Morgunblaðið - 21.03.1997, Síða 4

4 B FÖSTUDAGUR 21. MARZ 1997
DAGLEGT LIF
MORGUNBLAÐIÐ

Fengu sófasett,
ljósakrónur og sitthvað fleira
í kaupbæti með gömlu og litlu steinhúsi
SPARIDAGAR eru haldnir á
5 Hótel Örk bæði að hausti og
snemma vors. Þá fyllist allt af
eldra fólki, hvaðanæva að af
aaJI landinu, sem nýtur lífsins og
ftAi skemmtir sér frá morgni til
kvölds. Gestimir koma á hótelið
á sunnudegi og fara aftur á
JJJ föstudegi. Dagskráin er fjöl-
breytt, fólk getur sleppt fram af
sér beislinu við skemmtanir eða slapp-
að af og allt þar á milli.
Ámi Norðfjörð, kirkjuvörður í Bú-
staðakirkju, er umsjónarmaður og
skemmtanastjóri á Sparidögum.
„Þetta era óskaplega skemmtilegir
dagar sem fólk á hér saman. Stemmn-
ingin sem myndast er eins og á góðu
skátamóti, það er mikið sungið og
dansað. Hingað koma sömu hóparnir
ár eftir ár og iðulega pantar fólk
þannig að það lendi með sama fólki og
síðast. Vinskapur myndast milli fólks
og vinabönd treystast.“
Dagurinn byrjar með morgunleik-
fimi sem Árni vill kalla morgunhreyf-
ingu. „Eftir að ég fór að kenna dans í
morgunhreyfingunni hefur gengið
ótrúlega vel að fá gestina á fætur.
Áhuginn er þvílíkur að ég verð að tví-
skipta hópnum en gestimir æfa sig
bæði í línudansi, macarena og öðram
dönsum áður en farið er í morgun-
mat.“
Það sem eftir lifir dags er margt
við að vera. Til dæmis bingó og fé-
lagsvist, hvortveggja með léttu ívafi.
Ef veður og færð leyfir er farið í
skipulagðar gönguferðir eða rútu-
ferðir. Einnig geta gestir farið í sund
í sundlaug hótelsins, billiard og
margt fleira. Á hverju kvöldi er síðan
kvöldverður með skemmtidagskrá
þar sem gestirnir mæta í sínu fínasta
pússi og skemmta sér saman fram
eftir kvöldi.
Utsendari Morgunblaðsins var við-
staddur á lokakvöldi eins hópsins ný-
Árni Norðfjörð, kirkjuvörður í Búi
skemmtanasljóri á Sparidögum, hér
miklum ti
upp. Núna dettur mér ekki neitt slíkt í
hug, það er svo margt annað við að
vera. Þjónustan hér er líka alveg til
fyrirmyndar og starfsfólk hótelsins
stjanar við okkur á alla lund. Við erum
hér hópur að norðan sem komum á
hverju ári og við erum strax farin að
hlakka til að koma aftur.“
Aðrir borðfélagar tóku undir orð
Fjólu. Sumir áttu fleiri en fimm skipti
23 ára, keyptu þau fyrstu íbúðina
sína, á Barónsstíg. Meðal þess
sem fylgdi Melstöðum var sófa-
sett, líklega frá því um 1940, og
nokkrar mjög fallegar ljósakrón-
ur.
Einnig kommóður, skápar, gam-
all grammófónn, tvær gamlar
saumavélar, gömul strauvél og ým-
islegt annað sem sómir sér vel í
litla húsinu.
Sumt er enn í bílskúrnum og bíð-
ur þess að verða gert upp. „Þar er
til dæmis gamall stofuskápur, sem
mér finnst mjög fallegur,“ segir
HÁKON og María ásamt ísaki Emi, sem er Morgunblaðið/Gollí
Morgunblaðið/Aldís Hafsteinsdóttir
FJÓLA Eggertsdóttir, Garðar Hannesson, Margrét Theódórsdóttir, Guð-
laug Gísladóttir og Sigmundur Pálsson eru staðráðin í því að koma aftur að
ári á Sparidaga Hótels Arkar.
lega. Þar var samankomið fólk frá
ýmsum landshomum sem allt
skemmti sér greinilega hið besta.
Harmónikkan var þanin og gestimir
syifu um gólfið í léttum ræl og polka.
Utsendarinn fékk fiðring í fæturna og
aðdáun hans var ósvikin þegar gestir
hótelsins hópuðust út á dansgólfið og
sýndu hvað lærst hafði í morgunhreyf-
ingunni, en hver sem er hefði verið
fullsæmdur af tilþrifunum í línudansi
og macarena.
Við eitt borðið sat hópur fólks frá
Hvammstanga og Sauðárkróki. Fjóla
Eggertsdóttir, Hvammstanga, hefur
komið á Sparidaga síðastliðin 5 ár.
„Eg myndi ekki koma aftur og aftur ef
þetta væri ekki svona skemmtilegt. í
fyrsta sinn tók ég prjónana með ef
mér skildi leiðast. Eg tók þá aldrei
MELSTAÐIR heitir gamalt
steinús í Blesugróf í Reykjavík,
sem byggt var árið 1947. Húsið er
lítið, um 70 fermetrar, og ekkert
sérlega fallegt að utan. Innan dyra
blasir aftur á móti við hlýlegt heim-
ili þeirra Maríu Dungal, Hákonar
Amasonar og tæplega þriggja ára
sonar þeirra, ísaks Arnar. Segja
má að María sé komin á æskuslóðir
því hún ólst upp í hverfinu frá sex
ára aldri og býr nú í næsta húsi við
æskuheimilið. „Mér finnst það
mjög notalegt og er ánægð með að
fá að ala son minn upp á þessum
frábæra stað,“ segir hún. „Svo sak-
ar ekki að hafa mömmu og pabba í
næsta húsi.“
María og Hákon segjast lengi
hafa leitað að gömlu húsi sem hægt
væri að gera upp, enda Hákon
smiður og vanur hvers kyns við-
haldsvinnu. Þeim
hafi því þótt þau
himin höndum
taka þegar ákveð-
ið var að selja
Melstaði og þau
gátu keypt húsið.
Sumt verður
gert upp
„Fyrri eig-
andi hússins var
gamall ekkju-
maður og þeg-
ar hann flutti á
elliheimili vildu
hvorki hann
né ættingjar
hans hirða alla
innanstokks-
muni úr húsinu.
Okkur þótti þeir
margir mjög fal-
legir og ákváðum
því að láta þá
prýða heimili okk-
ar,“ segir María.
Þau Hákon keyptu
húsið síðastliðið sum-
ar og hafa lagfært ým-
islegt innan dyra þótt þau segist
bara vera nýbyrjuð og eiga heil-
mikið eftir.
Húsið keyptu þau á 4,6 milljón-
ir, en þetta er ekki fyrsta fasteign-
in þeirra, því árið 1991, þegar
María var aðeins 19 ára og Hákon
Þegar María Dungal og
Hákon Árnason keyptu
sér lítið, gamalt hús í
Blesugróf í Reykjavík
fengu þau ýmsa innan-
stokksmuni í kaupbæti.
Brynja Tomer kíkti í
heimsókn til unga pars-
ins, sem hefur búið sér
hlýlegt heimili innan um
gamla og skemmtilega
nytjahluti sem verið
hafa í
Eldri borgarar
á eins konar skátamóti