Morgunblaðið - 03.03.1996, Blaðsíða 4

4 C SUNNUDAGUR 3. MARZ 1996
MORGUNBLAÐIÐ
FERÐALÖG
Eins og hver annar
ferdamaáur í Reykjavík
Þrótt fyrir að vera borqarbarn
(eða því sem næst) alla sína
tíð oq flestum leiðum kunnug
í Reykjavík þóði Valgerdur
Þ. Jónsdóttir boð Félags
leiðsögumanna um bílferð með
leiðsögumanni vítt og breitt
um borgina.
Á ALÞJÓÐADEGI leiðsögumanna,
21. febrúar, sem að þessu sinni bar
upp á öskudag, hugðist Félag leið-
sögumanna bjóða nefnd, sem sam-
göngumálaráðherra skipaði til að
fjalla um stefnumótun í ferðamálum
til frambúðar, og nokkrum öðrum
í útsýnisferð um Reykjavíkurborg.
Á öskudag var blindbylur og því
varð ekki úr ferðinni í það skiptið,
en þess í stað haldið með hópinn
kl. 17.30 síðastliðinn þriðjudag.
Gestir voru að tínast upp í hóp-
ferðabílinn fyrir framan Álþingis-
húsið í um stundarfjórðung áður
en haldið var af stað. Verði laganna
hugnaðist lítt staða bilsins, spurði
hveiju sætti og bað bílstjórann vin-
samlega að staldra ekki lengur við
en brýna nauðsyn bæri til.
Þegar Þórarna Jónasdóttir, for-
maður félagsins, bauð hópinn vel-
kominn sagði hún að nú hefðu
væntanlegir ferðalangar kynnst í
hnotskum tveimur vandamálum
sem leiðsögumenn ættu oft viiLað
glíma; annars vegar rysjótt veður-
far og hins vegar bílastæðaleysi í
borginni. Markmiðið með útsýnis-
ferðinni sagði hún vera að bjóða
innfæddum að upplifa Reykjavíkur-
borg með augum ferðamannsins.
Að hætti leiðsögumannsins kynnti
hún síðan til sögunnar bílstjórann,
Vilhjálm Georgsson, en gaf því
næst kollega sínum Kristbjörgu
Þórhallsdóttur orðið.
Erfitt að yfirgnæfa
bílflauturnar
Þótt ég, eins og trúlega margir
' íbúar á höfuðborgarsvæðinu, hafi
ekið nokkur hundmð sinnum um
flestar þær slóðir, sem farnar voru,
þótti mér ósköp notalegt að sitja í
rútunni og hlýða á Kristbjörgu
segja sögur um hús, mannlíf og
menningu fyrr og nú. Svæðinu
kringum Alþingishúsið sagði hún
að leiðsögumenn þyrftu yfirleitt að
lýsa á snaggaralegan hátt, enda
erfítt að yfírgnæfa bílflautprnar,
sem bílstjóramir þeyttu óspart
þætti þeim rútan lulla um of.
Ég reyndi af alefli að ímynda
mér að ég væri útlendingur í skoð-
unarferð í framandi borg. Umhverf-
, ið var þó of kunnuglegt eða ímynd-
unaraflið of snautt til að setja sig
; í slíkt hlutverk. Mér tókst betur til
í við að setja mig í spor kvenna fyrr
á öldum, ef til vill arkandi eða á
| hestbaki um Austurvöll, sem áður
var áningarstaður bænda, sauðfé
þar á beit og túnið sex sinnum víð-
i feðmara en núna. Eða þá að fylgj-
ast með umsvifum Skúla Magnús-
sonar og atvinnuuppbyggingunni
sem varð um miðja 18. öld og mest
bar á í kjama borgarinnar.
