Morgunblaðið - 01.04.1973, Síða 2

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 1. APRÍL 1973
Við viljum hafa létt
yfir þessari skemmtun
NORRÆNA listafólkið sem
skemmtir í Háskólabíói í dag
(sunnudag) til styrktar Vest-
mannaeyingum, var farið að
streyma til landsins i gær. Við
skutumst yfir í Norræna hús-
ið fyrir hádegið til að vita
hvort við hittum ekki eitthvað
af því og það brást ekki.
Hjá Maj Britt Imnander, for
stjóra hússins, var hópur af
fólki, bæði listafólki og öðr-
um aðstandendum sýningar-
innar. Það var að vonum mik
ið um að vera, því sumt fólk-
ið var að koma til íslands i
fyrsta skipti og þar sem það
fer aftur á mánudag og átti
eftir æfingar kom það þjót-
andi inn til að segja halló og
svo út aftur til að verzla og
skoða sig um.
Norski sjónvarpsmaðurinn
og söngvarinn Erik Bye,
hreyfði sig þó hvergi þvi
hann á að stjórna skemmtun-
inni og hefur því um mikið
að hugsa.
— Ég get bætt mér þetta
upp eftir skemmtunina, því
ég verð hérna eitthvað lengur
en flestir hinna. Ég ætla þá
t.d. að nota tækifærið til að
reyna að komast til Vest-
mannaeyja. Ég reyndi það
áður í febrúar síð.astiiðnum,
þá ætlaði ég til Eyja til að
gera sjónvarpsþátt um gosið.
En veðurguðirnir hafa líklega
frétt af því, þeir sendu í
skyndi mikla þoku svo ég sat
heima.
— Ætlar þú að syngja eitt-
hvað sjálfur?
— Æ, ég veit það ekki. Og
þó. Jú, ætli ég rauli ekki ein-
hverjar riorskar visur svona
til uppfyllingar. Þetta er mik-
ið af góðu listafólki sem ég á
að kynna, en þetta á samt ekki
að verða neinn háalvarlegur
listviðburður. Við viljum
hafa létt yfir kvöldinu.
Við viljum að fói’kið skemmti
sér vel.
Það ætti ekki að þurfa að
hafa áhyggjur af þvi að svo
verði ekki. Fyrir nokkru
sit’jórnaðli Erik Bye firnm
klukkustunda Isiiiandsdagskrá
í norska sjóinvarpinu og var
svo skemmtilegur, að það
söfnuöust 5,5 milljónir norsk-
ar krónur í Vestmannaeyja-
söfnuniina. Maður, sem
skemmtir fyrir rúma miMjón
norskra króna á tímann, er
ekkert blávatn.
Margarefca Byström, ieik-
kona frá Svíiþjóð, sitarfar við
Dramaten þar í landi. Hún
var enn með stjörmur i aug-
unum vegna útsýniisins frá
Hótel Esju: — Ég sé fjöllin,
hafið og bláan himininn út
um gluggann minn. Það er
dáisamlegt. Ég ætla að lesa
iijóð ef f.r Fröd'nig á morgun
og syngja sænskar vísur. Ég
hafði dáiitlnr áhyggjur af því
að visnail'esturinn kæmist
kannski ekki til skila, en nú
er ég búin að fara i bæirm til
að verzla og ég komst að raiun
um, að ég get bara talað við
hvern sejm er. Það virðaist all-
ir skilja fnig.
Jorma Hynninen, er söngv-
ari við Finnsku óperuna í
Helsinki.
— Þetta er í fyrsta skipti
sem ég kem til Islands og
það gleður mig að ég skuil
geta gert eitthvað til að
hjálpa til. Við höfum fylgzt
vel með eldgosinu í Vest-
mannaeyjum og blöðin og
aðrir fjölmiðlar hafa verið
fullir af fréttum um það. Ég
ætla að syngja verk eftir Sib
elius.
Með það kvöddúm við, en
menn settust niður til að
ræða skemmtunina nánar,
eða þutu út til að skoða sig
um.
Listafólk og nokkrir aðrir aðstandendur skemmfcunarinnar. Frá vinstri: Sveinn K. Sveinsson,
formaður Suomi, Jorma Hynninen, óperusöngvari frá Finniandi, Else Aass, formaður Nord-
mannslaget, Erik Bye, sjónvarpsmaður og söngvari frá Noregi, sem stjórnar skemmtun-
inni, Margareta Byström, Ieikkona frá Svíþjóð, Torijen Frið riksson, formaðnr Hansk-is-
lenzka félagsins, Henning Christensen frá Het Danske Selskab og Maj-Britt Imnander, for-
stjóri Norræna hússins. Ljósm. Ól. K. M.

