Alþýðublaðið - 13.04.1934, Blaðsíða 2

FðSTUDAGINN 13, APRíL 1934.
ALPÝDUBLAÐIÐ
HANS FALLAm.
Hvað nú —
ungi maður?
íslenzk pýðing eftir Magn lis Asgeirsson
Ég gæti siagt konunni þin.ni dál'agliegar sögur um þaö, þegar lögi-
regluþjónninn kom með þig heim eð,a þegar þú varst með ó-
sæmjlegt glens og flangs við stelpurnar í sandgryfjunui. — —
0g hvernig er það með þessa húsaleigu, sem ég á að fá?“ segir
hún formálalaust og verður æ beizkari í bragði. „I dag er þirij-
tugasti og fyrsti og als stáðar verrður maður að borga f'yrirf-
fram, en ég hefi ekki eran þá séð eiinn eyri. É;g vájl: f|á piönSinigania
i kvöíd. Ég verð að borga vinið, og engin sál lætur sér detta í
hug að gera sér reilu út af því', hvaðan ég á a\þ taha peniujgana
tií þess — —“
„Vertu raú iekki að þessu rausi, manuraa. Vfnið borgar þú þó
ekki í raótt, þykist ég vita. Og þjar að auiki skaKtu fá. pierairagairaa,
eti það verður ekki í kvöld ,og ekki heidur á morgura, — ,en þieir
koma á sínum tím|a.“
„Ég vii fá húsaleiguraa, og ég vil fá haraa strax!,“ siegir friá.
Piraraebeig, lémagnia af áfeingi og geðshræringu:. „Og ef Pússer
getur ekki einu sirarai hjáipað mér smávegis, án þess aö það sé
talið eftir----. Jæja, þiö muiraið kanraske eftir því, að égjláraað'i
ykkur te í kvöld. — — £g kem strax aftur,“ seg'jr húra ’og
slangrar út um dyrraar, raáföfl í iaradliti.
„Nú skulum við slökkva ljósið í snatri. Pað er hart að geta
ekki einu sirarai lokað dyrunum. — Alt er svo- sem á sömu bókina
Lært í þessari svíraastíu.“ Harira fer aftur upp í rúmið til Pússier,
— „Æ, Pússer; að hún skyldi eiramitt þurfa aö koma núraa,
þegar okkur leið svona vel.------“
„Ég þoii ekki að þú talir isvona váð hana móður þína. Húra
er þó alt af mamim(a þ,in,“ hvísiar Pússer, og hann fiinnur að hún
skelfur öll eins og hrisla.
„Já, því miður, því miður,“ segir PLnneberg. ,',En það er ei!rami;tt
af því hvað ég þekki haraa vel1, að ég tala sVroín^,1, og af því að
ég veit hvaða skepna húra er. Þ,., getur felit þíg við hana, af þvf
að á dagiran, þegar húra er ófull, er húra fyi^iin og skemtilieig!
og getur skilið gamarasemi. Ení það er aJt saman uindithyggja
og loddaraskapur. Engiran maður getur í raun og veru felt sig
við haraa. Og heidur þú kararasike að hún hafi tangarhaild á Jach-
mann tii lengdar? Nei, það getur þú neitit þig á að hún gerir ekkáj
Hann er of slóttugur sjálfur til þess að hantn sjái ekki að húra’
vilf bara hafa. eittbvað tipp úr horaurat. Og svo fer húra líka að
v'erða alt of gömul fram úr ,þessuf“
„Heyrðu," segár Púsiser og er ákafltega alvaxlieg. „Ég vil alldneá
oftar hlusta á að þú tallr svoraa um mömimu þíraa. Það getur
vel veri’ð, að þú hafir rétt fyrir þér og að !eg sié <peimsk og
alt of viðkvæm, en ég vil aldrei hlusta á þe&s hátijar oftar. É|g
get ekki að mér gert að hugsa til! þeiss, að svona gæti Dengsi
lfka einhverra tíma talað um mig.“
„Um þig?“ Rómuriran eimn segir til þsss, hvað Pinneberg ætLar
að segja. „Já, en þú — þú ert lika Pússier! Þú ert ‘— — hver!t
í logandi! Nú er hún aftur við dyrnar! Nú sofum við, mamma!“
„Kæru börn, kæru hörn; afsakið mig eití augnablik," segir
alt í tednu rödd Jachmanras; og það heyrist líka á rómi haras, að
hann hefir feragið sér óspart raeöan í þvi.
„Ekkert að fyrirgefa, Jachmiann., bara ef þér viljið fara héðan."
„Eitt augnablik, kæra frú; ég fer undir eins aftur. Þið em£|
hjón og við érum hjóra, — ekki Jögleg hjóni að vísu, en þó hjjún
í raura og veru með rjfrilidi og öllu, sem við á — og því ættufe
við þá ekki að hjálpa hvert öðru?“
„Út!“ er það eina sem Pinneberg segir.
„Þéf eruð inndæl konia,“ segir Jachmaran eiras og ekkert hafi í
skorist og hlammar sér raiður á rúmið.
„Þáð er nú því miðiur bara ég, sem er hérraa miegin,“ isiejgir
Pinraeberg.
„WelJ; ég er nú það kpnnugur öllum staðháttum hérna, að
ég veit, að þá þarf ég ekki anraað en flytíja mág yflijrum," ,ssgir
Jachmann og hlær við svo) lágt að að eins heyrist.
