Morgunblaðið - 16.08.1985, Qupperneq 5

m T300A .9í HlíOAQUTSÖH tQIÖA,iaM!JOfluM
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 16. ÁGÚST 1985
B 5
Ef einhver sneri sér til mín
meö eftirfarandi upplýs-
* * ingar: Þú ert skepna
Narsi, þá myndi ég gangast viö því
á stundinni. Þaö eru nefnilega ár
og dagar síöan ég geröi mér grein
fyrir því aö þaö þjónar engum til-
gangi aö vera sífellt aö leitast viö
aö geöjast fólki. Liöiö er hvort sem
er ruglaö. Kolruglað, viö nánari
skoðun. Kennarahjörðin svo ein-
hverjir séu nefndir. Og heimavíg-
stöövarnar maöur. Þar er maöur
hreinlega aö kafna, krepera úr súr-
efnisskorti. Þiö ættuö aö heyra
sóninn í mömmu, sundurjagandi
nöldriö, stööugt og endalaust eins
og rokiö á Stórhöföa."
Aö undanskildu algengasta oröi
guöspjallanna eru þetta upphafs-
orö leikritsins „Guöirnir ungu“ eöa
„Ekkó“, eins og þaö hefur einnig
veriö nefnt, en Ekkó, sem á einum
staö í söngtexta skilgreinir sig meö
orðunum „Ég er öfugmæli“, er ein
úr hópi unglinganna átta sem
fylgst er meö reyna aö fóta sig á
misgengum stígum mannfélagsins.
Reyndar er ekki meö öllu rétt aö
kalla þetta síöasta stykki Stúd-
entaleikhússins á þessu leikári
„leikrit", söng-rokkleikur er öllu
réttara, en viö verkiö, sem
sænsk/finnski rithöfundurinn
Claes Anderson samdi og Ólafur
Haukur Simonarson þýddi, var
frumsamin íslensk tónlist af Ragn-
hildi Gísladóttur. Söngtextarnir eru
einnig eftir Ólaf Hauk, en leik-
Helmingur hljómsveitarinn-
ar ásamt höfundi tónlistar,
f.v. Ágúst Karlsson, Ragn-
hildur Gísladóttir og Margrót
Örnólfsdóttir.
stjórnin er í höndum Andrésar Sig-
urvinssonar.
Fyrir utan þá sérstööu „Guö-
anna ungu“ aö vera sett upp fyrir
unglinga fyrst og fremst hefur
Stúdentaleikhúsiö ákveöiö aö fara
aðrar leiöir með leikritiö en þaö
hefur áöur gert. Er þar um aö
ræöa landleiöina, en að forsýningu
lokinni, þann 24. ágúst í félags-
miöstööinni Tónabæ, veröur lagt
upp i leikferö sem hefst meö frum-
sýningu á Akranesi þann 25.
ágúst. Henni lýkur svo á Hvolsvelli
næstum heilum mánuöi og 30 viö-
komustöðum síöar. Aö lokinni
hringferö veröur söngleikurinn
sýndur í nágrenni Reykjavíkur og í
Vestmannaeyjum.
Markmiöiö meö þessarri sýn-
ingu er aö sögn aöstandenda
Stúdentaleikhússins þríþætt og
skilgreina þeir þaö svo: Unglingar
eru sá hópur ásamt börnum og
þroskaheftum sem hvaö minnst er
sinnt af háifu leikhúsanna. Ungl-
ingurinn á landsbyggöinni situr yf-
irleitt ekki við sama borö og ungl-
ingar á stór-Reykjavíkursvæðinu
hvaö varöar möguleika á aö kynna
sér þaö sem á boöstólum er, t.d.
hvaö leiklistina varöar. Og loks
þaö aö nú er ár æskunnar og því
tilvaliö aö hrinda hugmyndum um
uppsetningu unglingaleikrits i
framkvæmd.
