Morgunblaðið - 03.04.1997, Qupperneq 4

4 D FIMMTUDAGUR 3. APRÍL 1997
HANDKNATTLEIKUR
MORGUNBLAÐIÐ
“1
Ég kom ekki að
tómum kofunum í
smiðju Alfreðs
Patrekur Jóhannesson er einn af
tíu íslendingum sem héldu í
víking til Þýskalands sl. sumar til
að leika handknattleik. „Það hefur
lengi verið draumur minn að feta í
fótspor þeirra íslendinga sem hafa
leikið með liðum á erlendri grundu.
Ég var ekki hár í loftinu þegar ég
byrjaði að lesa um og fylgdist með
þeim íslendingum sem léku í Þýska-
landi og víðar,“ sagði Patrekur, sem
er fæddur og uppalinn í Garðabæ.
Handknattleikur er Patreki í blóð
borinn, hann er sonur Jóhannesar
heitins Sæmundssonar, íþróttakenn-
ara, sem var þjálfari Hauka á árum
áður og aðstoðarmaður Jóhanns
Inga Gunnarssonar, þegar hann var
landsliðsþjálfari.
Patrekur var einn úr stórum hópi
efnilegra handknattleiksmanna sem
komu upp saman hjá Stjörnunni í
Garðabæ. Það var ekki mikil gleði
í herbúðum Stjömunnar þegar Pat-
rekur ákvað að yfirgefa heimabæ
sinn 1994 og gerast lærisveinn Al-
freðs Gíslasonar hjá KA á Akureyri.
„Það voru ekki allir á eitt sáttir hjá
Stjörnunni þegar ég ákvað að fara,
en fyrir mig var það mjög gott að
breyta til - fara á nýjar slóðir. Þeg-
ar ég fékk tækifæri til að leika und-
ir stjóm Alfreðs, ákvað ég að slá
til. Alfreð hafði leikið í fjölmörg ár
í Þýskalandi og á Spáni, þannig að
ég fékk tækifæri til að læra mikið.
Ég kom ekki að tómum kofunum,
er ég leitaði í smiðju hans.“ Hann
féll strax vel inn í leik KA-liðsins.
„Ég hafði mjög gott af dvölinni á
Akureyri, þroskaðist mikið - lék
mín bestu ár heima með KA-liðinu
þau tvö keppnistímabil. Það var
skemmtilegt að leika við hliðina á
gömlum refum eins og Alfreð, Valdi-
mar Grímssyni og Julian Róbert
Duranona. Ekki skemmdi það fyrir
að mikil uppsveifla var hjá KA. Lið-
ið varð bikarmeistari og barðist í tvö
ár um íslandsmeistaratitilinn.
Stemmningin var mikil í kringum
KA-liðið - við lékum yfirleitt fyrir
fullu húsi áhorfenda, vel yfir þúsund
manns. Það var stórkostlegt að leika
við þær aðstæður í KA-húsinu, þar
sem áhorfendur voru þrettándi mað-
ur liðsins," sagði Patrekur.
Alfreð benti Essen á Patrek
Draumur Patreks um að gerast
leikmaður með liði utan íslands varð
að veruleika sl. sumar. Hann fékk
tilboð frá einu þekktasta liði Þýska-
iands, Essen, liðinu sem Alfreð
Gíslason hafði gert garðinn frægan
með. „Alfreð hefur alltaf haft gott
samband við Essen og þegar for-
ráðamenn liðsins báðu hann um að
benda á leikmann á íslandi, sem
væri tilbúinn að leika með liðinu,
spurði hann mig hvort ég væri tilbú-
inn að slá til. Eg játaði því og fljót-
lega eftir það komu menn frá Þýska-
landi til Akureyrar. Eftir að hafa
rætt við þá ákvað ég að taka freist-
andi tilboð frá Essen.“
Hvernig var að koma til fyrir-
heitna „handknattleikslandsins" -
Þýskalands, sjá æskudrauminn ræt-
ast?
„Það var mikil upplifun fyrir mig
að koma hingað. Ég kunni lítið sem
ekkert í þýsku og gat ekki rætt við
þann sem kom að sækja mig út á
flugvöll. Það var einkennileg tilfinn-
ing að finna það að maður var nær
mállaus í framandi landi. Það tók
mig góðan tíma að átta mig á hlut-
„Hér eru leikmenn að leika eins og Bogdan Wenta og Stefan Hecker, sem
ern 36 ára. Ég reikna ekki með að vera svo lengi á ferðinni,“ sagði Patrek-
ur Jóhannesson er Sigmundur O. Steinarsson hitti hann í Essen á dögun-
um. „Ég reyni að vera eins lengi og ég get - á meðan ég hef metnað til
og gaman af að leika handknattleik.“
Morgunblaðið/Sigmundur Ó. Stoinarsson
PATREKUR segir aö þaö sé viss ævintýraheimur að leika í
Þýskalandl, feröast með Essen, koma á nýja staöl meö lið-
Inu - leika gegn flestum sterkustu leikmönnum heims.
unum, það er fyrst nú að ég get tjáð
mig að einhverju ráði. Ég á mikið
eftir ólært.
