bls. 1
mefndarinmar verið birtar, en á
morgun hefjast viðræður full-
trúa Noregs við nefndina, og kem
ur þá væntanlega í ljós hvað
þær hafa að geyma.
Haft er eftir áreiðanlegum
heimildum í Brussel að í tiilög-
um ráðherranefndar EBE sé gert
ráð fyrir að 12 mílna fiskveiði-
lögsaga verði áfram við lýði á
ákveðnum svæðum, en sex rníina
lögsaga annans staðar. Talað er
um að skiptin milli sex og tólf
mnílnia markist af ákveðinni
breiddargráðu, en auk þess
verði tekið tillit til sérsvæða,
sem fái 12 mílna lögsögu.
Samkvæmt þessari tilhögun
ættu tólf mílumar að gilda á
beztu miðunum við Noreg, og
á miðumuim við Hjaltland, Skot-
land, Færeyjar, Græniand og
morð-vesturströnd írlands.
Tólf mílna lögsagan ætti að
Vera í gildi fyrstu fimm árin, en
að þeim tíma loknum verði málið
lagt fyrir ráðherranefnd EBE til
urnræðu um hvort leyfa Skuli
ákveðnar veiðau- milli sex og tólf
mílna markanna. Að tíu árum
loknum ber svo að taka málið í
heild til endurskoðuniar.
— Vísindaráð
Framhald af bls. 1
og Hannes Jónsson, blaðafulltrúi
ríkisistjómarinnar, fulltrúar Is-
lands á fundinum.
Visindaráðið ákvað að taka
úpplýsingarit islenzku ríkis-
stjórnarinnar um landhelgismál
f.Background Information No. 3“
sem eitt atf tfjórum skjölum, sem
lögð voru til grundvallar um-
ræðna um fiskveiði- og landhelg-
ismáL
Við umræðumar gerði Stein-
grímur Henmannsson grein fyrir
sérstöðu íslands í fisikveiði- og
landhelgismálinu, svo sem þegar
hefur komið fram í fréttum atf
<ræðu hans, en Hannes Jónsson
•hatfði framsögu um upplýsinga-
rit íslands, sem dreift var á fund
hi'Um, skýrði efni þess og gerðd
grein fyrir viðleitni íslands til
þess að hafa áhrif á þróun
þjóðaréttar varðandi landhelgis-
má'l alilt frá árinu 1949. Jafn-
framt lýsti hann þeim tveimur
megmkenninigum í fiskveiði- og
landhelgismálum, sem nú er har-
izt um á aiþjóðavettvangi, þ. e.
annars vegar kenningu stórveld-
anna og görnlu nýlenduveldanna
um tilltölulega þröruga landhelgi,
en hins vegar kenningar fram-
farasinna á sviði þjóðaréttar,
sem vilja vinna að tiltölulega víð
áttumikilii efnahagslegri lög-
sögu strandrdkja.
Málflutninigi islenzku fullltrú-
anna var mjög vel tekið, og sam-
þykkti Vísindaráð Afrikurikja í
framhaldi af umræðunum að
mæla með því við ráðherranefnd
Afríkuríkjanna að taka upp sam-
eiginlega stefnu íyrir Afríkurik-
in um 200 miílna landhelgi plús
12 mílna viðbótarsvæði tii tak-
markaðrar lögsögu utan 200 míiln
anna. Jafntframt var áfcveðið að
mæla með þvi að efnt yrði til
ráðstefnu sérfræðinga í Addis
Abeba í febrúar 1972, sem miundi
eingöngu fjalla um samræmingu
á stefnu Afrikuríkjanna í fisk-
veiði- og landhelgismálum. Einn-
ig lýsti Vísindaráðið yfir ein-
dregnum stuðningi við Island í
landholgismálinu og xnælti með
því við ráðherranefndina, að Af-
ríkuríkin styddu öll Island í bar-
áttu þess fyrir iítfshagsmunum
sinum á sviði liskveiði- og land-
helgismála.
Rétt er að taka fram, að Vís-
indaráð Afríkuríkjanna er ráð-
gefandi stofnun, en endanlegar
ákvarðanir í málum eru teknar
atf ráðherranefnd Einingarsam-
taka Afriikuríkjanna og ríkis-
stjórnum hinina einstöku ríkja."
Morgunbilaðið ræddi í gær við
Hannes Jónsson, blaðafuiltrúa
rikisstjómarinnar og spurðist
fyrir um fundinn í Ibadan. Hann-
es Jónsson sagði:
— Ég tel að það hafi verið
mjög mikilvægt í þessu máli að
Ólafur Jóhannesson, forsætisráð-
herra og Moktar Ougtdaddah,
forseti Máritaníu áttu itarlegar
viðræður um landhelgismálið í
ráðherrabústaðnum hinn 2. októ-
ber siðastliðinn. Þá bauð íorseti
Máritaníu, sem jafnframt er for-
seti Einingarsamtaka Aíríku-
ríkja, Islendingum að senda full-
trúa til fundarins í Ibadan, þar
sem 41 Afrílkuríki átti fulltrúa.
