Morgunblaðið - 22.10.1992, Qupperneq 16

VZterkurog
k_J hagkvæmur
auglýsingamiöill!
VIÐSKIPn AIVINNULÍF
FIMMTUDAGUR 22. OKTÓBER 1992
Fer inn á lang
flest
heimili landsins!
,.M.E

KODAK — Halldór Axelsson hjá Mínútu ásamt Jan H. Nilsen sölustjóra tölvuprentaradeildar Kodak
í Noregi við hinn nýja myndaprentara frá Kodak. Jan H. Nilsen er staddur hér á landi til að leiðbeina
væntanlegum kaupendum un notkun prentarans.
Mínúta hf. með umboð fyr-
ir Kodak myndaprentara
MÍNÚTA hf. hefur fengið umboð fyrir Kodak myndaprentara,
sem prentar myndir frá PC og Macintosh tölvum í 24 bita lit.
Prentarinn kostar um 2 milljónir króna og að sögn Halldórs
Axelssonar hjá Mínútu verður áhersla lögð á að kynna prentar-
ann fyrir prentfyrirtælgum, sjúkrahúsum, auglýsingastofum og
öðrum þeim sem nota hágæða myndir. Fyrirtækið kemur til með
að vinna náið með Hans Petersen hf. í markaðssetningu á prentar-
anum.
Halldór Axelsson segir Kodak
hafa verið að endurskipuleggja
umboðskeðju sína. „Með hinni
nýju myndatækni er Kodak að
færa sig æ meira yfir á tölvusvið-
ið. Oft á tíðum passa ekki sömu
söluaðilar fyrir filmur og hinar
nýju vörur. Því hafði Kodak um-
boðið í Noregi, sem sér um tölvu-
myndaprentarana, samband við
okkur í Mínútu og spurði hvort
við hefðum ekki áhuga á að skoða
þessa vöru. Útkoman var sú að
þeir sendu hingað mann með nýj-
asta prentara sinn sem prentar
fullkomna litmynd í hæsta gæða-
flokki."
Aðspurður um hvort Mínúta
yrði með fleiri vörur frá Kodak
en þessa prentara sagði Halldór
að svo yrði væntanlega ekki en
hugsanlega yrði fýrirtækið einnig
með myndavélar með geisladisk-
um.
Prentarinn er tengdur við tölvu
og við hana er einnig tengt svo-
kallað Fótó-CD geisladrif, sem er
nýjung frá Kodak og gerir mönn-
um kleift að fá framkallaðar
myndir á geisladiska. Þannig er
hægt að vinna með myndir í tölv-
um, t.d. nota þær í umbroti o.fl.
Mínuta hf. hefur sérhæft sig í
myndvinnslu og tölvutækni með
sérstaka áherslu á þjöppun skjala
og mynda og notkun geisladiska
í því sambandi. Að sögn forráða-
manna Mínútu verða fleiri nýjung-
ar á þessu sviði kynntar á vegum
fyrirtækisins.
Fólk
Íslendingurí
Wall Street
MAMERICAN Express bankinn
sendi okkur þessa skemmtilegu
mynd af tveimur heiðursmönnum
í miðstöð bandarísks fjármálalífs
í Manhattan, en þeir ættu báðir
að vera íslenskum bankamönnum
að góðu kunnir. Til hægri er
Gunnar Roach, sem starfar við
alþjóðadeild Landsbanka Islands
við eftirlit með erlendum reikning-
um, í hróka samræðum við Tim
Olsen, sem er yfirmaður gjaldey-
ristengsla American Express
bankans sem annast Norðurlönd
og Eystrasaltsríkin. Olsen er 35
ára New Jersey-búi sem starfaði
hjá Búnaðarbanka Islands á ár-
unum 1983-91, síðast sem yfir-
maður Swift-greiðslumiðlunar-
kerfisins.