Það hjálpaði mér mikið að strák-
arnir í liðinu tóku mér vel, þó að ég
hafi ekki skilið mikið sem fór fram
á æfingum.“
„Ég er aftur orðinn nýliði"
Það hlýtur að vera mikil lífs-
reynsla fyrir leikmann eins og Pat-
rek, sem var lengi búinn að vera
lykilmaður hjá Stjörnunni, KA og
einn af burðarstólpum íslenska
landsliðsins, að vera kominn í hlut-
verk nýliðans við hliðina á frægum
köppum eins og Aleksandr Tutsch-
kin, stórskyttu frá Hvíta-Rússlandi
og þýska markverðinum Stefan Hec-
ker, svo einhverjir leikmenn hjá Ess-
en séu nefndir.
„Það er ólýsanleg tilfinning að
taka fyrstu skrefin í Þýskalandi. Ég
er ekki smávaxinn, en mér leið eins
og litlum snáða í stuttbuxum þegar
ég kom fyrst hingað í Gruga-höllina
til að æfa með öllum þessum kunnu
köppum. Ég er 24 ára þegar ég kem
hingað til að leika í sterkustu hand-
knattleiksdeild í heimi. Þrátt fyrir
þó nokkra reynslu heima á íslandi,
er ég aftur orðinn nýliði.
Forráðamenn Essen vita að það
tekur sinn tíma fyrir nýja leikmenn
að aðlaga sig nýjum aðstæðum. Þeir
hafa sagt mér að ég fái þetta keppn-
istímabil til að gera það. Ég er
þokkalega sáttur, er einn af marka-
hæstu leikmönnum deildarinnar með
114 mörk, sem er nokkuð gott hjá
nýliða. Ég hef náð mér vel á strik
í mörgum leikjum, dottið niður þess
á milli. Mér fannst ég byija mjög
vel með Essen, en síðan kom kafli
sem ég náði ekki áttum. Að undan-
förnu hef ég náð mér vel á skrið og
verið að leika ágætlega."
Er ekki erfitt að komast að, þegar
leikið er við hliðina á Tutschkin, sem
er allt í öllu hjá Essen?
„Tutschkin er frábær skytta og
sóknarleikmaður, sem veit til hvers
er ætlast af honum - hans hlutverk
er að skora mörk. Andstæðingar
okkar hafa góðar gætur á Tutschkin
í leikjum okkar og ganga hart út á
móti honum. Ég leik á hinum vængn-
um og það er ætlast til að ég skori
einnig.
Ég hef kynnst því hér, að til þess
að ná langt verður maður að hafa
mikið sjálfstraust, vera eigingjarn.
Ef maður er ekki frekur - gerir
ekki fímm mörk eða meira í leik, þá
á maður það á hættu að vera settur
út í kuldann. Mörk og aftur mörk
hafa mikið að segja - það eru þau
sem teljast, en ekki fallegar sending-
ar þvert yfir völlinn, eða inn á línu.
Það er ætlast til að skyttur skori
mörk og þá sérstaklega útlendingar
sem eru fengnir til liðanna.
Ég var um tíma að skora þetta
þijú til fjögur mörk úr fimm til sex
skotum. Heima á íslandi skaut ég
miklu meira á markið og skoraði
meira. Þar sem ég er nýr hef ég
haldið mig að mestu á mottunni, en
„DANAÆVINTÝRIÐ var stórkostlegt
hægt aö segji
ÞRÍR landsliösmenn í Þýskalandi,
hef verið að stilla „fallbyssuna" - verð
að fara að sýna skotstyrk minn í ríkari
mæli.
Ég hef lært mikið síðan ég kom til
Essen en á margt eftir ólært.“
Hvernig var að koma hingað í fótspor
Alfreðs?
„Það hefur verið skemmtilegt. Það
þekkja hann allir sem eru í kringum
handknattleikinn hér, einnig Jóhann
Inga Gunnarsson, sem var þjálfari liðs-
ins á sínum tíma. Alfreð lék með Essenl-
iðinu, er það var Þýskalandsmeistari og
lék til úrslita um Evrópubikarinn. Það
er mikið talað um það lið, enda lék með
liðinu valinn maður í hveiju rúmu - leik-
menn með mikla reynslu. Nú er liðið
skipað yngri Ieikmönnum, sem eiga
margt eftir ólært.“
Æfir Essen-liðið mikið?
„Já, það er æft mikið og þá sérstak-
lega eftir að Petre Ivanescu, fyrrverandi
þjálfari liðsins og landsliðs Þýskalands
tók við á ný. Æfingarnar eru erfiðari
og tíðari eftir að hann kom. Þetta er
vinna, venjuleg vinnuvika er að við æfum
tvisvar á mánudögum, þriðjudögum og
fimmtudögum, einu sinni á miðvikudög-
um og föstudögum, frí á laugardögum