Morgunblaðið - 16.02.1992, Síða 16
16 6
MORGUNBLAÐIÐ FASTEIGNIR SUNNUDAGUR 16. FEBRÚAR 1992
Til sölu gistiheimili
í Reykjavík
Eitt af þekktustu gistiheimilum borgarinnar er til sölu.
10 herbergi vel búin húsgögnum, 25 rúm, setustofa,
borðsalur, eldhús, þvottahús auk tveggja herbergja
íbúðar í kjallara.
Fyrirtækið er í fullum rekstri, traust innlend og erlend
viðskiptasambönd. Upplýsingar aðeins veittar á skrif-
stofu undirritaðs.
Kristján Stefánsson, hrl.,
Ránargötu 13,101 Reykjavík.
Eignaliöllixi
Suóurlandsbraut 20, 3. hæó.
Sími 68 00 57
LINDARSMÁRI - KÓP.
Vorum að fá þessi glæsil. raðhús í sölu, stærð 153 fm,
hæð og ris. Húsín skilast tilb. u. trév. eða fullb., máluð
að utan og lóð fullfrág. með grasi. Teikn. og nánari uppl.
á skrifst. Byggaðili: SS-hús hf.
Símatími sunnudaga
kl. 12-15
Einbýli
EINBÝLISHÚS
- ARNARNESI
Gott 302 fm hús við Máva-
nes. Frábær sjávarlóð með
blönduðum gróðri. Báta-
skýli. Arin-stofa. Gegnhellt
parket. Steinflísar. Gesta-
herb. o.fl. Góð „stúdíó“-íb.
Tvöf. bílsk. Mikið útsýni.
4ra-5 herb.
ÓSKA EFTIR 4RA
herb. íbúð með eða án bílsk.
f. traustan aðila. Allt greitt
út á árinu. Verð 7-9 millj.
LAUGARNESVEGUR
80 fm 72,7 fm nettó falleg
íb. á 4. hæð. Parket og flísar
á allri íb. Aukaherb. í kj.
Áhv. 1,4 millj. veðdeild. Verð
6,5 millj.
BARMAHLÍÐ
Falleg 4ra-5 herb. 174 fm sérh.
á 1. hæð á þessum vinsæla stað
ásamt 31 fm bílsk. Eignask.
möguleg á raðh. miðsvæðis í Rvk.
Verð 9,2 millj.
3ja herb.
KRUMMAHÓLAR
Góð íb. í lyftuhúsi. Rúmg. suð-
ursv. Gott útsýni. Stæði í bílskýli.
Áhv. 3,3 millj. Verð 6,3 millj.
ÁSTÚN
Björt ca 80 fm íb. á 3. hæð
Parket og flísar. Suðursv
Þvherb. á hæð. Góð sam-
eign. Áhv. 3,8 millj. veðdeild
o.fl. Verð 7,3 millj.
NJÁLSGATA - LÁN
60 fm íb. á jarðhæð. Sérinng.
Nýjar lagnir og ríy tæki á baði.
Flísar og dúkur á gólfum. Áhv. ca
2,6 millj. veðd. o.fl. Verð 4,4 millj.
Útb. 1,8 millj.
ÓSKA EFTIR 2JA-3JA
herb. íbúð fyrír fjárst. kaup-
anda með góðu húsnstjláni.
Allt greitt ut.
2ja herb.
HAFNARFJÖRÐUR
Ca 70 fm íb. á jarðhæð. Nýtt
eldhús og bað. Áhv. 2,7 millj.
veðdeild. Útb. 3,3 millj.
MIÐBORGIN
Falleg einstaklíb. á 1. hæð í stein-
húsi með séreldhúsi. Áhv. ca 650
þús. veðdeild o.fl. Verð 2,6 millj.
Nýbyggingar
GRASARIMI
168,2 fm parhús á tveimur
hæðum m/innb. bílsk. Afh.
fokh. Verð 6,9 millj.
EYRARHOLT - HF.
Eigum örfáar íbúðir eftir á þessum
góða stað, tilb. u. trév. Stærð
104-116 fm. Verð frá 6,8 millj.
ÁLFHOLT - HF.
126 fm neðri sérhæð í tvíbhúsi.
Selst fullb. Verð 10,8 millj.
ÁRKVÖRN - ÁRBÆJARHVERFI - KVÍSLAR
Glæsilegar íbúðir í fjölbýlishúsi á eftirsóttum stað í
Reykjavík. íbúðirnar eru vel hannaðar og til afh. rúm-
lega tilb. u. trév. Mikið útsýni og sérinng. í allar íbúðir.
Traustur byggingaraðili. Fáar íbúðir eftir.
Til sýnis sunnudag kl. 14.00-17.00
Verðdæmi miðað við skipt afföll húsbréfa:
2ja herb. 53,50 fm nettó. Verð 5350 þús.
3ja-4ra herb. 93,70 fm nettó. Verð 7500 þús.
4ra herb. 117,80 fm nettó. Verð 8600 þús.
4ra-5 herb. 126,00 fm nettó. Verð 8980 þús.