Gunnar sótti námskeið sem
AmEx bankinn hefur þann háttinn
á að bjóða starfsmönnum við-
skiptabanka sinna til. Þar er í
formi fyrirlestra fjallað um alþjóða
viðskipti, bankamál og jafnvel
stjórnmál, því að einn fyrirlest-
urinn á námskeiðinu nú sem stóð
í 2 vikur í septembermánuði sl.
fjallaði um áhrif hugsanlegs sigurs
Clintons í forsetakosningunum á
bandarískan fjármálaheim, að
sögn Gunnars.
Framkvæmda-
síjóri Skrárhf.
MÚLFAR Helgason hefur ný-
lega verið ráðinn framkvæmda-
stjóri útgáfufyrirtækisins Skrár
hf. Fyrirtækið gefur úr Fréttir
af fundinum
sem flytur sér-
fræðingum og
stjórnendum
fyrirtækja og
stofnana það
fréttnæmasta af
opnum fundum
pg ráðstefnum á
íslandi. Hlutverk
Úlfars er að
annast daglegan
rekstur, stefnu-
mótun, áætlanagerð og markaðs-
mál fyrirtækisins. Hann útskrifað-
ist með stúdentspróf úr Verslun-
arskóla Islands árið 1988 og BS
gráðu í markaðsfræðum frá Uni-
versity of South Carolina í byrj-
un þessa árs.
T o r g i ð
Ýmsir eiga hlut í grautargerð
DANTE hefði líklega kallað þetta
guðdómlegan bölmóðsleik, én
Þórarinn Viðar sem hefur ekki svo
skáldlega en þjóðlegri æð kennir
fyrirbærið við ramman graut.
Uppskriftin er mestan part
sænsk: Stjórn og stjórnarand-
staða, vinnuveitendur og laun-
þegahreyfingin fallast í faðma; ryk-
ið er dustað af gömlum og gleymd-
um hugmyndum um niðurfærslu-
leiðina, því að nú á að lækka kostn-
að fyrirtækjanna til að þau týni
ekki tölunni eitt af öðru.með til-
heyrandi fjöldaatvinnuleysi.
Þau eru alltént rök launþega-
hreyfingarinnar fyrir því að taka
þátt í að aflétta sköttum'og gjöld-
um af fyrirtækjunum sem óhjá-
kvæmilega munu færast fyrir á
skattborgara þessa lands, sem
flestir eru hverjir aðrir launamenn.
Ástæður launþegahreyfingarinnar
fyrir svo óvenjulegri afstöðu eru
líka ærnar. Samkvæmt atvinnu-
ástandskönnun Þjóðhagsstofnun-
ar sem birt var fyrr í vikunni kom
í Ijós að atvinnurekendur vildu
fækka starfsmönnum sínum um
1200 talsins í septembermánuði
einum, sem er mesta fækkun
starfsmanna sem fram hefur kom-
ið í könnunum stofnunarinnar af
þessu tagi og hefur þó september
jafnan verið besti árstíminn á
vinnumarkaði hér á landi. Þjóð-
hagsstofnun segist líka ekki búast
við að úr atvinnuleysi dragi fyrr en
hagvöxtur glæðist á ný. Stofnunin
hefur spáð um 3,5% atvinnuleysi
á næsta ári að meðaltali en segir
nú í áliti sínu að niðurstöður þess-
arar könnunar og horfurnar í efna-
hagsmálum undanfarnar vikur
bendi til að atvinnuástand á næstu
misserum kunni að verða „heldur
lakara en fyrri áætlanir gerðu ráð
fyrir".
Jafnvel Þjóðhagsstofnun leggur
þannig sitt af mörkum til að krydda
grautinn ramma sem allir virðast
vilja elda um þessar mundir. En
það er freistandi að reyna að
greina grautinn aðeins nánar og
sjá hvort hann er allur þar sem
hann er séður. Byrjum á atvinnu-
leysinu. Það er vissulega vaxandi
og alvarlegt, en engu að síður er
vert að hafa í huga að einn helsti
fylgikvilli verðbólgulítils þjóðfélags
er allnokkurt atvinnuieysi. Atvinnu-
leysi í OECD var alllengi í kringum
7% að meðaltali og með því að
íslendingar teljast í verðbólgu-
skilningi komnir í hóp siðvæddustu
ríkja er þetta kannski atvinnuleys-
isprósent sem menn þurfa að fara
að horfa á af fullkominni karl-
mennsku. Það er að minnsta kosti
erfitt að finna einhver haldbær rök
fyrir því að ástand á vinnumarkaði
muni verða eitthvað öðruvísi hér á
landi við sambærilegar verðbólgu-
aðstæður og gerist í löndunum í
kringum okkur, þótt mörgum kunni
að þykja það óbærileg tilhugsun
að jafnvægi í efnahagsmálum sé
keypt svo dýru verði.