— Mér fannst fundurinn í Iba-
dan ákaflega merkilegur. Þarma
voru saman komnir ahir i'remstu
Visindamenn Afríkuríikja á þessu
sviði og athyglisyert var, að lögð
voru fram þrjú þingskjöl í mál-
inu og báðum við þá um leyfi til
þess að fá að dreifa upplýsinga-
riti Okkar „Background Informa-
tion No. 3“. Eftir að því haifði
verið dreift á fundinum og menn
höfðu kynnt sér efni þess, lagði
fundarstjóri tii, að Vísindaráðið
gerði okkar skjal að þinigskjali
fundaríns. Frá okkar sjónarmiði
var þetta mjög mifcilvægt.
— Annað þótti mér einkar at-
hyglisvert. Eftir að Vísindaráð-
ið hatfði sannfærzt um að ekki
væru ti'l neinar reglur í þjóða-
rétti um víðáttu landhelgi, tóku
þeir ákvörðun um 200 mílna land
helgi. Fundurinn tók þó ekki
þessa stefnu, fyrr en við Stedn-
grímur Hermannsson höfðum
talað. Áður höfðu þeir verið með
tvær tillögur á fundinum, 12 + 12
mílur og 600 metra dýptarlinu.
Steingrimur flutti mjög góða
ræðu, sem myndaði mikla
stemningu á fundinum. Þá virt-
ist mér og sem Afrífcuiiíkin hefðu
náið samstanf við Suður-Afríku-
ríkin, a. m. k. vitnuðu þeir ti'l
samiþyfektar, sem gerð hafði ver-
ið í Montevideo um hafsbotns-
máiefni.
— Fundurinn var haldinn i ný-
legu háskólahverfi í Ibadan, sem
er ákaiBlega fallegt og í raun
heimur út af fyrir sig. Mér virt-
ist sem menntamennimir í land-
inu nytu mikilla forréttinda, a.
m. k. eru lífskjör þeirra allt
önnur en meðal almennings. Litið
er upp til menntamannanna og
aí þeim er greinilega mikils
vænzt. Mikili áhugi er meðai
fólks að byggja upp landið og
Visindaráðið fjallaði einmitt um
leiðir til þess og var þá einfcum
matvælaframleiðsla til umræðu,
enda Jandhelgismál nátemgd
henni. Okkur var ákaflega vel
tekið þar syðra og öbkur sýnd
mikii vinsemd. Heimamenn
gerðu sér igreinilega far um að
við hlytum beztu aðhlynningu. —
Hitinn var mikill, yfiríeitt 40
stig. Það má þvi segja að ferðin
hafi verið fi'emur erfið, en að
sama sfcapi skemmtileg vegna
þess árangurs sem hún gaf, —
sagði Hannes Jónsson að lok-
um.
Kristin lét á ýmsum öðrum svið-
um félagsmál til sin taka. Hún
var í framkvæmdanefnd kvenna-
heimilisins Hallveigarstaða og
formaður þeirrar nefndar frá
1950. Hún var í áfengisvama-
nefnd kvenna í Reykjavík og
Hafnarfirði frá stofnun 1945 og
fonmaður fyrstu þrjú árin. Frú
Kristín var formaður Laindssam-
bands sjálfstæðiskvenna langan
tima og átti sæti í miðst jórn og
skipulagsinefnd flökksins.
Frú Kristín L. Sigurðardóttir
var í fyrirsvari á fjölmörgum
fleiri sviðum á opinberum vett-
vangi. Hún lét einkum mannúð-
armál og réttindamál kvenna til
siin taka og átti hlut að því að
koma þar góðum málum í höfn.
Frú Kristín var gift Karli Ó.
Bjamasyni, varaslökkviliðsstjóra
í Reykjavik, og var heimili þeirra
hjóna rómað fyrir myndarskap.
Karl andaðist árið 1960, en sjálí
átti frú Kristin við mikla van*
heilsu að stríða siðari ár.
Að frú Kristínu L. Sigurðar-
dóttur er mikiŒl söknuður, og
meg'um við Sjálfstæðismenn ætíð
minnast hennar með þakklæti
og virðingu fyrir farsæl störtf
hennar á sviði þjóðmálanna.
Jóhann Hafstein.

Ríó kaffi rennur út
Ríó svalar kaffiþörf
Ríó kaffi úr könnustút
kœtir, hressir, le'ttir störf
0.J0HHS0N
&KAABEB IF