Finnbogi Kristjánsson, sölustj., Hilmar Viktorsson, viðskfr.,
Símon Ólason, hdl. og Kristín Höskuldsdóttir, ritari.
SliattfreM leigu-
tekna er sameisin-
legt hagsmunamál
eigemla «g leigjemla
- segir Sigríin Kcncdiklsdótlir
formaóur Húscigcndafclagsins
Hér á Iandi eru 80-85% af öllu íbúðarhúsnæði í eigu þeirra, sem
í því búa. Þetta hlutfall mun óvíða vera hærra og geta má þess
til samanburðar, að á hinum Norðurlöndunum er hlutfall þeirra,
sem búa í eigin húsnæði vel undir 50%. Leigumarkaðurinn skipt-
ir því mun minna máli hér á landi en víða annars staðar, þar
sem tiltölulega fáir einstaklingar hér eiga meira húsnæði en
það sem þeir búa í og þeir eru fáir, sem stunda útleigu hús-
næðis að staðaldri og sér til framfæris.
annig komst Sigrún Bene-
diktsdóttúr, lögfræðingur
og formaður Húseigendafélags-
ins, að orði í viðtali við Morgun-
blaðið. Sigrún er fædd 1954 og
alin upp í Kópa-
vogi. Hún gekk í
Menntaskólann í
Reykjavík og
varð stúdent það-
an 1975. Hún var
flugfreyja um
tíma, en hóf svo
nám í lögfræði
við Háskóla ís-
lands og útskrifaðist þaðan 1983.
Um tíma var hún framkvæmda-
stjóri Húseigendafélagsins og
hún var einn af stofnendum
Kvennaráðgjafarinnar. Sigrún
hefur verið lögfræðingur mæðra-
styrksnefndar um árabil og kennt
íjölskyldurétt í Fóstruskólanum.
Siðast liðin þijú ár hefur hún
verið fulltrúi hjá borgardómara-
embættinu í Reykjavík.
Þeir eigi húsnæðið, sem búa í
því
— Mikilvægasta baráttumál
Húseigendafélagsins er, að íbúð-
arhúsnæði verði í einkaeign
þeirra, sem í því búa. Félagið
telur það æskilegt af mörgum
ástæðum. Með því nýtist fjár-
magnið betur og því fylgir betra
viðhald og betri umgengni, heldur
Sigrún áfram. — Hagsmunamál
fasteignaeigenda eru þar fyrir
utan fjölmörg og Húseigendafé-
lagið hefur reynt að vekja á þeim
athygli og fylgja þeim eftir, eins
og frekast er kostur. Þannig hef-
ur félagið haft afskipti af setn-
ingu og efni ýmiss konar löggjaf-
ar, sem snertir hagsmuni íbúðar-
og húseigenda.
Við höfum t. d. barizt ákaft
fyrir þvi, að lánamálum verði
komið í það horf, að ungu fólki
sé gert kleift að eignast eigin
íbúð. Einnig þarf að rýmka skil-
yrði fyrir lánum til viðgerða og
endurbótum á húseignum frá því
sem nú er. Lækkun fasteigna-
gjalda, eignaskatta og annars
kostnaðar af rekstri fasteigna
hefur lengi verið eitt af helztu
baráttumálum okkar. Ennfremm-
ur er mikil þörf á því, að hags-
muna húseigenda sé betur gætt
gagnvart þeim aðilum, sem sjá
um byggingu og viðhald húsa og
að ákveðnar reglur settar um
ábyrgð þeirra.
Þá þarf að fylgja ákvæðum
byggingarreglugerða eftir af
mun meiri festu en nú er gert
og sjá til þess, að tryggingar þær
sem húseigendum standa til boða
séu fullnægjandi og kostnaði við
þær haldið í lágmarki. Þá má
ekki gleyma öryggismálum hús-
eigenda. Þau verða ávallt að vera
í sem beztu horfi, ekki sízt á
sviði brunavarna.
Félagið sinnir fræðslu og upp-
lýsingaþjónustu. Þannig gefur
það út fréttabréf, sem dreift er
endurgjaldslaust til félagsmanna.
í því birtast ýmsar greinar og
annað efni, sem varðar hagsmun-
amál húseigenda. Loks rekur
félagið lögfræðiþjónustu fyrir fé-
lagsmenn sína. Sú þjónusta felst
m. a. í ráðgjöf, álitsgerðum, gerð
leigusamninga o. fl. Auk þess er
á skrifstofu félagsins hægt að fá
flest allar þær upplýsingar, sem
húseigendum eru nauðsynlegar.
Húsaleigubætur ekki bezta
leiðin
Nú er mikið rætt um að taka
upp húsaleigubætur eða grípa til
annarra aðgerða í því skyni að
draga úr húsnæðiskostnaði leigj-
enda. Sigrún var spurð um af-
stöðu Húseigendafélagsins til
slíkra ráðstafana. — Það er mat
stjórnar Húseigendafélagsins, að
raunhæfasta og raunar eina leið-
in til að draga úr húsnæðiskostn-
aði leigjenda sé sú að fella niður
tekjuskatt af húsaleigutekjum,
segir hún. — Húsaleigubætur eða
aðrar aðgerðir koma þar ekki að
sama gagni.