Fróðlegt er einnig að velta fyrir
sér hvers vegna er allt þetta bram-
bolt núna um nýja þjóðarsátt?
Voru ekki flestir þessir sömu aðilar
og nú berja trumburnar hæst að
vinna að sams konar málum í
mesta hæglæti innan atvinnu-
málanefndar ríkisstjórnarinnar?
Hvaða skyndilega þörf olli því að
ræna þurfti ríkisstjórnina frum-
kvæðinu? Skýringarinnar gæti ver-
ið að leita í eindæma slökum afla-
brögðum nú um skeið og svipting-
unum á gjaldeyrismörkuðunum,
m.a. falli pundsins. Sjávarútvegur-
inn hafi orðið af tekjum langt um-
fram áætlanir og því verið farinn
að ókyrrast, ekki síst útvegsmenn,
enda mátti heyra Kristján Ragnars-
son, formann Ll’U, farinn að ræða
opinskátt um nauðsyn gengisfell-
ingar. Ein kenningin er því sú að
í aðalbækistöðvum Vinnuveitenda-
sambandsins, þar sem menn trúi
í einlægni á mikilvægi þess að við-
halda þeim árangri sem náðst hef-
ur í baráttunni gegn verðbólgu,
hafi verið farinn að grafa um sig
ótti um að gengisfellingarkórinn
væri að ná yfirhöndinni og þess
vegna í skyndi verið sett á svið
þessi fjölmiðlasýning sem nú
stendur sem hæst. Tímasetningin
gat heldur ekki verið betri — beint
í kjölfar sænsku þjóðarsáttarinnar
og hrunsins í Færeyjum.
Grauturinn rammi er tæpast far-
inn að sjóða ennþá. Margt er óljóst
um afstöðu einstakra áhrifamanna
innan ríkisstjórnar, launþegahreyf-
ingarinnar, stjórnarandstöðunnar
og meðal fleiri hagsmunaaðila til
þeirra hugmynda sem nú eru viðr-
aðar. Þótt Ásmundur Stefánsson
haldi öllum leiðum opnum er Guð-
mundur J. Guðmundsson með
nokkur ólíkindalæti, eins og honum
einum lætur. Á það er líka bent
að þessaf hugmyndir um að af-
nema aðstöðugjald fyrirtækja
gegn hækkun útsvars einstaklinga
séu fyrirfram dauðadæmdar, ef
sveitarfélögin og þá ekki síst
Reykjavíkurborg, beita sér gegn
þeim. Þau verða því einnig að
koma að málinu og raunar mun
fyrirhugaður fundur hjá Sambandi
ísl. sveitarfélaga nú í vikunni þar
sem þetta mál verður fyrst og
fremst á dagskrá. Þá á eftir að
finna formið á hina nýju þjóðar-
sátt. Öll hin tæknilega útfærsla er
eftir, t.d. hvernig hugsanlegar að-
gerðir munu tengjast gildandi kja-
rasamningum sem eru ekkert laus-
ir um þessar mundir.
Þótt grauturinn görótti, þjóðar-
sáttinn nýja, mælist dálítið mis-
jafnlega fyrir hjá einstökum ráð-
herrum, má hins vegar færa fyrir
því rök að fyrir ríkisstjórnina og
jafnvel framsýna stjórnmálamenn
úr öllum flokkum, sé búið að leggja
upp á alveg einstakt tækifæri —
því nú er lag að skapa forsendur
fyrir því að taka upp fjárlögin og
ná utan um ríkisútgjöldin sem aldr-
ei áður.
Takist það stendur grauturinn
rammi undir nafni.
BVS