Morgunblaðið - 14.06.1973, Qupperneq 20

Morgunblaðið - 14.06.1973, Qupperneq 20
20 MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 14. JÚNl 1973 Tilkynning til Vestmannaeyinga frá Rauða krossinum Ráðleggingastöð Rauða krossins fyrir Vestmanna- eyinga, sem starfað hefur í Heilsuverndarstöð Reykjavíkur, haettir störfum frá 15. júní. RAUÐI KROSS ISLANDS. Tilboð óskast í Le Roy loftpressur er verða sýndar að Grensás- vegi 9 næstu daga. Tilboðin verða opnuð í skrifstofu vorri, Klappar- stíg 26, föstudaginn 15. júni kl. 11 f. h. SALA VARNARLIÐSEIGNA. 40 hö. Verð kr. 226.000,00 60 hö. Verð kr. 309.000,00 VÉLABORG Skeifunni 8 - sími 86680. Pólska dráttarvélin Minning: Kristján Karl Júlíus- son, yfirkennari Vissulega verður okkur öllum biit \"iö, þegar berst að eyrum okkar andlátsfregn góðs vinar. Okkur finnst slikt ótíðindi ótrú- leg, og þó er þetta vegurinn okk- ar allra um síðir. Að heilsast og kveðjast er lífsins saga. Stundum kemur þó andlát manna ekki á óvart. Þá ei venju lega um ga'mal'menini að ræða, sem södd lífdaga leggja upp i hina eildfu ferð. Þá finnst manni dauðiinn vera rökréttur og raun- ar í samræmi við lífið, en allt öðru gegnir um menn, sem falla frá ungir að árum, eða þá full- orðnir, en þó í blóma iífsins. Á dögunum barst mér sú harmafregn, að einn minn kær- asti vinur úr Bolungarví'k hefði láfizt á leiðinni frá Isafjarðar- flugvel'li og inn i kaupstaðinn. Andlát hans bar brátt að; kom öld'um að óvörum. Kristján Karl Júliusson yfir- kennari við Bama- og unglinga- s'kólann I Bolungarvik, andaðist í s.l. viku, og átti nokkra daga ólifaða í sextugt. Hann var fædd ur að HóW í Bolungarvík 17. júní 1913, en óíst upp að Hrauni í Skálavík, utan heiði, og var sann arlega þjóðhátíðarbarn. Foreldr- ar hans voru hjónin Júlíus Jón Hjaltason sjómaður í Bolungar- vik, ættaður frá Nauteyri við Isafjarðardjúp og kona hans Guð rún Sigrigur Guðmundsdóttir frá Bæ í Ámeshreppi í Stranda- sýslu. ★ Kristjá Karl átti löngum við vanheilsu að stríða í uppvextin- um, og bar þess nokkur merki alla ævi, Hann stundaði fyrst nám í Unglingaskólanum í Bol- ungarvik undir handleiðslu hins miikla fræðara, Steins Emilsson- ar jarðfræðings, sem á mikinn heiður skilið fyrir forgöngu sina að stofnun þessa unglimgaskóla. Kennaraprófii lauk svo Kristján árið 1939, rétt fyrir seinna heims strið. Og síðam var ekki beðið boðanna, heldur haldið beint út í atvinnulífið, til kennslunnar, sem hugur hans hafði löngum stefnt að. Varð hann fyrst kenn- ari í Grunnavíkurhreppi, og varð það hams gæfuspor, þvi að þar kynntist hann konu sinni, sem ætíð reyndist honuim hinn traust- a.sti lifsförunautur i bliðu og stríðu. Hún heitir Keti'lríður Jakobsdóttir frá Reykjarfirði á Ströndum, komin af al/kunnu kjarnafólki og sver sig sannar- lega i asttina. Síðar kemndi hann um stund í Bolumgairvík, en gerð- ist 1943 skólastjóri bamaskólans á Fimnbogastöðum á Ströndum, og árið 1946 skólastjóri barna- skóians á Flúðum i Hrunamanna hreppi. Gegndi hann því starfi í tvö ár, en þá leitaði hamn aftur á fornar slóðir vestra, fyrst sem kennari i Hnífsdal og síðan frá 1949 sem kennari við Barna- og unglingaskóla Bolungarvikur, og yfirkennari mörg síðarf ár, allt til dauðadags, elskaður og virtur af öllum nemendum sinum. ★ Allkunma er, hve kennurum er mislagið að vinna trúnað nem- enda sinna, mislagið að fá þá til að taka þátt í lœrdómnum af Mfi og sál, en svo vel þekki ég til kennslu Kristjáns, að ég full- yrði, að hann var með fremstu skólamönnum þessa lands, mað- ur, sem lagði hjarta sitt og hug sinn allan i kenmsiiuna, enda upp skar hamn árangur erfiðis síms. Þau Ketilriður voru svo gæfu- söm að eignast mymdarlegan barnahóp, og þar með einn fóst- urson og man ég tæpasí tölu á þeim fal'lega hóp, en mér fannst einlægt, þegar ég kom heim til þeirra, eiins og þar vseri. alltaf fuilt hús af bÖrnum, fallegum og myndarlegum bömum, sem í hvívetna gerðu foreldrum sinum sóma, og hafa reynzt nýtir þjóð- félagsiþegnar. Ég hygg líka, að Kristján hafi verið þeim mikili faðir, og haft lag