I Efalítið þykir útlendingum
merkilegt að Stjómarráðshúsið var
einu sinni tugthús, húsið sem hýsir
Listasafn íslands var íshús og að
fyrir um tveimur áratugum vora
uppi háværar raddir um að rífa
Torfuna, sem núna er ein helsta
prýði borgarinnar. Kristbjörg þuldi
upp heilmikinn fróðleik um eitt og
annað á leiðinni út á Granda, m.a.
rakti hún sögu Landakotsspítala og
i kirkjunnar, fór ofan í byggingar-
i
|
Morgunblaðið/Emilía
ÁRBÆJARSAFN.
og útgerðarsögu landsmanna og er
ekið var í grennd við Háskólann og
Árnastofnun innbyrti hópurinn
töluverðan fróðleik um handritin og
endurheimt þeirra.
„Þylgustuferðamenn
á hraðferð
Á Skólavörðuholtinu lýsti Krist-
björg framsæknum hugmyndum
Guðjóns heitins Samúelssonar,
húsameistara ríkisins, um holtið
sem vöggu íslenskrar menningar,
rakti æviferil sálmaskáldsins góða,
Hallgríms Péturssonar og tilurð
passíusálmanna. Kristbjörg sagði
að allajafna væri staldrað svolítið
við í Hallgrímskirkju, en þar sem
hópurinn væri bara „þykjustuferða-
menn“ þyrfti að fara hraðar yfír.
Menn létu sér vel líka og áfram var
haldið, framhjá Kringlunni og Borg-
arleikhúsinu, yfír Grensás, með-
fram Elliðaám og upp í Breiðholt
þar sem ekið var inn á þvottastæði
bensínstöðvar við Vesturberg. Þar
var staldrað við um stund og virt
fyrir sér útsýnið. Á leiðsögumönn-
unum mátti heyra að þama vildu
þeir helst geta lagt hópferðabílum
óáreittir og bjóða farþegum upp á
að taka sér góðan tíma til að njóta
útsýnisins, sem þaðan væri trúlega
það besta í borginni.
Morgunblaðið/Ásdís
Efalítið þykir
útlendingum
merkilegt að
Stjórnarráðs-
húsið var einu
sinni tugthús og
húsið sem hýsir
Listasafn Is-
lands var íshús.
Áfram var haldið. Hópurinn fékk
að vita allt um stíflumannvirkin við
Elliðaárnar, laxveiðina í ánni, raf-
magn og jarðhita á íslandi, þvotta
og þvottaburð kvenna í Laugarnes-
inu í eina tíð, Safn Ásmundar
Sveinssonar, líf og list samnefnds
listamanns, sögu Höfða allt frá
búsetu franska konsúlsins til
Reykjavíkurfundar Reagans og
Gorbatsjovs árið 1986.
Skrafað og skeggrætt
í Perlunni
Hér hef ég rétt stiklað á stóru í
frásögn Kristbjargar, sem talaði
óslitið í einn og hálfan klukkutíma
og kryddaði mál sitt með ýmsum
sögum af sérkennilegum fyrirbær-
um, sem tíðkuðust áður fýrr. Til
dæmis rakti hún hvernig sala mjólk-
ur hefði farið fram rétt eftir alda-
mótin, en þá gengu mjólkursölu-
menn í hús með stóra brúsa og
fengu þá jafnt fúlskeggjaðir og
miður snyrtilegir karlar sér sopa
sem og börnum var skammtað á
pelana sína.
Með leiðsögumann í fararbroddi
geta útlendingar og aðrir ferðalang-
ar varla orðið öllu fróðari um
Reykjavík og sögu hennar á
skömmum tíma. Ég þóttist þokka-
lega að mér um mitt nánasta um-
hverfi, en varð öllu upplýstari eftir
bíltúrinn. Að honum loknum bauð
Félag leiðsögumanna hópnum upp
á hressingu í Perlunni. Þar skegg-
ræddu félagsmenn við nefndar-
menn um ýmsar brýnar úrbætur í
ferðaþjónustu. Þeir rökstuddu jafn-
framt nauðsyn þess að Ieiðsögu-
menn fengju lögbundin starfsrétt-
indi til að gæðin í þjónustunni ykj-
ust í stað þess að minnka. Þá hættu
sögðu félagsmenn vera fyrir hendi
með aðild að EES-samningnum, því
hann kvæði ekki á um að leiðsögu-
menn þyrftu ákveðin próf upp á
vasann.