í sýningunni koma fram þrettán
ungir leikarar, auk annarra, en
hópurinn á sviöinu samanstendur
af þeim Ara Matthíassyni, Guö-
mundi Karli Friöjónssyni, Berki
Baldvinssyni, Einari Þór- Gunn-
laugssyni, Soffíu Karlsdóttur, Ástu
Arnardóttur, Höllu Helgadóttur og
Örnu Valsdóttur i hlutverkum ungl-
inganna. Aörir leikarar eru Stefán
Jónsson, Anna E. Borg, Steingrím-
ur Másson, Björn Karlsson og
Svana Einarsdóttir. Þar aö auki er
heil hljómsveit á sviöinu sem einn-
ig tekur þátt í leiknum atriðum og
skipa hana þau Ágúst Karlsson,
Margrét Örnólfsdóttir, Halldór Lár-
usson og Jón Steinþórsson. Leik-
mynd er eftir Karl Aspelund og
brúöur eftir Guönýju Richards,
Ijósameistari er Egill Árnason og
framkvæmdastjóri sýningarinnar
Halldóra Friöjónsdóttir. Þá Ijá
nokkrir gamalreyndir leikarar leik-
ritinu raddir sínar. — VE
Myndbönd
Sæbjörn Valdimarsson
Horfið inní
heim Kiplings
KIM ☆ ☆ Vi
Leikstjóri James Davies. Framleið-
andi David Conroy. Handrit James
Barbazon. Kvikmyndataka Michael
Reed, BXC. Aðalhlutverk Peter
OToole, Bryan Brown, Ravi Sheth,
John Rhys Davies. Byggð á skáld-
sögu Kiplings. Bresk sjónvarps-
mynd, gerð 1984 af London Films,
fyrir CBS. 141 mín.
Kim er ein þeirra sígildu barna-
og unglingabóka skáldjöfursins
Rudyard Kipling, sem gerast á
Indlandi um síðustu aldamót. Hún
snýst um margvísleg ævintýri
drengsins Kim, sem er munaðar-
laus, en samkvæmt plaggi sem
hann erfði eftir föður sinn, kemur
í ljós að hann er hvítur í aðra ætt-
ina.
Um svipað leyti kynnist Kim
lama presti (O’Toole), sem gerir
hann að nemenda sínum. Fyrir til-
stilli félaga föður hans og prests-
ins fer Kim í breskan skóla. Þessi
úrræðagóði og hressi piltur vill
helst afneita hvítri arfleifð sinni,
en hann reikar á milli tveggja
heima, þeirra hvítu og innfæddra.
Vinur hans, indverski hrossa-
mangarinn Mahbub Ali (Bryan
Brown), kemur honum í kynni við
leyniþjónustuna, sem sér í þessum
klóka pilti fyrsta flokks efni í
spæjara. Og nú þarf Kim hvort
tveggja, að hjálpa hinum aldna
lærimeistara í leit hans að fljótinu
helga og komast fyrir samsæri
Rússa og fursta í Norður-héruðun-
um...
Þetta er önnur kvikmyndagerð
sögunnar um Kim, að þessu sinni
unnin fyrir sjónvarp. Þeir sem
stóðu að henni hafa lagt metnað í
verkið því Kim er nosturslega unn-
in og fylgir frumtextanum eins vel
og hægt er að ætlast til. Áhorf-
andinn hverfur inní ævintýraver-
öld Kiplings, hið fjarlæga Indland
um síðustu aldamót. í hita og ryk,
meðal dularfullra leyniþjónustu-
manna, helgra manna, slóttugra
fursta, kúgaðrar alþýðu og stífra,
sléttgreiddra breskra soldáta.
En þungamiðjan er hinn síkáti,
skarpi og siungni Kim, sem vinnur
hylli alra sem hann kynnist. Hann
er einskonar tengiliður á milli
austurs og vesturs, á sér að vinum
herstjóra, helga menn og hrossa-
prangara. Kim er í góðum höndum
Ravi Sheth, sem túlkar þessa
frægu barnabókarhetju á þann
hátt að hún stendur manni fyrir
sjónum einsog maður hafði hugs-
að sér hana. Peter O’Toole Iumar á
ýmsu, nú dregur hann af öllum
mönnum, ellihruman lama prest
uppúr pússi sínu og yfirleikur
yndislega. Þá standa þeir Bryan
Brown og John Rhys Davies sig
með sóma.
Að ofangreindu mætti kannski
álíta að Kim sé eingöngu fyrir
börn og unglinga, svo er alls ekki.
Þessi ljúfi, framandi ævintýra-
heimur Kiplings, sem svo ljóm-
andi vel hefur tekist að endur-
skapa, er fyrir alla sem vilja ann-
að en blóðgraut og ofbeldi í öll
mál.
Hljómplötur
Sigurður Sverrisson
Meistarastykki
Marillion-manna
bæöi of gömul og lítil til aö ná á
nokkurn hátt aö anna öllum þeim
feröamannastraum sem þar fer
daglega í gegn.
Á milli Parísarflugvallanna má
komast meö þyrlu á klukkustund-
arfresti eöa meö langferöabíl. Þeir
sem ætla landleiöina ættu aö gefa
sér a.m.k. tvær og hálfa klukku-
stund til feröarinnar og leggjast á
bæn um ekkert umferöaöngþveiti
á leiðinni.