á með hjálp og rósemi hinn- ar ágætu konu sinnar að laða fram það bezta í þeim. Kristjén var áhugcimaður um vel'ferð þjóðar sinnar og byggð- arlags og þess vegna var hann tíðum kosinn til starfa í þágu þess, og sat i hreppsnefnd Hóls- hrepps um skeið. Hann var einn ig sannur og áhugasamur Lions- félagi frá stofnun þesis klúbbs í Bol'ungarvik. ★ Fmmansagt er aðeins umgerð um starfsferfl þessa góða vinar mins sem nú er allur. En þótt ég viti allt þetta um hann og rau-nar miklu fleira um líf hans, sem að almenningi sneri, eru það fyrst og fremst sameiginleg ar miinningar okkar, sem nú leita sterkast á huga minn, þegar ég að leiðarlokum minnist Krist- jáns. Við kölluðum hann gjama Krjúl þar vestra, einskonar skammstöfun á nafni hans, og ég hef nýverið lesið gredn eftir hann í Sunnudagsbl'aði Tímans, sem fjalilar um veiðimenmsku og náttúruskoðun, og þar kallar hann sig m.a.s. „gamia Krjúl", svo að honum hefur ekki fallið iMa nafnið. Grein þessi birtist að honum látnum, og væmtanlegar eru 3 í viðbót. Innst inni hygg ég, að Kristján hafi verið mjög tiifinninganæm- ur maður, skáld og li'stamaður, liggur mér við að segja. Hann sagði mér, að þegar að honum Sumar 73 Nýjar sendingar af margs konar sumarfatnaði. Síðir og stuttir kjólar. Síð pils með og án smekks. Blússur, mussur og margt fleira. sækti dapurleiki, gripi hann til fiðlunnar sinnar gömlu, og seiddi fram angurværa tóna, og þá væri öl'l depurð loikin út i veð- ur og vind. ★ Ég minnist eius sumarkvölds, þegar við ókum yfir Skáiavíkur- heiði, framhjá Hærra Krossi, þar sem klukkan hékk áður, og hringdi við vindblœnum, ti'l að vísa vilitum mönnum vegar yfir heiðina i þoku og stórviðri. Tii- efni þessarar ferðar var það eitt, að Kristján c tiaði að sýna mér bernskustöðvar sinar I Skálavik. Hann langaði til að gera r.iig þátttakanda i þeirri guðsdýrð, sem honum fannst ævinlega vera á þessum stað. Sól var ekki setzt úti við hafs- brún í vestri, þegar við stigum út úr bílnum við Hraunagarðinn, og gengum þangað, sem gamii Hraunsbærinn hafði staðið. Nú var þar eintómar rústir að sjá. Al'l't logaði af dýrð, svo vítt sem varð séð. Öskubakur í norðvestri, T reiðabóishlíðin græn og gróin í norðaustri, og fram við sjó mátti sjá Bakkabæina, en Hraunsáin l'iðaðist lygn og blátær milli grænna bakka allt til sjávar. Það voru svo sem engin undur, þótt Kristján dásamaði þennan stað og seai hann i hillingum alia sina ævi. Það voru sannir náttúruvinir, sem gengu þarna um lautir og hraunbolla, in'nan um berjalyng og indælan fuglasöng. Ég gleymi seint þessu kvöldi. Eitt sinn stofnuðum við músík klúbb í Bolungarvík, hittumst heima hjá hver öðrum, og hlust- uðum á sígilda tónlist af plöt- um. Auðvitað voru Kristján og kcna hans með, því að hann var sannlega elskur að fagurri tón- list. ★ Þannig fylkjast að mér sam- eiginlegar minningar okkar Kristjáns, minniingar, sem engam skugga bar á. Ég man Mka, hve hann var stolíur, þegar hanin sýndi nafna mímum, séra Friðrik Friðri'kssyni, sem þá var i heim- sókn hjá mér, húsið sitt nýja, sem hanm nefndi Vikurheima, af þvi að það vair hlaðið úr vikur- steinum. Séra Friðrik hafði reynzt honum vel hér syðra, þeg ar Kristján var við nám i Kenn- araskólanum. Máski vorum við ekki alltaf sammála, eimkanlega ekki í stjórnmálum, því að Kristján fylgdi Framsóknarflokknum að málum, en það olli okkur aldrei VLnslitum, og sanmari „sjálfstæð- ismann" hef ég tæpast þekkt en Kristján Karl JúMusson, sem ævin'lega reyndist íslandi traust- ur sonur. Við vinir hans höfum misst góðan vim, en mest hafa þó misst ástvinir hams, koma og böm. Ég seindi samúðarkveðju mána og fjöiskyldu minnar heim í Vikur- heima, og bið guð að styrkja þau öll í sorginni, og óg er þess fulilviss, að minmingin um svo góðam dreng gerir hana þetim léttbærari. Far þú svo að lokum vel, Krisfján, minn gamlii og góði vim ur og þökk fyrir samfylgdina, ég veit, að þú átt góða heimkomu- von, því að þinma líka er guðs- ki. Friðrik Sigurbjörnsson.

x

Morgunblaðið

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.