HÚS Alþingis við Kirkjustræti.
Morgunblaðið/RAX
LISTASAFN íslands var áður íshús.
Gönquqarpar
ó faraldsfæti
innanlands
og utan
t ÁR hyggjast göngugarpar í
samnefndum gönguklúbbi
leggja meiri áherslu á ferðir
innanlands en áður. Stefnt er
að helgarferð 27.-28. apríl, en
þá ætla göngugarpar að feta í
fótspor Friðriks 8. Danakon-
ungs, og ganga eftir Konungs-
vegi, sem lagður var fyrir kon-
ung og fylgdarlið hans að Geysi
árið 1907. Fylgt verður vegar-
slóða við Miðdalskot, gengið
Konungsveginn að Úthlíð og
gist í sumarhúsi á svæðinu. Dag-
inn eftir verður haldið að Úthlíð-
arhrauni, bak við Miðfell og nið-
ur að Geysi.
Göngugarpar hafa ýmislegt
fleira á prjónunum. í fréttabréfi
þeirra kemur fram að um
verslunarmannahelgina er fyr-
irhuguð gönguferð um Aust-
firði. Ferðin hefst á flugvellin-
um á Egilsstöðum 2. ágúst, þá
verður ekið á Vatnsskarð á milli
Héraðs og Njarðvíkur og gengið
um ýmsa áhugaverða staði
næstu daga eða þar til 6. ágúst
að ferðinni lýkur á Egilsstöðum.
Stefnt er að haustferð innan-
lands eina helgi í október,
áfangastaður er ekki ákveðinn,
en í fréttabréfi Göngugarpa
kemur fram að allar tillögur um
áhugaverðar gönguleiðir séu vel
þegnar.
Varðandi utanlandsferðir
ætla Göngugarpar að kanna
hvort hægt sé að bjóða upp á
gönguferð fyrir félagsmenní
tengslum við 5 daga ferð til ír-
lands um páskana á vegum Sam-
vinnuferða/Landsýnar. Einnig
er fyrirhuguð skoðunar- og
gönguferð 14.-28. júní í Pro-
vence í Suður-Frakklandi. Flog-
ið yrði til Barcelóna og ekið
meðfram ströndum Spánar og
Frakklands til Provence og
dvalið í 9-10 daga í bænum Aix
en Provence og farið í ferðir til
bæjanna í kring. Að lokum yrði
haldið aftur Barcelóna og dvalið
þar í 4 daga.
Að sögn Steinunnar Harðar-
dóttur, göngugarps, koma ferð-
ir til Dólómítafjallanna á Italíu
og Majorka til greina í haust.
Ekki sé búið að skipuleggja
ferðirnar, en Steinunn vonast til
að næg þátttaka fáist enda séu
gönguleiðir á þessum slóðum
einkar áhugaverðar. ■

| UM HELGINA |
Útlvist
SUNNUDAGINN 3. mars verður
farinn fjórði áfangi Landnámsleið-
arinnar, raðgöngu Útivistar 1996.
Farið verður með rútu frá Umferð-
armiðstöðinni kl. 10.30 og komið
við á Kópavogshálsi, Ásgarði í
Garðabæ og Sjóminjasafninu í
Hafnarfirði. Gangan hefst í Kúa-
gerði við Vatnsleysuvík og verður
farið eftir elstu fomleiðinni í átt til
Hvaleyrar og gamla byggðarsvæð-
isins í Hafnarfírði. Við fornleiðina
eru gervigígar og skemmtilegar
hraunmyndanir. Þá er þar að finna
Gvendarbrunn, íjárborg og hellis-
skúta auk þess sem leiðin er allvel
vörðuð á köflum. Áhugafólk um
fornleiðir á Innnesjum vísar leiðina.
Þeim sem koma í ferðina við Vatns-
leysuvík verður ekið til baka að
göngu lokinni. Verð 1300/1500
krónur, en 300 fyrir þá sem koma
á eigin bíl. ■