Tíminn - 28.09.1965, Qupperneq 11

Það var ekki laust við hótun
í raddblæ í Ferdinands Fumal.
— Nei.
— Þekkið þér „Sameinaða Slát
urfélagið"?
— Að nafni.
Það var unfangsmikill hringur
kjötbúða — ein þeirra var
í Boulevard Voltaire skammt það-
an sem Maigret átti heima —
smærri kjötkaupmenn höfðu mót-
mælt þessari samsteypu árangurs-
laust.
— Það er ég. Hafið þér heyrt
um „Ódýru kjötbúðirnar?"
Óljóst. Annar hringur, staðsett-
ur í fátækrahverfunum og úthverf-
unum.
— Það er lika ég, sagði Fumal
ögrandi á svip, vitið þér hvað þær
búðir eru mikils virði?
— Það skiptir mig engu.
— Ég er Iíka á bak við „Norð-
lenzka sláturfélagið“ sem hefur að
albækistöðvar í Lille og „Aðal-
sláturfélagið," samsteypa sem hef
ur bækistöðvar í Rue Rambuteau,
hér í París.
Það lá við að Maigret yrði að
orði er hann virti fyrir sér karl-
hlunkinn fyrir framan sig:
— Þetta gerir einhver býsn af
kjöti.
En hann þagði. Hann hafði hug-
boð um að þetta yrði meira leið-
indamál en hvarf ensku frúarinn-
ar. Hann fyrirleit Fumal og ekki
eingöngu vegna bernskuminning-
ar sinnar. Maðurinn virtist hroka
fullur og drembilátur og sjálfs-
traust hans vakti andstyggð hjá
venjulegu fólki.
Og þó var hægt að skynja undir
yfirborðinu eitthvert öryggisleysi
sem jaðraði við ótta.
— Eruð þér ekkert forviða á
komu minni?
— Nei.
Þetta var ágætís aðferð til að
slá slíkar manngerðir út af lag-
ihu — taka þeim með fullkom-
inni ró og kæruleysi. Höfuðs-
maður sýndi engin me'rki forvitni
eða áhuga og gesti hans stóð
hreint ekki á sama.
— Gerið þér yður ljóst að ég
er nægilega valdamikill til að láta
sparka lágt settum embættismönn
um?
ÖKUMENN ATHUGIÐ!
Þegar annað
Ijósið bilar . . . .
nægir ekki að skipta
um bað eitt!
Þá verða Ijósin
misiöfn!
SKIPTIC UM BÆÐI!
Jöfn lýsinp eykur umferð-
' aröryggið!
Reykjavíkurdeild BFÖ.
I lli i I ii
nyju
Tempo filter-sígaretturnar
Tempo er með nýrrl tegund af filter, sem veitir ySur
meiri áncegju, mildara og betra bragS.
Tempo eru framleiddar úr úrvals tóbaki.
Tempo eru framleiddar af stœrstu sígarettu-
framleiðendum Bandaríkjanna^
BONDED CHARCOAL
actifilter.
FOR TASTE TOO GOOD TO MISS
ÞRH»JITI>AGITR 28. september »65
TÍMINN
MORDIÐ I HOLUNNI
GEORGES SIMENON
ast þér . . . ég skal sjá um hann
geri það.
Höfuðsmaðurinn sýndi engin
svipbrigi hann hélt bara áfram
að einblína framan í gestinn.
— Ég man vel eftir föður þín-
um, hélt Fumal áfram, hann hafði
Ijóst skegg, ekki satt? Grannur . .
dálítið innfallinn. Þeir hljóta að
hafa brallað ýmislegt, hann og
pabbi.. .
í þetta sinn átti Maigret örð-
ugt með að leyna svipbrigðum sín
um. því Fumal hafði hitt á veik-
an punkt, eina sárustu bernsku-
minningu hans.
Eins og margir slátrarar í sveit
hafði Louis, faðir Fumals, feng-
izt við sauðfjárverzluna. Hann
hafði jafnvel leigt sér beitilönd
þar sem hann beitti skepnum sín
um til að fita þær fyrir slátrunina
og smám saman hafði hann aukið
umsvif sín.
Sem ráðsmaður fyrir landeig-
andann var Evariste Maigret
ábyrgur fyrir sölu á kvikfénaði
Ihallarbúsins. Lengi hafði hann
neitað að eiga nokkur skipti við
Louis Fumal. En dag nokkurn
hafði hann skipt um skoðun. Fum
al hafði komið á skrifstofu hans,
lúið veskið fullt af peningaseðl-
um eins og venjulega.
Maigret hlýtur að hafa verið
sjö ára gamall og hafði ekki far
ið í skólann þann dag frekar en
börn Janviers nú. Það var ekki
flensan, heldur rauðu hundarnir.
Móðir hans var þá enn á lífi. Það
var mjög heitt í eldhúsinu, dum-
bungsveður og vatnið vætlaði nið-
ir gluggarúðurnar.
Pabbi hans hafði komið þjót-
andi inn, berhöfðaður — óvenju-
legt fyrir hann — með smá regn-
dropa í skegginu og æstu skapi.
— Sá armi hundur Fumal . . .
tautaði hann.
— Hvað gerði hann?
— Ég tók ekki eftir því strax
. . . þegar hann var farinn, setti
ég peningana í peningaskápinn,
hringdi svo í símann, og það var
ekki fyrr en eftir á að ég tók
eftir því að hann hafði laumað
tveim peningaseðlum undir tóbaks
dósina mína . . .
Hver var upphæðin? Eftir öll
þessi ár hafði Maigret enga hug-
mynd um það en hann mundi
gerla bræði föður síns og niður-
lægingu . . .
— Eg elti þrjótinn . . .
— Ók hann burt í vagninum?
— Já. Ég náði honum á reið-
hjólinu og . . .
Maigret vissi óljóst hvað síðan
hafði gerzt. En upp frá því var
Fumal ekki nefndur á nafn í hús-
inu nema með sérstökum raddblæ.
Mennirnir tveir töluðust ekki við
eftir þetta. Það hafði gerzt annar
viðburður sem Maigret vissi jafn-
vel minna um. Fumal hafði aug-
sýnilega reynt að gera ráðsmann-
inn tortryggilegan í augum her-
togans af Saint-Fiacre og ráðs-
maðurinn hafði orðið að verja sig.
— Jæja?
— Hefurður heyrt nokkuð um
mig síðan við vorum í skóla?
Reynið nýju
Tempo
filter-sígaretturnar

MADE IN U.S.A.
I
l