„Þér verðið að gerá sva vel að koiraa yður út',“ siegir Pinraei-
berg. En þó er eins og allan kjark hrJti iraú, drtegíð úk 'hoii'um.
„Það geri ég líka; það geri ég Ifka,‘‘ skríkir í Jachmann, mieðara
hann ef að þreifa sig áfram hinra þröraga veg nrilli skápsiins og
þvottabor'ðanna. „Ég kem bara út af húsaleigunjni.“
Bæði andvarpa og bið|a' í hljóði guð að hjálpa sér.
„Eruð það þér, kæra frú? Hvernig er þetta? Æ, kveikið eitt
augnablik! Voruð þið að biðja guð að hjálpa ykkur, ha?“ Hanra
ryðst áfram með mestu erfiðismunum og rekur sig aluðvitað á
ölil horn og brúniir. „Mammá gamla gerir ekki aranað en jagast
og skammast út af léigunni. í kvöld hefir hún eyðilagt alla áraægju
fyrir okkur þarna hiraum megira mteð þessu rausi. Nú sitlur húra
skælandi fyrir haradan, og þá hugsaði ég með sjálfum mér; Þú
hefif nú verið svo heppinn að raá þér í rnokkrar kringlóttar núna
uradarafarið, og þær fara, hvort sem er til konuinnar. Láttu nú
börnin heldur hafa þær, þv íáð þá fara þfer til konuinUar hvoirt
sem er, og þá verðdr þó e'inhver íriðrar í húsinu.
„Néi, Jachmann,“ segir Pinnieberg. „Þetta er náttúrlega ákaflega
elskulegt af yður, en — — —“
„Elskulegt? Nei; það er þá fyrst og frerrast elsku!,eigt við sjálfan
Hjartans þakklæti viljum við færa öllum, sem sýndu vinarhug og
hjálpsemi við andláí og jarðarför ekkjunnar Þuríðar Guðmundsdóttur
frá Gljúfri.
Aðstandendur.
Innilega þökkum við öllum þeim, sem á einn eða annan hátt hafa
sýnt vináttu og samúð við andlát og jarðarför drengsins okkar, Þor-
láks N. Arasonar.
Kristírna og Ari K. Eyjólfsson
Vegna umkvartana margra verkamanna um, að verkstjórar láti vinna á
þeim timum, sem það er óleyfilegt eftir samþyktum Dagsbrúnar, bæði
milli kl. 10 að kveldi og kl. 7 að morgni og í kaffitímum, aðvarast þfir
hér með, um að félagið mun banna Dagsbrúnar-félögum að vinna hjá
verkstjórum, sem brjóta þessár reglur framvegis.
Stjórn verkamannafélagsins Dagsbrúnar.
Nnnið Malín!
Þar er úrvalið mest
og prjónafötin bezt.
Prjónastofan Malin,
Laugavegi 20 B, sími 4690.
Matelðslurnámskeið
Laugarvatnsskóla
hefst maí og stendur yfir til 15. júní.
Auk matreiðslu og venjulegra hússtarfa
verður kendur söngur og ípróttir (sund,
leikfimi).
Dvalarkostnaður kr. 130,00.
Skólastjórinn.
vmsKiFti nAGSiNs0r.:
Bezt að kaupa í kvöldmatinn
hjá Nýju fiskbúðinni, sími 4956.
Kryddsíld, saltsíld, súr sviða-
sulta, súr hvalur. Kjötbúð Reykja-
víkur, sími 4769.
Tvö samstæð rúm til sölu fyrir
15 kr. hvort á Njálsgötu 71, niðri.
Séiverzlun með gúmmivörur
til heiibrigðisþarfa. 1 fl ga ði
'7öruskrá ókeypis og burðargjnlds-
fritt. Srifið G I Depotet, Post-
box 331, Köhenhavíi V.
Allar almenraar lijúkrunarvörur,
svo sem: Sjúkradúkur, skolkönra-
ur, hitapokar, hreirasuð bómulíl,
gúmmíhanzkar, gúmmíbuxur
hainda bömum, barnapielar og
túttur fást ávalt í verzluininni
„París“, Hafraarstræti 14.
Hárgreiðslustofan Ca r m e n,
Laugavegi 64, sími 3768.
Permament-hárliðun. Snyi í ivöru í.
Eitt herbergi og 2—3 herbergi
og eldhús til leigu. Upplýsingar á
Hverfisgötu 92.
Sumarbústaður í grend við
Reykjavík óskast til leigi: frá 14
mai til 1. oktöber. Upplýsingar i
afgreiðslu Alþýðublaðsins, sími
4900.
Trúlofunarhrinear
alt af fyriiliggjandi
Haraldnr Hagan.
Sími 3890. — Austurstrætil3.
afbragðsgóðar í
sekkjam og lausri
vigt.
TlRiFMMDI
Laugavegi 63. Sími 2393.
—---------------------1
Hljómsveit Resrkjavikur.
Stjórnandi dr. Franz Mixa.
2. hljúmleikar
veturinn 1933—34
n. k. sunnudag, 15. þ. m., kl. 5 ’/s
síðd. í Iðnó.
Viðfangsefni eftir:
Schubert, Tschaikowsky og
Mendelsohn.
Aðgöngumiðar hjá Eymundsen og
K. Viðar.