Morgunblaðið - 08.12.1993, Blaðsíða 1

Morgunblaðið - 08.12.1993, Blaðsíða 1
Heimilisfang: MYNDASÖGUR MOGGANS Morgunblaðinu Kringlunni 1 103 Reykjavík PRENTSMIÐJA MORGUNBLAÐSINS MIÐVIKUDAGUR 8. DESEMBER C1 BLAP Bjartmar Leósson Morgunblaðið/Kristinn TEIKIMIMYIMDASAGA Bjartmars Leóssonar Piartmar Leósson hefur ■R alveg frá því hann var lítill snáði haft gaman af að teikna. Hann er nemandi í Æfingadeild Kennarahá- skólans, er orðinn fjórtán ára en finnst alltaf jafn skemmtilegt að setjast niður og setja hugsanir sínar á blað. Hér kemur sýnishorn af einni myndasögunni hans. Vinningshafar í smásagna keppni Það voru margar frábærar smásögur sem þið senduð okkur og mjög erfítt að velja einungis þrjár þeirra úr öllum bunkanum og því miður bárust nokkrar sögur of seint í keppnina. Myndin sem var af dreng og konu við bíl virtist virka á mörg ykkar sem sorgleg. Iðulega var um mjög fátæk mæðgin að ræða og stundum bjuggu þau ekki á íslandi heldur í Sarajevó. Sem betur fer enduðu sögumar ykkar eiginlega alltaf vel og fólkið varð hamingjusamt til æviloka. Þannig eiga líka góð barnaævintýri að enda. Þið stóðuð ykkur öll vel og endilega haldið áfram að senda okkur sögur þó það sé ekki í smásagnasamkeppni. Við völdurp á endanum þijár sögur til verðlauna. Fyrsta sagan birtist í dag og hún er eftir yngsta smásagnahöfundinn okkar hana Kristínu Mariellu sem er fjögurra ára. í næsta aldursflokki frá 8-10 ára vann Þórey Rósa Einarsdóttir til verðlauna fyrir sín sögu um Gunnar og litlu geimveruna. Þórey Rósa býr í Reykjavík. Það var verulega erfitt að velja sögu í þessum aldursflokki því þær voru margar góðar og ólíkar. í síðasta aldurshópnum frá 11-13 ára var það sagan „Mamma afhveiju" sem var valin. Hún er eftir Bryndísi Gunnlaugsdóttur úr Grindavík. Þær tvær sögur sem eiga eftir að birtast koma í blaðinu fyrir jól. Til hamingju stúlkur. Vinningurinn ykkar kemur í pósti næstu daga. FJOGURRA ARA STULKA Vann fyrstu verdlaun í smásagnasamkeppninni KRISTÍN Maríella var með gubbupest daginn sem myndasögur. Moggans komu út og hún komst ekki í leikskólann þann daginn. Þegar hún fór að skoða barnablað Morgunblaðsins með mömmu sinni ráku þær mæðgur augun í smá- sagnasamkeppnina. Kristín Maríella sem er fjögurra ára er með stílabók á borðinu sínu og í hana skráir mamma hennar niður sögur sem hún segir henni en síðan skreytir Krist- ín Maríella þær sjálf. „Mér finnst gaman að semja sögur“, segir Kristín Maríella og auk þess finnst henni skemmtilegt að lita. Kristín Maríella er á Álfta- borg og þar á hún góða vin- konu, Söndru sem hún leikur sér gjarnan við. Valdís heitir líka góð vinkona hennar. Morgunblaðið/Sverrir Hún er farin að hlakka til Alexander er yngstur í hópn- jólanna, segist fá gjafir og um. Hann er eins árs. Tómas ætla á næstu dögum að baka er níu ára og Áslaug tólf ára. piparkökur með henni Til hamingju með söguna mömmu sinni. þína Kristín Maríella. Hún er Systkinin eru fjögur. Krist- alveg sérstaklega skemmti- ín Maríella á tvo bræður. leg. A ferðalagi með mömmu EINU sinni var lítill strákur sem hét Pési. Hann átti heima í útlöndum. Pabbinn var dáinn og hann átti heima í bU með mömmu sinni. Þau voru fátæk og þurftu að selja dót sem þau höfðu með sér í bílnum. Einn daginn fann Pési eitthvað sem líkt- ist steini og sýndi mömmu sinni. „Hvað er þetta mamma mín?“, sagði Pési litli og leit í augun á mömmu sinni. Mamma svaraði ekki. Þá sagði Pési: „Er þetta kannski bara venjulegur steinn?" En mamma svaraði ekki, - hún var upptekin að gramsa í dótinu. Brátt fór Pésa litla að svima og spurði mömmu sína hvort hann mætti fara inn í bíl að leggja sig. En mamma leit ekki upp. Þá fór Pésa litla að svima aftur og sá að steinn- inn glitraði. Það fannst honum skrýtið. Allt í einu varð Pési litli sterkari og sterk- ari. Ekki nóg með það, hann gat lyft bílnum og mamman æpti upp um leið og hún datt útúr bflnum. Ekki nóg með það heldur gat hann líka flogið. Og ekki nóg með það, þeg- ar hann drakk svalandi vatn þá stækkaði hann og stækkaði og náði upp í stjörnurnar sem glitruðu á himnum. Fólk safnaðist í kringum hann og mamma hans varð alveg skelfing hissa. Pési sá að það vantaði eina stjörnu á himin- inn. Hann festi því steininn á þennan stað og sá þá að hann glitraði eins og hinar stjörn- urnar á himnum. En þá minnkaði hann allt í einu og datt beint á bossann. Bomm! '4. Þetta hafði verið óskastjama, sem hafði hrapað niður af himnum. Mamma hans sagði honum að óska sér einhvers. Hann óskaði sér að hann og mamma hans yrðu hamingjusöm alla ævi.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.