FUMICINO/ RÓM/
ÍTALÍU
Þegar hlutirnir ganga fyrir sig á
þann hátt sem þeir ættu aö gera,
er tiltölulega auövelt aö fara um
þennan flugvöll. En þar sem verk-
föll af einum eöa öörum toga eru
vægast sagt tiö hjá flugvallar-
starfsmönnum þá er ekki úr vegi
að benda ferðamönnum á aö öng-
þveiti skapast þar fyrirhafnarlítið.
Hvaö varöar flugvöllinn sjálfan,
þá hefur ýmislegt veriö gert und-
anfariö til aö bæta þjónustu vió
feröamenn. Til skamms tíma haföi
fyrirtækiö „Aeroporti di Roma“
á höndum afgreiöslu á flugvell-
inum og var þá engin munur gerö-
ur á um hvaöa flugfélag var aö
ræöa eöa á hvers kyns farmiöa
viökomandi farþegi flaug. Alitalia-
flugfélagiö keypti loks hluta í flug-
vellinum til aö reyna aö hafa áhrif á
bætta þjónustu viö sina farþega og
hefur þaö tekist ágætlega.
í dag er þróun mála sú aö þjón-
usta viö ferðamenn almennt er
mun betri en var. Á annatíma vill
þó afgreiöslan ganga heldur hægt
fyrir sig, sérstaklega hvaö varöar
brottfararfarþega. Er þeir loks
komast út af'umsvifasvæöi útlend-
ingaeftirlitsins og tollgæslunnar
bíöur þeirra fríhöfn sem er mikiö
minni en eðlilegt væri og fyrir þá
sem ekki hætta sér þar inn er ekki
um annaö aö gera en aö bítast um
þessi fáu sæti sem finnast í biö-
salnum.
ZURICH/ ZURICH/
SVISS
Þetta er draumaflugvöllurinn.
Farangurinn tilbúinn þegar komiö
er út úr útlendingaeftirlitinu og af-
greiöslan í útlendingaeftirlitinu í
Zurich er með þvi hraðgengasta
sem gerist.
Tvær innangengar flugstöövar
eru á flugvellinum og er þjónustan
til aö komast þeirra í milli fyrsta
flokks. Flugvöllurinn tengist mið-
borginni og fleiri nálægum stööum
meö járnbrautarkerfi. Þá eiga
brottfararfarþegar kost á aö skrá
farangur sinn á járnbrautarstöð-
inni og sleppa þannig viö aö rogast
meö hann á flugvellinum.
Svo mörg voru þau orö um evr-
ópska flugvelli.
(Þýding/samantekt/— VE)
Marillion
Misplaced childhood
EMI/Fálkinn
Það að eiga „hit“-lag getur skipt
sköpum fyrir framtið hljóm-
sveitar, það hefur sýnt sig æ
ofan í æ. Marillion hefur þó ekki
þurft á slíku að halda, gæði tónl-
istar þessarar sveitar hafa séð
um að vekja á henni næga at-
hygli. Eyru íslendinga opnuðust
þó ekki fyrr en hið gullfallega
Kayleigh fór að láta að sér kveða
á Rás 2. Þegar hinn almenni út-
varpshlustandi uppgötvaði Mar-
illion höfðu aðdáendur þyngra
rokks fyrir löngu kynnt sér Fish
(nafn söngvarans) og menn
hans.
Það mun hafa verið 1982 að
Marillion sendi frá sér fyrstu
plötuna, A script for a jester’s
tear, og henni fylgdi síðan Fug-
azi og þá tónleikaplatan Real to
reel. Allar eru þessar plötur í
hæsta gæðaflokki en engin
þeirra kemst þó til jafns við Mis-
placed childhood, sem tvímæla-
laust er það langbesta sem Mar-
illion hefur sent frá sér.
Það er annars dálítið merki-
legt að Marillion skuli senda frá
sér jafn frábæra plötu og raun
ber vitni, einmitt nú þegar sveit-
in er bersýnilega að breyta stíl
sínum hægt og hægt. Yfirbragð-
ið er allt orðið rólegra og í raun
er Misplaced childhood eitt sam-
ofið tónverk með undirtitlum í
stað einstakra afmarkaðra laga.
Marillion hefur iðulega verið
líkt við Genesis og það kannski
ekki að ófyrirsynju en á þessari
nýjustu afurð finnst mér ég geta
greint áhrif frá Rush, t.d. í loka-
kafla Bitter suite og reyndar á
fleiri stöðum. Þrátt fyrir að
áhrifa annars staðar kunni að
gæta í tónlist Marillion eru þau
ekki meiri en svo að hinn sér-
staki stíll hljómsveitarinnar
lætur aldrei undan síga. Þetta er
stíll sem ekki þvæst af við fyrstu
holskeflu næstu tískubólu, held-
ur lifir áfram. Slík eru einkenni
góðrar og sígildrar tónlistar —
hvort heldur er rokk, jass eða
klassík.