Morgunblaðið - 01.03.1980, Qupperneq 13
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 1. MARZ 1980
13
— Ég er ekki aö reka áróöur
gegn slíkum hlutum. Ég hef heldur
ekki dálæti á þeim. Ég er til dæmis
mjög flughræddur maöur og þaö
kemur líka fyrir aö ég er hræddur í
bíl. Ástæðan fyrir því að ég feröast
yfirleitt í bílum er sú aö bílhræðsl-
an hefur veriö minni en flug-
hræðslan, og einhvern veginn verö
ég að komast leiðar minnar. En
þennan ótta er ég að reyna aö
yfirvinna. Kannski er það löngunin
til aö sigrast á þessum ótta, sem
gerir þaö aö verkum aö ég mála
þessi tæki. Til aö sigra óvininn
verður maður að þekkja hann. Ég
hugsa aö mér hafi oröiö þó
nokkuð ágengt, því aö nú er ég
farinn aö hugsa fyrir utanferð.
Flughræðslan hefur beinlínis staö-
iö mér fyrir þrifum. Hún er ein
ástæöan fyrir því aö ég hef aldrei
fariö til útlanda. Aö sumu leyti hef
ég saknað þess að hafa ekki
tækifæri til aö skoöa söfn og
sýningar erlendis, þótt ég telji það
ekki hafa haft neikvæð áhrif á þaö,
sem ég hef verið aö gera.
— Myndir þínar eru yfirleitt
nokkuö ópersónulegar og gefa lítiö
tilefni til hugleiðinga um tilfinn-
ingar þínar sem einstaklings.
— Þaö er rétt. Ég er mjög var
um mig. Kannski er þetta eigin-
girni. Sá, sem fæst viö myndlist,
veröur að vera svolítið eigingjarn á
sjálfan sig. Það gengur ekki aö láta
vaöa inn á sig úr öllum áttum og
maöur veröur aö vera nokkuö
haröur á sínu, annars fer þetta í
handaskolum. Maöur veröur aö
einangra sig töluvert til aö ná
árangri og gæta sín á því aö vera
ekki of útausandi. Reglubundin og
öguö vinnubrögð skipta miklu máli
— fyrir mig að minnsta kosti — og
ég vinn nokkuö jafnt og þétt, en
rýk ekki til þegar eirihver andi
kemur yfir mig.
— Poppáhrifin eru á undan-
haldi hjá þér. Formin hafa mýkzt
, og litirnir líka. Ef þú ættir að kenna
þig viö einhverja sérstaka stefnu í
myndlist, hver væri hún þá?
— Ætli ég geti ekki talizt ný-
realisti. Þessi poppáhrif eru aö
minnka mjög í myndlist yfirleitt.
Realisminn er aö ná sterkari tök-
um. Realisma má skipta í tvo
meginflokka — expressívan real-
isma og ný-reaiisma. Af íslenzkum
listamönnum, sem mundu teljast
til hins fyrrnefnda má nefna Sigurð
og Hrólf Sigurössyni og Jóhannes
Geir, en Eiríkur Smith, Gunnlaugur
Stefán Gíslason og ég mundum
teljast ný-realistar. Því hefur verið
haldið fram um mig, að ég væri aö
reyna aö vera súper-realisti —
þ.e.a.s. aö ég legöi áherzlu á að ná
fram hverju smáatriöi í myndum
mínum. Þetta er ekki rétt. Slík
barokkvinnsla lætur mér alls ekki.
Ég reyni einmitt að líta yfir smáatr-
iðin. Þaö kemur smáatriöum ekk-
ert viö þótt myndirnar séu aö
mörgu leyti fíngerðar og skýrar —
formin sjálf eru mjög einföld, ég
held mig mikið viö grunnform.
— Nú notar þú einvörðungu
náttúrleg efni, — ég minnist þess
t.d. ekki aö hafa séð eftir þig
akryl-mynd.
— Ég þoli ekki gerviefni — þau
henta mér engan veginn. Ég næ
Ekki fram þeim áhrifum, sem ég vil
meö slíkum efnum. Þau setja
manni skoröur. Myndirnar veröa
mattar og þokukenndar, og geta
aldrei oröiö eins skýrar og tærar
og ég þarf aö hafa þær.
— Hefur þér ekki dottið í hug
aö nota Ijósmyndavélina í sam-
bandi við myndlistina?
— Ég hef boriö þaö við aö nota
Ijósmyndavél, en hún nær aldrei
því, sem ég vil fá fram. Vélin
blekkir. En þaö er hægt aö nota
hana sem hjálpartæki og sem slíka
hef ég dálítið notaö hana, einkum
hin síöari ár. Mig hefur aldrei
langaö til að nota hana einvörð-
ungu.
— Er hægt aö lifa af því aö vera
myndlistarmaöur á íslandi?
— Þaö er hægt, en þaö er mjög
erfitt. Þaö er fyrst núna sem ég sé
fram á aö geta lifað af þessu
eingöngu. Þaö er ekki hægt ööru
vísi en aö lifa spart, um lúxuslíf
getur aldrei orðiö aö ræöa.