Talið sé og það með með nok-
kurri vissu, að stór hluti húsaleig-
utekna er í raun ekki gefinn upp
til skatts. Ýmsir hafi líka komið
sér undan því að greiða tekju-
skatt af húsaleigu með því að
stofna hlutafélag um reksturinn
og nýtt sér þannig ýmsa frádrátt-
arliði, sem ella leyfist ekki. —
Upplýsingar skattayfirvalda yfir
uppgefna og skattlagða hú-
saleigu benda ennfremur til þess,
að tekjur ríkisins af skattlagn-
ingu húsaleigutekna séu ekki
verulegar samanborið við fyrir-
sjáanlegan kostnað af húsaleigu-
bótum, segir Sigrún.
Hún bendir á, að kostnaður
af fjárfestingum í leiguhúsnæði
og rekstri þess sé það verulegur,
að við óbreyttar aðstæður borgi
sig ekki að eiga íbúðarhúsnæði
til að leigja út á almennum mark-
aði og segir: — Það er samdóma
álit þeirra, sem um þessi mál
fjalla, að töluvert af því hús-
næði, sem ella væri í útleigu,
standi autt af þessum sökum.
Ef fara ætti að óbreyttu
ástandi að greiða húsaleigubætur
til leigjenda, er sjálfgefið, að
húsaleigutekjur yrðu almennt
gefnar upp til skatts. Auðvitað
er ekkert við því að segja og sjálf-
.sagt, að farið sé að lögum. En
það sem skiptir máli fyrir leigj-
endur er, að þetta myndi óhjá-
kvæmilega hafa þá hliðarverkun-
in í för með sér, að húsaleiga
myndi hækka í hlutfalli við aukna
skattbyrði leigusala. Slíkt myndi
draga enn úr framboði leiguhús-
næðis, enda fjárhagslegur ávinn-
ingur af því að stunda leigustarf-
semi þá enn minni en fyrr. í raun
yrði þannig um tvöföld hækkun-,
aráhrif að ræða. Slík ráðstöfun
myndi, þvert á yfirlýstan tilgang,
leiða til lakari stöðu þeirra, sem
hún á raunverulega að gagnast,
en það það eru tekjuminni leigj-
endur.
Hefði í för með sér meira
framboð á leighúsnæði
Yrðu leigutekjur tekjuskatts-
fijálsar, yrði staða beggja samn-
ingsaðila um leið tryggari, því
að þá hyrfi allt pukur varðandi
þá ótvíræðu og lagalegu skyldu
aðilanna að gefa upp leigutekjur.
— Niðurfelling tekjuskatts af
húsaleigu mun óhjákvæmilega
leiða til aukins framboðs á leigu-
húsnæði, sem skiptir mestu máli
fyrir leigjendur, enda yrði þá
augljóslega hagkvæmara að
stunda húsaleigu í ábataskyni,
segir Sigrún. — Aukið framboð
á leiguhúnæði hlyti síðan almennt
að leiða til lækkunar á húsaleigu
með hliðsjón af samspili framboðs
og eftirspurnar.
Sem sanngirnisrök fyrir niður-
fellingu tekjuskatts af húsaleigu
megi ennfremur minna á að fjár-
magnstekjur eru skattfijálsar.
Engin haldbær rök hafa verið
færð fyrir því að setja leigutekjur
skör lægra.
— Hagsmunir húseigenda og
leigjenda fara hér ótívrætt sanv
an, heldur Sigrún áfram. — Á
aðalfundi Leigjendasamtakanna
sl. haust var samþykkt ályktun
um, að tekjur af húsaleigu verði
gerðar skattfijálsar. Þar var vak-
in athygli á því, að húsnæðisbæt-
ur til leigjenda, greiddar eftir
efnum og ástæðum, myndu hafa
í för með sér kröfu um, að húsa-
leiga verði talin fram til skatts,
en nú eru leigutekjur oftast fald-
ar. Til þess að koma í veg fyrir
hækkun leigunnar vegna skatt-
lagningar og einnig til að auð-
velda frekari opnun leigumarkað-
ar, lagði fundurinn til að húsa-
leigutekjur yrðu gerðar skatt-
fijálsar.
Sigrún telur líka, að nýtt kerfi
húsaleigubóta eigi auk þess eftir
að leiða til meira skrifræðis og
kalla á aukinn mannafla til að
sinna þeim störfum. Gallinn við
þessa leið sé þó sá, að lækkun
húsaleigu komi ekki að fullu fram
strax vegna þeirra húsaleigu-
samninga, sem þegar hafi verið
gerðir. — Til lengri tíma litið eru
kostirnir þó ótvíræðir, segir Sig-
rún. — Stjórn Húseigendafélags-
ins gerir sér hins vegar fulla grein
fyrir því, að ráðstafanir sem þess-
ar yrðu auðveldlega misskildar á
þann veg, að hinn almenni þjóðfé-
lagsþegn liti svo á, að eingöngu
væri verið að hygla þeim, sem
mest mega sín. Því þyrfti að
vanda vel til slíkra aðgerða og