Tónabær:
SKEMMTI- OG
Þ JÓÐLAGAKV ÖLD
Eyjastuð fyrir allan aldur með
meginlandsbúum
ÞJÓÐLAGA- og skicirwntiikvöld \ landsibúar og er vonazt eftir sem
verður í Tónabæ með dainsi á flestuim. Aðgaingseyrir er 100 kr„
eftir. Allllr seim koma fraim eru en skemmtunin stiendur yfir frá
frá V estui armaeyj um, e-n þar
haía veiið haldin þjóðilagakvöid
regiutega sl. tvö ár. Logair munu
leíka fyrir dansi á eftir. Allir
Vestmarnnaeyingar eru hvati ;ir ti'J
að koma ekki síður en megin-
kl. 20—24.
Þeir sem koma fraim eru m. a.
Brynjólfsbúð,
Árni Johnisen, Þridranigar, Hall-
dór Inigi, Gömmi og fiaiiri.
; Gripnir á
innbrotsstað
; TVEIR unigiinigspiltar, 14 og 15
ára, voiru gripnir á iinnbrotsstað
aðfararnótt föstudags, er þeir:
í höfðu brotizit inn í tvö fyrirtæki |
I í BolhoWi, prjónastofu og Bclgja-
geirðina, en ongu voru þeir búnir
að stela.
Ráðizt á menn
AÐFARANÓTT laugardagsins
réðust þrír menn á aðra tvo vest-
ast á Gretitisgötumni og rændu 1
þeiir pen.inigaveski af öðrum !
mann'ínum. 1 því var m.a. ávís- j
aniaihefti frá Búnaðarbankanum I
Spröngutríóið, j á Seuðáricróki. Máll'ð er í rann-
sókn hjá rannRékriarlögregiuinni,
em &rSisa-rméhni'r«'r náðust ekki.
Stefán 1». Sveinsson, handritafræðingur skoðar Vatikanhandritið f Pápagarði með dr. Marco di
Falcietti, yfii-bókaverði miðaidadcildar Vatikansafnsins, en hann vísaði Stefáni á handritið.
Þetia eru skipverjar af Hulltogaranum St. Chad, sem strandaði
i Jökulfjörðum, er þeir ganga í land á Isafirði í fyrrakvöld, er
þeir komu með brezka eftirlitsskipinu Othello.
— Handrita-
fundur
Framhald af bls. 1
þeim — á árunum 1230 til 1232.
Segir svó um það í Sturlungu:
„Nú tók að batna með þeim
Snorra og Sturfu og var Sturia
löngum þá í Reykholti og la-gði
mikinn hug á að láta rita sögu-
bækur eftir bókum þeim, eir
Snorri setti samain.“
Sturla Sighvatsson virðist ekki
hafa verið mikill andans maður,
þótt hann væri glæsimenni og
þessi skyndilegi áhugi hans á
bókmenntum vekur nokkra
furðu. En árið 1233 fór hann
suður til Rómaborgar til að fá
aflausn hjá páfa fyrir mótgerðir
sínar við Guðmund biskup Ara-
son. „Tók hann þar stórar skrift-
ir,“ segir í Sturlungu, „hann var
leiddur berfættur milli allra
kirkna í Rómaborg og ráðið (húð
strýktur) fyrir flestum höfuð-
kirkjum. Bar hann það drengi-
lega, en flest fólk stóð úti og
undraðist, barði á brjóstið og
harmaði, er svo fríður maður
var svo herfilega leikinn og
máttu eigi vatni ha’da bæði kon
ur og karlar."
Þegar svo mikið lá við að fá
fyrirgefningu höfðingja, var
venja á þessum tima að færa
þeim góðar gjafir og má nærri
geta, að Sturla hefur ekki farið
tómhentur á fund páfang. Má
þá segja, að allt standi heima:
Sturla lætur skrifa Njálu eftir
frumriti Snorra frænda sins í
Reykholti haustið 1232, þegar
erkibiskup hefur stefnt honum
utan vegna Grímseyjarfarar. Þeg
ar til Noregs kemur, verður að
ráði, að Sturla haldi áfram för
sinni suður til Rómar. Hann hef
ur bókina með sér þangað suður
og afhendir hana í Páfagarði til
þess að kaupa sér syndaaflausin.
Til skýringar því, að Sturla vei-
ur einmitt Njálu í þeim tilgangi,
má benda á það, að í þeirri bók
hefur þá verið eina ítarlega frá-
sögnin, sem til var um kristni-
boð Þangbrands og kristnitök-
una á Islandi. Kristinisaga, sem
einnig segir frá þeim atburðum,
er eignuð Sturlu Þórðarsyni og
hlýtur þvi að vera síðar rituð
og vafalaust að nokkru leyti með
Njálu sem fyrirmynd,“ segir í
lok greinargerðar Stefáns Þ.
Sveinssonar.