Kannski eru núna milli tíu og
fimmtán málarar á íslandi, sem lifa
á því aö selja myndir. Langflestir
veröa að vinna fyrir sér meö
öörum hætti jafnframt, og þá er
þaö fyrst og fremst kennsla, sem
menn snúa sér aö. Ég hef kennt
mikiö og hef haft mikla ánægju af,
auk þess sem slíkt starf er lær-
dómsríkt.
— Áttu erfitt með aö skiljast
viö myndirnar þínar?
— Já, ég á alltaf dálítiö bágt
með að láta þær frá mér. í því
sambandi skiptir meginmáli hvert
þær fara. Mér er alls ekki sama
hverjir kaupa af mér myndir. Þaö
er leiðinlegt aö finna inn á þegar
kaupandi er aö fjárfesta eöa held-
ur aö hann sé aö ná sér í
stööutákn, en sem betur fer er þaö
ekki algengt, a.m.k. ekki hvaö
mínar myndir áhrærir. En svo þykir
manni auövitaö vænt um þegar
einhver langar til að hafa hjá sér
mynd, sem maður hefur málaö, og
þaö er gott aö vita af verkum
sínum hjá fólki, sem maður veit aö
kann að meta þau.
„Fleiri sjómenn á Vest-
ijörðum en á Guðbjörgu
SÁTTAFUNDUR hefur ekki verið
haldinn síðan i síðustu viku i
kjaradeilu útvegsmanna og sjó-
manna á Vestfjörðum. Pétur Sig-
urðsson, formaður Alþýðusam-
bands Vestfjarða, sagði í samtali
við Mbl. að deilunni yrði sennilega
fjótlega vísað til sáttasemjara, en
útgerðarmenn hafa farið fram á, að
svo verði gert.
Pétur sagði að sjómenn vestra
vœru mjög óánægðir með þann
áróður, sem fram hefði komið í
fjölmiðlum undanfarið, en útvegs-
menn hefðu þá sýknt og heilagt
bent á hlut háseta á Guðbjörgu IS,
sem undanfarin ár hefði verið
toppskip i islenzka flotanum.
— En það eru fleiri sjómenn á
Vestfjörðum en á Guðbjörgu, sagði
Pétur. — Tryggingin er ekki nema
um 300 þúsund krónur og það er
fyrir 12—14 og upp í 16 tíma vinnu,
þó svo að lítið fiskist. Við getum
tekið dæmi um línubáta frá Súg-
andafirði, en þeir hafa ekki gert
meira en fiska fyrir tryggingu und-
anfarið.
— Þetta er ekki bara krafa frá
skipverjum á skuttogurunum og ekki
bara frá ísafirði heldur öllum Vest-
fjörðum fyrir fiskiskip stærri en 30
tonn. Mikill afli byggist á gífurlegri
vinnu og á togurunum á því að
mannskapurinn sé á dekki meira og
minna allan sólarhringinn. Þá má
spyrja að því, að ef sjómenn hafa
svona stóran hlut hvort útgerðin sé
þá ekki aflögufær til þeirra, sem
skapað hafa henni þessar tekjur.
Okkur reiknast til að ef háseti hefur
haft 4 milljónir frá áramótum, þá
hafi útgerðin haft í sinn hlut
150—200 milljónir, sagði Pétur Sig-
urðsson að lokum.
'ÍÍX^-
i
• r-LjTLViifl'A
Kt i9.oo wúsiö. i, i.mi
(UtsýnarfeFö o.fi.) og saia bingósp
miitjón) Hressandi lystaukar á börunun
Kl. 19.30 KjötkvedjuhátíöiO: hefst stundvíslega
BROCHETTE D’AGNEAU GRiLLÉE C
(vinningar 1
• .i-ýó';
; ;
Lúðrasveit Hafnarfjaröar leikur fjöruga Karni
val-músík meöan á boröhaldi stendur. Stjórn
andi Hans Ploder.
ipgS
— Módelsamtökin sýna tízkufatnaö frá verzlun
inni Victor Hugo.
„cjuia íj
, v«*
hinir Félagar úr
rarar dansflokknum
Jo_ CAN CAN
( nn .
Ldll I
— Splunkuný litkvikmynd „Florida Fun“ sýnd
hliöarsal.
Glæsileg verölaun m.a. Utsýnarferö
Valin veröa Dama og Herra kvöldsins
feröaverölaun.
— Forkeppni Ungfrú Utsýn 1980. Ljósmynda-
fyrirsætur á aldrinum 17—25 ára veröa valdar
úr hópi gesta. 10—12 stúlkur fá feröaverðlaun.
Utsýnarferö
Þorgeir Ástvaldsson kynnir
Glæsilegt feröabingó: Utsýnarferðir að verö
mæti 1 milljón.
— Hin fjölhæfa, vm-
sæla og fjöruga
hljómsveit Ragnars
Bjarnasonar asamt
söngkonunni Martu
Helenu koma öllum
Míssið ekki af glæsilegri ódýrri skemmtun í
sérflokki — aðgangur ókeypis — aðeins rúllugjald
og heimil ðHu skemmtilegu fólki sem kemur í góðu
skapi og vel klætt.
Borðapantanir hjó yfirþjóm kl. 16—18 í dag. Símar
20221 og 25017.
UTSYN